คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : Special Short Fiction After Wedding Part2
Special Short Fiction TaoKacha Roommate
After Wedding. Part2
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“หม่าม๊า!!!~~~” เสียงเล็กๆของเด็กชายวัย4ขวบดังเข้ามาในห้องนอนสีครีม ร่างเล็กบางของคชายกผ้าห่มขึ้นคลุมโปงทันที
“หม่าม๊าตื่นน่ะ! ตื่นสิ ตื่นนนนน!!” เจ้าตัวเล็กปีนขึ้นมาทับบุคคลที่เขาเรียกว่า ‘หม่าม๊า’ อย่างเต็มที่ มือเล็กๆเขย่าตัวผู้เป็นมารดาที่ยังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง
“หิวข้าวแล้ววววววววว~” เจ้าตัวเล็กตะโกนใส่หูคุณแม่เสียงดัง มือบางของคชายกขึ้นมาอุ้มเจ้าตัวเล็กลงมาจากตัวแล้วเอ่ยเสียงงัวเงีย
“รีบตื่นทำไมครับลูก? วันนี้วันอาทิตย์ไม่ใช่เหรอ?” มือบางยกมาขยี้ตาตัวเองเบาๆ แล้วก้มลงมองเด็กน้อยหัวเห็ดที่นั่งหน้าแป้นแล้นอยู่ข้างๆ
“ไม่ใช่ฮะหม่าม๊า วันนี้วันจันทร์!” ตอบเสียงดังฟังชัด
“หนูนับวันผิดเปล่าลูก?” ยังจะเถียงลูกน่ะเธอ =____=
“ไม่ผิด! คุณครูสอนว่าต่อจากวันอาทิตย์คือวันจันทร์ ปาป๊าบอกว่าเมื่อวานเป็นวันอาทิตย์ วันนี้เลยต้องเป็นวันจันทร์ฮะ!”
“แล้วปาป๊าไปไหนล่ะครับ?”
“ปาป๊าบอกว่าปาป๊าไปทำงาน แล้ว7โมงให้มาปลุกหม่าม๊า”
“หนูก็เลยมาปลุกหม่าม๊า? อื้อออ น่ารักมากลูก” คนตัวเล็กก้มลงไปหอมแก้มยุ้ยๆของเด็กน้อยตัวอ้วนกลม
“หม่าม๊า ... หิวข้าว” มือบางยกขึ้นลูบหัวลูกชาย แล้วจัดการอุ้มเจ้าตัวเล็กลงไปที่ห้องครัว
“ปิงปองอยากกินอะไรครับ?” ร่างเล็กหันไปถามเด็กชายตัวน้อยที่ชื่อว่า ‘ปิงปอง’
ใช่แล้ว! หนูน้อยหัวเห็ดตัวอ้วนกลมนี่เป็นลูกชายผมเอง ชื่อว่าน้องปิงปอง ที่มาเหรอ? ไม่มีอะ! เอ่อะ ... มีให้นิดนึงก็ได้ ตอนรับเลี้ยงน้องใหม่ๆ น้องอายุ5เดือนครับ หัวน้องกลมมาก ผมเลยตั้งชื่อว่า น้องปิงปอง พอดีผมไม่ชอบคิดไรซับซ้อนว่ะโทษที สังเกตจากการตั้งชื่อโง่-เง่า-เต่า-ตุ่น ได้=____=
เออผมบอกไปยัง? ไอ้เต่ามันตายแล้วอะ! ปลาทองของผมตายแล้ว โฮฮฮฮ! แม่ง มีอาหารเม็ดให้กิน เจือกไม่กิน ไปกินก้อนหินในตู้ปลา แม่งโง่หรือแม่งโง่มากว่ะ?! ส่วนไอ้ตุ่น ตอนนี้4ขวบล่ะ ซนขึ้นตามลำดับ ยังลั้นลาเหมือนหมาน้อยแรกแย้ม(?) และคอยเป็นเพื่อนวิ่งเล่นไล่จับกะปิงปองลูกชายผม =_____=;;
“หม่าม๊า ปิงปองไม่อยากกินโจ๊กอะ ปาป๊าทำโจ๊กไว้ให้ ปิงปองไม่ชอบผักสีเหลืองๆ-3-”
“ผักสีเหลือง?” …. ผักอะไรว่ะ? =___=?
