ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ✿ My Pretty ✿ : CHARACTER PROLOGUE [100%]
✿ My Pretty ✿ : CHARACTER [loading100%]
✿ My Pretty ✿ : PROLOGUE [loading100%]
"จบสักที" ฉันเอามือเท้าคางแล้วมองผู้ชายตรงหน้าอย่างหน่ายๆ หมอนี่คือโซลเพื่อนสนิทของฉันก็น่ะ! ใครๆก็อยากจะเป็นเพื่อนกับฉันเพราะฉันน่ะตัวแม่ของโรงเรียนแห่งนี้! ไม่มีใครกล้าหือ! ผู้ชายยอมสยบทุกคน! และตอนนี้เรากำลังติววิชาชีวะอยู่ โครตน่าเบื่อฉันล่ะเกลียดพระเจ้าจริงๆที่ให้ฉันเกิดมาสวยแต่เรียนไม่เก่งนี้แหละคือที่มาของคำว่า 'สวยแต่โง่' L
"วันนี้จะไปไหนป่ะ"
"รอให้ถามอยู่พอดี" ฉันยิ้มแฉ่งจนแก้มปริที่ผู้ชายคนไหนเห็นแล้วต้องละลายไปหาโซลก่อนจะเอามือไปดึงแก้มหมอนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว
"บอกไว้ก่อนเลยน่ะวันนี้ไม่ว่าง -_-"
"อ่าว! ได้ไงอ่ะโซล!" ฉันพูดแล้วเบ้ปากงอนๆ อุส่าจะอารมณ์ดีอยู่แล้วเชียว
"พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า" โซลพูดแล้วถอนหายใจอย่างหน่ายๆ
"จ๊ะๆ! พ่อคนขยัน ฉันไปคนเดียวก็ได้ชิล์!" ฉันพูดแล้วคว้ากระเป๋าหนังแบรนด์ดังราคาเก้าหลักอัพมาสะพายแล้วเดินไปลานจอดรถใต้ตึกของโรงเรียนทันที
ฟังไม่ผิดหรอกที่นี่เป็นไฮสคูลที่ขึ้นชื่อความสะดวกสบายเป็นหนึ่งและมีทุกอย่างอำนวยความสะดวก มีทั้งแอร์ ทั้งของใช้อิเล็กโทนิคต่างๆเยอะแยะไปหมด
Uk' Pub
รถฉันลงจอดอย่างสวยงามมันเป็นธรรมดาอยู่แล้วเพราะฉันน่ะเก่งทุกเรื่องแต่มีเรื่องหนึ่งที่โครตแย่นั้นก็คือการเรียนโครตจะไม่ชอบ! สอบที่ไรตกทุกทีไม่ต้องถาม! แต่ช่างมันเอาเป็นว่าหน้าตาเพอร์เฟคก็พอใจ
วันนี้ฉันแต่งตัวเซ็กซี่แบบดาร์กๆมันดูเข้ากับสีผมสีดำธรรมชาติของฉันอย่างมากก! อ้อลืมไปชื่อของฉัน iu ไอยู อ่านว่า ไอ-ยู หรือเรียกสั้นๆว่าไอย์ก็ได้
ฉันเดินเข้ามาในผับแห่งนี้อย่างสง่าและเดินไปนั่งตรงมุมโต๊ะวีไอพี โซนนี้เป็นโซนที่ต้องจ่ายหนักๆเท่านั้นถึงจะนั่งได้ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือฉัน ผับนี้เป็นผับประจำที่ฉันมาบ่อยจนพวกบาร์เทนเดอร์จำหน้ากันได้หมดแล้วและพวกนั้นจะชอบเรียกฉันว่า เจ้าหญิงไอย์ ฟังดูน่าขัน แต่ฉันก็ชอบน่ะ J
เพลงในผับถูกเปิดคลอเลื่อยๆฉันหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบเบาๆพลางทอดสายตามองไปตามที่ต่างๆ
"ขอนั่งด้วยน่ะครับ" ชายคนหนึ่งท่าทาง? ก็ดูดีใช้ได้พอสมควร หน้าตาหล่อออกไปทางเกาหลี หันมากล่าวกับฉันแล้วนั่งลงโซฟาข้างๆ
ฉันไม่ตอบอะไรแล้วหยิบไวน์มาจิบเบาๆต่อคือเขาใจม่ะ! ก็ต้องเล่นตัวกันบ้างไรบ้าง ไอยูขึ้นชื่อว่าหยิ่งสุดๆ! ดังนั้นฉันจะไม่ทำลายฉายาของตัวเองเพราะผู้ชายโครตหล่อที่นั่งอยู่ข้างๆตอนนี้
"ขอนั่งด้วยน่ะค่ะ?" ผ่านไปยังไม่ทันไรยัยอึ๋มหน้าหมวยที่ใส่ชุดรัดรูปจนแทบจะเหมือนใส่ชุดว่ายน้ำเดินมาทางผู้ชายคนนั้นก่อนจะพูดเสียงอ่อยๆ นี่ไม่ได้วิจารณ์หรืออัคติเลยน่ะ! แต่แค่ไม่พอใจเวลาคนมาแย่งซีน L
"คงไม่ได้หรอกผมมากับแฟน^^" ชายหนุ่มคนนั้นพูดอย่างตัดขาดและยิ้มละมุนให้ยัยนั้นก่อนจะหันมาทางฉัน อะไรเรื่องนี้ไอยูขอผ่านไม่อยากเป็นมือที่สามใคร
"ผู้หญิงคนนั้นหรอค่ะ?" ยัยนั้นจิกเสียงมาใส่ฉันก่อนจะมองด้วยหางตา เดี๋ยวน่ะ! ไอสายตาแบบนั้นฉันใช้ได้คนเดียวย่ะ!!!
