ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Forbidden Road : สุดเส้นทางเปื้อนเลือด

    ลำดับตอนที่ #9 : Forbidden-seven [Update]

    • อัปเดตล่าสุด 5 ก.ค. 52


    Forbidden Road :  สุดเส้นทางเปื้อนเลือด

     

     

    Forbidden –seven

     

     

               ภาพที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าเขานั้นมันเป็นงานศิลปะอันอยากที่จะบรรยายออกมาและยากจะหยั่งถึงความคิดแห่งผู้สร้างเสาหินปูนพุกร่อนหากยังแข็งแรงกลุ่มแมกไม้โทนเบจดูสบายตาอย่างบอกไม่ถูกซากวิหารเก่าที่เขาเองก็ไม่อาจทราบนาม  

              ดอกไม้เล็กสีแดงสดแย้มกลีบบานพันรอบเสาความงามที่ราวกับสวนลอยบาบิโลนครั้งยังมีชีวิตไม่ใช่เพียงความตระการตาของสถานที่เท่านั้น    

     

            ร่างของหญิงสาวที่กำลังโรมรันกับผู้พิทักษ์ทวารเป็นสิ่งที่ทำให้เลือดในกายของเขาเดือดพล่านอยากกระโดดเข้าไปร่วมวงด้วยเต็มแก่...

     

             แต่ราวกับอ่านใจได้เบเรอล์ดีนตบบ่าเอสเลหนักๆสองสามทีเป็นการห้ามแล้วตัวเองก็วิ่งพริบตาเข้าไปร่วมวงกับ   พรีสเซ่และเอนเซ่ที่เข้าไปร่วมวงก่อนแล้วและปล่อยให้เอสเลยืนดูอยู่กับมีเกลล์ที่ไล่ คนอื่นเข้าไปร่วมวงหมดเรียบร้อย

     

    ท่านดู....นายทวารถ้าไม่แน่จริงไม่มีทางมาเป็นนายทวารได้แล้วพวกเราก็เป็นชั้นแนวหน้าท่านรู้....แต่นายทวารที่แน่ที่สุดยังต้านเซเรียสได้นานที่สุดเพียง สองชั่วโมงเรารวมกันเก้าคนสู้กับเซเรีสผลัดกันชนะผลัดกันแพ้มาตลอด

     

    มีเกลล์เอ่ยกับบุรุษสายเลือดเทพข้างกาย .... มันไม่ได้ทำให้เขาหวาดกลัวมากไปกว่าเดิมเลยซ้ำแล้วเขายังรู้สึกว่าตัวเองกระหายการต่อสู้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

     

    บอกข้าเช่นนั้นทำไม?”

     

    การสู้กับเซเรียสไม่ยากอย่างที่คิดเพราะนางมักเล่นเสมอ    ดูการต่อสู้นี้เพื่อท่านจะคิดอะไรได้

     

    มีเกลล์พูดจบก็ปล่อยให้หนุ่มสายเลือดเทพจมอยู่กับความคิดในภวังค์ของเขา

     

    เวลาผ่านไปเนิ่นนาน.......

     

    แสงตะวันสีแดงนวลตาค่อยๆฉายขึ้นอย่างช้าๆปลุกสรรพชีวิตให้ฟื่นจากนิทรารมณ์

    ไม่เว้นแม้แต่เหล่าบุคคลที่ซึ่งจบการฝึกฝนเมื่อไม่นานมานี้ด้วยชัยชนะของหญิงสาวนาม

    ฟรีเซเรียส ...... ด้วยสภาพที่ไม่โสภานัก

     

    อีกเพียงซักครู่เมื่อทุกร่างกายได้รับการพยาบาลแล้วก็แยกย้ายกันกลับไป

     

    เซเรียส...พี่ชายเทพนั่นไม่ธรรมดาแน่

     

    เอนเซ่ที่เดินอยู่ข้างเพื่อนกระซิบบอกเบาๆ   เขาเห็นบางสิ่งจากตัวชายคนนั้น

    พลังที่ไม่มีใครเหมือนเป็นสายเลือกเทพที่ไม่มีที่ติและเป็นพวกยืมพลังแน่ๆ

     

