Remember When ' ความทรงจำแห่งรัก {{ fic harry potter - นิยาย Remember When ' ความทรงจำแห่งรัก {{ fic harry potter : Dek-D.com - Writer
×

    Remember When ' ความทรงจำแห่งรัก {{ fic harry potter

    หนึ่งวันหลังจากพิธีฝังศพของพ่อ ซึ่งควรจะเป็นวันแต่งงานของเฮอร์ไมโอนี่ เกิดมีลังใบใหญ่ที่ภายในคือพ่อและเสนอเวลา 6 วันที่เธอจะได้ชดเชยคืนวันอันห่างเหิน ย้อนสู่อดีตที่ความรักยังรอคอยให้เธอออกติดตาม..

    ผู้เข้าชมรวม

    3,603

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    31

    ผู้เข้าชมรวม


    3.6K

    ความคิดเห็น


    28

    คนติดตาม


    18
    จำนวนตอน :  8 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  5 ต.ค. 54 / 22:10 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    "วิธีใช้ชีวิตมีอยู่สองแบบ
    แบบแรก ใช้ชีวิตราวกับไม่มีสิ่งใดเกิดจากปาฏิหาริย์
    แบบที่สอง ใช้ชีวิตราวกับทุกสิ่งเกิดจากปาฏิหาริย์"
                      
                                         
                                                                  อัลเบิร์ต ไอน์สไตล์









    เปิดเรื่อง : 5 - 05 -54



    จะเป็นอย่างไร ถ้าหนึ่งวันหลังจากพิธีฝังศพของพ่อ
    ซึ่งแท้ที่จริงแล้วควรจะเป็นวันแต่งงานของคุณ เกิดมีลังใบใหญ่
    ที่ภายในคือพ่อในร่างโคลนนิ่ง ผู้มาพร้อมกับรีโมตคอนโทรล
    และเสนอเวลา 6 วัน ที่คุณจะได้เดินทางตามรอยความทรงจำของเขา
    ได้ทำความรู้จักกับเขา เพื่อชดเชยคืนวันอันห่างเหิน
    เพื่อเดินทางย้อนไปในเส้นทางแห่งอดีตที่ความรัก
    ยังรอคอยให้คุณออกติดตาม...


    "เพื่อเราจะได้มีวันที่ขาดหาย
    มีชั่วโมงอันยาวนานที่ลอยลับไปชั่วนิรันดร์ เพื่อให้ลูกกับพ่อ
    มีโอกาสแลกเปลี่ยนทุกสิ่งทุกความรู้สึกที่เราไม่เคยบอกต่อกัน"


    ...เฮอร์ไมโอนี่ตัดสินใจจะลองเดินทางตามเส้นทางนั้น
    และเธอได้พบว่าอัศจรรย์แห่งรักที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ปาฏิหาริย์
    แต่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอได้ยื่นมือไขว่คว้ามาสู่ใจด้วยตัวของเธอเอง



     
     


    "ลูกจำได้ไหมว่าเคยทำอะไรแทบทุกคืนตอนที่ลูกเด็กๆ เอ่อ ที่ลูกทำจนกว่าจะง่วงผล็อยหลับไปน่ะ"
    "หนูอ่านหนังสือใต้ผ้าห่ม แต่หนูไม่ได้ใช้เวทย์มนตร์นะ หนูใช้แสงจากไฟฉาย..."
    "ทำไมลูกไม่เปิดไฟในห้อง หรือใช้เวทย์มนตร์อย่างที่เรียนมาล่ะ"
    "พ่อจะได้นึกว่าหนูหลับอยู่ แต่จริงๆ แล้วหนูแอบอ่านหนังสือ..."
    "ลูกไม่เคยถามตัวเองเหรอ ว่าไฟฉายของลูกเป็นไฟฉายวิเศษหรือเปล่า"
    "ไม่เคยค่ะ ทำไมคะ หนูควรจะถามเหรอ"
    "ตลอดหลายปีที่ผ่านมามันเคยดับสักครั้งไหม ? "
    "ไม่เคยค่ะ" เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกตกใจ

    "ทั้งๆ ที่ลูกไม่เคยเปลี่ยนถ่านเลยสักครั้ง..."
     

      

    Remember When - Avril Lavigne



      Remember When : fic harry potter
    ขอบคุณที่ช่วยติดตามอ่านและติชมนะคะ ขอบคุณค่ะ :)
      


    แนะนำ


    TALE OF TERROR : เรื่องเล่าของชายแก่

     






    ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
    ขอบคุณธีม : MA Y

          

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "รับวิจารณ์นิยาย ฉบับ "Don't Worry""

    (แจ้งลบ)

    พะยูนขอเกริ่นก่อนว่าพะยูนไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นแค่นักวิจารณ์ธรรมดาที่พลันตัวมาจากนักอ่าน ไม่จำเป็นต้องเชื่อและเห็นด้วยกับพะยูนทุกประโยค พะยูนขอแค่ให้คุณเอาคำวิจารณ์ของพะยูนไปไตร่ตรองดูเท่านั้น เพื่อที่นิยายของคุณจะได้พัฒนายิ่งขึ้นไปกว่าเดิม เกี่ยวกับนิยาย ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : คุณตั้งชื่อเรื่องได้ดีค่ะ พอพะยูนอ่านแล้วมันให้ควา ... อ่านเพิ่มเติม

