ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ยังคงต้องเป็นความลับ
อนที่ 4 ยั้อเป็นวามลับ
“ นี่ เฮอร์ไมโอนี่ เป็นอะไรไป “ แฮร์รี่ถามเพื่อนสาว
“ เปล่า ันไม่เป็นไร “
“ โธ่ เออไอโออี่ “ (โธ่ เฮอร์ไมโอนี่) รอนพูทั้ที่น่อไ่เ็มปา
“ลืนอาหาร่อนเถอะรอน” เฮอร์ไมโอนี่เือนเา ้วยสายารัเีย
รอนรีบลืนอาหารอย่ายารำบา แล้วพู่อ แ่เสียแหลมสูัึ้น เสียที่ัึ้นทำให้หลายนหันไปมอทามัลฟอย ที่โ๊ะ สลิธีริน
“โธ่…เรโ า ทานนะ่ะ น้า…เี๋ยวแพนี่ป้อนนะ่า…. ” พาร์ินสันพูพราัสูึ้นมาาามรหน้ามัลฟอย
“ไม่้อ ันินเอไ้” มัยฟอยอบ้วยน้ำเสียเบื่อๆ พร้อมสายาที่บอว่า รำาเ็มที
“แ่ เรโ” พาร์ินสันพยายามอ้อน่อ
“ันบอว่า ันะินเอ” เาัฟัพู แล้วมอพาร์ินสัน้วยสายาินเลือินเนื้อ
ทำให้พาร์ินสัน้อเียบไป้วยวามลัว
“น่ารำาะมั ” เฮอร์ไมโอนี่พูเสียัพอสมวร
“่าย…ัน็ว่าั้น ” รอนพูอย่าเห็น้วย
เฮอร์ไมโอนี่นิ่ไปรู่นึ่ ่อนะลุึ้นแล้วเินออาห้อโถอย่ารวเร็ว
มัลฟอยเห็นเหุาร์ทั้หมเาื่มน้ำฟัทอไปเล็น้อย แล้วหันไปสั้แรปและลอยว่า ” อย่าให้พาร์ินสันามันมา ไม่ั้นันะสาปแ 2 น ให้ลายเป็นบัวอ้วนๆ 2 ัวแน่ ”
ห้อสมุ
“ ไ เรนเอร์ “ มัลฟอยใ้เสียยานาทัหิสาว
“ทำไมมาเร็วนัล่ะ ไม่อยู่ให้พาร์ินสันป้อน้าว่อนรึไ ” หิสาวว่า้อนๆ
“ หึรึไ ” มัลฟอยทำหน้ายียวนใส่เธอ
“เปล่า แ่หมั่นไส้ เห็นแล้วอย่าอาเียน ” หิสาวพูแล้วทำท่าะอาเียนประอบ
“ หึ็บอว่าหึสิ ไม่เป็นไร ันไม่ถือ ” เายัเ้าี้เธอ่อไป
“หลัวเอ ” เฮอร์ไมโอนี่พึมพำ
“เอาล่ะ ั้นเธออ่านอะไรอยู่น่ะ” ายหนุ่มถามเธอ
“ประวัิศาสร์เวทมน์”เธอหยุอ่านและเยหน้าึ้นมามอมัลฟอยที่ทำหน้าเหยเ
“เอ่อ… แล้วนายะอ่านอะไรล่ะ”เฮอร์ถามเาบ้า
“ันนัเธอมาุยนะ ไม่ใ่มาอ่านหนัสือ” มัลฟอยพูพราถอนหายใในวามยันอหิสาว
“มีอะไระพูรึเปล่าล่ะ”เธอพูับเ้าแ่สายายัมอที่หนัสืออยู่
“ไม่รู้สิ บอรัเธออีล่ะมั้” เาพูยิ้มๆ
“าบ้า ถ้านายเอันสัวันละ100หน ไม่้อบอันเรื่อนี้สั 100 หนเลยหรือไ” หิสาวพูใบหน้าเริ่มมีสีมพูระเรื่อ (เห็นไ้ัว่าเธอพยายามไม่พูำรั)
