คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10
Chapter 10
_______________________________________________________
“ไปอยู่ที่ไหนของเขาว่ะ?!”
ร่างสูงของเต๋าเพียรกดเบอร์มือถือคชา แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงบริการฝากหมายเลขโทรกลับ เขารีบกลับบ้านทันทีที่หาคชาไม่เจอ อยากจะบอกกับร่างเล็กว่าเป็นการเข้าใจผิด! ผู้หญิงคนนั้นมาตามตื้อเขา เขาปฏิเสธ แต่หญิงสาวกลับดึงเขาไปลงจูบ
แย่ที่สุดตรงที่ร่างเล็กที่เขารักมาก มาเห็นภาพนั้น เพียงแค่เขาเห็นน้ำตาที่ไหลอาบหน้า ยิ่งทำให้เขาใจเสีย กลัวว่าคชาจะเข้าใจผิด แต่คำพูดที่คชาพูดออกมา กลับทำให้เขาเจ็บ เจ็บมาก ...
‘เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ... แล้วทำไม ..ทำไม .. ผมต้องเข้าใจผิดล่ะ?’
เพียงแค่คำเดียว แต่ก็เหมือนกับมีมีดมาปักลงกลางใจเขา อยากจะอธิบาย แต่พอกลับมาถึงบ้าน ก็ไม่พบวี่แววของร่างเล็กเลย มือถือก็ปิด โทรตามไม่ได้ ยิ่งทำให้เขาใจแป้ว
ไปอยู่ที่ไหนกันน่ะ!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
*ตอนนี้ภาษาค่อยข้างจะไม่สุภาพ ขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ*(ได้ข่าวว่าก็หยาบทั้งเรื่องฮ่าๆ)
“มึงจะแดกไร?” เฟรมเอ่ยถามเมื่อเข้ามาถึงผับหรูใจกลางทองหล่อ
“กูขอเหมือนเดิม ..” ร่างเล็กต่อ พลางสอดส่องหาที่นั่ง
“เหมือนเดิมห่าไรของมึง? ทำมาเป็นสั่งหยั่งกะพระเอก ปกติกูก็สั่งให้มึงตลอดอะไอ้ควาย!”
“ไอ้เชี่ยนี่! ปกติมึงสั่งไร มึงก็สั่งมาสิว่ะ!”
“แล้วมึงจะเอาไรเพิ่มปะล่ะ?”
“มึง ไอ้วันนั้นที่มึงให้กูกินอะ คืออะไรว่ะ? ที่กลิ่นแอปเปิ้ลๆอะ”
“สมีนอฟ?”
“เอ้อๆ นั่นล้ะๆ แอปโซลูท ว้อดกาให้กูด้วย3ขวด”
“3ขวด? มึงกะเอาไปอาบไงสัส?!”
“เรื่องของกูหน่า! จอนนี่ให้กูด้วย”
“แบล็ค? กี่ขวด?”
“2พอปะ? แล้วมึงจะสั่งไรก็สั่ง”
“เออๆ” แล้วร่างสูงก็สั่งแอลกอฮอล์พร้อมกับแกล้ม
เวลาผ่านไปซักพัก แอลกอฮอล์ก็เริ่มออกฤทธิ์ ร่างเล็กบางของคชาก็เริ่มเมา ใบหน้าหวานจ้องมองเหล่าหญิงสาวอกสะบึ้มนุ่งน้อยห่มน้อยที่ยืนเต้นอยู่กลางฟลอร์แล้วยกยิ้ม วันนี้ กูซักคนแล้วกันว๊ะ!!
“ไอ้เหี้ยยยยยย ปวดเยี่ยว! เดี๋ยวมาน่ะ!” เฟรมพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่า มันเริ่มมึนแล้ว ร่างสูงเดินโซเซไปที่ห้องน้ำ
“....” ร่างเล็กไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเพื่อนสนิทเดินไปเมื่อไหร่ คนตัวบางลุกแล้วออกไปกลางฟลอร์ทันที
“สวัสดีครับ” ร่างเล็กเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวหน้าตาสวยคนหนึ่ง
“อ๊ะ ...สวัสดีค่ะ”
“มาคนเดียวหรอครับ?” เอ่ยพลางยกลำแขนเรียวโอบเอวเล็กของหญิงสาว
“ไม่ได้มาคนเดียวค่ะ แต่ตอนนี้ อยากมีเพื่อนคุย ..” มือเล็กของหญิงสาวยกมือขึ้นลูบใบหน้าของคชา
“ดื่มกับผมซักแก้วมั้ยคนสวย?”
แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตอบอะไร ร่างเล็กของคชาก็โดยมือใหญ่ของใครบางคนดึงไป
“เฮ้ยย!! ใครว๊ะ?!” ร่างเล็กเอ่ยอย่างหงุดหงิด พลางจ้องหน้าคนที่ดึงแขนเขา แต่ด้วยความเมา เลยทำให้ไม่รู้ว่าเป็นใคร
“ทำไมมาอยู่ที่นี่ครับ? มากับใคร?”
“แล้วนี่ใครอะ?”