"ก็แฟนกันไงค่ะ? รู้แบบนี้แล้วยังจะอยากมาขอนั่งด้วยอีกไหม?" ฉันพูดแล้วจิกสายตาไปหายัยนั้นที่ทำท่าฟึดฟัดก่อนจะเดินออกไปในที่สุด หึ! บอกแล้ว! ที่หนึ่งมันคือฉันไม่ใช่เธอ!
"ผมไปเป็นแฟนของคุณตอนไหน?" ชายคนนั้นหันมาถามฉันยิ้มๆไม่ใช่ยิ้มแบบธรรมดาน่ะยิ้มแบบมีเลศนัยซ่ะด้วย!
"ขอโทษล่ะกัน เห็นหน้ายัยนั้นแล้วปากมันพาไป" ฉันพูดปัดๆก่อนจะหยิบไวน์มาจิบอีกครั้ง
"อ้างคนอื่นเป็นแฟนแล้วไม่คิดจะรับผิดชอบหน่อยเหรอ?" เอาแล้วไง คิ้วฉันเริ่มจะกระตุกแล้วสิ อะไรของตานี้
"ทำไมต้องรับผิดชอบ คุณต่างหากที่ควรขอบคุณที่ฉันกันยัยนั้นออกไปก่อนที่แฟนคุณจะมาเห็นเข้า"
"ผมไม่เคยมีแฟน J"
"ห่ะ...?" แล้วก่อนหน้านี้ที่พูดว่ามีแฟนแล้วกับยัยอึ๋มนั้นมันคืออะไรใครก็ได้ช่วยกดรีเพลย์ที!
"อย่างที่บอกผมไม่เคยมีแฟนแล้วที่คุณพูดไปเมื่อกี้ผมเสียหายมากน่ะ" หมอนั้นพูดแล้วกระตุกยิ้มมากทางฉันที่กำลังเอ๋อกลางอากาศอยู่
"ก็นายเป็นคนพูดเองว่ามากับแฟน" ฉันเปลี่ยนจากเรียก'คุณ'เป็น'นาย'ทันทีถ้าหมอนี้จะกวนส้นได้ถึงขนาดนี้น่ะ เอารางวัลออสก้าไปครองเถอะ
"ผมว่าผมพูดแต่ไม่ได้พูดกับคุณน่ะ"
"อะไรน่ะ...?" ฉันอ้าปากพะงาบๆก่อนจะทึ้งความหัวหมอของหมอนี้ ไปเรียนมาจากไหนกัน!
"ตามนั้น คุณต้องรับผิดชอบ" เห้ย! พูดเองเออเองแบบนี้ได้ยังไง!
"ไม่! ทำไมฉันต้องรับผิดชอบด้วย!"
"จะรับผิดชอบดีๆหรือจะให้ผมจับคุณจูบตอนนี้ดีหล่ะครับ J"
Why!!!?
หมอนั้นพูดแบบนั้นออกมาได้ยังไง จูบงั้นเหรอฝันกลางวันไปก่อนเถอะย่ะ!
"ไอบ้า! ไอโรคจิต! ไอ! กรี๊ด!" ฉันระเบิดเสียงกรี๊ดออกมาให้ดังที่สุดเท่าที่จะดังได้และเอามือชี้หน้าหมอนั้นแล้วด่าใส่รัวๆ!
"จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิครับคนหันมามองกันเต็มหมดแล้ว" หมอนั้นทำท่าไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาวก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางฉัน กรี๊ด! มันจะมากไปแล้วน่ะรู้จักไอยูคนนี้น้อยไปซ่ะแล้ว!
"คนอย่างนายมันขยะสังคม! รู้ไว้ซ่ะด้วย!" ฉันลุกขึ้นตะโกนใส่หมอนั้นอย่างโมโหก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นเลย ไม่กงไม่กินมันล่ะ กลับบ้าน! หมดอารมณ์ L
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น