ลิ้มรสสิ่งที่อยู่ในใจ (ต่อ)

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นด้วยกลอนของเจย์

แมวบ้าได้อ่าหนังสือเรื่องนี้แล้วอยากเล่าสู่กันฝังแต่ด้วยความขี้เกียจเลยไม่ได้ทำ

วันนี้โชคดีเจอบล๊อกที่เค้าเขียนเรื่องนี้เลยก๊อบมาเครดิตข้างท้ายครับ



Last night’s sleepless mind explained this well,

But what sounds ease the heart petals freeze?

Leave treatises and poems, leave ink and brush,

Leave fall’s last flowers. Leave the S.Q.’s walls

What I knew of gardens, or old texts

Lies dead with my ambitions my last past.

Ride out past quick-sprung poplars, white barked pines

Past farmer’s shacks-and past more sallow blooms

Yet no road quits self pity, outruns sorrow.

Better to stay and taste what’s in the heart. _____

Jay.


จิตที่หลับไม่ลง เมื่อค่ำวาน ได้อธิบายอย่างดี

แต่เสียงใดเล่าจะปลอบ ในยามเกสรหนาวกรอบเป็นน้ำแข็ง?

ลาจากร้อยแก้วและร้อยกรอง ละจากน้ำหมึกและพู่กัน

พรากจากกลีบเกสรบั้นปลายฤดู พ้นจากกำแพงแห่ง S.Q.

เรื่องราวที่เคยรู้ เรื่องสวนหรือหนังสือโบราณ

ตายขานกับความทะเยอทะยาน อดีตได้หลงล่วงไป

ล่องผ่านต้นป๊อปปล้างอกไว ต้นไพน์เปลือกขาว

ผ่านกระท่อมชาวนา ซ้ำผ่านกลีบเกสรจืดจาง

แต่แล้วไม่มีหนทางใด ดับความเวทนาแห่งตน ผ่านพ้นความโศกศัลย์

อยู่ตรงนี้แหละดีกว่า ลิ้มรสสิ่งที่อยู่ในใจ

เจ.


(แปลจากกลอนภาษาอังกฤษของเจ โดย ศิริธร รัตนิน)
*S.Q. คือชื่อเรือนจำ ซาน เควนติน (San Quentin Prison