คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เฮ้อ...ยัยเย็นชา..100%
วันเปิดเทอม...
“ไง...ไอ้ออฟชั่นปิดเทอมเป็นไงบ้างวะ”ผมตะโกนถามไอ้ออฟชั่นทันทีที่เจอมันที่หน้าโรงเรียน
“ไง ไอ้เลเยอร์ฉันสบายดี เออ...ได้ข่าวว่าปิดเทอมนี้แกไปปิ๊งสาวที่ไหนวะ”
“ไร ใครบอกแก”o_oเฮ้ย...มันรู้ได้ไงเนี่ย
“บอกมาเถอะเพื่อน ได้ข่าวว่าแกถึงกับสะกดรอยตามเค้าเลยนี่นา บอกมาซะดีๆว่าใครคือผู้หญิงคนนั้น”
“เออน่า เดี๋ยวก็รู้เองแหละ”ผมรีบบอกปัดมันไปทันทีก่อนที่มันจะถามอะไรผมไปมากกว่านี้
ผมชื่อเลเยอร์เป็นนักเรียนเกรด10ของโรงเรียนเมเยอร์ บิชชี่ ไฮสคูลตอนนี้ก็อยู่เกรด10แล้วแล้วผมก็เรียนสายวิทย์ด้วยที่ผมเลือกสายนี้ไม่ใช่ว่าผมจะเป็นหมอหรือวิศวะหรอกนะครับแต่เป็นเพราะไอ้เลเยอร์กับเพนซิลมันเลือกเรียนสายนี้ผมเลยเลือกเรียนตามมัน 2 คนถึงโรงเรียนนี้จะเป็นนานาชาติแต่ก็มีสายวิทย์เหมือนกันนะครับ อ้อแล้วผมก็เป็นนักบาสของโรงเรียนด้วยความสูงนะไม่ต้องพูดถึงเห็นผมอายุ 16 อย่างนี้แต่ผมสูง 186 เซนเลยนะใครๆก็บอกว่าผมมันโตเกินวัย ส่วนผู้หญิงที่ผมปิ๊งน่ะเหรอครับไม่ใช่ใครหรอกก็ยัยเพนเทลพี่ของไอ้ซิลนี่แหละแต่เดี่ยวนี้เธอดูแปลกๆไปนะดูเย็นชา หยิ่งๆไงก็ไม่รู้สิ ไม่เหมือนเมื่อเทอมที่แล้วเลยเธอออกจะร่าเริง อะไรที่เป็นสาเหตุให้เธอเป็นแบบนี้นะผมละอยากรู้จริงๆ=_=
“เฮ้ย ไอ้เยอร์ไปดูบอร์ดห้องกันว่าปีนี้เราจะได้อยู่ห้องเดียวกันไม๊ ไปเร็ว”อยู่ดีๆไอ้ออฟก็ตะโกนออกมาทำให้ผมหยุดคิดเรื่องของเพนเทลทันทีแล้วรีบเดินตามมันไป
“เฮ้ยไอ้เยอร์ เรา3คนได้อยู่ห้องเดียวกันหว่ะ นี่ไงดูดิดู”ไอ้ออฟพุดพร้อมชี้ไม้ชี้มือ
“เฮ้ย จริงเหรอวะไอ้ออฟไหนวะ ไหน”ผมรีบดูตามที่มันชี้ทันทีแต่แล้วตาผมก็เห็นชื่อของเธอเพนเทล...โหยมีความสุขเหลือหลายอยากตะโกนให้ดังๆเลยเว้ย..ผมได้อยู่ห้องเดียวกับเพนเทลแล้วขอบคุณที่ไอ้ 2 นั้นเลือกเรียนสายวิทย์ ขอบคุณที่ผมบ้าจี้เลือกเรียนตามมันขอบคุณ ดีใจเว้ย ฮ่าฮ่าฮ่า...
