คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
_______________________________________________________
เฮ้ย!!! นี่มันไม่ตลกแล้วน่ะเว้ย!! ไอ้เชี่ยเต๋าแม่งเกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมาว่ะ?! เมาตดรึไงว่ะ?!!!! อยู่ดีๆแม่งก็มาบอกว่าชอบผม??? มึงเป็นบ้าไปแล้วรึไงครับ?! ผมผู้ชาย! คุณก็ผู้ชาย!! ผมแมนทั้งแท่ง!! มันก็แมน!! แล้วนี่มันอะไร?!! WHAT?!!!!
“มึงเป็นบ้ารึไงว่ะ?!”
“เปล่าอะ กูสบายดี”
“มึง .... มึงต้องป่วยอะไรมาแน่ๆ!”
“กูบอกว่ากูสบายดี ไอ้ห่านี่! -___-” สาบานได้ว่าเมื่อกี้มันบอกว่าชอบผม! มึงชอบกูแล้วมึงด่ากูไมง่ะ?!
“มึง ..ชอบกูจริงง่ะ?”
“เออ กูชอบมึง ชัดปะ? หรือต้องให้กูแสดงออก?!”
“แสดงออกเหี้ยไรของมึง?”
“นี่ไง ...” ร่างสูงชะโงกหน้ามาจุ้บเบาๆที่ริมฝีปากบางของเพื่อนสนิท แล้วหันไปเล่มเกมต่อโดยไม่สนใจใบหน้าอึ้งๆของเพื่อนตัวเล็กเลย
“อ ... อ ... ไอ้เหี้ยเต๋า!!!” มือบางถูริมฝีปากแรงๆทันที อี๋~!!! ขนลุก!!
“อะไรอีก? หรือยังชัดไม่พอ? ต้องให้กูจับมึงปล้ำก่อนรึไงมึงถึงจะเข้าใจว่ากูชอบมึงจริงๆ”
“ไอ้เหี้ย!! ขนลุก! มึงแม่งเกย์!!”
“เอ๊ะ! ไอ้เตี้ยนี่! กูบอกว่ากูไม่ได้เป็นเกย์ไงห่า!”
“มึงจูบกู!!! จูบแรกของกู!!! เสียให้ผู้ชายไซต์ควายอย่างมึง!! เชี่ย!! ใครรู้กูอายเขาตายห่าเลย!!T^T”
“จูบกับกูแม่งน่าอายหรอว่ะ?” ร่างสูงวางจอยสติ๊ก แล้วถกแขนเสื้อขึ้นเหมือนจะหาเรื่องต่อย
“มึงผู้ชาย! กูผู้ชาย!! แล้วมึงคิดว่ากูจะไม่สยองรึไงว่ะ? โดนเพศเดียวกันจูบเนี่ย!!” ทำหน้ายี๋เต็มที่ ร่างสูงมองด้วยความหมั่นไส้ มือหนาเอื้อมไปเขกกะโหลดไอ้ตัวเล็กเบาๆ
“เดี๋ยวมึงคอยดูน่ะ! กูจะทำให้มึงยอมรับจูบกู!!”
“ผรุ๋ย! กล้าพูดน่ะมึง! กูจะบอกให้เอาบุญ! กูไม่ได้ชอบผู้ชาย! กูไม่เป็นเกย์แบบมึง! และที่สำคัญ ... กูมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วไอ้หอก!!”
“แล้วไง?” ยักไหล่ถาม
“อ ... อะไรน่ะ?” =[]=!!! ตอบกูแค่ แล้วไง?!!!
“กูถามว่าแล้วไง? คือเรื่องนี้มันช่วยไม่ได้เว้ยที่กูเกิดมาเป็นผู้ชาย มึงทำใจยอมรับแล้วมาเป็นเมียกูซะเหอะน่ะ” ตบบ่าปุๆเป็นกำลังใจ
“...” เออเนอะ ... เรื่องนี้มันช่วยไม่ได้ที่ไอ้เต๋ามันเกิดมาเป็นผู้ชาย ขอบคุณมากที่มีคำแนะนำดีๆให้ ... ถุ๊ย!!!! ไอ้ห่าราก!! =__________=
“ทำหน้าเป็นเป็ดอยู่ได้ ไม่เข้าใจรึไง?!”
“เต๋า ... กูพูดตรงๆน่ะเว้ย กูไม่ได้เป็นเกย์ กูมีแฟนแล้ว เป็นผู้หญิงด้วย มึงอย่าชอบกูเลย”
“แล้วไง? มึงก็เลิกกับแฟนมึงดิ! ทะเลาะกันบ่อยไม่ใช่รึไง?!”
