คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สานสัมพันธ์
เ้าวันเสาร์ บ่ายแ่ๆ ภีมภัทรับรถมาหาพลอยไพลินเหมือนเ่นเย ทันทีที่ลารถ ็รีบมุ่รไปที่ห้อไพลินทันที
“๊อ ๊อ ๊อ” พลอยไพลินแ้มประูพร้อมะโหน้าออมาู
“เ้ามาสิภีม วันนี้พลอยิว่าภีมะไม่มาเสียอี เพราะเห็นภีมเียบไป แ่พลอย็ไม่ไ้ส่้อวามไปรบวน เผื่อภีมมีธุระอะไรับรอบรัว”
“ภีม ไม่มาหาพลอยแล้วะให้ไปไหนล่ะร้าบบบ ภีมพูับทำหน้าาทะเล้น พลอยำลัทำอะไรอยู่เหรอรับ”
“พลอยนั่อ่านหนัสืออยู่ เพราะใล้ะสอบมิเทอมแล้ว” “อืมม ริ้วย นี่ภีม็ยัไม่ไ้เริ่มอ่านหนัสือเลย แ่ิวๆ อยู่แล้ว แล้วพลอยอยาะออไป้านอมั้ยล่ะ เผื่อพัสมอบ้า”
“ีเหมือนันนะ ยิ่อ่าน็ยิ่เบลอ แล้วเราะไปที่ไหนีล่ะ”
“ภีมว่าะพาพลอยไปแถว Central World วันนี้พี่สาวและน้อสาวภีมะพาันไป้อปปิ้ที่นั่น ภีมอยาะแนะนำให้พลอยรู้ัับพี่สาวและน้อสาวภีม”
“ะีหรือภีม พลอยยัไม่ล้าอ่ะ” “ไม่เป็นไรหรอพลอย พี่สาวภีมใีเ้าทั้สอนอยาะเอพลอย้วยนะ” “นะ นะออไปเอเ้าสอนหน่อย “
“็ไ้ เี๋ยวพลอยอแ่ัว่อนนะ” ระหว่าที่ภีมภัทรรอพลอยไพลินแ่ัว ็รีบว้าโทรศัพท์โทรไปหาพี่สาวทันที
“พี่แพทรับ พี่แพทยัอยู่ที่ Central World อยู่หรือเปล่ารับ ภีมะพาเพื่อนไปแนะนำัวให้พี่แพทรู้ัน่ะรับ”
“ยัอยู่้าภีม พี่เพิ่ะเ้ามานี่เอยัอยู่ที่นี่อีสัพัให่ๆ แหละ แล้วเราเอันที่ไหนีล่ะ
“พี่แพทเลือร้านอาหารอะไร็ไ้รับ ถ้าเลือร้านไ้แล้วภีมรบวนพี่แพทส่้อวามให้ภีม้วยนะรับ แล้วเอันนะรับ”
พลอยไพลินแ่ัวเสร็ เินออมาาห้อน้ำ เธอเลือสวมุเรสสั้นสีำ รัรูปร่าที่เล็สมส่วน พร้อมับปล่อยผมสลวยยาวปะบ่า แ่หน้า้วยโทนอ่อนๆ แ้ม้วยลิปรอสสีพี
“ว้าว พลอยสวยมาเลยรับ สวยนหัวใผมหวั่นไหวอีแล้ว” พูบ็เินุมมือพลอยออาห้อ
ระหว่าับรถภีมภัทรไ้รับ้อวามาพี่สาว ึให้พลอยเปิอ่าน้อวามให้
“พี่แพทส่้อวามมา พลอยเปิอ่านหน่อยสิว่าเราะไปเอเ้าสอนที่ไหน” พลอยไพลินเปิอ่าน้อวามเสร็็บอสถานที่ที่ะไปเอับพี่สาวและน้อสาวภีม
“พี่สาวภีมนัเอที่ร้าน Shushiro น่ะภีม”
“โอเ ภีมรู้ร้านละ”