    พะยูนขอเกริ่นก่อนว่าพะยูนไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นแค่นักวิจารณ์ธรรมดาที่พลันตัวมาจากนักอ่าน ไม่จำเป็นต้องเชื่อและเห็นด้วยกับพะยูนทุกประโยค พะยูนขอแค่ให้คุณเอาคำวิจารณ์ของพะยูนไปไตร่ตรองดูเท่านั้น เพื่อที่นิยายของคุณจะได้พัฒนายิ่งขึ้นไปกว่าเดิม เกี่ยวกับนิยาย ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : คุณตั้งชื่อเรื่องได้ดีค่ะ พอพะยูนอ่านแล้วมันให้ความรู้สึกความรักอันแสนหวานหรือความรู้สึกที่เศร้า ชวนให้อยากอ่านค่ะว่าเนื้อเรื่องมันเป็นยังไง ส่วนเรื่องการแนะนำเรื่องย่อถือว่าโอเคในระดับหนึ่งค่ะ โครงเรื่อง พล็อตเรื่อง : พล็อตเรื่องแปลกใหม่ดีค่ะ นึกไม่ถึงจริงๆ ว่าพล็อตจะเป็นแบบนี้ แถมพล็อตเรื่องยังดูน่าสนใจและลึกลับอีกด้วย ฮ้า น่าอ่านจริงๆ ค่ะ การเปิดเรื่อง : การเปิดเรื่องของคุณไม่ค่อยน่าสนใจและน่าติดตามเท่าไหร่ค่ะ มันเรียบๆ ธรรมดาๆ เกินไป เพียงแค่ทำให้รู้ว่าเฮอร์ไมโอนี่กำลังจะแต่งงานกับรอนเท่านั้น ส่วนจุดประสงค์อื่นๆ ยังไม่ปรากฏค่ะ พะยูนว่าคุณควรจะเขียนบทนำเป็นการเกริ่นเรื่องค่ะ ไม่ใช่จู่ๆ ก็เข้าเนื้อหามาตอนที่ 1 โดยไม่มีการเกริ่นเรื่องใดๆ เลยค่ะ ถ้าคุณมีบทนำแล้วเขียนเกริ่นเรื่องได้ดีล่ะก็จะทำให้ผู้อ่านเพิ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัวค่ะ ถ้อยคำภาษา ภาษาที่ใช้และการบรรยาย : ภาษาที่ใช้เป็นภาษาธรรมดาๆ ที่ใช้สำหรับการบรรยายแบบสรรพนามบุรุษที่ 3 แต่บางครั้งจากภาษาธรรมดาก็จะเปลี่ยนเป็นภาษาสวยหรูซึ่งภาษาสวยหรูนี่คุณมักจะใช้กับการบรรยายสถานที่เท่านั้น ส่วนการบรรยายของคุณยังไม่ละเอียดชัดเจนค่ะ โดยส่วนมากคุณมักจะใช้บทสนทนาเป็นตัวบรรยายแทนซึ่งมันเป็นการกระทำที่ไม่ดีเลยเพราะบทสนทนามันไม่สามารถสื่อถึงตัวละคร ฉากหรือสถานที่ได้ดีเท่ากับการบรรยายค่ะ พะยูนว่าควรจะมีการบรรยายมากกว่านี้หน่อย อย่าเน้นที่บทสนทนา ให้เน้นที่การบรรยายโดยเฉพาะการบรรยายสีหน้า อารมณ์ พฤติกรรมของตัวละคร และที่ลืมไม่ได้เลยคือการบรรยายฉากค่ะ ตอนนี้คุณมักจะบรรยายสถานที่ได้ดี มีความละเอียดชัดเจน ภาษาสวยหรู อ่านแล้วเห็นภาพตามได้ง่าย แต่ตรงส่วนอื่นล่ะค่ะ ทำไมคุณไม่บรรยายให้ดีเหมือนสถานที่บ้าง อย่าเน้นการบรรยายเฉพาะจุดเดียว ควรเน้นการบรรยายตรงทุกส่วนค่ะ คำผิด/ประโยคผิดเพี้ยน : คำผิดแทบจะไม่มีเลยค่ะ มีคำตกหล่นนิดๆ เท่านั้น พะยูนชื่นชมคุณตรงจุดนี้จริงๆ ค่ะ แสดงว่าคุณใส่ใจทุกรายละเอียดจริงๆ ค่ะ ตัวเนื้อหา การดำเนินเรื่อง : การดำเนินเรื่องค่อนข้างจะงงค่ะ แถมยังดำเนินเรื่องยืดเยื้อ ช้าๆ เรื่อยๆ อีกด้วย มันทำให้พะยูนอ่านแล้วรู้สึกเบื่อค่ะ เนื้อหาของคุณนั้นมีจุดพลิกแพลงค่ะคือตรงส่วนที่พ่อของเฮอร์ไมโอนี่ตายแล้วฟื้นขึ้นมากลายเป็นหุ่นยนต์ ตรงส่วนนี้ถือว่าเป็นจุดพลิกแพลงและแปลกใหม่ของเรื่องเลยก็ว่าได้ แต่ถ้าจะให้พูดถึงในส่วนอื่นๆ ล่ะก็ไม่ปรากฏค่ะ เนื้อหาของคุณนั้นยังไม่เข้มข้นพอค่ะ ค่อนข้างไปในทางเรียบๆ ธรรมดาๆ แถมเนื้อหาของคุณทั้ง 8 ตอนมีอารมณ์เดียวกันหมดคือ ความรู้สึกโกรธและความรู้สึกเศร้า ส่วนความรู้สึกอื่นๆ ไม่มีเลยค่ะ มันจึงทำให้นิยายของคุณไม่มีสีสัน ดูหม่นหมอง ทำให้ดูน่าเบื่อ ไม่อยากอ่านต่อค่ะ ที่พะยูนสังเกตคุณมักจะดำเนินเรื่องแบบให้มีการทะเลาะเบาะแว้งกันบ่อยเกินไป มีอารมณ์โกรธแทบจะทุกตอน พะยูนอยากให้เนื้อหาของคุณมีอารมณ์อื่นบ้าง ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกสุข