คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Forbidden-seven [Update]
Forbidden Road : สุดเส้นทางเปื้อนเลือด
Forbidden seven
ภาพที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าเขานั้นมันเป็นงานศิลปะอันอยากที่จะบรรยายออกมาและยากจะหยั่งถึงความคิดแห่งผู้สร้างเสาหินปูนพุกร่อนหากยังแข็งแรงกลุ่มแมกไม้โทนเบจดูสบายตาอย่างบอกไม่ถูกซากวิหารเก่าที่เขาเองก็ไม่อาจทราบนาม
ดอกไม้เล็กสีแดงสดแย้มกลีบบานพันรอบเสาความงามที่ราวกับสวนลอยบาบิโลนครั้งยังมีชีวิตไม่ใช่เพียงความตระการตาของสถานที่เท่านั้น
ร่างของหญิงสาวที่กำลังโรมรันกับผู้พิทักษ์ทวารเป็นสิ่งที่ทำให้เลือดในกายของเขาเดือดพล่านอยากกระโดดเข้าไปร่วมวงด้วยเต็มแก่...
แต่ราวกับอ่านใจได้เบเรอล์ดีนตบบ่าเอสเลหนักๆสองสามทีเป็นการห้ามแล้วตัวเองก็วิ่งพริบตาเข้าไปร่วมวงกับ พรีสเซ่และเอนเซ่ที่เข้าไปร่วมวงก่อนแล้วและปล่อยให้เอสเลยืนดูอยู่กับมีเกลล์ที่ไล่ คนอื่นเข้าไปร่วมวงหมดเรียบร้อย
“ท่านดู....นายทวารถ้าไม่แน่จริงไม่มีทางมาเป็นนายทวารได้แล้วพวกเราก็เป็นชั้นแนวหน้าท่านรู้....แต่นายทวารที่แน่ที่สุดยังต้านเซเรียสได้นานที่สุดเพียง สองชั่วโมงเรารวมกันเก้าคนสู้กับเซเรีสผลัดกันชนะผลัดกันแพ้มาตลอด”
มีเกลล์เอ่ยกับบุรุษสายเลือดเทพข้างกาย .... มันไม่ได้ทำให้เขาหวาดกลัวมากไปกว่าเดิมเลยซ้ำแล้วเขายังรู้สึกว่าตัวเองกระหายการต่อสู้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“บอกข้าเช่นนั้นทำไม?”
“การสู้กับเซเรียสไม่ยากอย่างที่คิดเพราะนางมักเล่นเสมอ ดูการต่อสู้นี้เพื่อท่านจะคิดอะไรได้”
มีเกลล์พูดจบก็ปล่อยให้หนุ่มสายเลือดเทพจมอยู่กับความคิดในภวังค์ของเขา
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน.......