ภีมและพลอย็มาถึห้า Central World ทั้สอน็รีบรไปที่ร้านอาหาร Shushiro ทันที ภีมเินุมเมือพลอยเ้าไปในร้าน พร้อมสายามอหาพี่สาว
“อ้า พี่แพทและพราวนั่อยู่รมุม้านหลัน่ะ”
“พี่แพท พราวรอภีมนานมั้ยรับ” พร้อมเอ่ยื่อแนะนำพลอยให้รู้ั
“พลอย นี่พี่แพท”
ว “สวัสี่ะ”
แพท รับไหว้พร้อมล่าว “สวัสี้าพลอย ยินีที่ไ้รู้ันะ”
“พราว นี่พี่พลอย้า”
“สวัสี่ะพี่พลอย พี่พลอยสวยและน่ารัมาเลยนะะ ยินีที่ไ้รู้ันะะ” เธอ้อมอหิสาว้วยท่าทีที่ถูะาและถูใในพลอยไพลิน
“สวัสี่ะน้อพราว ยินีที่ไ้รู้ัน้อพราวเ่นัน่ะ”
“นั่ล่อนสิ แพทล่าวพราี้นิ้วไปที่เ้าอี้ ภีมและพลอยหย่อนัวลนั่รัน้ามระหว่าแพทและพราว
“ภีมและพลอยเลือสั่อาหารและเรื่อื่มเลยนะ”
หลัาที่อาหารมาเสริฟ์ทั้สี่น็นั่ทานอาหารไป้วย ุยันไป้วยอย่าเป็นันเอับพลอย ทำให้เธอมีวามรู้สึไม่อึอั
“พลอยเป็นนที่ไหนะ ทำไมถึเลือมาเรียน่อที่รุเทพ” แพทเริ่มั้ำถามเพื่อำถามรู้ัับพลอยไพลิน
“พลอยเป็นนัหวัเียราย่ะ เหุผลที่เลือมาเรียน่อรุเทพ เพราะพลอยสอบิที่มหาวิทยาลัยรุเทพ่ะ พลอยเลือสอบเ้าที่มหาวิทยาลัยนี้ที่เียว่ะ และสอบิอีอย่าพลอยอยาะเปิโลว้า ออารอบเิมๆ ที่เห็นอยู่ทุวัน ึเลือที่ะมาเรียน่อรุเทพ่ะ
“ถ้าเลือเรียนแถวทาเหนือ ็อาะไม่ไ้เอับภีมเนอะ” แพทพูพราแวพลอยและภีมไป้วยอย่าเป็นันเอ
“ะอย่าั้นแหละ่ะพี่แพท” พูบเธอ็ยิ้มอย่าเินอายและหันหน้าไปมอายหนุ่ม
พลอยไพลินสร้าวามสัมพันธ์ับพี่สาวและน้อสาวอภีมไ้อย่า่ายาย หลัาที่ทั้สี่นทานอาหารเสร็ ็ไ้เวลาแยย้ายันลับบ้าน
“แล้วเอันที่บ้านนะฮะพี่แพท พราว ผมไปส่พลอยลับอนโฯ ่อน”
“้า ับรถีๆ นะภีม”
พลอยไพลินยมือลาแพท “พลอยลับ่อนนะะพี่แพท ไว้เอันอีทีนะะน้อพราว” พูพร้อมับยมือบ้าย บาย พราว หลัาที่ภีมภัทรับรถไปส่พลอยที่อนโฯแล้วอัวลับทันที
“พลอย ภีมส่พลอยแ่นี้นะ พรุ่นี้ภีมไม่เ้ามานะ เพราะยัไวันศุร์เรา็เินทาไปภูเ็ันแล้ว ภีมมารับพลอยวันศุร์เพื่อไปึ้นเรื่อเลย”
“ไ้ๆ ภีม พรุ่นี้พลอยะไ้ัระเป๋า ไว้รอภีมมารับละัน ับรถีๆ นะ”
“อ๊ะๆ เี๋ยว่อน พลอยลืมอะไรหรือเปล่า” พูบ็โน้มอพลอยลมาูบ
“ู๊ไนท์ นะรับพลอย พรุ่นี้ภีมโทรมาุย้วย”
พลอยพยัหน้า “ับรถีๆ นะภีม ไม่้อรีบ”
ความคิดเห็น