“เอ่อ…แล้วาบแรเธอเรียนอะไร ันเรียนป้อันัวาศาสร์มื” มัลฟอยยิำถามใส่เธอ
"เรียนอัษรรูน" เฮอร์ไมโอนี่อบ
"ั้น...เี๋ยวันไปส่"มัลฟอยบอ
"ไม่้อ็ไ้ เี๋ยวันไปเอีว่า อีอย่านายะไ้ไม่ไปสายไ" เฮอร์รีบพูเมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใอายหนุ่ม
"เอาั้น็ไ้ ั้นันไปนะ แล้วเอันหลัมื้อเย็นที่ริมทะเลสาบ" มัลฟอยล่าว
"แล้วเอัน" เฮอร์ไมโอนี่บอ ่อนะแยัวไปเรียนวิาอน
*****************************
หลับาบแร เฮอร์ไมโอนี่รีบไปห้อสมุเพราะาบนี้เป็นาบว่าอเธอ เพี่อหาหนัสือทำารบ้านที่พึ่ไ้มา
"โอ๊ย..." เฮอร์ไมโอนี่อุทานเพราะเธอนับใรเ้านเธอล้มไปอับพื้น
"เธอเป็นใรล้าียัไมานัน" เสียยานาุ้นหูัึ้น
"อโทษ่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ล่าว แ่ไม่ไ้มอนรหน้าเลยแม้แ่น้อย
"เรนเอร์" มัลฟอยเรียเธอ
"เป็นอะไรมารึเปล่า" เาถามอย่าเป็นห่วเมื่อรู้ว่าใรที่นเา
"ไม่เป็นไร"เธออบและเยหน้าึ้น
"มัลฟอย"เธอพึมพำ เมื่อรู้ว่าใรที่เธอน
"โทษทีที่นนาย"เธอล่าว นำเสียมีแววประน้อยๆ
"ลุึ้นมาัน่วย" มัลฟอยล่าว แล้วยื่นมือให้เธอับ
"อบุ" เฮอร์ไมโอนี่ล่าว
"ั่มันเถอะ ว่าแ่เธอเป็นอะไรมารึเปล่า" ายหนุ่มถาม ะประอเฮอร์ไมโอนี่ไปนั้
"ไม่เป็นไร" เธออบ
"แ่เธอวระไปให้มาามพรอมฟรีย์รว่อนนะ" มัลฟอยพูแล้วัารอุ้มเฮอร์ไมโอนี่ึ้น
"ันะพาไปเอ" มัลฟอยพูแล้วออเิน ท่ามลาสายาอนในห้อสมุที่มอมาอย่าะลึ่
"มัลฟอยปล่อยนะ ันเินเอไ้ ไม่้อมาอุ้ม" เฮอร์ไมโอนี่พูใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีมพูระเรื่อ้วยวามอาย
"้าไปแล้วล่ะ" มัลฟอยพู เพราะเาพาเธอมาถึห้อพยาบาลเรียบร้อยแล้ว
"มาามรับ มาามพรอมฟรีย์" มัลฟอยเรียมาาม
"มีอะไรรึมิสเอร์มัลฟอย" มาามพรอมฟรีย์เินออมาาห้อทำานอน
"ผมอยาให้มาาม่วยรวร่าายอเรนเอร์รับ" มัลฟอยพู
"แล้วมิสเรนเอร์ไปโนอะไรมาั้นรึ" มาามพรอมฟรีย์ถามมัลฟอย
"เธอหล้มมารับ ผมไปเอ็เลยพามา" มัลฟอยพูปอย่าหน้าาเย
