คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4 ฝาแฝดแวมไพร์สาวกับผู้กล้าแห่งกาลเวลา
(ช่วงเวลา300ปีก่อนเนื้อเรื่องหลัก)
หลังจากเหตุการของมิลิมโซลล่าก็ได้ออกเดินทางผจญภัยไปทั่วก่อวีรกรรมไว้มากมาย ทั้งกำจัดอสูรที้เป็นภัยต่อมนุษย์ ทั้งช่วยเหลือผู้เดือดร้อนไม่ว่าจะเป็น ผู้ที่ยากจน ผู้ที่ถูกขุนนางจอมละโมบกดขี่ ผู้ที่ถูกจับไปเป็นทาส จนถูกขนานนามว่า “วีรบุรุษแห่งแสง”เนื่องจากเวทย์มนตร์ที่โซลล่าใช้ซะส่วนใหญ่เป็นเวทย์แสงและเวทย์ไฟ(ก็เป็นมังกรดวงอาทิตย์นิเนอะ)แต่แน่นอนว่าคนที่รู้จักหน้าค่าตาของโซลล่านั้นมีน้อยจนนับนิ้วได้ ซึ่งในตอนนี้โซลล่ากำลังบินไปทางทิศทางหนึ่งอย่างเร่งด่วนสุดๆ ทิศทางนั้นก็คือทางไปอาณาจักรศักสิทธิ์ลูเบเลียส
(โซลล่าบรรยาย)
สวัสดีครับผมโซลล่าคนเดิมถ้าถามว่าทำไมผมถึงต้องรีบไปที่ลูเบเลียสสุดๆแบบนี้ละก็นั้นก็เพราะเจ้าน้องชายบ้าของผม(น้องของเพื่อน)เจ้าเวลโดร่ามันกำลังจะไปอาละวาดที่นั้นน่ะสิ ถ้าภามว่าทำไมถึงรู้ละก็เพราะช่วงนี้มีข่าวการอาละวาดของมังกรวายุที่ทำลายอาณาจักรแถวป่าจูร่าจนกลายเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติมีชีวิตไปแล้วกระจายไปทั่ว
ซึ่งผมนั้นแค่ได้ยินผ่านหูก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นฝีมือเจ้านั้นแน่แล้วเป้าหมายต่อไปเป็นที่ไหนก็เดาได้ไม่ยาก ที่อาละวาดแบบนี้คงเพราะเบื่ออีกตามเคยละสิ ถึงโลกจะมีสิ่งบรรเทิงน้อยก็เถอะแต่แกจะมาอาละวาดแกเบื่อแบบนี้มันชักจะมากเกินไปแล้วนะเฮ้ย!!
(ไรท์บรรยาย)
ในเวลาต่อมาไม่นานโซลล่าได้มาถึงลูเบเลียสแล้วแต่ว่า
โซลล่า:"โธ่เอ้ย!! มาช้าไปเหรอเนี่ย"
ภาพที่โซลล่าเห็นก็คือเวลโดร่ากำลังสู้กับเด็กสาว2คนที่หน้าเหมือนกันอย่างกะแกะ
แต่ที่ต่างกันก็คือคนหนึ่งมีตาข้างซ้ายสีแดงข้างขวาสีน้ำเงิน ส่วนอีกคนมีตาข้างซ้ายสีน้ำเงินข้างขวาสีเขียว โดยเมืองยังได้รับผลกระทบไปเรื่อยๆ
โซลล่า:"ฝาแฝดเหรอ?แถมยังสู้กับเวลโดร่าได้ขนาดนี้สุดยอดเลยแหะ แต่ชั่งเรื่องนั้นก่อนต้องตรวจสอบผู้รอดชีวิตก่อน…"
โซลล่าได้ใช้ญาณเวทย์ตรวจสอบแต่ก็ต้องตกใจเพราะ
โซลล่า:"ความเสียหายขนาดนี้แต่ยังไม่มีผู้เสียชีวิตเลยเหรอ!!! มันก็ดีอยู่หรอกแต่ทำไม…หือ?"
โซลล่าได้ตรวจสอบอีกครั้งก็ได้รู้
โซลล่า:"งี้เองมีคนช่วยอพยพไปก่อนสินะ…แต่ยังมีคนที่ยังไม่ได้อพยพอยู่ต้องรีบไปช่วยก่อนแล้ว"
โซลล่าได้พุ่งเข้าไปที่เมืองทันที
ตัดไปที่เมือง
ในระหว่างที่อพยพกันอยู่มีเด็กคนหนึ่งกำลังจะโดนลูกหลงจากการต่อสู้ แต่ในตอนนั้นเอง
หมับ!