“อันนี้อะหม่าม๊า!” เด็กน้อยตักผักสีเหลืองในชามโจ๊กถ้วยเล็กแล้วยื่นให้ผู้เป็นแม่ดู
“เขาเรียกว่าฟักทองครับลูก เอ .. หม่าม๊าว่าหม่าม๊าบอกปาป๊าเขาแล้วน่ะว่าปิงปองไม่กิน สงสัยปาป๊าจะลืม”
“ปาป๊าขี้ลืม ไม่ไหวเลยยยย~ -3-” เด็กน้อยส่ายหน้าไปมาอย่างน่ารักน่าชัง ทำให้คชายิ้มออกมาอย่างเสียไม่ได้ เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่แล้วล่ะ เวลามีลูกตัวเล็กๆซนๆอยู่ในบ้านเนี่ย!
“ป๊ะ! รีบกินโจ๊กเร็วลูก เดี๋ยวออกไปโรงเรียนไม่ทันน่ะครับ!”มือบางลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ
“แต่ปิงปองไม่อยากกินผักสีเหลือง” ริมฝีปากเล็กๆยื่นอย่างขัดใจ
“งั้นปิงปองตักให้ไม่โดนผักสีเหลืองน่ะครับ โอเคมั้ย?”
“ก็ได้ฮะ -3-” มือเล็กๆตักโจ๊กกินอย่างเอร็ดอร่อย ปาป๊าเต๋าเต๋าทำอะไรก็อร่อยไปหมดเลยยย~
ร่างบางอมยิ้มให้กับลูกชายตัวเล็กที่นั่งตักโจ๊กเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย แล้วตัวเขาเองก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ถามว่าทำไมไม่อาบน้ำให้ลูกชาย? ก็คุณพ่อเขาเป็นคนจัดการอาบให้ก่อนออกไปทำงานแล้วน่ะสิ!
ตอนนี้คชาออกจากงาน มาคอยเลี้ยงลูกอย่างเดียว คชาจะไปส่งลูกตอนเช้า แล้วตอนเย็นพี่เต๋าจะเป็นคนไปรับลูกที่โรงเรียนอนุบาล เป็นคุณแม่เต็มตัวล่ะไง แหม ... ให้ลูกเรียกปาป๊า2คนก็ทะแม่งๆจริงปะล่ะ? คชาเลยยอมให้ลูกเรียกหม่าม๊าไง คชาเจ๋งใช่ปะล่ะ! =w=b
“พร้อมไปโรงเรียนมั้ยครับลูก?!”