"วามิสเรนเอร์ล ันะรวร่าายเธอให้ ส่วนเธอมิสเอร์มัลฟอย เธอไปเรียนไ้แล้ว" มาามพรอมฟรีย์สั้
"รับ มาาม" มัลฟอยรับำแล้วเินออาห้อพยาบาลไป โยไม่ลืมหันมาส่สายาเป็นห่วมาให้เธอ
หลัาที่มัลฟอยไปแล้ว มาามพรอมฟรีย์็รวร่าายอเฮอร์ไมโอนี่ามที่มัลฟอยบอเธอ แล้วให้เฮอร์ไมโอนี่พัที่ห้อพยาบาลหนึ่าบ
"มิสเรนเอร์ เธอพัที่นี่หนึ่าบนะ บาบนี้็ไปเรียนไ้" มาามพรอมฟรีย์สั้
"่ะ มาาม อบุนะ่ะ" เฮอร์ไมโอนี่รับำ
หลัาออหมาบเฮอร์ไมโอนี่็เินไปห้อโถ เพราะมีารประุม่วนออาารย์ทั้โรเรียนาบนี้ึเป็นาบยว่าอทั้โรเรียนไปโยปริยาย (เียนถูป่าวอ่ะ)
"แฮร์รี่ รอน พวเธอทำอะไรอยู่" ื เฮอร์ไมโอนี่ร้อถามเมื่อเห็นทั้สอทำหน้าเรียสใส่ระานหมารุ
"เล่นหมารุ" ทั้สออบพร้อมัน้วยเสียเหนื่อยๆ
"แล้วทำไมทำหน้าเรียสอย่าั้นล่ะ" เฮอร์ไมโอนี่ถาม่อ
"เธอ็ูเอสิ" รอนพู
"ว่าแ่เธอไปไหนมา ที่หอริฟฟินอร์ไม่มีใรเห็นเธอสัน" แฮร์รี่เปลี่ยนเรื่อ
"ไปห้อสมุน่ะ" เฮอร์ไมโอนี่อบ
"เหรอ แ่ันไ้ยินาเ็เรเวนลอว่า เห็นไอ้มัลฟอยมันอุ้มเธอออาห้อสมุนะ" รอนพูึ้นอย่าสสัย
"ันไม่ยัรู้ว่าเาะมาอุ้มันอนไหน" เธอพูปอย่าหน้าาเย
"ั้น็ไม่ใ่เธอที่มัลฟอยอุ้มไป" รอนถาม สีหน้าโล่อ ปราัเน
"อืม" เฮอร์ไมโอนี่อบ
"อยู่ันพร้อมหน้าไ้แล้วเหรอย่ะ" เสียแหลมๆัึ้น้าหลัพวเา
"เราะอยู่พร้อมหน้าหรือไม่พร้อมมันเี่ยวอะไรับเธอ้วย พาร์ินสัน" เฮอร์ไมโอนี่นั้นเอที่หันมาปะทะารมับพาร์ินสัน
"โอ้ ไม่เี่ยว ไม่เี่ยวเลยเนอะ พวเรา เลือสีโลนแถวนี้มันเหม็นไปทั่วห้อโถแล้ว ริไหมพวเรา" พาร์ินสันหันไปถามเพื่อนในลุ่มเธอ และมีเสียเฮรับ
"็ยัีว่าปาเน่าๆ อเธอ พาร์ินสัน" เฮอร์ไมโอนี่อลับอย่าเ็บแสบ พร้อมเสียเฮรับา ริฟฟินอร์อย่าท่วมท้น
"รี...................แ ยัยเลือโสโร แล้า่าัน แๆ" พาร์ินสันร้อเสียหล นทุนที่ไ้ยินยมือปิหูแทบไม่ทัน
"หุบปาะพาร์ินสัน" เสียหนึ่ัึ้นาห้อโถ
"เรโ่า ยัยเลือโลนนี่มันว่าแพนี่่ะ" พาร์ินสันเาะแนมัลฟอยแน่นและเริ่มอ่ออ้อน สร้าวามุนหิให้เฮอร์ไมโอนี่อย่ามา