ความรู้สึกสนุก ความรู้สึกผ่อนคลาย หรืออะไรก็ตามแต่ ควรเพิ่มจุดสีสันให้เนื้อหาด้วยค่ะ คุณจะใส่มุขตลกนิดๆ เข้าไปก็ได้เพื่อที่จะเนื้อหาจะได้มีสีสันกว่านี้ค่ะ ฉาก/สถานที่ : อย่างในตอนแรกที่พะยูนบอกไป ในเรื่องของฉากจะติดขัดอยู่ที่การบรรยายแต่ตรงส่วนอื่นก็โอเคแล้วค่ะ คุณเปลี่ยนฉากได้พอดีพอเหมาะ ไม่มากเกินไปน้อยเกินไป ส่วนเรื่องของสถานที่คุณไม่มีจุดให้ต้องแก้ไขค่ะ การบรรยายก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องไปกังวลในส่วนของสถานที่ค่ะ ความสมเหตุสมผล : มีจุดไม่สมเหตุสมผลหลายจุดที่เดียวค่ะ อย่างตอนแรกที่อ่านพะยูนนึกว่าแฮรี่เป็นแฟนเฮอร์ไมโอนี่สักอีก เช่นเดียวกับผู้อ่านคนอื่นๆ ที่งงกับความสัมพันธ์ของแฮรี่กับเฮอร์ไมโอนี่เช่นกัน จะว่าเป็นเพื่อนสนิทก็ไม่ใช่เพราะมันเหมือนทั้งคู่เป็นแฟนกันมากกว่า แฮรี่ดูเหมือนแฟนมากกว่ารอนด้วยซ้ำ สาเหตุก็มาจากการกระทำของแฮรี่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นตอนไหนๆ ที่แฮรี่ปรากฏออกมามันจะต้องมีการถึงเนื้อถึงตัวเฮอร์ไมโอนี่ทุกครั้ง ส่วนตอนที่รอนปรากฏก็มีแค่การพูดคุยเท่านั้น ไม่ค่อยมีการถึงเนื้อถึงตัวอย่างแฮรี่เท่าไหร่นัก ตรงจุดนี้แหละค่ะที่มันไม่สมเหตุสมผลเพราะถ้าเป็นเพื่อนสนิทธรรมดา จะไม่มีการถึงเนื้อถึงตัวมากขนาดนี้ เพื่อนธรรมดาจะมีแค่การกอดและการจับมือเท่านั้น ส่วนแฟนจะมีตั้งแต่กอด จับมือ หอมแก้ม จูบหน้าผาก จูบปาก และบลาๆ ซึ่งแฮรี่ก็ทำอย่างนี้ไปแล้ว 3:4 ส่วน พะยูนอยากให้คุณไตร่ตรองตรงส่วนนี้ให้ดีค่ะว่าเพื่อนกันจะทำแบบที่แฮรี่ทำไม ถ้าไม่ทำก็แก้เถอะค่ะ เนื้อหาจะได้สมเหตุสมผลและสมจริง อีกจุดคือเรื่องของนิสัยคุณพ่อเฮอร์ไมโอนี่นะค่ะ ในตอนแรกที่เลขาของคุณพ่อบอกว่าท่านเป็คนแข็งกร้าว พะยูนก็นึกภาพไปแล้วว่าจะต้องเป็นคนแข็งๆ ไม่ยอมคนและอารมณ์ร้อนอย่างแน่นอน แต่มันกลับไม่ใช่ค่ะ ในตอนที่คุณพ่อโผล่มานิสัยนั้นไม่คล้ายกับคำว่าแข็งกร้าวแม้แต่น้อยค่ะ ท่านไม่ได้พูดจาแข็งกร้าวแต่กลับนุ่มนวลด้วยซ้ำ แถมยังใจดีและอ่อนโยนอีกด้วย สำหรับคำว่าเป็นคนแข็งกร้าวนั้นจะต้องเป็นคนที่มีนิสัยอย่างที่พะยูนบอกมาได้ ไม่มีทางยอมง้อใครแน่นอน และสีหน้าของคนประเภทนี้จะเรียบๆ ขรีมๆ ค่ะ เขาจะชอบเก็บสีหน้าของตัวเอง แถมน้ำเสียงและการพูดจาจะแข็งทื่อ ไม่มีน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนโยนอย่างคุณพ่อคนนี้แน่นอนค่ะ มันจึงไม่สมเหตุสมผลกับคำว่าแข็งกร้าวที่คุณบอกมาค่ะ ตรงจุดนี้ควรเปลี่ยนส่วนของคำพูดค่ะ จุดสุดท้ายคือไม่สมเหตุสมผลตรงบทสนทนาค่ะ คุณชอบเขียนบทสนทนาที่มันเป็นคนล่ะเรื่องกัน ทำให้พะยูนอ่านแล้วถึงกับงงเลยทีเดียว เช่น ขอร้องรอน! คงจะเป็นเสียงหนูวิ่งข้างบน ประโยคนี้ตรงคำว่า ขอร้อง มันสื่อถึงการอ้อนวอนใครสักคน ไม่ให้ทำอย่างนี้แต่ที่คุณบรรยายมารอนยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะค่ะ นอกจากการได้ยินเสียงและมองหน้าเฮอร์ไมโอนี่เท่านั้น ที่คุณใส่ประโยคขอร้องเข้าไปมันเหมือนกับว่ารอนกำลังจะเปิดประตูขึ้นไปดูอย่างไรอย่างนั้นเลยค่ะ ตรงจุดนี้ไม่สมเหตุสมผลอย่างมากค่ะ ควรแก้ไขด่วนๆ เลยค่ะ ความสนุก/น่าติดตาม : ความสนุกนั้นหดหายไปหมดค่ะเพราะมีจุดผิดพลาดและติดขัดเยอะในเรื่องของการดำเนินเรื่องและการบรรยายค่ะ ส่วนความน่าติดตามนั้นยังทำไม่ได้ไม่ดีพอค่ะ การจบตอนแต่ล่ะตอนยังไม่น่าติดตามค่ะ คุณควรจะตัดจบในตอนที่เป็นจุดไคลแมกซ์นะค่ะ อย่างเช่น ตอนที่เฮอร์ไมโอนี่เปิดลังแล้วเจอศพพ่อนะค่ะ คุณก็เขียนบรรยายให้ดีๆ และตัดจบตอนนั้นเลยค่ะ เพื่อที่ผู้อ่านอ่านแล้วจะได้ค้างคา อยากอ่านต่อเร็วๆ ตัวละคร สีหน้า/ท่าทาง : อย่างในตอนแรกที่พะยูนบอกการบรรยายสีหน้าท่าทางของตัวละครยังไม่ละเอียดชัดเจนพอค่ะ คุณแทบไม่มีการบรรยายสีหน้าด้วยซ้ำ มันทำให้ผู้อ่านไม่รู้ว่าตัวละครกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน ยกตัวอย่างเช่น โอ๊ย ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นหรอก อย่างประโยคนี้ที่คุณบรรยายว่า ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นหรอก แล้วไอ้คำว่าทำหน้าอย่างนั้นมันเป็นหน้าอย่างไหนล่ะค่ะ หน้าบึ้ง หน้าเศร้า หน้ายิ้ม หน้าเหนื่อย หรือหน้าอะไรกันแน่ ถ้าคุณไม่บรรยายเจาะจงผู้อ่านจะรู้ไหมค่ะ คำตอบก็คือไม่รู้เพราะสีหน้าของคนเรามันมีได้หลากหลายขึ้นอยู่กับอารมณ์ของคนนั้นๆ ว่าตอนนี้กำลังรู้สึกยังไง ตรงส่วนนี้ควรใส่การบรรยายเพิ่มเข้าไปจริงๆ ค่ะ อย่าให้มันไม่ชัดเจนแบบนี้เลยค่ะ คาแรคเตอร์ : คาแรคเตอร์ของตัวละครค่อนข้างไม่ชัดเจนค่ะ อารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนง่ายเหมือนกับมีประจำเดือนตลอด 24 โดยส่วนมากนิยายแนวแฟนฟิคนั้นจะเอาคาแรคเตอร์มาจากเรื่องนั้นๆ เลย มันจะได้ดูสมจริง ผู้อ่านอ่านแล้วจะได้รู้สึกเป็นตัวละครตัวนั้นจริงๆ ไม่ใช่คนอื่นที่มาเล่นบทนี้ ซึ่งคาแรคเตอร์นิยายของคุณนั้นไม่เหมือนกับเฮอร์ไมโอนี่ในเรื่องแฮรี่ พ็อตเตอร์เลยค่ะ พะยูนสังเกตเหมือนกับว่าเฮอร์ไมโอนี่ในนิยายของคุณค่อนข้างจะเป็นคนอารมณ์ร้อน นิดๆ หน่อยก็โกรธแล้ว แต่ในเรื่องของแฮรี่ พ็อตเตอร์นั้นเฮอร์ไมโอนี่จะเป็นคนใจเย็นค่ะ ใช้สมองในการแก้ปัญหาต่างๆ ซึ่งผิดแปลกไปจากเฮอร์ไมโอนี่ในนิยายของคุณมากค่ะ เรียกได้ว่าตรงข้ามกันเลยทีเดียว คุณควรพยายามปรับให้นิสัยของเฮอร์ไมโอนี่เหมือนในเรื่องแฮรี่ พ็อตเตอร์ให้มากที่สุดค่ะ โดยที่คุณคิดก่อนว่าเฮอร์ไมโอนี่จากเรื่องแฮรี่นั้นมีนิสัยอย่างไหร่ ใช้คำจำกัดนิสัยไปเลยค่ะ เสร็จแล้วก็เอานิสัยพวกนั้นที่คุณคิดมาใส่ในนิยายของคุณค่ะ ถ้าคุณทำอย่างที่พะยูนบอกเฮอร์ไมโอนี่ในนิยายของคุณจะถอดแบบมาจากเรื่องแฮรี่ พ็อตเตอร์เลยแหละค่ะ อื่นๆ การใช้สัญลักษณ์/อีโมติคอน : การใช้สัญลักษณ์ค่อนข้างโอเคแล้วค่ะแต่มีจุดที่ไม่สมควรใช้อยู่ตรงจุดหนึ่งคือจุดที่เขียนว่า เลขา นะค่ะ แล้วคุณก็ใช้สัญลักษณ์ [ฯ] ต่อท้ายนะค่ะ ซึ่งตรงส่วนนี้ไม่จำเป็นต้องใช้สัญลักษณ์นี้ค่ะ ส่วนเรื่องของอีโมติคอนนั้นไม่มีปัญหาค่ะ โอเคหมดทุกอย่างแล้ว สรุปโดยรวม : โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้มีจุดให้ต้องแก้ไขอีกมากค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการบรรยาย การดำเนินเรื่อง ตัวละคร ความสมเหตุสมผลและความน่าติดตาม ห้าจุดนี้ถือเป็นปัจจัยหลักๆ ของนิยายเลยก็ว่าได้ คุณเพิ่มการบรรยายสีหน้าท่าทางของตัวละครเข้าไป ควรระวังเรื่องของการดำเนินเรื่องอย่าให้ออกนอกกรอบที่ตั้งไว้และควรให้เนื้อเรื่องมีความเข้มข้นอยู่ในจุดพอดีพอเหมาะค่ะ ควรระวังเรื่องของความไม่สมเหตุสมผลที่จะทำให้ความสนุกลดลงค่ะ และควรระวังเรื่องของการใช้ประโยคให้ดีค่ะเพราะถ้าคุณใช้ผิดไป ผู้อ่านก็จะตีความหมายผิดเพี้ยนไปได้ค่ะ สุดท้ายนี้พะยูนอยากขอให้คุณพยายามต่อไปค่ะ อย่าเพิ่งท้อถอยเด็ดขาด   อ่านน้อยลง