“เพื่อนเชี่ย! แทนที่จะทำให้กูรักกับแฟนกูดีๆ เจือกยุให้กูเลิกอีก ตบแม่ง!” มือบางตบกบาลเพื่อนสนิทดังป้าบ
“กูจะแนะนำอะไรให้! มึงเลิกกับน้องยูกิแฟนมึงช้ะ? แล้วมึงก็มาคบกับกู! เออ! แค่นั้น เห็นปะ? ง่ายจะตาย ไม่มีไรยุ่งยาก อีกอย่าง น้องยูกิก็ชอบเวลากูอยู่กับมึงไม่ใช่รึไง?!”
“คำแนะนำมึงแม่งเยี่ยมจริงๆ ขอบใจมึงมาก ... ไอ้ห่า!! กูไม่คุยกับมึงล่ะ! กูนัดยูกิไว้วันนี้ สวัสดี เลิกชอบกูเถอะ!” ว่าแล้วก็สะบัดบ๊อบออกไปทันที
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“มาช้าไป0.32548วินาที!” หญิงสาวใบหน้าน่ารักเอ่ยปากพูดทันทีที่ร่างเล็กเดินเข้ามาหา
“โหย นี่พี่รีบแล้วน่ะครับกิ ถ้าจะโทษต้องโทษไอ้เต๋าเลย! มันรั้งพี่!” โทษเพื่อนไว้ดีหนักหนา ฮุ้ย!
“อยู่กับพี่เต๋า? หรอค่ะ?” หญิงสาวทำตาระยิบระยับ ... มันหมายความว่าไงว่ะ?! - -‘
“อา ..ใช่ๆ ไอ้เต๋าเลย! ไอ้เต๋าแม่งแย่!”
“พี่คชา ... อยู่กับพี่เต๋าหรอค่ะ? *0*”
“อ ..เอ่อ ..ก็ใช่ครับ เมื่อกี้อยู่กับไอ้เต๋า..” เดี๋ยว!!! หรือยูกิจะชอบไอ้เต๋า?!!!
“พี่คชา ... กิชอบอะ ...”
“ห๊ะ ... ชอบ?” หรือ .. หรือกิจะชอบไอ้เต๋าจริงๆ?! รักสามเศร้า? ผมชอบกิ กิชอบเต๋า เต๋าชอบผม .. อันหลังอี๋สุดเลยว่ะ =___=
“เราเป็นพี่น้องกันเถอะพี่คชา กิรู้สึกไม่ดี ถ้ามีแฟนแล้วแฟนสวยกว่าเรา อีกอย่าง พี่คชากับพี่เต๋าอยู่ด้วยกันแล้วกิโคตรชอบเลยอ่ะ!!” หญิงสาวลุกขึ้นบีบไหล่อดีตแฟนหนุ่ม ก่อนจะยิ้มอย่างให้กำลังใจ
“คบกับพี่เต๋าเร็วๆน่ะพี่ กิรอเป็นเพื่อนเจ้าสาว!” แล้วเธอก็เดินออกไป
คือ ... คือกูโดนบอกเลิก .. ใช่ปะ?! กูโดนบอกเลิกเพราะว่า กูสวยกว่าแฟน? หรือเพราะแฟนกูเป็นสาววาย? คือ คือที่บอกว่ากูสวยนี่ กูเริ่มรับไม่ได้อะ คือ คือกูเป็นผู้ชายอะ คือ คือสวยมันใช้กับผู้หญิงอะ เชี่ยเอ๊ย! มึนครับ!! แฟนที่คบกันมาเป็นปีๆบอกเลิก!!! สุดหล่ออย่างผมโดนบอกเลิก!!!!
โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับสุดหล่ออย่างผม!!! T^T
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ว่าไงมึง?” ร่างสูงของเต๋ากดรับโทรศัพท์ทันที ก็คนที่โทรมา ก็คือไอ้เพื่อนสนิทที่เขาพึ่งบอกชอบไปนั่นแหละ!
//มึงมาหากูหน่อยT^T//
“เฮ้ย! มึงเป็นไรไปว่ะชา?” น้ำเสียงเหมือนคนกำลังร้องไห้ของร่างเล็ก ทำให้ใจหาย .. เป็นอะไรไป? ใครทำอะไร?
//กิบอกเลิกกู ... กูอยู่ที่ร้าน xyz มึงมาหากูหน่อยดิ T^T//
“เออๆ เดี๋ยวกูรีบไป!” มือหนาคว้ากุญแจรถ แล้วรีบตรงดิ่งไปยังร้านที่ร่างบางบอกทันที
ทันทีที่ไปถึง ร่างสูงก็กวาดตามองหาร่างเล็กของเพื่อนสนิท ร้านเหล้ามืดๆแบบนี้ ยิ่งทำให้เขาเห็นคนตัวเล็กยากขึ้น นั่งอยู่ไหนของมันว่ะ?!!