“กรี๊ด ยัยเพนเทลเราได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยละ”
ผมรีบหันไปตามตามเสียงทันทีที่ได้ยินชื่อเพนเทล นั่นไงล่ะและแล้วผมก็เห็นเธอ เพนเทลผู้หญิงที่ผมชอบมานานแต่ทำไมเธอถึงได้มีแววตาที่เย็นชานักล่ะทำไมกันนะ
“แน่ะ ไอ้เยอร์ชอบเพนเทลพี่ไอ้ซิลก็ไม่บอกแค่นี้ก็ทำมาเป็นปิดบังเพื่อนฝูง เดี๋ยวเหอะนะเดี๋ยวเหอะ”
“เฮ้ยไอ้ออฟแกอย่าพูดดังดิ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน”ผมรีบห้ามมันทันทีก่อนที่มันจะพูดอะไรไปมากกว่านี้
“รักเขาก็ต้องแสดงออกดิ ไม่งั้นได้กินแห้วไม่รู้นะเว้ย”
“แล้วมันต้องทำไงล่ะ”
“ก็เดินไปหาเรื่องตีสนิทสิ นั่นไงพอดีเลย เค้าทำของหล่นเดินไปเก็บให้เค้าสิ”
“ไปด้วยกันดิไม่กล้าว่ะ”
“เรื่องไรล่ะ ไปคนเดียวดิแกจะจีบเขาไม่ใช่เหรอ”
“เออก็ได้วะ ไอ้คนไม่มีน้ำใจ”ผมว่ามันไปหนึ่งที ฮึ้ย เพื่อนอะไรไร้น้ำใจเป็นบ้าเลยรู้ทั้งรู้ว่าไอ้เราก็อายมันยังให้เรามาเก็บของให้เค้าคนเดียวอีกToT
..................................................
ไหนวะของที่เธอทำหล่น..อ้ออยู่นี่เอง อืม..มันคือกระเป๋าตังนี่เอง เปิดดูดีมั๊ยน๊า เปิด ไม่เปิด เปิด ไม่เปิด อืม... เปิด ไม่เปิดดีว้าเอาวะเปิดดูหน่อยเป็นไร ไหนดูดิมีเงินเท่าไหร่O_o โอ้ก๊อด 5000 บาท เพนเทลพกเงิน 5000 เหรอนี่ โหยแล้วยังมีบัตรเครดิตอีกขนาดพ่อแม่ผมเป็นประธานส่งออกคอมฯผมยังมีเงินไม่เท่าเธอเลย โหยเธอนี่พกเงินไม่ใช่เล่นเลยสงสัยถ้าหายทีนี่ไม่ต้องกินอะไรเลยล่ะก็เล่นทำหล่นทั้งเงินทั้งบัตรตัวแม่คุณยิ่งเล็กๆอยู่ด้วยสงสัยหนักแค่ 46-47 ล่ะมั้งแต่เธอสูงโคตรน่าจะสูง 168 นะ เฮ้อ...รีบเอาไปคืนเธอดีกว่าก่อนที่ผมจะหาเธอไม่เจอ
“นี่เพนเทล เธอทำกระเป่าตังค์หล่นน่ะ”ผมรีบเดินไปหาเธอก่อนที่เธอจะเดินไปไกลกว่านี้เธอชายตามามองที่ผมแวบหนึ่งก่อนจะพูดว่า
“ขอบคุณ”แล้วเธอก็เชิดหน้าไปเลย ผมได้แต่อึ้ง o_o โอ้ว ไม่เค้าทำกับผู้มีพระคุณกันแบบนี้เหรอ ไม่นะไม่ ทำไมเธอเย็นชาจังล่ะToT
หลังจากคืนกระเป๋าให้เพนเทลแล้วผมจึงเดินไปหาไอ้ออฟแล้วผมก็เห็นไอ้เพนซิลอยู่กับไอ้ออฟด้วย 2 คนนี้ต้องนินทาผมแน่ๆเพราะผมเห็นมันมองมาที่ผมแล้วซุบซิบอะไรบางอย่าง
“ไง เลเยอร์ได้ข่าวว่า.......”นั่นไงผมว่าแล้วไอ้ออฟต้องเล่าอะไรให้ไอ้ซิลฟังแน่ๆไม่งั้นมันไม่ลากเสียงยาวอย่างนี้หรอก
“อืม ได้ข่าวว่าอะไรล่ะ”อยากร้องไห้ครับพี่น้องToT
“ได้ข่าวว่า แกชอบเพนเทลพี่สาวชั้นเหรอ”โอ้ย สะดุ้งครับสะดุ้ง ไอ้ซิลมันหวงพี่รึเปล่าเนี่ย
“อืม ชอบแล้วยกให้มั๊ยล่ะ”แฮะแฮะ ผมรีบถามลองเชิงมันดูทันที
“อืมคงได้ ถ้าแกจีบพี่ฉันติดน่ะนะ เดี๋ยวนี้พี่ฉันเปลี่ยนไปนะเค้าเย็นชาแล้วก็เอาแต่เก็บตัวเงียบตั้งแต่เลิกกับทิกเกอร์แล้วน่ะ”