    นักเขียนวัยใส | 12 ต.ค. 54

    • 12

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "รับวิจารณ์นิยาย ฉบับ "Don't Worry""

    (แจ้งลบ)

    พะยูนขอเกริ่นก่อนว่าพะยูนไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นแค่นักวิจารณ์ธรรมดาที่พลันตัวมาจากนักอ่าน ไม่จำเป็นต้องเชื่อและเห็นด้วยกับพะยูนทุกประโยค พะยูนขอแค่ให้คุณเอาคำวิจารณ์ของพะยูนไปไตร่ตรองดูเท่านั้น เพื่อที่นิยายของคุณจะได้พัฒนายิ่งขึ้นไปกว่าเดิม เกี่ยวกับนิยาย ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : คุณตั้งชื่อเรื่องได้ดีค่ะ พอพะยูนอ่านแล้วมันให้ควา ... อ่านเพิ่มเติม

    พะยูนขอเกริ่นก่อนว่าพะยูนไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นแค่นักวิจารณ์ธรรมดาที่พลันตัวมาจากนักอ่าน ไม่จำเป็นต้องเชื่อและเห็นด้วยกับพะยูนทุกประโยค พะยูนขอแค่ให้คุณเอาคำวิจารณ์ของพะยูนไปไตร่ตรองดูเท่านั้น เพื่อที่นิยายของคุณจะได้พัฒนายิ่งขึ้นไปกว่าเดิม เกี่ยวกับนิยาย ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : คุณตั้งชื่อเรื่องได้ดีค่ะ พอพะยูนอ่านแล้วมันให้ความรู้สึกความรักอันแสนหวานหรือความรู้สึกที่เศร้า ชวนให้อยากอ่านค่ะว่าเนื้อเรื่องมันเป็นยังไง ส่วนเรื่องการแนะนำเรื่องย่อถือว่าโอเคในระดับหนึ่งค่ะ โครงเรื่อง พล็อตเรื่อง : พล็อตเรื่องแปลกใหม่ดีค่ะ นึกไม่ถึงจริงๆ ว่าพล็อตจะเป็นแบบนี้ แถมพล็อตเรื่องยังดูน่าสนใจและลึกลับอีกด้วย ฮ้า น่าอ่านจริงๆ ค่ะ การเปิดเรื่อง : การเปิดเรื่องของคุณไม่ค่อยน่าสนใจและน่าติดตามเท่าไหร่ค่ะ มันเรียบๆ ธรรมดาๆ เกินไป เพียงแค่ทำให้รู้ว่าเฮอร์ไมโอนี่กำลังจะแต่งงานกับรอนเท่านั้น ส่วนจุดประสงค์อื่นๆ ยังไม่ปรากฏค่ะ พะยูนว่าคุณควรจะเขียนบทนำเป็นการเกริ่นเรื่องค่ะ ไม่ใช่จู่ๆ ก็เข้าเนื้อหามาตอนที่ 1 โดยไม่มีการเกริ่นเรื่องใดๆ เลยค่ะ ถ้าคุณมีบทนำแล้วเขียนเกริ่นเรื่องได้ดีล่ะก็จะทำให้ผู้อ่านเพิ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัวค่ะ ถ้อยคำภาษา ภาษาที่ใช้และการบรรยาย : ภาษาที่ใช้เป็นภาษาธรรมดาๆ ที่ใช้สำหรับการบรรยายแบบสรรพนามบุรุษที่ 3 แต่บางครั้งจากภาษาธรรมดาก็จะเปลี่ยนเป็นภาษาสวยหรูซึ่งภาษาสวยหรูนี่คุณมักจะใช้กับการบรรยายสถานที่เท่านั้น ส่วนการบรรยายของคุณยังไม่ละเอียดชัดเจนค่ะ โดยส่วนมากคุณมักจะใช้บทสนทนาเป็นตัวบรรยายแทนซึ่งมันเป็นการกระทำที่ไม่ดีเลยเพราะบทสนทนามันไม่สามารถสื่อถึงตัวละคร ฉากหรือสถานที่ได้ดีเท่ากับการบรรยายค่ะ พะยูนว่าควรจะมีการบรรยายมากกว่านี้หน่อย อย่าเน้นที่บทสนทนา ให้เน้นที่การบรรยายโดยเฉพาะการบรรยายสีหน้า อารมณ์ พฤติกรรมของตัวละคร และที่ลืมไม่ได้เลยคือการบรรยายฉากค่ะ ตอนนี้คุณมักจะบรรยายสถานที่ได้ดี