คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Forbidden eight [Update]
Forbidden Road : สุดเส้นทางเปื้อนเลือด
Forbidden – eight
และแล้วเวลาเย็นย่ำก็มาถึง เวลาที่ทั้งหมดได้ตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน กับคู่ประลองของเพื่อนคนไหน วันนี้เขาจะได้เห็นการต่อสู้ของเทพชั้นสูงเทพหนุ่มนาม
เอสเล ที่เขาต่างก็รู้ว่าเป็นแม่ทัพฝ่ายเหนือแห่งกองทัพสวรรค์กับเพื่อนเขาที่ไม่เคยแพ้ใครในการประลอง ผลออกมามันจะเป็นอย่างไร
และเอสเลจะทำให้พวกเขาสนุกได้มากแค่ไหนกันเชียว??
ร่างของฟรีเซเรียสนั่งไกวชิงช้าไม้ตัวเก่าเล่นอยู่ที่สวนสาธารณะที่เจ้าตัวชอบมาเล่นกับพวกภูติอยู่เป็นประจำในมือเธอเดาะวัตถุประหลาดลักษณะคล้ายลูกเหล็กลูกเล็กสีดำมันเลื่อมมีลายฉวัดเฉวียนกรีด ลึกเป็นร่องเล็กๆดูประหลาดตา มือขาวดีดมันออกไปชนต้นไม้ใหญ่ข้างหน้าเบาๆลูกบอลนั้นมันกระดอนออกมาเป็นสองลูกและถูกดูดให้กลับมามือขาวรับมันได้อย่างง่ายดาย หากแต่ได้ทิ้งรอยไหม้เป็นดวงใหญ่ไว้ที่ต้นไม้
“เซเรียสเธอแน่ในว่าจะสู้กับแม่ทัพแห่งกองทัพสวรรค์จริงๆนะเหรอ?”
มีเกลล์ถามเพื่อนอย่างเป็นห่วง ถึงเพื่อนเธอแจะแกร่งใช่ว่าจะไม่เคยเผลอหรือประมาทเลยยิ่งคู่ต่อสู้เป็นมืออาชีพเป็นทหารผ่านมาหลายสนามรบเธอยิ่งเป็นห่วงเพื่อน
“ เลือด”
“เลือด... เกลล์บางสิ่งในมโนสำนึกของฉันมันเรียกร้องหาเลือดเสมอ”
ฟรีเซเรียสบอกกับเพื่อนเช่นนั้นแล้วคลี่ยิ้มให้น้อยๆส่งให้พื่อนสาวที่ยิ้มตอบอย่างฝืดเคือง
“แต่บางทีมันก็สนุกดีนะการได้ยืนบนพื้นที่เต็มไปด้วยเลือดน่ะมันก็รู้สึกดีแต่ก็น่ารังเกียจไปพร้อมๆกัน”
“เอาเถอะอย่าประมาทนะเซเรียส ท่านเอสเลมาแล้วหละ”
มีเกลล์เตือนเพื่อนเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นบุรุษผมสีเงินยวงผู้เดินระบายยิ้มมาแต่ไกล
“สวัสดีครับทุกคน”
เอสเลทักทายทุกคนอย่างอารมณ์ดี และเขาก็ได้รอยยิ้มทักทายกลับมา
ในขณะที่ฟรีเซเรียสผงกหัวให้น้อยๆและใส่ถุงมือหนังไว้ที่มือข้างซ้ายอย่างเคยและเก็บลูกบอลที่เล่นอยู่เมื่อครู่ใส่กระเป๋าไว้พร้อมกับรูดซิบเสื้อกั๊กที่สวมทับเสื้อแขนสั้นสีดำเข้ารูปไว้ถึงหน้าอก รวบผมสีน้ำเงินระยับไว้สูง เตรียมพร้อมจะสู้เต็มที่
“ไงพี่ชายพร้อมไหม?”