“พี่จุนเอง”
“อ๋อออ! นายนี่เอง! เออดีๆ มาก็ดีล่ะ กินเหล้ากันพี่ๆ” มือบางยกขึ้นกอดคอร่างสูง แล้วกระชากลงมานั่งที่โต๊ะของเขา
“คชา ... เมามากแล้วน่ะครับ กลับบ้านเถอะ”
“เมาไร? ใครเมา?! แล้วพี่เป็นใครว๊ะ! มายุ่งไรกะผมเนี่ย??!!!”
“กลับบ้านเถอะคชา เดี่ยวพี่ไปส่ง” … พึ่งรู้ว่าคนๆนี้เมาแล้วกวนตีนได้โล่! =___=
“ไม่กลับ!!! กลับไปแม่งงงง ก็เจอไอ้คนใจร้ายดิว่ะ!”
“คนใจร้าย?”
“พี่เต๋าเพื่อนพี่ไง! คนใจร้าย! ฮึก ... เหี้ย! โคดร้าย!”
“มันทำอะไรคชาครับ?!”
“เหอะ!! ผู้ชายแม่ง .. เหี้ยยยยยย!!!”ร่างเล็กว่า แล้วทำหน้าตาหงุดหงิด ท่าทางจะลืมไปตัวเองก็ผู้ชาย!
“อา...”ผมก็ผู้ชาย น้องเขาก็ผู้ชาย ... เอ่อ .. จ้ะ เหี้ยจ้ะเหี้ย =___=
“พี่คิดดูดิ! พี่เต๋าแม่งบอกว่ารักผมเว้ย! บอกเมื่อวันก่อน แต่วันนี้เสือกไปจูบกะผู้หญิง เห็นผมเป็นอะไรว๊ะ?! เหี้ย!!!”
“คชา ... ใจเย็น”
“จะให้ใจเย็นอยู่ได้ไงว่ะ?! ทำแบบนี้แม่งตบหน้าผมกลางสี่แยกชัดๆ!”
“ง่า .. คชาอย่าใจร้อน” เรยามาเองเลย ให้ตายเถอะ!!
“ถ้าผมเจอหน้าน่ะ! ผมจะจูบสาวโชว์มั่ง!!! พี่เต๋าแม่งจูบคนเดียว แต่ผมจะจูบซักร้อยคน!!”
“…” คนๆนี้ ... สุดยอด =____=b
“คชาโกรธเต๋ามั้ย?”
“เป็นพี่จะโกรธปะล่ะ?! แต่ผมแม่งพูดไรไม่ได้ไง! ไม่รู้จะพูดในฐานะอะไร ..”
“…” มือใหญ่เอื้อมไปลูบผมคนข้างๆอย่างปลอบใจ
“ผมเจ็บว่ะพี่ ... โคตรเจ็บเลย ..” น้ำตาเม็ดใสเริ่มไหลลงมาอีกครั้ง มือหนาดึงคนตัวเล็กมากอด แล้วลูบผมเบาๆ
“ไม่ร้องน่ะครับ .. ไม่ร้องน่ะ” ปลอบใจ ... แบบพี่ชายปลอบน้องชายล่ะน่ะ (:
“เพื่อนพี่แม่งโคดเลวเลยว่ะ!!”
“ครับ ... เลวครับ”
“เจอหน้าผมจะต่อย!”
“ครับ .. ต่อยครับ”
“โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! ผมเจ็บบบบ T^T”
“ครับ ... เจ็บครับ”
“พี่เจ็บเหมือนผมรึไงล่ะ?!”
“คชาก็เหมือนน้องชายพี่ น้องเจ็บ พี่ก็เจ็บสิ”
“ไหนบอกว่าจีบผม?”
“ไม่เอาอะ ไม่จีบล่ะ จีบไงก็ไม่ติด”
“กากว่ะ ฮือออออออออออออออออ T^T” .. ด่าผมจบร้องไห้ต่อ ... คนๆนี้สุดยอดจริงๆนั่นแหละ!!
“ครับ ... กากครับ”
“ผมจะไม่ร้องไห้แล้ว! แดกเหล้ากันพี่ๆ”มือบางคว้าแก้วเหล้าที่วางอยู่มาซดอย่างไม่กลัวคอพัง
“เดี๋ยวพี่มาน่ะ” จุนลุกออกมา แล้วเดินออกไปหน้าร้าน พลางกดมือถือหาเพื่อนสนิทร่างสูง
“กูมีไรจะบอกมึงว่ะ” จุนพูดทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย
//อะไรของมึง?!//
“กูเจอน้องคชาอยู่ที่ผับ xxx มารับตัวกลับไปที ท่าทางจะเมามาก”
//อะไรน่ะ?!!! เออๆ เดี๋ยวกูรีบไป!!// อีกฝ่ายตัดสายทิ้งไป จุนยิ้มกับตัวเองบางๆ แล้วเดินจากไป
ถ้าเต๋ามา เขาคงเจอภาพบาดตา เขาคงจะไม่อยู่ต่อ...ตัดใจซะ .. จุน ..
