All day with #YUGMARK

ลำดับตอนที่ #33 : No title [Yugmark]

No title

Couple: Yugyeom x Mark     

Type: Romantic

Song: เรื่องจริง 

มึง คนนั้นเขามองมึงอีกแล้วว่ะ

เพื่อนสนิทพูดแล้วสะกิดให้เขาหันไปมอง และมันเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เขาหันไปสบตาด้วย ผู้ชายคนนั้นก็จะหลบสายตาไปอย่างรวดเร็ว ในครั้งแรกๆแอบคิดว่าเขาอาจจะไม่พอใจอะไรหรือเปล่า แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่ เพราะสายตาที่เขามองไม่มีวี่แววของความไม่พอใจเลยซักนิด

มึงลองเข้าไปถามมั้ยว่าเขามองมึงทำไม

แน่นอนว่าคำตอบของเขาคือการปฏิเสธที่จะเข้าไปถาม ในเมื่ออีกฝ่ายไม่มีเหตุผลข้องใจอะไรกับเขาแล้วทำไมต้องเข้าไปถาม อาจเป็นเพราะอีกฝ่ายเพียงแค่มองมาแล้วบังเอิญว่าเป็นเขาที่อยู่ในระยะสายตาของอีกฝ่ายพอดิบพอดี

ขอบคุณนะ

ประโยคแรกที่เอ่ยกับอีกฝ่ายเมื่อยามที่จักรยานของเขาโซ่หลุดระหว่างทางกลับหอ อีกฝ่ายที่พึ่งเลิกเรียนจากตึกเรียนได้ตรงเข้ามาช่วยเขาที่ทำท่าเก้ๆกังๆอยู่กับจักรยานโดยที่ไม่สนใจว่าชุดนักศึกษาสีขาวของตนเองจะเปื้อนเลยแม้แต่น้อย

ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ

เขาอาสาจะนำเสื้อนักศึกษาของอีกฝ่ายไปซักคราบรอยดำจากจักรยานให้เป็นการตอบแทน แต่อีกฝ่ายปฏิเสธกลับมาด้วยรอยยิ้ม แสงอาทิตย์สีส้มยามเย็นที่ทอดมายิ่งทำให้รอยยิ้มของอีกฝ่ายดูอบอุ่น และทำให้เขานำรอยยิ้มของอีกคนมาติดใจ

หวัดดี

คำทักทายครั้งแรกหลังจากที่เราเจอกันที่ร้านสะดวกซื้อแถวหอ ท่าทางอีกฝ่ายดูตกใจไม่น้อยที่เขาเข้ามาทัก แต่เพียงไม่นานอีกฝ่ายก็ยิ้มให้เขาพร้อมกับโค้งน้อยๆ รอยยิ้มที่อ่อนโยนนั้นทำให้เขายกมือขึ้นเกาศีรษะแก้เก้อ เขาค่อนข้างมั่นใจทีเดียวว่าใบหน้าของเขาคงขึ้นสีแน่ๆ เขายิ้มให้อีกฝ่ายแล้วเดินหลบออกจากร้านสะดวกซื้อ

กลับบ้านแล้วหรอครับ

คำถามจากอีกฝ่ายเมื่อเราพบกันที่หน้ามหาวิทยาลัย เขาถือกระเป๋าหลายใบเพราะต้องการเอาเสื้อผ้ากลับไปซักที่บ้านและนำกลับมาที่หอพักในเช้าวันจันทร์ ในขณะที่อีกฝ่ายมีเพียงเป้สะพายหลังใบเดียว เขาพยักหน้าตอบรับก่อนที่อีกฝ่ายจะช่วยเขาถือกระเป๋าแล้วพาไปขึ้นรถกลับบ้าน

เดี๋ยวผมไปส่ง ผมเอารถมา

เขาตกใจเล็กน้อยเมื่อเดินถือกระเป๋าออกจากหอในวันศุกร์เย็น อีกฝ่ายเหมือนมายืนรอเขานานแล้วเพราะเมื่อเขาเดินลงมา อีกฝ่ายก็ตรงเข้ามาหาพร้อมกับพูดเร็วๆ เมื่อเห็นท่าทีที่นิ่งไปของเขา อีกฝ่ายก็ยิ้มเจือนๆมาให้ทำให้เขาอดหัวเราะเบาๆไม่ได้ ภาพของลูกหมาที่หูลู่หางตกลอยมาซ้อนทับอย่างไม่น่าเชื่อ และเมื่อเขาตอบตกลง อีกฝ่ายก็ยิ้มกว้างออกมาเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นใหม่

รถผมเก่าหน่อยนะ

รถยนต์ญี่ปุ่นยี่ห้อดังสีขาวสภาพกลางเก่ากลางใหม่ที่จอดอยู่ตรงหน้ากลายเป็นรถคันที่พาเขาไปส่งที่บ้านทุกอาทิตย์ และเป็นรถที่มารับเขากลับหอในเช้าวันจันทร์ และในบางครั้งที่กลับบ้าน คุณแม่ของเขาก็ชวนอีกฝ่ายให้ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนอีกฝ่ายจะตรงกลับบ้านของตน ซึ่งเป็นเรื่องบังเอิญที่บ้านของอีกฝ่ายอยู่ถัดไปอีกสองซอย

ความสัมพันธ์กับอีกฝ่ายคืออะไร

คำถามที่ถูกเพื่อนสนิทเอ่ยถามในคาบเรียน และมันเป็นคำถามที่เขาเองก็ไม่แน่ใจนักว่าความสัมพันธ์ของเขากับอีกฝ่ายเป็นยังไง จะว่าเพื่อนก็ไม่เชิงเพื่อน เพราะทุกครั้งที่เจอกันเราเพียงแค่ยิ้มให้กันเท่านั้น ยกเว้นแต่เวลากลับบ้านที่เราจะได้คุยกันมากขึ้น ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์แบบนี้จะเรียกว่าอะไรดี เพื่อนก็ไม่เชิง คนรู้จักกันก็ดูห่างเหินไป ถ้าแบบนั้นขอติดไว้ก่อนแล้วกัน

ผมมีเพลงให้ฟังล่ะ

อีกฝ่ายพูดแล้วยื่นหูฟังมาให้เขาอีกด้านนึง เขาหันไปมองอย่างแปลกใจว่าทำไมอีกฝ่ายไม่เลือกเปิดเพลงจากเครื่องเสียงในรถแต่กลับใช้หูฟังและไอพอตเครื่องเล็กแทน เขาหยิบหูฟังขึ้นมาก่อนที่อีกฝ่านจะกดเพื่อให้เพลงเล่น เสียงท้วงทำนองเพลงเก่าที่คุ้นหูจะแตกต่างก็เพียงแค่เสียงของคนร้องเท่านั้นที่มันบังเอิญคล้ายกับเสียงของอีกฝ่าย เขาหันไปมองคนด้านข้างที่สายตาจับจ้องอยู่กับท้องถนนและเมื่อถึงท่อนหลักของเพลง อีกฝ่ายก็ร้องตามออกมา

ฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก

และฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า

มากมายจนข้างในต้องระบายออกมาให้เธอได้ยิน

และสำหรับฉันเธอคือทุกๆสิ่ง

เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกๆอย่าง

เธอเชื่อมให้ฉันเห็นภาพที่สวยงามของชีวิต

ทั้งที่เรายังไม่ทันได้รู้จักกันเลย

"มาร์ค ... ผมชอบคุณ"

END

#tkymfic

ชอบแต่งแบบนี้จางงงง ติชมได้นะคะ :)

                                                            Micelle Jean