โซลล่าได้ช่วยเอาไว้ได้ทัน
โซลล่า:"รีบหนีไปซะ"
เด็ก:"ขะขอบคุณค่ะ"
แล้วเด็กคนนั้นก็หนีไป จากนั้นโซลล่าก็รีบไปช่วยคนอื่นต่อจนอพยพเสร็จแล้ว
โซลล่า:"เอาละ…ต่อไปก็"
โซลล่าได้พุ่งไปที่การต่อสู้
ตัดไปที่การต่อสู้
เวลโดร่ากำลังสู้กับเด็กสาวฝาแฝดอยู่แต่เด็กสาวทั้ง2คนนั้นไม่สามารถทำอะไรเวลโดร่าได้เลย จนสุดท้ายก็ถูกตบล่วงมาถึงพื้นและกำลังจะใช้กรงเล็บโจมตีปลิดชีพทั้งคู่ แต่ในตอนนั้นเอง
แกล้ง!
ทั้งคู่:“เอ๊ะ?”
ได้มีบาเรียสีเหลืองมาป้องกันทั้งคู่ จากนั้นก็มีเขตแดนขนาดใหญ่ขังเวลโดร่าเอาไว้
เวลโดร่า:“ขะเขตแดนนี้มัน!!!”
เวลโดร่ามีท่าทางตื่นกลัวจนเห็นได้ชัดจน2สาวสงสัย ในตอนนั้นเองก็มีเสียงพูดขึ้นมา
“รู้สึกว่าครั้งนี้แกจะก่อเรื่องเอาไว้สุดๆนะ เวล-โด-ร่า-คุง~”
เวลโดร่า:“สะสะเสียงนี้มัน!!!”ส
2สาว:“ใครน่ะ?”
ทุกคนได้หันไปหาผู้มาใหม่ซึ่งก็คือ โซลล่า นั้นเอง
2สาว:“คุณคือ?”
เวลโดร่า:“จ้ากกกก ททททท่านพี่โซล่า!!!!!!!!!”
2สาว:“พี่เหรอ!!!!!!”
โซลล่า:“ไงไอ้เจ้าเด็กมีปัญหาเตรียมตัวรับโทษรึยัง พวกเธอ2คนน่ะหลับไปก่อนไอ้เจ้าหมอนั้นฉันจัดการเอง…"
จากนั้นโซลล่าก็หยิบอาวุธปืนของตัวเองออกมา
เด็กสาว1:"อาวุธนั้นมันอะไรน่ะ?"
เด็กสาว2:"นั้นมันปืนนิ!!!"
จากนั้นโซลล่าก็ได้เข้าสู้กับเวลโดร่า…แต่ จะเรียกว่าสู้คงจะไม่ถูกเพราะเวลโดร่าถูกโซลล่ารัวกระสุนใส่อยู่ฝ่ายเดียวเลย แบบที่เวลโดร่าไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลยซักนิด ทำเอา2สาวที่เห็นก็อึ่งมากที่เจ้ามังกรที่พวกตนรวมมือกันก็ยังสู้ไม่ได้ แต่คนๆนี้กลับสู้ได้อย่างง่ายดายแถมเป็นฝ่ายโจมตีอยู่ฝ่ายเดียวด้วย เวลโดร่าที่โดนกระทืบ(ลงโทษ)อยู่ก็พยายามจะหนีอย่างสุดชีวิตแต่ว่าไม่สามารถทำได้เพราะมีเขตแดนที่โซลล่าได้กางเอาไว้อยู่ การกระทืบ(ลงโทษ)เวลโดร่าก็ได้ดำเนินไปซักพักจนสุดท้ายเวลโดร่าก็มีสภาพไม่ต่างจากจิ้งเหลนตากแห้งเลยซักนิด
เวลโดร่า:“แงะ…แงะ…แงะ”
โซลล่า:“เอาละรอบนี้แกก่อเรื่องมากเกินไปแล้วแบบนี้เห็นทีต้องจับแกไปผนึกซัก100 200ปีแล้วสิเนี่ย แต่ผนึกของเรามันก็รุนแรงเกินไปด้วยสิ จะทำยังไงดีละเนี่ยงานเนี่ย…”
ในตอนนั้นเอง
???:“เออ…คือว่า”
โซลล่า:“หืม?”
โซลล่าได้หันไปตามเสียงก็พบกลับหญิงสาวสวมหน้ากากที่ใส่ชุดเหมือนกับพวกผู้กล้า
โซลล่า:‘ผู้กล้าเหรอ?’