“พร้อมแล้วววว!” เจ้าตัวเล็กสะพายกระเป๋าลายเบ็นเท็นแล้ววิ่งไปที่รถสปอตสีแดงแปร๊ดของผู้เป็นแม่ .... คชาเป็นแม่ที่เปรี้ยวที่สุดในโลกอีกล่ะ เจ๋งใช่ปะล่ะ?!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รถยนต์คันหรูของร่างเล็กมาจอดหน้าโรงเรียนอนุบาล เป็นที่ชินตาของบรรดาครูอาจารย์และผู้ปกครองของเด็กๆ วันแรกที่มาส่งลูกเข้าเรียน มีแต่คนตกใจปนแปลกใจ ถึงโรงเรียนนี้บรรดาผู้ปกครองจะมีฐานะกัน แต่ไม่เคยมีพ่อแม่คนไหนจะเปรี้ยวขนาดนี้มาก่อน รถยนต์ออดี้สีแดงแปร๊ดขนาดนี้
แถมคุณแม่ที่ก้าวเท้าลงจากรถเพื่อมาส่งลูกชายยังแต่งตัวเด่นขนาดนั้น ร่างบอบบางภายใต้เสื้อฮู้ดสีขาว กับกางเกงยีนส์ขาเดปอวดเรียวขาสวยพร้อมกับรองเท้าผ้าใบสีน้ำเงินยี่ห้อดัง ใบหน้าหวานใส่แว่นกันแดดสีชา พร้อมกับผมทรงเห็ดที่ปกปิดหน้าไปเกือบหมด แต่ถึงจะปิดยังไงก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนๆนี้สวยจริงๆ ใบหน้านิ่งๆ แต่ยิ้มทีเล่นเอาใครหลายคนมองตาม
คชาบอกแล้ว ว่าคชาเป็นแม่ที่เปรี้ยวและจ๊าบที่สุด!!! =w=b
“บั้ยบายครับลูก ตั้งใจเรียนแล้วอย่าดื้อกับคุณครูน่ะครับ!” กำชับเจ้าตัวเล็กที่ทำท่าจะวิ่งไปเล่นซนกับเพื่อนในห้อง
“ฮะ หม่าม๊า!”
“ดีมากลูก มาจุ้บๆก่อน!” แขนเรียววาดออกเป็นวงกว้าง เพื่อให้เจ้าลูกชายตัวเล็กวิ่งเข้ามากอด ริมฝีปากจุ้บไปที่ปากแดงๆของเด็กตัวน้อย แล้วหอมแก้มยุ้ยๆนั้นฟอดใหญ่ คนตัวเล็กลุกขึ้นโบกมือบั้ยบายให้ลูกชาย แล้วเดินตรงไปยังรถยนต์คันหรู
เป้าหมายต่อไปของคุณแม่สุดจี๊ดคือ ... สนามบอล!!
งงล่ะสิคชาจะไปสนามบอลทำไม? นี่คุณครับ! ถึงผมจะอยู่ในฐานะภรรยา ฐานะคุณแม่ แต่กระผมก็ยังคงเป็นผู้ชายน่ะ! วันนี้วันว่าง ความจริงคือผมว่างแม่งทุกวันอะ วันไหนเบื่อๆก็ออกไปช้อปปิ้ง ไปซุปเปอร์มาเก็ต แต่ส่วนใหญ่ผมจะเข้าบริษัทคุณพ่อไปช่วยคุณพ่อทำงานมากกว่า เออ! ลืมเรื่องสนามบอล! ผมนัดดวลแข้งกะไอ้เฟรมวันนี้ไง!!
ร่างบอบบางขับรถคันหรูมาถึงสนามบอล คนตัวเล็กเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดบอล พอเดินออกมาก็พบกับร่างสูงของเพื่อนสนิทที่เดาะบอลรออยู่
เฟรมเดินตรงมาหาเพื่อนสนิท มือหนายกขึ้นมาแทคกับมือบาง ก่อนร่างเล็กจะยกกำปั้นขึ้นชกเบาๆกับกำปั้นของอีกฝ่าย อาน่ะ! คนแมนๆเขาทักทายกันเว้ยยยย =w=b
และแล้ว ... การดวลแข้งของบรรดาเพื่อนเก่าของคชาก็เริ่มขึ้น ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“น้องปิงปอง คุณพ่อมารับแล้วค่ะ” เสียงหวานๆของอาจารย์สาวดังขึ้น ร่างเล็กๆของเด็กน้อยหัวเห็ดก็วิ่งออกมาจากห้องเรียน
“ปาป๊า~~” เด็กตัวน้อยวิ่งต๊อกแต๊กมาหาร่างสูงที่อ้าแขนรออุ้ม
“ว่าไงครับลูก วันนี้สนุกมั้ย?” คุณพ่อตัวโตอุ้มลูกชายตัวเล็กไปที่รถยนต์
“สนุกมากฮะปาป๊า วันนี้จุ๋มบู๋บอกว่าหม่าม๊าซ้วยสวยด้วยล่ะฮะปาป๊า”
“จุ๋มบู๋??” ชื่อเด็กสมัยนี้แม่งประหลาดขึ้นทุกวัน =__________=;;
“ช่าย~ ชื่อจริงๆของจุ๋มบู๋คือจัมโบ้ฮะปาป๊า”
“แล้วทำไมปิงปองไปเรียกเขาว่าจุ๋มบู๋ล่ะลูก?”