มีความละเอียดชัดเจน ภาษาสวยหรู อ่านแล้วเห็นภาพตามได้ง่าย แต่ตรงส่วนอื่นล่ะค่ะ ทำไมคุณไม่บรรยายให้ดีเหมือนสถานที่บ้าง อย่าเน้นการบรรยายเฉพาะจุดเดียว ควรเน้นการบรรยายตรงทุกส่วนค่ะ คำผิด/ประโยคผิดเพี้ยน : คำผิดแทบจะไม่มีเลยค่ะ มีคำตกหล่นนิดๆ เท่านั้น พะยูนชื่นชมคุณตรงจุดนี้จริงๆ ค่ะ แสดงว่าคุณใส่ใจทุกรายละเอียดจริงๆ ค่ะ ตัวเนื้อหา การดำเนินเรื่อง : การดำเนินเรื่องค่อนข้างจะงงค่ะ แถมยังดำเนินเรื่องยืดเยื้อ ช้าๆ เรื่อยๆ อีกด้วย มันทำให้พะยูนอ่านแล้วรู้สึกเบื่อค่ะ เนื้อหาของคุณนั้นมีจุดพลิกแพลงค่ะคือตรงส่วนที่พ่อของเฮอร์ไมโอนี่ตายแล้วฟื้นขึ้นมากลายเป็นหุ่นยนต์ ตรงส่วนนี้ถือว่าเป็นจุดพลิกแพลงและแปลกใหม่ของเรื่องเลยก็ว่าได้ แต่ถ้าจะให้พูดถึงในส่วนอื่นๆ ล่ะก็ไม่ปรากฏค่ะ เนื้อหาของคุณนั้นยังไม่เข้มข้นพอค่ะ ค่อนข้างไปในทางเรียบๆ ธรรมดาๆ แถมเนื้อหาของคุณทั้ง 8 ตอนมีอารมณ์เดียวกันหมดคือ ความรู้สึกโกรธและความรู้สึกเศร้า ส่วนความรู้สึกอื่นๆ ไม่มีเลยค่ะ มันจึงทำให้นิยายของคุณไม่มีสีสัน ดูหม่นหมอง ทำให้ดูน่าเบื่อ ไม่อยากอ่านต่อค่ะ ที่พะยูนสังเกตคุณมักจะดำเนินเรื่องแบบให้มีการทะเลาะเบาะแว้งกันบ่อยเกินไป มีอารมณ์โกรธแทบจะทุกตอน พะยูนอยากให้เนื้อหาของคุณมีอารมณ์อื่นบ้าง ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกสุข ความรู้สึกสนุก ความรู้สึกผ่อนคลาย หรืออะไรก็ตามแต่ ควรเพิ่มจุดสีสันให้เนื้อหาด้วยค่ะ คุณจะใส่มุขตลกนิดๆ เข้าไปก็ได้เพื่อที่จะเนื้อหาจะได้มีสีสันกว่านี้ค่ะ ฉาก/สถานที่ : อย่างในตอนแรกที่พะยูนบอกไป ในเรื่องของฉากจะติดขัดอยู่ที่การบรรยายแต่ตรงส่วนอื่นก็โอเคแล้วค่ะ คุณเปลี่ยนฉากได้พอดีพอเหมาะ ไม่มากเกินไปน้อยเกินไป ส่วนเรื่องของสถานที่คุณไม่มีจุดให้ต้องแก้ไขค่ะ การบรรยายก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องไปกังวลในส่วนของสถานที่ค่ะ ความสมเหตุสมผล : มีจุดไม่สมเหตุสมผลหลายจุดที่เดียวค่ะ อย่างตอนแรกที่อ่านพะยูนนึกว่าแฮรี่เป็นแฟนเฮอร์ไมโอนี่สักอีก เช่นเดียวกับผู้อ่านคนอื่นๆ ที่งงกับความสัมพันธ์ของแฮรี่กับเฮอร์ไมโอนี่เช่นกัน จะว่าเป็นเพื่อนสนิทก็ไม่ใช่เพราะมันเหมือนทั้งคู่เป็นแฟนกันมากกว่า แฮรี่ดูเหมือนแฟนมากกว่ารอนด้วยซ้ำ สาเหตุก็มาจากการกระทำของแฮรี่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นตอนไหนๆ ที่แฮรี่ปรากฏออกมามันจะต้องมีการถึงเนื้อถึงตัวเฮอร์ไมโอนี่ทุกครั้ง ส่วนตอนที่รอนปรากฏก็มีแค่การพูดคุยเท่านั้น ไม่ค่อยมีการถึงเนื้อถึงตัวอย่างแฮรี่เท่าไหร่นัก ตรงจุดนี้แหละค่ะที่มันไม่สมเหตุสมผลเพราะถ้าเป็นเพื่อนสนิทธรรมดา จะไม่มีการถึงเนื้อถึงตัวมากขนาดนี้ เพื่อนธรรมดาจะมีแค่การกอดและการจับมือเท่านั้น