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ชา!!!” ร่างสูงของเต๋าเดินทางมาถึงผับ ก็หาร่างเล็กทันที แล้วก็พบว่าไอ้ตัวเล็กเมาแล้วหลับอยู่ที่โซฟา
“เฮ้ออ อย่าทำให้ต้องห่วงมากจะได้มั้ย?” แขนแกร่งอุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบอก แล้วพาออกไปจากร้าน
บางทีเขาอาจจะลืมไปว่า ... คชาอาจจะมากับใครบางคน
ซึ่งใครบางคน ... พึ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำ ..
ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงไปเข้าห้องน้ำนานขนาดนั้น ..
แต่ตอนนี้มันเดินกลับออกมาแล้วล้ะ ...
“อ่าว ... คชา .. มันหายไปไหนอ่า?”
“ก็เมื่อกี้มันนั่งอยู่ตรงนี้อ่า?”
“แล้วตอนนี้มันไปไหนแล้วอ่า?”
“หรือกูมาคนเดียวอ่า?”
“เออ .. กูอาจจะมาคนเดียวก็ได้” –w-b
ความเมา .. ทำให้คนเราลืมทุกสิ่งไปจริงๆนั่นแหละ!!! =____=;;
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“คชา .. คชาตื่นก่อนครับ อย่านอนทั้งอย่างนี้สิ” ร่างสูงอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาบนห้องนอน แล้วรีบจัดแจงเตรียมกะละมัง แล้วก็ผ้ามาจะเช็ดตัวให้ แต่พอขึ้นมาบนห้องก็พบว่าร่างเล็กนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายใจ
“หื้อ?” ดวงตากลมปรือขึ้นมาเล็กน้อย คิ้วเรียวขมวดแล้วจ้องหน้าอีกฝ่าย
“ใครว่ะ?” น้ำเสียงที่ฟังดูก็พอรู้ว่าซัดเข้าไปเยอะขนาดไหน
“พี่เองครับ พี่เต๋า”
“อ๋อออ พี่เต๋าๆ มายุ่งกับผมทำไม! ไปหาแม่จูออนเสื้อแดงล่อกระทิงนั่นเส๊! ไปเลย ไปเล๊ยยย”โบกมือไล่อีกแหนะ!
“พี่กับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันครับ เขามาตามตื้อพี่”
“เหอะ! ตามตื้อแล้วไมต้องจูบ? หรือว่าจูบลา?! เน่าว่ะ เน่า! น๊าววววว” ยู่หน้าลง แล้วทำปากขมุบขมิบ ... น่าจับจูบปิดปากซักทีสองที - -*
“เขาดึงพี่ลงไป พี่กำลังตกใจน่ะ ตอนนั้น” พยายามอธิบาย แต่เข้าใจว่าไอ้ตัวเล็กนี่เมาไม่รู้เรื่องหรอก
“พี่แม่งใจร้ายว่ะ ใจร้ายย ใจร้าย ใจดำ ใจยักษ์ เหอะ!” กำปั้นน้อยถูกส่งมาที่เขา ทุบเต็มที่แรงที่หน้าอก แต่ก็เป็นแรงของคนเมาละนะ
“พี่ขอโทษคชา ... พี่ขอโทษ”
“ฮึก ... พี่เต๋าใจร้าย ฮึก ... ผมแม่ง! โคดเจ็บเลย! เจ็บ เจ็บมากแล้วน่ะ!” น้ำตาเม็ดใสไหลออกมาจากดวงตาคู่โต ริมฝีปากบางเม้มแน่น
“พี่ขอโทษชา พี่ขอโทษ พี่รักคชาน่ะ พี่รักคชา” รั้งคนตัวเล็กเข้าไปกอดแน่นๆ อยากให้รับรู้ว่าเขาเองก็เสียใจ
“รักผม .. ฮึก .. แล้วทำไมต้องจูบล่ะ ..ฮึก”
“ก็เขาดึงพี่ลงไป พี่ไม่ได้อยากจูบเขา คนที่พี่อยากจูบ มีแค่คนเดียวเท่านั้นน่ะครับ”
“ใครฮะ? ใคร?” ร่างสูงยิ้มน้อยๆ แล้วยกมือหนาขึ้นมาเช็ดน้ำตาที่ใบหน้าเนียน ก่อนจะก้มลงประชิดริมฝีปากบางเฉียบ
“คนนี้ไงครับ”
แล้วลมหายใจของร่างบางก็ถูกช่วงชิงไป ...
****************************************************************************
อยากจะขอโทษก่อนค่ะ เราจัดระเบียบแบบนอร์ได้กากมาก ขอโทษฮร้าฟ .___.
แก้ไม่เป็นอะ ทำไงอะ? 55555555
เรานี่ความกากคงที่เลยเนาะ ฮ่าๆๆๆๆ ทำไรไม่ได้ซักกะอย่าง ฮือออออ ;w;
แรดเป็นอย่างเดียว เกรียนเป็นอย่างเดียว ฮือออออ ;w;
ขอลาไปเล่นเกม ~
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจค่ะ (:
ความคิดเห็น