    ฉันรู้อยู่....ฉันเห็นกราเนียร์จากตัวเขา

     

    กราเนียร์สัตว์เทพผู้ปกป้องป่าเนรันญา....จากพี่ชายเทพเธอเห็นมันได้ชัดเหลือเกิน

     

    เอาเถอะ....แค่จะบอกให้เธอระวังหน่อยก็เท่านั้นเอง

     

    เพื่อนสาวที่พูดด้วยกันอยุ่เมื่อครูได้หายวับไปจากสายตาเขาแล้ว

     

    เราได้แต่ภวานาให้ไอ้ภูติพวกนั้นกลับมาเร็วๆ

     

    ให้ตายเหอะ!! ไม่เคนคิดอยากเจอไอ้ภูติพวกนั้นเท่าวันนี้เลย

     

    เบเรอล์ดีนและเอนเซ่สบตาเพียงชั่วครูแล้วก็เดินตามเพื่อนเข้าไปในประตู

    ซึ่งจะนำพาพวกเขากลับสู้บ้านที่อาศัยกันบนโลกนี้

     

    พี่รอยด์ผมว่าพรุ่งนี้เราต้องไปกับเซเรียสทุกคนนั่นแหละ....ไม่ไว้ใจเลยแหละ

     

    น้องชายหน้าหวานซึ้งบอกพี่ชายที่ยืนคิดอะไรไปไกลอย่างเว้าวอน....ใบหน้าแบบนั้นที่สยบทุกเพศทุกวัยแม้แต่ตัวเขาเองซึ้งเป็นพี่ชายยังอดออ่นใจไม่ได้...
    สงสัยจะต้องทำอย่างที่ไอ้น้องบ้ามันขอนะแหละเพราะตัวเขาเองก็รู้สึกแปลกๆกับ
    รูปการณ์อยู่เช่นกัน

     

     

        เพราะอะไรกัน.....ทำไมพี่ชายเทพนั้นมีพลังบางอย่างที่ทำให้ลาร์กีเนียรสสั่นไหว....หรือว่าเพราะกราเนียร์

    ในตัวเขาปลุกลาร์กีของเธอขึ้นมา..... อยากให้ภูติพวกนั้นอยู่ด้วยจัง

     

         สิ้นความคิดสุดท้ายร่างของหญิงสาวผู้ใกล้เคียงตำนานก็ล้มตัวไปกับที่นอนและหลับไหลในที่สุดหากแต่ยังมีคนอีกกลุ่มที่ยังคงนั่นคุยกันอยู่

     

    นายก็เห็นใช้ไหมดีออนด์....ตาคู่นั้นอยู่ๆมันก็เปลี่ยนสี

     

    แน่นอนพี่ผมเป็นกับตาสองข้างงงง

     

    หนุ่มหน้าหวานสองพี่น้องทำหน้าเครียดใส่กันทำให้อีกสามคนที่นั่งอยู่ด้วย
    ก็อดขำไม่ได้

     

    ช่างเหอะพี่รู้แค่ว่าเราทุกคนต้องไปด้วย

     

    เฮสเซซัสที่ชอบฟังมากกว่าพูดเอ่ยขึ้นเบาๆ

     

    อือ....ต้องเป็นเช่นนั้นแหละตอนนี้ไปนอนเถอะง่วงเต็มทีแล้ว

     

    เบเรอล์ดีนพัยหน้าเป็นการเห็นด้วยแล้วลุกขึ้นช่วยกันเก็บข้าวของและแยกกันไปยังพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง

    -------------------------------------------------------------

    update: 05-07-2009

    ด้วยความขี้เกียจจัดๆของกระผมทำให้ตอนนี้สั้นกระจิ๊ดเดียว
    ตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายของวันนี้
    พรุ่งนี้อาจจะอัพเพิ่มอีกซักตอน หรือสองตอน
    แล้วแต่เวลาจะเอื้ออำนวย
    ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกันมาฮะ

    โดยเฉพาะ อัญจัง และพี่เซฟฟี่ พี่สาวคนดี ที่ให้กำลังใจกันมาตลอดฮะ

    รักคุณมากมาย

    Rohm R.
    (แมวบ้า)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×