“ก็ปิงปองไม่ชอบที่จุ๋มบู๋มาบอกว่าหม่าม๊าสวยนี่ฮะ! ไม่ชอบๆ =3=” มือเล็กๆยกขึ้นกอดอกตัวเองแล้วส่ายหน้าไปมา
“ทำไมปิงปองไม่ชอบล่ะครับ?” เอ่ยถามอย่างขำๆ ลูกชายผมนี่ได้นิสัยคชามาเต็มๆเลยเว้ย! =w=
“ก็จุ๋มบู๋บอกว่าหม่าม๊าซ้วยสวย จะให้หม่าม๊าไปเป็นหม่าม๊าของจุ๋มบู๋ ไม่เอาปิงปองไม่ให้ๆ”
“หม่าม๊าเป็นหม่าม๊าของปิงปองคนเดียวน่ะครับลูก”
“หม่าม๊าจะไม่ไปเป็นหม่าม๊าของจุ๋มบู๋ใช่มั้ยฮะปะป๊า?”
“แน่นอนครับ!”
“เย่!” เด็กชายตัวน้อยยกมือชูขึ้น แล้วหัวเราะคิกคักกับผู้เป็นพ่อ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ปาป๊า~ นี่อะไรฮับ?”
“เขาเรียกว่ามะเขือเทศครับ”
“แล้วอันนี้อ่าคับ?”
“อันไหนครับลูก?”
“เนี่ยอะปาป๊าๆ แท่งๆส้มๆ”
“หื้อออ?~ อ๋อออ~ เขาเรียกว่าแครอทครับ”
“แกปอด?”
“ไม่ใช่ลูก! แครอท!”
“แกปอดดด?”
“เอ่อะ มันคืออาหารกระต่าย ปิงปองอยากกินมั้ยล่ะลูก?”
“ไม่อาวววว ปิงปองไม่ใช่กาต่ายยย”
หลังจากผมรับลูกเสร็จผมก็มาซุปเปอร์ตามคำสั่งของศรีภรรยาที่พึ่งกลับจากการดวลแข้งกะเหล่าเพื่อนเก่า ครั้งแรกที่ผมมาซุปเปอร์มาเก็ตกับลูกครับ! ปกติลูกจะมากับคชา คือผมก็เข้าใจน่ะว่าเด็กอายุ4-5ขวบสมองกำลังเจริญเติบโต ทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็น ... บ้าง ... เหรอออออ?!!!!!
ผมไม่รู้ว่าลูกของใครจะอยากรู้อยากเห็นมากแบบลูกชายผมรึเปล่า? แต่คุณรู้อะไรปะ? ผมได้ยินคำว่า
ปาป๊า
นี่
คือ
อะไร
คับ?~
มาประมาณแสนแปดรอบ!!! คือผมไม่เกี่ยงจะคอยตอบคำถามลูกน่ะ แต่สินค้าบนเชลฟ์วางของบางชิ้นผมก็ไม่รู้ว่าผมจะตอบลูกว่ายังไงน่ะเว้ย!!! ศรีภรรยาของผมจะสามารถตอบได้ทุกอย่างรึเปล่าว่ะ? หรือที่ใช้ให้ผมมาซื้อของนี่เพราะไม่อยากตอบคำถามลูกปะว่ะ? ผมว่าใช่แน่! คชาช่างร้ายกาจ .... คืนนี้ต้องทำโทษ หึหึหึหึ = =+
“ปาป๊าๆ”
“ว่าไงครับลูก?”