ฟรีเซเรียสก้าวอย่างมั่นใจไปหยุดอยู่หน้าเอสเลทำให้เห็นความต่างของความสูง เธอสูงเพียงอกของเอสเลเท่านั้น!!!!
“ได้เลยท่านฟรีเซเรียส”
“เชิญพี่ชายว่ากฏมาเลยดีกว่า”
“การประลองจะสิ้นสุดเมื่อแผ่นหลังของใครก็ตามสัมผัสพื้น”
เมื่อได้ยินที่เอสเลว่าฟรีเซเรียสก็ยิ้มให้น้อยๆและพยักหน้าว่าเป็นอันตกลง
“กางอาณาเขตไหมพี่ชาย?”
“ไม่ต้องหรอกแถวนี้ไม่ค่อยมีใคร”
เมื่อเอสเลพูดจบหญิงสาวก็หยิบบางสิ่งออกมาจากเสื้อและวิ่งพริบตาเข้าหาเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเปิดจุกขวดแก้วเล็กๆที่เต็มไปด้วยน้ำสีฟ้าใสสวยงามตรงหน้า
เขารู้ว่ามันคืออะไรแน่นอนแต่ไม่นึกว่าเธอจะเอามันมาใช้แต่แรกแบบนี้ มันออกอาการแล้ว ร่างกายของเขาเริ่มชาน้อยๆและมากขึ้นเรื่อยๆ ฟรีเซเรียสขว้างเข็มเส้นบางมีความยาวราวๆสิบเซ็นติเมตรมาที่เขา
ร่างสูงนั้นหลบเข็มของเธอได้อย่างง่ายดาย
...ความสามารถของร่างกายดีเยี่ยม...
“เก่งนี่พี่ชายเจอยาชาแรงขนาดนั้นแล้วยังขยับได้ดีขนาดนี้อยู่อีก”
คนถูกชมไม่ตอบกลับมีเพียงรอยยิ้มที่ส่งกลับไปให้เธอ
ร่างสูงสะบัดหัวน้อยๆไล่ความมึนงง และเริ่มร่ายคาถาเบาๆ พลันสายฟ้าขนาดยักษ์พุ่งตรงลงมาตากฟากฟ้าจุดเดียวกับที่ฟรีเซเรียส ยืนอยู่
หญิงสาวรวบรวมพลังอัดแน่นส่งไปที่ฝ่ามือด้านซ้ายและแปรพลังให้เป็นบาเรียโปร่งใสครอบตัวเธอเอาไว้ หากแต่ไม่หมดเพียงแค่นั้นลูกธนูถูกยิ่งส่งมาในขณะที่สายฟ้ารุนแรงนั้นยังไม่หมดฤทธิ์ มือข้างขวาของเซเรียสขว้ามันและหักลงอย่างรวดเร็ว
“เร็วมากท่านฟรีเซเรียส รับมือ!!”
