หนุ่มไฮโซขี้เซากะสาวปากเก่งใจแกร่ง

ลำดับตอนที่ #1 : ประเพณีชิงนาง

ฉัน...นักเรียนสาวธรรมด๊าธรรมดานามว่าเฟรนด์ กำลังนั่งรถเมล์แอร์กี่ไปโรงเรียนอย่างทุกวัน
แต่ไอ้ที่มันไม่ธรรมดาก็คือ มีอีตาบ้าตัวหนึ่งนั่งหลับหัวโงนเงนจนมาซบไหล่ฉัน แต่ดูไปดูมาตานี่ก็หล่อใช่ย่อยนะ>.<
เฮ้ย ไม่ใช่นี่ฉันคิดอะไรอยุ่เนี่ย  อ้าก เอาหัวเน่าๆ(รึป่าว)ของนายออกไปน๊าาาาา ฉันตะโกนในใจพลางขเยิบตัวออกห่าง
แต่พอหัวอีตานี่ตกจากไหล่ฉันปุ๊บ เขาก็จะพยายามขะเยิบตัวตามฉันเพื่อหาที่พิง จนในที่สุดฉันก็ถูกเบียดติดกับหน้าต่าง
โฮ ฉันควรดีใจมั๊ยเนี่ยที่มีหนุ่มหล่อมาซบไหล่ TT ไม่มั้ง ก็มันเป็นใครก็ไม่รู้ อาจจะทำศัลยกรรมาก็ได้ ดีไม่ดีเมื่อก่อนอาจจะอักลักษ์
สุดๆไปเลยก็ได้-_- เอ๊ะ แล้วนี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย เอาหละนะ ฉันจะลุกเปลี่ยนที่นั่งหละนะ 1 2 สะ
กรี๊ดดดดดด!!!!
เฮ้ยๆ ไม่ใช่เสียงฉันนะ ฉันรีบมองไปทั่วรถทันที แต่สิ่งที่เห็นคือ อีตาหน้าใสข้างๆหยิบมือถือที่กำลังส่งเสียงโอดครวญออกมาแล้ว
กดอะไรบางอย่าง และแล้วเสียงนั้นก็หายไป ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกแล้วลงจากรถเมล์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อย่าบอกนะว่านั่นเป้นนาฬิกาปลุกหนะ
เลือกเสียงได้บาดใจจริงๆ - . - แต่เอ๊ะ ชุดนักเรียนนั่น นักเรียนst.Laricงั้นหรือ
 
10นาทีผ่านไป รถเมล์ก็ไปจอดอยู่หน้าโรงเรียนฉันพอดิบพอดี
"เฟรนด์ อรุณสัวสดิ์" เสียงเจื้อยแจ้วของเพื่อนฉันเอ่ยทักทันทีที่ฉันเดินเข้าห้อง
"อื้อ ดี เจน"ฉันเอ่ยตอบแล้วนั่งลงข้างๆเธอที่ตอนนี้กำลังท่าทีแปลกๆ
"นี่กินไส้เดือนเข้าไปหรือไง บิดไปบิดมาอยู่นั่นแหละ" ฉันเอ่ยถามพร้อมกับกระทุ้งสีข้างเพื่อนตัวดีที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่
"แหม ปากเสียอีกแล้วนะ แต่ไม่เป็นไร วันนี้ฉันอภัยให้" ยัยเจนบอกแล้วเริ่มบิดไปบิดมาอีกครั้ง
"ไม่ต้องแปลกใจหรอกเฟรนด์ เมื่อคืนพี่คิงขอมันเป้นแฟนหนะ" เสียงของยัยเชอร์รี่เพื่อนอีกคนของฉันที่เพิ่งมาถึง ช่วยให้ฉันถึงบ้างอ้อ
ในทันที
"พี่คิงSt.Laricนั้นหนะนะ"
"อะไร ใครเอ่ยถึงSt.Laric" นายเรย์เพื่อนผู้ชายที่สนทที่สุดของฉันตะโดนออกมาทันที เหมือนทุกครั้งที่ได้ยินชื่อร.ร.นี้อ้อ ใช่ลืมบอกไปว่า นักเรียนชายร.ร.ฉันหนะ ไม่ถูกกับพวกSt.Laric(โรงเรียนชายล้วน)เอามากๆ แถมเจ้าพวกผู้ชายร.ร.ฉันนะ ยังชอบทำตัวอย่างกับเป็นเจ้าของผู้หญิงทุกคนในร.ร.งั้นแหละ แล้วยิ่งเจ้าพวกนี้หวงนัก้รียนหญิงร.ร.ฉันมากเท่าไหร่พวกSt.Laricก็ชอบทำตัวเหมือนสุภาษิตที่ว่า 'ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ' ระหว่าง 2 โรงเรียนจึงเกิดศึกชิงนางขึ้นบ่อยครั้ง จนกลายเป้นประเพณีกันไปเลย นั่นก็คือ ทุกๆวันที่14กุมภา ร.ร.ฉันจะมีประเพณี'ชิงนาง'(แทนที่จะเป้นวาเลนไทน์อะนะ-_-) ซึ่งแน่นอนว่าประเพณีนี้นักเรียนจัดขึ้นกันเอง โดยใช้ชื่ออย่างเป็นทางการว่า 'งานเลี้ยงเชื่อมสัมพันธไมตรี' แต่โทษที นอกจากมันจะไม่เชื่อมแล้ว มันยังตัดสัมพันกันอีกต่างหากงานนี้ จัดขึ้นที่ร.ร.ของฉัน และผู้หญิงทุกคนจะมีคู่เป็นผู้ชายร.ร.ตัวเอง และพวกSt.Laricจะมีสิทธิมาจีบได้ โดยไม่มีข้อห้ามใดๆ(ถ้าเป็นปกติหละก็ พวกSt.Laricไม่รอดหรอก ได้ตายคาตรีนพวกSt.Artenna<ร.ร.ของฉัน>ไปแล้ว) และถ้าผู้หญิงคนนั้นเลือกที่จะไปกับSt.Laric ผู้ชายที่ถูกทิ้งก็จะต้องถูกแต่งเป็นกระเทยเดินไปรอบงาน แต่ถ้าผู้หญิงยังคงไม่เปลี่ยนใจ ยังเลือกที่จะอยู่กับผู้ชายร.ร.ตัวเอง
พวกSt.Laricก็จะต้องใส่กางเกงในตัวเดียวเดินไปรอบงาน เฮ้อ คัยมันคิดงานนนี้ขึ้นมาฟะเนี่ย ช่างเป็นงานเลี้ยงเต้นรำที่อุบาดจิงๆ-_- และแน่นอนทุกๆปีฉันจะคู่กับเรย์ เพราะเราสนิทกันมาก ในช่วงที่ฉันอยู่ม.1ม.2มีผู้ชายจากSt.Laricมาจีบฉันประมาณ6คน
ซึ่งผลสุดท้ายกูคือ ผู้ชายทั้ง6คนนั่นเดินโชว์กางเกงในรอบงาน 555 หลังจากนั้นก็ไม่มีใครกล้ามาจีบฉันอีกเลยตลอด2ปีที่ผ่านมา(ม.3ม.4) และปีนี้ก็คงจะเช่นเคย