ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ความหลัง
หลัาที่ผมเ้ามาเรียนที่ฮอวอส์ 1 เือน ผม็มีเพื่อนเ็มไปหมเลยอ่ารับ นับไม่หม ทไม่ไหม แถมไ้ายาแปล้วย เ่น 'นาฟ้าเพาน' 'ผู้ล้าที่สามารถพิิท่านลอร์' 'หนุ่มหน้าใสแ่ใโรโห' 'สุยอเ็แห่ฮอวอส์' 'ัวป่วนแห่ฮอวอส์' 'ยมทูัวน้อย' 'เ็เส้นให่' และอื่นอีมามาย แ่ที่าไม่ไ้ือ 'เ็ในำทำนาย' โว้ย!!!เลียำทำนายโว้ย!!!!! ผมไม่รู้หรอว่าำทำนายนั้นืออะไร ผมพยายามถามนอื่นๆแ่็ไม่มีใรอบผมเลย มันาใ ล้มโ๊ะแม-่
"แฮร์รี่ พอเอร์ นี่นายฟัันอยู่รึเปล่า" เสียแหลมอนาย(ี)เผือัึ้น เสียนี้ะเป็นใรไม่ไ้นอา 'เรโ มัลฟอย' นายีที่อบเผือนั้นเอ
"ไม่อ่ะ ไม่ไ้ฟั" ผมอบามวามเป็นริ อนนี้เป็นเวลาพัลาวันแล้วผม็ในห้อโถนั่ิน้าวอย่าเียบๆ(อยู่อย่าเียบๆ หาที่เียบๆ แล้วหาัว//นี่ือมอเพื่อนไรท์)
"ันถามนายว่านายอบนแบบไหนแล้วนาย็้ออบันเี๋ยวนี้้วย!!" เรโถามผม้วยเสียที่ัฟััพอทำให้นอยู่ระแวนั้นหันมาสนใพวเรา โอ้ว? เ็น้อย นายั่ล้า นายะรู้ไหมนะว่าหน้านายแหมแล้ว และในเมื่อถามมาัน็ะอบให้
"หืม ันหรอ? อืม~พูยานะ ันไม่้อารนเพอร์เฟ ันอบนที่รัเียวใเียว ไม่ว่าเราะเปลี่ยนไปยัไเา็ยัรัเราอยู่ ื่อสัย์แ่ไม่ื่อบื้อ ิอะไร่อนทำ ประมานี้มั้" ผมอธิบายไป
"แล้วรูปร่าหน้าาล่ะ" เรโถาม่อ หึันเพิ่รู้นะนี่ว่านายี้สสัยอย่าี้นะมัลฟอย
'นั้นสิทำไมี้สสัยอย่านี้ล่ะ' 'ใ่ๆี้สสัย' เสียอวิาเพื่อนที่อยู่ในแหวนเมอร์ลินัึ้น บานอาะสสัยว่าะมีนอื่นไ้ยินไหม ผมอบเลยว่าไม่
รับ ไม่มีใรไ้ยินนอาผม
'พวนายนะ Shut up!!! ไปเลย' เสียวิาอ เรโ มัลฟอยเอ่ยึ้น
'ฮึๆๆๆ ายริ มัลฟอย นายเินหรอ' ผมิในใ
'็ใ่นะสิ ฮึ่ย~~' หมอนั่นอบผม้วยแหละ โอ้ว~สาวแเลยหรอมัลฟอย อะไรันนี่นายไม่ใ่หนุ่มใสหน้าผามนๆแล้วนะ
'หยุินะพอเอร์ นายมัน นายมัน!! ฮึ่ย' พูบวิา(ไม่)น้อยอมัลฟอย็หายไป ฮึฮึฮึ ไม่สามารถสรรหาำเ็บมาว่าอ่ะิ ผมยิ้มบา
"พอเอร์!!!!" อ่ะ เสียะโนอมัลฟอยที่เป็นนัึ้น
"ะะโนทำไมล่ะ แ้วหูะแแล้ว อยู่ใล้ๆันแท้" ผมถามเา
"็นายยิ้มนะสิ ยิ้มอ่ะ นายยิ้มให้ใร ันเรียนายหลายรั้แล้วแ่นายไม่หันมา หรือว่านายยิ้มให้นอื่น ที่ันพูมานายไม่ฟัเลยใ่ไหม นายเห็นนอื่นสำัว่าันสินะ อบมาแฮร์รี่ พอเอร์!!!" โอ้ว มัลฟอยินน้ำส้มสายูอีนมาหล่ะ นี่นาเป็นเพื่อนันยัทำแบบนี้ แล้วถ้าเปลี่ยนสถานะเป็นยัอื่นะเป็นยัไเนี่ย
"ันอโท-" ผมยัพูไม่เสร็มัลฟอย็วิ่ไปแล้ว ให้ายสินอะไรไร้มารยาท นะพู้วย็วิ่ไปะแล้ว เหมือนันไม่ผิเลย มัลฟอยน้อย ับ มัลฟอย(ไม่)น้อย
ในเมื่อู่รีผมหนีไปแล้วผม็ออาโรอาหารเินไปเรื่อยเปื่อยพลาิถึวามหลั
อี
"เฮ้ พอเอร์ ันมีอะไระบอนาย ่วยไปหาันที่........ อนเย็นไ้ไหม มานเียวนะ" ผมมอมัลฟอยอย่าระแว หมอนี่ะแล้อะไรผมอีล่ะสิ อโทษทีพอีรู้ทัน
"โทษที ไปไม่ไ้ ศาสร์ราารย์สเนปเรีย" ผมปิเสธอย่าทันวัน
"แ่แป๊บเียวน่า อร้อล่ะ" หมอนี่แปลไป ปิ้อพูว่า 'ลัวหรอพอเอร์' นี่
"นายินยาแล้วไม่เย่าวรึเปล่า มัลฟอย" ผมถาม
"ไม่แฮร์รี่ อร้อล่ะ ไปเถอะ ันมีอะไระบอนายริๆนะ" อะไรันเนี่ย สายานั่นืออะไร สายาที่อร้อนั่น
"็ไ้ แล้วเอัน" ลอเื่อสัรั้ไม่เสียหายมั้ พูเสร็ผม็หันหลัลับไปหาพวรอน
อนเย็น ที่........
"นายมาเ้า มัลฟอย ระูลนายไม่ไ้สอนหรือไว่าให้ร่อเวลานะ" เมื่อหมอนั่นมาถึผม็แะทันที
"อโทษที" หมอนั่นพูึ้น
"มีอะไร็พูมา เร็วๆ" ผมเอ่ยให้เ้าุประส์หลัที่้อมาเอัน
"ือว่า~~ ือว่า~~ เอ่อ~ ัน เอ่อ ันอบ~~ นะ นะ นา" อะไรนี่ พูไปเินไป ไม่รู้สินะว่านายหน้าแยิ่ว่ามะเือเทศอีอ่ะ แ่พอเ้าใแล้วว่าหมอนี่้อารอะไร
"หยุ หยุเลย ันรู้และว่านาย้อารอะไร นายอบเฮอร์ไมโอนี่สินะ เลยะให้ันเป็นพ่อสื่อให้นาย แหมอบ็ไม่บอัน" นี่สินะุประส์หลันาย
"ไม่ ไม่ใ่!!" ฮะ!! ไม่ใ่อย่าี้หรอหรือว่า OMG
"นายอบรอนหรอ นายะบอว่านายเป็นเย์สินะ โอ้วพระเ้า~~ไม่เป็นไร มัลฟอย ันรับไ้ อถามอะไรนิหน่อยนายเป็น รุ หรือ รับ อ่ะ ันินาารไม่ออเลยอ่ะ-///-" โอ้วแฮร์รี่ะเป็นลม
"ไม่ใ่" อ้าว ี้็สวยี้ นเาอุส่าห์เียร์
"แล้วนายอบใรล่ะ หืม" ให้ายเถอะมัลฟอยนายเป็นแบบนี้ ันมีวามรู้สึว่านายเป็น เ็สาววัยแรเย้อมที่หลุมรัายหนุ่มสุหล่อเลยแหะ
"็ ็ นะ นะ นาย ไล่ะ แฮร์รี่" อ่า~~ในที่สุ็รู้ำอบ เี๋ยว Wait!! Stop!! Replayใหม่สิ '็ ็ นะ นะ นายไล่ะ แฮร์รี่' เฮ้ย
"เี๋ยว เฮ้ย!!เรโ ลับมา่อน พูใหม่อีรอบทีสิ อย่าเพิ่หนีสิ เฮ้ย!!" พูไม่ทันบ เรนโ มัลฟอย ็หนีไปพร้อมับสายลม และทิ้ำสารภาพรัอเ็สาวอาโนเนะ แ่เาหารู้ไปว่าหลัานั้น แฮร์รี่นอนไม่หลับทั้ืน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น