ดาบยาวสีโปร่งใสถ้าหากไม่ได้สู้กันตอนเย็นย่ำที่มีแสงแดดรำไรแล้วเธอคงต้องโดนมันเฉือนเอาแน่ๆ ฟรีเซเรียสยกแขนที่ใส่ปลอกเหล็กขึ้นป้องกันตามสัญชาติญาณ ขณะที่ดาบโปร่งนั้นกดลงมาด้วยแรงบุรุษอย่างหนักหน่วง ฟรีเซเรียสตัดสินใจยกขาขึ้นถีบร่างของ
เอสเลอย่างแรงส่งผลให้ร่างของเขากระเด็นออกไปพอสมควร
หญิงสาวเรียกดาบคู่นาม อรุณฉายพิรุณโปรย ออกมาโรมรันกับดาบยาวโปร่งใสของคู่ต่อสู้ ด้วยสมาธิที่จดจ่ออยู่กับตัวดาบที่มองยากของเอสเลทำให้เซเรียสมองไม่เห็น บอลน้ำเล็กๆหลายลูกที่เอสเลเรียกออกมามันกระแทกเข้าให้เต็มๆหัวไหล่สองลูกรวด
สร้างความเจ็บปวดให้กับหญิงสาวไม่น้อย
พลันดาบเรียวตวัดวูบอย่างรวดเร็ว เอสเลบิดดาบรับได้อย่างฉิวฉียดหากแต่ยังมีดาบอีกหนึ่งเล่มที่พุ่ง เข้าหาสีข้างของเขาอย่างเร็ว เลือดสีแดงฉานทะลักออกมาจากปากแผลลึก มือใหญ่วางทาบเข้ากับปากแผลและร่ายเวทปิดมันอย่างรวดเร็ว
“ท่านเป็นคนแรกในรอบปีที่กระแทกข้าด้วยพลังได้”
“ท่านฟรีเซเรียสก็เป็นคนแรกเช่นกันที่ทำให้ข้าเป็นแผลนอกสนามรบ”
จบการสนทนาสองประโยคท่างสองต่างก็วิ่งเข้าหากันอีกครั้งไม่มีใครยอมใคร เพียงชั่วพริบตาเดียวร่างของฟรีเซเรียสได้หายไปท่ามกลางสายตาที่จ้องมอง เอสเลตั้งดาบป้องกันและมองไปรอบๆอย่างระแวดระวัง พลันลูกบอลสีดำแหวกอากาศมาจากด้านหลังของเอสเลอย่างรวดเร็วและเงียบเฉียบไม่มีแม้แต่เสียงแหวกอากาศ
เอสเลถูกบอลลูกนั้นโจมตีอย่างจังที่กลางหลังช่องท้องและสีข้าง ทำให้มุมปากเริ่มมีเลือดไหลออกมาน้อยๆเป็นสัญญาณให้เห็นว่าอวัยวะภายในบอบช้ำ การโจมตีด้วยลูกบอลนั้นหยุดลงเมือเอสเลทรุดลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น ฟรีเซเรียสที่กำลังกระโดดลงมาจากต้นไม้เสียการทรงตัวอย่างไม่เคยเป็น เพราะพลังของเอสเลแรงกดกันมันทำให้หญิงสาวปวดหัว วิชาตัดกำลังที่ทหารมักใช้ในสนามรบ
ฟรีเซเรียสพยุงตัวขึ้นอย่างยากเย็นมาประจันหน้ากับเอสเลที่ค่อยๆลุกขึ้นมาอีกครั้ง
การเข้าต่อสู้ประชิดตัวโดยที่ฟรีเซเรียสใช้มีดสั้นกับเอสเลที่เรียกพลองสามท่อนออกมาทำให้ทั้งสองฝ่ายต่างบาดเจ็บไม่น้อยความเป็นไปได้ของการแพ้ชนะอยู่ที่ สี่สิบสิบหกสิบ โดยที่หญิงสาวเป็นต่ออยู่นิดหน่อย คนดูต่างก็ตกใจมีคนที่สามารถสู้กับเซเรียสได้ตัวต่อตัวนานขนาดนี้โดยที่ยังไม่ล้มไม่ตายถือว่าน่าประหลาดใจมาก
การต่อสู้คงจะเดาอะไรไม่ออกต่อไปถ้าหากไม่มีบางสิ่งร่อนลงมาจากฟากฟ้าและรับพลองสามท่อนของเอสเลด้วยที่กำลังพุ่งเข้ากระแทกท้องเซเรีสด้วยมือเปล่า
“ดาร์กี้!!!”
“ ดาร์โกเรน”
“ภูติ”
---------------------------------
update 06-07-2009
จบไปอีกหนึ่งตอนสั้นๆ (สั้นตลอดกาล)
อืมม ม.. มีเม้นเพื่มนิดหน่อย แมวบ้าดีใจมากฮะ
และเรื่องราวนี้ยังคงมีต่ออีกยาวไกลนัก 55+
ขอบคุณ ทุก คลิก ทุกเม้นฮะ
Rohm R.
(แมวบ้า)
ความคิดเห็น