หญิงสาว:“คือถ้าจะผนึกละก็ให้ฉันทำได้ไหมค่ะ”
โซลล่า:“หือ? มันก็ได้อยู่หรอกแต่ว่าถ้าจะผนึกเจ้านี่ใช้ผนึกแค่ธรรมดาไม่ไหวหรอกนะ”
หญิงสาว:“คือฉันมีสกิลที่ชื่อ“พันธนาการนิรันดร์”อยู่น่ะค่ะ”
โซลล่า:“โอ๊ะ! ‘พันธนาการนิรันดร์เหรอนั้นมันสกิลสายแยกย่อยของ “อัลติเมทสกิล อุริเอล(ราชันย์แห่งพันธสัญญา)”นิถึงเราจะไม่มีก็เถอะแต่เหมาะจะใช้ผนึกเจ้านี่พอดีเลย’ ถ้าอย่างนั้นขอฝากด้วยนะครับ”
พอเห็นว่าโซล่าอนุญาตแล้วหญิงสาวก็เดินไปหาเวลโดร่า พร้อมกับใช้"ยูนิคสกิล พันธนาการนิรันดร์"ผนึกเวลโดร่าเรียบร้อย
โซลล่า:"เอาละสำนึกผิดอยู่ในนั้นไปซัก300ปีก็แล้วกันนะเวลโดร่า"
เวลโดร่า:“เดี๋ยวสิท่านพี่แบบนั้นไม่โหดร้ายไปหน่อยรึไง!!!”
โซลล่า:“แล้วที่นายไปบึ้มอาณาจักรหายไปเป็นแทบแบบนั้นด้วยเหตุผลที่ว่าตัวเองเบื่อแบบนั้นไม่โหดร้ายกับผู้เสียหายพวกนั้นรึไง ห๊า!! เจ้าภัยพิบัติทางธรรมชาติเดินได้!”
เวลโดร่า:“อึ๋ย!”
โซลล่า:“อยู่ในนั้นไปจนกว่าฉันจะไปปล่อยหรือไม่ก็มีคนใจดีที่ไหนมาปล่อยนายก็แล้วกัน…”
จากนั้นโซลล่าก็ส่งผนึกของเวลโดร่าไปที่ถ้ำในป่าจูร่าทันที
โซลล่า:“ขอบคุณมากนะครับที่ให้ความร่วมมือนะครับ”
หญิงสาว:“ไม่เป็นไรหรอกค่ะยังไงฉันก็มาที่นี่เพื่อทำแบบนี้อยู่แล้วละค่ะคุณโซลล่า”
โซลล่า:“หือ?ทำไมถึงรู้ชื่อ…”
ในตอนนั้นเองก็มีคน4คนเดินมาหาพวกเขา 2คนในนั้นคือเด็กสาวฝาแฝดที่สู้กับเวลโดร่าเมื่อกี้ อีก2คนที่เหลือแต่งตัวดูมีฐานะแต่จากรูปการแล้ว
โซลล่า:‘ผู้ติดตามสินะ’
เด็กสาว2:“ต้องขอขอบคุณพวกคุณมากเลยนะค่ะที่ช่วยพวกเราเอาไว้”
โซลล่า:“ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงผมก็ต้องขอโทษกับสิ่งที่เจ้าน้องบ้าของผมก็ด้วยนะครับ”
เด็กสาว1:“เออคือว่าบอกว่าน้องนี่คือ…”
โซลล่า:“อ่อ ถ้าพวกให้ถูกหมอนั่นเป็นน้องชายของเพื่อนของผมเองแหละครับ ให้ตายเถอะไอ้หมอนั่นนี่เกเรยิ่งกว่าเจ้าโนบิสุเกะอีกแฮะ”
เด็กสาว2:“เอ๊ะ!? เมื่อกี้คุณว่ายังไงนะค่ะ”
โซลล่า:“หือ?”
เด็กสาว2:“เมื่อกี้คุณพูดว่าโนบิสุเกะใช่ไหมค่ะ”
โซลล่า:“อะครับว่าแต่ทำไมคุณถึงรู้จักชื่อลูกชายเมื่อชาติก่อนของผมได้ละครับ”
เด็กสาว2:“ลูกชาย…เมื่อชาติก่อน…หรือว่าคุณคือโนบิตะเหรอ!”
โซลล่า:“!! ทำไมคุณถึงรู้…เดี๋ยวนะ…หรือว่า ชิซูกะเหรอ?”