แสงตะวันสีแดงนวลตาค่อยๆฉายขึ้นอย่างช้าๆปลุกสรรพชีวิตให้ฟื่นจากนิทรารมณ์
ไม่เว้นแม้แต่เหล่าบุคคลที่ซึ่งจบการฝึกฝนเมื่อไม่นานมานี้ด้วยชัยชนะของหญิงสาวนาม
ฟรีเซเรียส ...... ด้วยสภาพที่ไม่โสภานัก
อีกเพียงซักครู่เมื่อทุกร่างกายได้รับการพยาบาลแล้วก็แยกย้ายกันกลับไป
“เซเรียส...พี่ชายเทพนั่นไม่ธรรมดาแน่”
เอนเซ่ที่เดินอยู่ข้างเพื่อนกระซิบบอกเบาๆ เขาเห็นบางสิ่งจากตัวชายคนนั้น
พลังที่ไม่มีใครเหมือนเป็นสายเลือกเทพที่ไม่มีที่ติและเป็นพวกยืมพลังแน่ๆ
“ฉันรู้อยู่....ฉันเห็นกราเนียร์จากตัวเขา”
กราเนียร์สัตว์เทพผู้ปกป้องป่าเนรันญา....จากพี่ชายเทพเธอเห็นมันได้ชัดเหลือเกิน
“เอาเถอะ....แค่จะบอกให้เธอระวังหน่อยก็เท่านั้นเอง”
เพื่อนสาวที่พูดด้วยกันอยุ่เมื่อครูได้หายวับไปจากสายตาเขาแล้ว
“เราได้แต่ภวานาให้ไอ้ภูติพวกนั้นกลับมาเร็วๆ”
“ให้ตายเหอะ!! ไม่เคนคิดอยากเจอไอ้ภูติพวกนั้นเท่าวันนี้เลย”
เบเรอล์ดีนและเอนเซ่สบตาเพียงชั่วครูแล้วก็เดินตามเพื่อนเข้าไปในประตู
ซึ่งจะนำพาพวกเขากลับสู้ “บ้าน” ที่อาศัยกันบนโลกนี้
“พี่รอยด์ผมว่าพรุ่งนี้เราต้องไปกับเซเรียสทุกคนนั่นแหละ....ไม่ไว้ใจเลยแหละ”
น้องชายหน้าหวานซึ้งบอกพี่ชายที่ยืนคิดอะไรไปไกลอย่างเว้าวอน....ใบหน้าแบบนั้นที่สยบทุกเพศทุกวัยแม้แต่ตัวเขาเองซึ้งเป็นพี่ชายยังอดออ่นใจไม่ได้...
สงสัยจะต้องทำอย่างที่ไอ้น้องบ้ามันขอนะแหละเพราะตัวเขาเองก็รู้สึกแปลกๆกับ
รูปการณ์อยู่เช่นกัน
เพราะอะไรกัน.....ทำไมพี่ชายเทพนั้นมีพลังบางอย่างที่ทำให้ลาร์กีเนียรสสั่นไหว....หรือว่าเพราะกราเนียร์
ในตัวเขาปลุกลาร์กีของเธอขึ้นมา..... อยากให้ภูติพวกนั้นอยู่ด้วยจัง
สิ้นความคิดสุดท้ายร่างของหญิงสาวผู้ใกล้เคียงตำนานก็ล้มตัวไปกับที่นอนและหลับไหลในที่สุดหากแต่ยังมีคนอีกกลุ่มที่ยังคงนั่นคุยกันอยู่
“ นายก็เห็นใช้ไหมดีออนด์....ตาคู่นั้นอยู่ๆมันก็เปลี่ยนสี”
“แน่นอนพี่ผมเป็นกับตาสองข้างงงง”
หนุ่มหน้าหวานสองพี่น้องทำหน้าเครียดใส่กันทำให้อีกสามคนที่นั่งอยู่ด้วย
ก็อดขำไม่ได้
“ช่างเหอะพี่รู้แค่ว่าเราทุกคนต้องไปด้วย”
เฮสเซซัสที่ชอบฟังมากกว่าพูดเอ่ยขึ้นเบาๆ
“อือ....ต้องเป็นเช่นนั้นแหละตอนนี้ไปนอนเถอะง่วงเต็มทีแล้ว”
เบเรอล์ดีนพัยหน้าเป็นการเห็นด้วยแล้วลุกขึ้นช่วยกันเก็บข้าวของและแยกกันไปยังพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง
-------------------------------------------------------------
update: 05-07-2009
ด้วยความขี้เกียจจัดๆของกระผมทำให้ตอนนี้สั้นกระจิ๊ดเดียว
ตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายของวันนี้
พรุ่งนี้อาจจะอัพเพิ่มอีกซักตอน หรือสองตอน
แล้วแต่เวลาจะเอื้ออำนวย
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกันมาฮะ
โดยเฉพาะ อัญจัง และพี่เซฟฟี่ พี่สาวคนดี ที่ให้กำลังใจกันมาตลอดฮะ
รักคุณมากมาย
Rohm R.
(แมวบ้า)
ความคิดเห็น