“อันนี้คืออะไรฮะ?” นิ้วเล็กๆชี้ไปนี่ชั้นวางของชนิดหนึ่งที่อยู่ตรงเค้าท์เตอร์จ่ายเงิน ...
“อา ....” คือกูจะตอบลูกยังไงดีว่ะ? ก็ไอ้ที่เจ้าตัวเล็กถามมันคือ ‘ถุงยางอนามัย!!’
“ปาป๊า มันคืออะไรฮะ?” ดวงตาใสแจ๋วจ้องมองมาที่คุณพ่ออย่างรอคอยคำตอบ แต่ลูกชายจะหารู้ไม่ว่าปาป๊าสมองกำลังประมวลผลอย่างถึงที่สุด เอาไงดีว่ะ เอาไงดีว่ะ เอาไงดีว่ะ!
“อา .... มันเป็น ... เอ้อ! เป็นของที่ปาป๊าใช้กับหม่าม๊าครับลูก!” ผโถ ... พ่อคุณ! ตอบลูกไปได้ =___=!!
“ปาป๊าเอาไว้ใช้ทำอะไรกับหม่าม๊าฮะ?” คิ้วเล็กขมวดกันอย่างอยากรู้ ลูกจ๋า ... ไม่ต้องอยากรู้ขนาดนั้นก็ได้ครับลูก! T^T
“อา ... คืองี้ครับลูก เวลาหม่าม๊าอยากมีความสุข ปาป๊าก็จะใช้ไอ้นี่!” จ้ะ ... กล้าตอบลูกมากจ้ะเต๋า =________=
“อ๋ออ .. ใช้เวลาหม่าม๊าอยากมีความสุข งั้นปิงปองใช้กับหม่าม๊าได้มั้ยฮะ?”
“เฮ้ยยย! ไม่ได้อย่างยิ่งเลยลูก! อันนี้เขาให้คนเป็นพ่อกับแม่ใช้กัน ปิงปองใช้ไม่ได้ครับ”
“ปาป๊า ซื้อน่ะซื้อน่ะ”
“ซื้อไปทำไมครับลูก?! =[]=!!!”
“ปิงปองอยากให้หม่าม๊าเวลาหม่าม๊าอยากมีความสุขไงฮะ”
“อา ... เอาไว้ปาป๊าให้เองดีกว่าครับลูก =___=”
“ไม่อาวววว~ ซื้อน่ะปาป๊าซื้อน่ะ ฮือออออ T^T” เด็กตัวน้อยแบะปากออก น้ำตาหยดเล็กๆไหลออกมาจากดวงตากลม ไม่ได้ร้องจริงๆ ปิงปองแค่แกล้งร้องหรอก! เจ้าตัวน้อยรู้ว่าใช้มุขนี้กับปาป๊าแล้วได้ผลไง๊~
“โอเคๆ ไม่ร้องน่ะครับลูกครับ เดี๋ยวปาป๊าซื้อไปน่ะครับ โอ๋ๆ ไม่ร้องลูกๆ” มือหนาหยิบห่อดูเร็กซ์ลงรถเข็น แล้วไปจ่ายเงิน
แล้วกูจะอธิบายให้เมียกูฟังว่ายังไงว่ะเนี่ยยยยยย?! T^T
TBC.
*************************************************************************************************************
กร๊ากกกกก มาลงให้ต่อล่ะน่ะ เดี๋ยวมีต่อค่ะ ทูบีคอนตินิวน่ะ
คือเราขอรวบรวมรายชื่อหน่อยน่ะว่าใครอยากจะสั่งฟิคเราบ้าง?
ขอจำนวนก่อนค่ะ ถ้าน้อยอาจจะไม่ตีพิมพ์
ขอคนที่อยากได้จริงๆน่ะ ขอบคุณมากค่ะ
สนใจแปะเมลไว้เลยน่ะ
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจ (:
Sha lun la
ความคิดเห็น