“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ ..” หญิงสาวหุ่นสะโอดสะองล้มมาเกยหน้าอกเขา มือบางของหญิงสาวแปะอยู่ที่หน้าอกกว้างของร่างสูง ดวงหน้าสวยเชยตามองอย่างให้ท่า
... มารยาหญิง .... หึหึ น่ากลัวจริงๆ
“ไม่เป็นไรครับ” ร่างสูงดันตัวหญิงสาวออกเล็กน้อย พอเป็นมารยาท แต่กลับทำให้หญิงสาวเกิดอาการฉุนนิดๆ
“ไม่ทราบว่ามาคนเดียวหรอค่ะ?” เอ่ยถามยิ้มๆ
“อ๋อ เปล่าครับ ผมมาหาภรรยาน่ะครับ ขอตัวน่ะครับ!^^” ร่างสูงตอบ ก่อนจะเดินหนีมา ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาคงจะสนใจจนอาจจะหิ้วหญิงสาวกลับไปที่คอนโด แต่ตอนนี้ คนที่เขาต้องการตัวมากที่สุด มีแค่มัน แค่มันคนเดียว! … คชา ...
“อยู่นี่เองมึง หาตั้งนาน!” ร่างสูงทรุดลงนั่งข้างเพื่อนตัวเล็กที่ซดเหล้าเหมือนน้ำเปล่า
“ ... สวยไป ...” ร่างเล็กพูดเบาๆ สายตาเหม่อลอย
“สวย? อะไรสวย?” เวที? แสงไฟ? สาวๆ? หรือแก้วที่มึงถือ?
“กิบอกว่ากูสวยไป สวยไป ... สวยไป ฮึก! ตบหน้ากูกลางสี่แยกชัดๆอะ! ฮึก! กูเป็นผู้ชายน่ะ!!” มือบางปาดน้ำที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่โต เรียวปากอิ่มก็เอาแต่พูดพร่ำว่าโดนบอกเลิก
อืม ... เจ็บดีว่ะ อย่างที่รู้กันครับ ผมชอบคชา ผมไม่รู้ว่าด้วยซ้ำว่าผมชอบมันตอนไหน เป็นเพื่อนกันมาก็หลายปี นิสัยมันผมก็รู้ดีกว่าใคร อาจจะรู้ดีกว่าตัวมันเองด้วยซ้ำ เถื่อน หื่น กาก เกรียน ปากก็หมา แล้วยังทำตัวเถื่อนๆ ถึงหน้ามันไม่ให้ แต่ใจมันรักน่ะครับ! เพราะมันเป็นแบบนั้นแหละ เป็นตัวของตัวเอง ผมเลยชอบมันมั้ง?
ผมไม่รู้ ว่าชอบมันไหน รู้ตัวอีกที ผมก็ขาดมันไม่ได้ ยิ่งตอนรู้ว่ามันคบกับน้องยูกิ แม่งโคตรเจ็บเลยครับ! อาจจะหาว่าผมแย่น่ะ แต่ผมจะบอกความลับอะไรให้ ... ผมอธิษฐานขอให้เขาเลิกกันอยู่ทุกวัน ผมทำผิดตรงไหน? มันไม่ได้เป็นอะไรที่กฎหมายเลยน่ะครับ แต่พอเขาเลิกกันจริงๆ ผมพึ่งเข้าใจว่ะ ว่าถ้าชาเจ็บ ผมแม่งเจ็บกว่าชาอีก ...
“มึงอย่าร้องดิว่ะ ไม่ตายก็หาใหม่ได้” ... แต่ผมปลอบใจใครไม่เป็นเนี่ยสิปัญหา =___=
“สะใจมึงแล้วดิ?! นี่ไง กูเลิกกับกิแล้วไง? พอใจมึงยังล่ะ ไอ้เชี่ยเอ๊ย!” กำปั้นเล็กๆระดมต่อยมาที่ไหล่กว้าง
“กูไม่ได้คิดแบบนั้น มึงอย่าพาลดิว่ะ!” มือหนาเอื้อมมากุมมือบอบบางไว้
“เออ! กูแม่งพาลไง! เขาเลยเลิกกับกูไง!!” ... มั่นใจว่าแม่งเมาแล้ว =___=!