อ้อ...ถึงว่าทำไมเดี๋ยวนี้เพนเทลแปลกไป
“เฮ้ยไป ไปขึ้นห้องเรียนเถอะออดจะดังแล้ว”ผมรีบชวนมัน 2 คนไปที่ห้องเรียนทันทีก่อนที่มันจะพูดอะไรไปมากกว่านี้
เมื่อผมขึ้นไปที่ชั้นเรียนผมก็เห็นเธอนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่างแล้วผมจึงรีบลากออฟกับซิลมานั่งใกล้ๆกับเธอทันทีผมนั่งมองหลังของเธออยู่นานจนไอ้ออฟมันสะกิดผมแล้วกระซิบกับผมว่า
“เฮ้ย คุยกับเพนเทลดิถ้าแกคุยกับเขานะอืก 10 ปีก็จีบไม่ติดหรอก”
“เฮ้ยแล้วต้องคุยไรล่ะ”
“อะไรก็ได้คุยไปเหอะ”
อ้าว ไอ้ออฟบอกให้ผมชวนเพนเทลคุยแต่มันไม่บอกว่าจะให้ผมชวนเธอคุยเรื่องอะไรแล้วผมจะทำไงดีเนี่ย ผมแอบดูไอ้ซิลดีกว่ามันหวงพี่มันบ้างไม๊นะ( -_-) ++ (-_- ) ชิ้ง.....โอ้ยสบตามันพอดีเลยมันจะฆ่าผมไม๊เนี่ย..ไหนๆมองอีกรอบ( -_-)++(-_-) (_ _) โย่วมันพยักหน้าให้ผมคุยกับพี่มันได้แล้ว555+มันไม่หวงพี่โว้ย555+มันเชียร์ให้เราจีบพี่มันโอ้ย...ดีใจเว้ย เอิ่ม...แล้วจะคุยอะไรกับเพนเทลดีเนี่ย
“เอิ่ม...เพนเทลเพื่อนเธอชื่อ ไรอ่ะ”โอ้ยอยากตบปากตัวเอง อยากรู้จักกับเพนเทลแต่ดันถามชื่อเพื่อนเพนเทลโอ้ย....
“บีแบร์”หา o_oนี่อ่ะเหรอคำตอบเพนเทลตอบผมแล้วเธอก็หันหน้าไปเลยอ่ะทำไมพูดสั้นอย่างนี้ นั่นนั่นไอ้เพื่อน 2 ตัวนี่ไม่ช่วยแล้วยังมาหัวเราะอีกเดี๋ยวจับไปปล่อยวัดซะเลย
“พี่เพนเทลพูดกับเพื่อนผมมากกว่านั้นก็ได้” โห...ไอ้ซิลขอบใจหว่ะที่ช่วยหว่านล้อมพี่สาวแกให้ฉัน โหข้ารักแกจังเลยหว่ะไอ้ซิล ซึ้งน้ำใจแกเว้ยT_T
“ทำไมซิลไม่คุยเองล่ะพี่ขี้เกียจเมื่อยปาก”โหย...ดูเพนเทลพูดดิทำร้ายน้ำใจผมมากเลยอ่ะแถมคำว่าขี้เกียจเพนเทลยังชายตามามองที่ผมอีกด้วย ส่วนไอ้สองคนนั้นพอได้ยินที่เพนเทลพูดมันก็หัวเราะเยาะผมทันทีโดยเฉพาะไอ้ซิลมันนะหัวเราะแบบได้ยินไปอเมริกาเลยมั้ง ฮึ่ม...ผมไม่รักไอ้ซิลแล้วแต่ผมจะกระทืบมันคนแรกเลย...ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นว่าที่น้องภรรยานะผมกระทืบมันแล้ว...ตอนนี้ฝากไว้ก่อนเหอะไอ้ซิล
เฮ้อ...ทำไมเธอถึงต้องกลายเป็นยัยเย็นชาด้วยเนี่ย แค่คนๆเดียวที่มันทำร้ายเธอไม่เห็นค่าของเธอทำไมเธอต้องปิดกั้นตัวเองด้วยผมไม่เข้าใจเลย ทำไมเธอถึงก่อกำแพงไว้หนาขนาดนี้นะผมจะปีนข้ามกำแพงที่เธอก่อไว้แล้วไปหาเธอได้ไหมนะชักจะท้อแล้วนะ เฮ้อ...แต่ผมรักเธอนี่นาผมนี่แหละที่จะเป็นคนที่จะทำลายกำแพงนั้นเองเธอจะต้องกลับมาเป็นเพนเทลที่ร่าเริงเหมือนเดิมผมจะต้องทำให้เธอมีความสุขให้ได้
............................................................
เอิ่ม....ทำไมไม่มีคนเม้นเลยอ่ะ.....
คือช่วยเม้นหน่อยนะคะคืออยากรู้ว่า
เนื้อเรื่องมันเป็นยังไงบ้างอ่ะค่ะ...ช่วยเม้นกันหน่อยนะคะ
ความคิดเห็น