"ันบอให้เธอหุบปา ไม่ไ้ยินรึไ" มัลฟอยพูเสียเย็น นนฟันลุไปามๆัน
"แ่..." พาร์ินสันทำท่าะพู
"ไม่มีำว่าแ่ เียบปาและลับไปที่อเธอะ เรนเอร์ันมีเรื่อุย้วย" เาะอใส่พาร์ินสัน ่อนะหันมาพูับเฮอร์ไมโอนี่
"ุยับัน" เฮอร์ถามเา พลาิในใว่า เาะพูเรื่อไรอ่ะเนี่ย
"ใ่ เรนเอร์ ามันมา้วย" เาพูและเินนำเฮอร์ไมโอนี่ออนอห้อโถ
"มีอะไรเหรอมัลฟอย" เฮอร์ไมโอนี่ถามเมื่อพวเาออมาาห้อโถแล้ว
"เมื่อี้ยัยพาร์ินสันทำอะไรเธอรึเปล่า" มัลฟอยถามน้ำเสียเป็นห่ว
"เปล่าหนิ ยัยนั้น็แ่มาหาเรื่อ่าัน" เฮอร์ไมโอนี่อบามวามริ
"ให้ันัารให้ไหม" มัลฟอยเสนอ
"ัารยัไ" เฮอร์ไมโอนี่ถามๆ
"ัารยัไเธอไม่้อรู้หรอ แ่อบันมา่อนว่าะให้ัารให้ไหม" มัลฟอยถามย่ำ
"ไม่้อ็ไ้ ปล่อยยัยหมาูนั้นไปเถอะ แ่ท่ายัยนั้นยัไม่เลิหาเรื่อันล่ะ็ ันะบอนายเอ ok นะ" เฮอร์ไมโอนี่เสนอ
"เอาั้น็ไ้ ั้นันเ้าไป่อนนะ" เาพูแล้วเินเ้าห้อโถไป
ที่หอสลิธีริน มัลฟอยำลันั่บนโฟาในห้อนั่เล่นสลิธีริน ้วยอาารเบื่อหน่าย
"เรโ่าทำอะไรอยู่่ะ" พาร์ินสันถามพลาทำหน้าาน่ารั แ่น่าสยสยอในสายาอมัลฟอยเป็นอย่ายิ่
"ันะทำอะไร ้อรายานเธอ้วยรึ พาร์ินสัน" มัลฟอยพู้วยนำเสียเย็นาวนน่านลุ
"มะ...มะ ไม่้อ็ไ้" พาร์ินสันอบะุะั
"ไปให้พ่นสายาันพาร์ินสัน" มัลฟอยล่าวเสียเรียบ เหมือนะบอว่า นี่เป็นำา
"็ไ้" พาร์ินเินอออไปารนั้น
"ยัยนี่เป็นนที่น่ารำาริๆ" มัลฟอยพึมพำ
"ไปเียนม.ถึยัยนั้นีว่า"เาพึมพำอีรั้และเินึ้นหอนอนไป
๊อ ๊อ ๊อ เสียอะไรบ้าอย่าเรียวามสนใในารทำานอเฮอร์ไมโอนี่นเธอ้อเินไปเปิหน้า่าบานนั้น
"หมายอันเหรอ"เธอพึมพำับัวเอ ่อนะเปิหมายออมาอ่าน
ถึ เรนเอร์(สุที่รัอัน)
เรนเอร์ันอยาเอเธอนะ าเธอไม่เป็นไรมาใ่ไหม ันะรอเธออยู่ที่
หน้าเรือนระหมายเล 3 อน 1 ทุ่มืนนี้ ไม่รู้ว่าเธอะยอมออมาหาันรึเปล่านะ แ่ันะรอแล้วัน
รัและเป็นห่วเสมอ
มัลฟอย (สุที่รัอเธอ)
*********************************************************************************
บอนแล้วน่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น