“คชา!! กลับบ้าน!!” คนตัวสูงลุก แล้วกระชากแขนบางให้ออกมานอกร้านทันที
“เฮ้ย! ทำเหี้ยไรว่ะ?! กูไม่กลับ! ปล่อยกู!!!” ร่างเล็กพยายามดึงมือตัวเองให้ออกจากมือแกร่ง แต่ไม่เป็นผล
“อยู่นิ่งๆ แล้วกลับบ้านซะ!” คนตัวสูงเหวี่ยงร่างเล็กไปกระแทกกับรถ เชี่ยเต๋า!! ถึงกูจะแมนแต่กูก็มีกระดูกน่ะเว้ย!!! TwT
“เชี่ยเจ็บ!”
“เฮ้ยชา .. กู ..ขอโทษ .. เป็นไรปะว่ะ?”
“เจ็บ ..” ฮืออออ ไอ้ซาดิส!! ไอ้โรคจิต!!! ไอ้เกย์เต๋าโรคจิต!! TwT
“กูขอโทษ กลับบ้านเถอะ”
“….” กูแมน! กูหยิ่ง! กูเล่นตัว!!!
“กลับบ้าน!” เสียงทุ้มเอ่ยเด็ดขาด ทำให้ร่างเล็กรีบปรี่เข้ารถ ใครบอกผมกลัว? ไม่มี๊~ แค่เกิดอาการอยากกลับบ้านกระทันหัน!
“ลืมกิไปซะ” ร่างสูงเอ่ย
“มึงคิดว่าลืมคนๆนึงมันง่ายนักหรอว่ะ?” แหม~ ถ้าลืมง่ายป่านนี่กูมีแฟนวันละคนล่ะดอก!
“กูจะทำให้มึงลืมกิเอง!”
“นี่มึงยังไม่เลิกจับกูมาเป็นแฟนอีกหรอ?” เพลียกะมัน! =___=
“กูชอบมึงจริงๆ”
“ทำไมมึงถึงชอบกูว่ะ?” ข้อนี้สงสัยๆ
“กูไม่รู้”
“เอ๊า! ด๋อยเอ๊ยยย! แค่นี้มึงก็ตอบกูไม่ได้! เราเป็นเพื่อนกันน่ะเว้ยเต๋า!”
“อืม แล้วไง?”
“แล้วไง?!! นี่มึงไม่สนใจความเป็นเพื่อนของเราเลยรึไงว่ะ?”
“เพื่อนกูมีเยอะล่ะ ตำแหน่งที่ว่างตอนนี้คือแฟน สนใจสมัครมั้ยครับ?” หันมาถามยิ้มๆ
“ฝันซะเถอะมึง!!”
“เอ๊า! มึงคิดดูน่ะ ตำแหน่งแฟนกูว่างใช่ปะ? ตำแหน่งแฟนมึงก็ว่าง ถ้าเราเป็นแฟนกัน ก็เท่ากับยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว กลายเป็นว่ากูก็มีแฟน มึงก็มีแฟนไง!”
“เออเนอะ ...” ต๊ายยย! ปราดเปรื่อง! หลักแหลม!
“รับไว้พิจารณาได้น่ะ มีกูเป็นแฟนดีน่ะเว้ย กูเทคแคร์ดูแลเลยอะ ไม่ซื้อไม่หาไม่ว่ากัน แต่ทดลองเป็นได้น่ะครับ รับประกันความจริงใจ ราคาไม่แพง เพียงแลกใจคุณที่มีเท่านั้น!”
“=___=” คือเหมือนมันขายประกันไม่ก็ขายอะไรซักอย่างให้ผมอยู่ว่ะ
“เริ่มสนใจรึยังครับ?”
“ไม่!”
“ไม่สนจริงอะ?”
“เออ!”
“ไม่สนใจเลยซักนิดอะ?”
“เออ!!”
“ซักนิดนึง มึงก็ไม่สนเลยเรอะ?!”
“เออสิว่ะ!!”
“งั้นเป็นแฟนกันน่ะ!”
“เออ!!! มึงจะถามทำไมนักหนา!!”
.
.
.
เอ๊ะ ... เมื่อกี้ว่าอะไรน่ะ?
เอ๊ะ เอ๊ะ ... เดี๋ยวๆๆๆ เฮ้ยยยยยยยยยยย!! =[]=
“ไอ้เชี่ยยย!!! มึงแม่งขี้โกงงงงง!!!!!”
สวัสดีค่ะ พึ่งเริ่มมาลงตอนนี้ตอนแรก ฝากด้วยน่ะค่ะ .__.
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจ (:
ปล.ฟิครูมเมทโดนแบน คาดว่าจะไม่ได้อัพจนกว่าจะปลดแบน เฟลจังฮู้ว T^T
ความคิดเห็น