เด็กสาว2พยักหน้า
โซลล่า:“เอาจริงดิ”
เหล่าคนที่อยู่ในกลุ่มสนทนาคนอื่นๆก็งงว่าคุยเรื่องอะไรกัน หลังจากนั้นโซลล่าก็ใช้เวทย์มนต์ของตัวเองซ่อมแซมบ้านเมือง แล้วก็ถูกพาไปยังปราสาทที่อยู่สูงเสียดฟ้า ซึ่งสูงที่สุดในอาณาจักรนี้
(โซลล่าบรรยาย)
หลังจากจากถูกพามาที่นี่ผมก็ได้เริ่มคุยกับชิซูกะและคนอื่นๆจนรู้ว่าหลังจากที่ผมตายมาได้ประมาณ5ปี ชิซูกะก็สิ้นอายุขัยแล้วมาเกิดใหม่ที่โลกนี้ในชื่อ อาเรีย วาเลนไทน์ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ แล้วเธอก็เป็นเผ่าพันธ์แวมไพร์ด้วยนะ
ส่วนเด็กที่หน้าเหมือนกับอาเรียเป๋ะๆต่างกันแค่สีตานั้นก็คือน้องสาวฝาแฝดของอาเรีย ลูมินัส วาเลนไทน์ ผู้ติดตามฝาแฝดอีก2คนชื่อ ลุอิ กับ โละอิ 2คนนี้ไม่มีส่วนที่ช่วยแยกให้ออกเลยแฮะว่าใครเป็นใคร
ซึ่งผมก็เล่าเรื่องของผมไปด้วยละนะทุกคนถึงกับตกใจกันหมดเลยแม้อาเรียก็เถอะ แต่มีอยู่คนนึงที่ไม่ตกใจเลยซักนิดเพราะเหมือนกับว่าเธอรู้อยู่ก่อนแล้ว เธอมีชื่อว่า คุโรโนอา จากที่คุยดูเธอนั้นมาจากอนาคตแถมยังรู้จักกับพวกเราด้วย
เธอได้เล่าเรื่องของพวกเราในอนาคตให้ฟัง และเราเรื่องของผู้กลับชาติมาเกิดเป็นสไลม์ที่มีชื่อว่า ริมุรุ เทมเพสต์ จากที่เธอเล่ามาก็ผมรู้สึกสนใจในตัวหมอนั่นสุดๆเลย
โซลล่า:“แล้วเธอจะทำยังไงต่อละ”
คุโรโนอา:“ก็ทำเหมือนที่ผ่านมาค่อยช่วยเหลือผู้คนฐานะผู้กล้าน่ะค่ะ”
โซลล่า:“งั้นเหรอ”
หลังจากนั้นคุโรโนอาก็ออกเดินทาง ส่วนผมก็ปักหลักอยู่ที่ลูเบเลียสอยู่ซักพัก ค่อยฝึกสอนให้พวกลูมินัสจังด้วยแน่นอนว่าฝึกให้อาเรียด้วยละนะ แต่จะว่าไปยัยอาเรียนี่เก่งสุดเลยนี้หว่า
แถมยังมี “อัลติเมทสกิล เฟรย่า(เทพแห่งความรัก)” เป็นสกิลที่ควบคุมความเป็นความตายได้อย่างสมบูรณ์แบบเลยแฮะ แต่เพราะไม่ใช่สกิลสายต่อสู้เลยสู้เจ้าเวลโดร่าไม่ได้เลยน่าเสียดายจริงๆ
ว่าแต่ยัยลูมินัสเนี่ยชักจะติดผมเกินไปแล้วนะเนี่ย ขนาดที่ว่าพอผมเผลอเมื่อไหร่ก็เข้ามาลวนลามผมทันทีเลย นี้เธอเป็นน้องสาวของอาเรียจริงเหรอเนี่ย!!! แถมขนาดอาเรียก็ยังห้ามยัยนี่ไม่ไหวเลยแฮะ
แล้ววันเวลาก็ได้ผ่านไป จนถึงเวลาที่ต้องผนึกคุโรโนอาหลังจากนั้นผมก็คิดจะออกเดินทางต่อ
ลูมินัส:“ท่านพี่โซลล่าจะไปจริงๆเหรอค่ะ”
โซลล่า:“อ่า การนั่งอยู่เฉยๆมันไม่ใช่แนวฉันน่ะ อีกอย่างเรื่องการฝึกของพวกเธอฉันก็สอนที่สอนได้ไปหมด ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับการพัฒนาของพวกเธอเองแล้วละ”
ลูมินัส:“แต่ว่า!”
อาเรีย:“พอเถอะน่านัสจังพูดไปเขาก็ไม่ฟังหรอก”
ลูมินัส:“แต่ว่าท่านพี่อาเรียค่ะ!!”
อาเรีย:“หมอนี่ก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วละ ถึงจะห้ามยังไงอีตาหัวดื้อนี่ก็ไม่ฟังหรอก”
โซลล่า:“นั้นชมหรือด่าเนี่ย เอาเถอะพวกเธอก็รักษาตัวด้วยนะ…พวกนายก็ด้วยนะ ลุอิ โละอิ”
ลุอิ/โละอิ:“ครับท่านอาจารย์ก็รักษาตัวด้วยนะครับ”
โซลล่า:“ไปก่อนนะ”
จากนั้นโซลล่าก็ได้เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง
ตอนต่อไป ริมุรุ เทมเพสต์ และ ชิซูเอะ อิซาวะ
ความคิดเห็น