ส่วนแฟนจะมีตั้งแต่กอด จับมือ หอมแก้ม จูบหน้าผาก จูบปาก และบลาๆ ซึ่งแฮรี่ก็ทำอย่างนี้ไปแล้ว 3:4 ส่วน พะยูนอยากให้คุณไตร่ตรองตรงส่วนนี้ให้ดีค่ะว่าเพื่อนกันจะทำแบบที่แฮรี่ทำไม ถ้าไม่ทำก็แก้เถอะค่ะ เนื้อหาจะได้สมเหตุสมผลและสมจริง อีกจุดคือเรื่องของนิสัยคุณพ่อเฮอร์ไมโอนี่นะค่ะ ในตอนแรกที่เลขาของคุณพ่อบอกว่าท่านเป็คนแข็งกร้าว พะยูนก็นึกภาพไปแล้วว่าจะต้องเป็นคนแข็งๆ ไม่ยอมคนและอารมณ์ร้อนอย่างแน่นอน แต่มันกลับไม่ใช่ค่ะ ในตอนที่คุณพ่อโผล่มานิสัยนั้นไม่คล้ายกับคำว่าแข็งกร้าวแม้แต่น้อยค่ะ ท่านไม่ได้พูดจาแข็งกร้าวแต่กลับนุ่มนวลด้วยซ้ำ แถมยังใจดีและอ่อนโยนอีกด้วย สำหรับคำว่าเป็นคนแข็งกร้าวนั้นจะต้องเป็นคนที่มีนิสัยอย่างที่พะยูนบอกมาได้ ไม่มีทางยอมง้อใครแน่นอน และสีหน้าของคนประเภทนี้จะเรียบๆ ขรีมๆ ค่ะ เขาจะชอบเก็บสีหน้าของตัวเอง แถมน้ำเสียงและการพูดจาจะแข็งทื่อ ไม่มีน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนโยนอย่างคุณพ่อคนนี้แน่นอนค่ะ มันจึงไม่สมเหตุสมผลกับคำว่าแข็งกร้าวที่คุณบอกมาค่ะ ตรงจุดนี้ควรเปลี่ยนส่วนของคำพูดค่ะ จุดสุดท้ายคือไม่สมเหตุสมผลตรงบทสนทนาค่ะ คุณชอบเขียนบทสนทนาที่มันเป็นคนล่ะเรื่องกัน ทำให้พะยูนอ่านแล้วถึงกับงงเลยทีเดียว เช่น ขอร้องรอน! คงจะเป็นเสียงหนูวิ่งข้างบน ประโยคนี้ตรงคำว่า ขอร้อง มันสื่อถึงการอ้อนวอนใครสักคน ไม่ให้ทำอย่างนี้แต่ที่คุณบรรยายมารอนยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะค่ะ นอกจากการได้ยินเสียงและมองหน้าเฮอร์ไมโอนี่เท่านั้น ที่คุณใส่ประโยคขอร้องเข้าไปมันเหมือนกับว่ารอนกำลังจะเปิดประตูขึ้นไปดูอย่างไรอย่างนั้นเลยค่ะ ตรงจุดนี้ไม่สมเหตุสมผลอย่างมากค่ะ ควรแก้ไขด่วนๆ เลยค่ะ ความสนุก/น่าติดตาม : ความสนุกนั้นหดหายไปหมดค่ะเพราะมีจุดผิดพลาดและติดขัดเยอะในเรื่องของการดำเนินเรื่องและการบรรยายค่ะ ส่วนความน่าติดตามนั้นยังทำไม่ได้ไม่ดีพอค่ะ การจบตอนแต่ล่ะตอนยังไม่น่าติดตามค่ะ คุณควรจะตัดจบในตอนที่เป็นจุดไคลแมกซ์นะค่ะ อย่างเช่น ตอนที่เฮอร์ไมโอนี่เปิดลังแล้วเจอศพพ่อนะค่ะ คุณก็เขียนบรรยายให้ดีๆ และตัดจบตอนนั้นเลยค่ะ เพื่อที่ผู้อ่านอ่านแล้วจะได้ค้างคา อยากอ่านต่อเร็วๆ ตัวละคร สีหน้า/ท่าทาง : อย่างในตอนแรกที่พะยูนบอกการบรรยายสีหน้าท่าทางของตัวละครยังไม่ละเอียดชัดเจนพอค่ะ คุณแทบไม่มีการบรรยายสีหน้าด้วยซ้ำ มันทำให้ผู้อ่านไม่รู้ว่าตัวละครกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน ยกตัวอย่างเช่น โอ๊ย ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นหรอก อย่างประโยคนี้ที่คุณบรรยายว่า ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นหรอก แล้วไอ้คำว่าทำหน้าอย่างนั้นมันเป็นหน้าอย่างไหนล่ะค่ะ หน้าบึ้ง หน้าเศร้า หน้ายิ้ม หน้าเหนื่อย หรือหน้าอะไรกันแน่ ถ้าคุณไม่บรรยายเจาะจงผู้อ่านจะรู้ไหมค่ะ คำตอบก็คือไม่รู้เพราะสีหน้าของคนเรามันมีได้หลากหลายขึ้นอยู่กับอารมณ์ของคนนั้นๆ ว่าตอนนี้กำลังรู้สึกยังไง ตรงส่วนนี้ควรใส่การบรรยายเพิ่มเข้าไปจริงๆ ค่ะ อย่าให้มันไม่ชัดเจนแบบนี้เลยค่ะ คาแรคเตอร์ : คาแรคเตอร์ของตัวละครค่อนข้างไม่ชัดเจนค่ะ อารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนง่ายเหมือนกับมีประจำเดือนตลอด 24 โดยส่วนมากนิยายแนวแฟนฟิคนั้นจะเอาคาแรคเตอร์มาจากเรื่องนั้นๆ เลย มันจะได้ดูสมจริง ผู้อ่านอ่านแล้วจะได้รู้สึกเป็นตัวละครตัวนั้นจริงๆ ไม่ใช่คนอื่นที่มาเล่นบทนี้ ซึ่งคาแรคเตอร์นิยายของคุณนั้นไม่เหมือนกับเฮอร์ไมโอนี่ในเรื่องแฮรี่ พ็อตเตอร์เลยค่ะ พะยูนสังเกตเหมือนกับว่าเฮอร์ไมโอนี่ในนิยายของคุณค่อนข้างจะเป็นคนอารมณ์ร้อน นิดๆ หน่อยก็โกรธแล้ว แต่ในเรื่องของแฮรี่ พ็อตเตอร์นั้นเฮอร์ไมโอนี่จะเป็นคนใจเย็นค่ะ ใช้สมองในการแก้ปัญหาต่างๆ ซึ่งผิดแปลกไปจากเฮอร์ไมโอนี่ในนิยายของคุณมากค่ะ เรียกได้ว่าตรงข้ามกันเลยทีเดียว คุณควรพยายามปรับให้นิสัยของเฮอร์ไมโอนี่เหมือนในเรื่องแฮรี่ พ็อตเตอร์ให้มากที่สุดค่ะ โดยที่คุณคิดก่อนว่าเฮอร์ไมโอนี่จากเรื่องแฮรี่นั้นมีนิสัยอย่างไหร่ ใช้คำจำกัดนิสัยไปเลยค่ะ เสร็จแล้วก็เอานิสัยพวกนั้นที่คุณคิดมาใส่ในนิยายของคุณค่ะ ถ้าคุณทำอย่างที่พะยูนบอกเฮอร์ไมโอนี่ในนิยายของคุณจะถอดแบบมาจากเรื่องแฮรี่ พ็อตเตอร์เลยแหละค่ะ อื่นๆ การใช้สัญลักษณ์/อีโมติคอน : การใช้สัญลักษณ์ค่อนข้างโอเคแล้วค่ะแต่มีจุดที่ไม่สมควรใช้อยู่ตรงจุดหนึ่งคือจุดที่เขียนว่า เลขา นะค่ะ แล้วคุณก็ใช้สัญลักษณ์ [ฯ] ต่อท้ายนะค่ะ ซึ่งตรงส่วนนี้ไม่จำเป็นต้องใช้สัญลักษณ์นี้ค่ะ ส่วนเรื่องของอีโมติคอนนั้นไม่มีปัญหาค่ะ โอเคหมดทุกอย่างแล้ว สรุปโดยรวม : โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้มีจุดให้ต้องแก้ไขอีกมากค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการบรรยาย การดำเนินเรื่อง ตัวละคร ความสมเหตุสมผลและความน่าติดตาม ห้าจุดนี้ถือเป็นปัจจัยหลักๆ ของนิยายเลยก็ว่าได้ คุณเพิ่มการบรรยายสีหน้าท่าทางของตัวละครเข้าไป ควรระวังเรื่องของการดำเนินเรื่องอย่าให้ออกนอกกรอบที่ตั้งไว้และควรให้เนื้อเรื่องมีความเข้มข้นอยู่ในจุดพอดีพอเหมาะค่ะ ควรระวังเรื่องของความไม่สมเหตุสมผลที่จะทำให้ความสนุกลดลงค่ะ และควรระวังเรื่องของการใช้ประโยคให้ดีค่ะเพราะถ้าคุณใช้ผิดไป ผู้อ่านก็จะตีความหมายผิดเพี้ยนไปได้ค่ะ สุดท้ายนี้พะยูนอยากขอให้คุณพยายามต่อไปค่ะ อย่าเพิ่งท้อถอยเด็ดขาด   อ่านน้อยลง

    นักเขียนวัยใส | 12 ต.ค. 54

    • 12

    • 0

    ความคิดเห็น