ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    All day with #YUGMARK

    ลำดับตอนที่ #2 : ลองคุย [Yugmark]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.28K
      18
      24 พ.ย. 57

     


    ลองคุย

    Couple: Yugyeom x Mark

    Type: Romantic

    Song: ลองคุย ลิปตา

     

     

     

     

    เธอคงไม่รู้ว่ามีหนึ่งคนที่เขาอยู่ตรงนี้

    เธอคงไม่รู้ว่ามีหนึ่งคนที่เขานั้นรอและมองอยู่

    เขาจ้องอยู่ และคอยจะหลบสายตา

     

     

     

     

                เฮ้ยมึง! พี่มาร์คเดินมาแล้วเว้ย!” เสียงของเพื่อนดังขึ้นเบาๆพร้อมกับแรงสะกิดที่แขนหนายิกๆๆๆ คิมยูคยอม หันไปตามเสียงเรียก ก็พบกับร่างเล็กๆของรุ่นพี่ร่วมคณะที่เดินออกมาจากตึกเรียน ร่างสูงยกยิ้มบางๆ เอาวะ! อย่างน้อยลองเสี่ยงดวงมานั่งรอใต้ตึกก็ประสบผลสำเร็จละนะ!

     

     

                “แหม! ยิ้มเป็นหมีพูห์เจอน้ำผึ้งเลยนะมึงน้ำเสียงกวนประสาทของเพื่อนสนิททำให้เขาหันไปตบหัวเพื่อนเบาๆอย่างรำคาญ  แล้วหันไปมองรุ่นพี่ตัวเล็กที่เดินหาที่นั่งใต้ตึก ใบหน้าน่ารักหันซ้ายหันขวาเหมือนมองหาอะไรอยู่

     

                และเหมือนร่างบางจะรู้ตัวว่าถูกจ้อง มาร์คหันหน้ามาเจอกับรุ่นน้องหน้าหล่อที่คุ้นๆว่าอยู่คณะเดียวกันกำลังจ้องมองมา แต่เพียงแค่แป้บเดียว ร่างสูงนั่นก็เป็นฝ่ายหลบสายตาไปก่อน แล้วหันไปคุยเล่นกับเพื่อนที่นั่งข้างๆ มาร์คไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่จะบังเอิญหันมาสบตากัน

     

     

                เมื่อร่างเล็กหันไป ยูคยอมก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะไอ้ยูคเอ้ย!

     

     

     

                อะไรของมึงวะ เขาหันมามึงก็หลบตาเขา กล้าๆเข้าไปจีบหน่อยเดะ!”

     

     

     

                เงียบหน่าแบมแบม!”

               

     

     

     

     

     

     

     

    ฉันเองไม่รู้ว่าเธอมีใครที่จะมากับเธอไหม

    ฉันเองไม่รู้ว่าเธอมีใครที่เธอนั้นรอหรือคอยอยู่

    หรือรออยู่ ฉันก็อยากจะรู้

     

     

     

     

     

                ขายาวเดินเอื่อยๆมาตามย่านวัยรุ่นของเกาหลี ในใจก็ยังคงนึกถึงเหตุการณ์เมื่อกลางวันที่เจอพี่มาร์ค เขาเริ่มชอบรุ่นพี่ร่างเล็กตั้งแต่วันรับน้องตอนปีหนึ่ง ซึ่งตอนนี้เขาขึ้นปีสองแล้ว ยังไม่มีโอกาสได้บอกชอบหรือเข้าไปทำความรู้จักเลยซักครั้ง ทุกครั้งที่ร่างเล็กมองกลับมา เขาเป็นอันต้องหลบสายตาไปเสียทุกที

     

     

                ที่เขาไม่กล้าเข้าไปคุยเพราะอย่างแรกคือป็อด เขารู้ตัวว่าค่อนข้างขี้อายมาก ป็อดมาก จนแบมแบมเพื่อนสนิทด่าแล้วด่าอีกว่าปล่อยไว้แบบนี้ พี่เขาคงมีแฟนไปแล้ว เขาชอบพี่มาร์คมาเป็นปี ยังไม่เคยคุยกัน ไม่มีอะไรทั้งนั้น เฮ้อออออ ก็คงจะอย่างที่แบมแบมว่านั่นแหละ พี่เขาคงมีแฟนไปแล้ว

     

     

     

     

                ร่างสูงนั่งลงบนเก้าอี้ยาวข้างทางพลางถอนหายใจ หรือเขาควรจะตัดใจดีวะ?  ถ้าเอาเรื่องนี้ไปบอกแบมแบมมันคงด่าเขาแบบไม่มีชิ้นดี ที่ยังไม่เริ่มต้นทำอะไร ก็คิดจะยอมแพ้ซะแล้ว ถ้าเขาไม่ป็อดแล้วใจกล้าไปบอกรักพี่มาร์ค ป่านนี้คงได้เป็นแฟนกันแล้วมั้งเนี่ย!

     

     

                คิมยูคยอมแม่ง …. ไม่เจ๋งเลยว่ะ  (. ____ .)

     

     

     

     

     

                “ตกลงมึงจะมามั้ย?น้ำเสียงคุ้นหูจนยูคยอมต้องหันกลับไปมอง น้ำเสียงหงุดหงิดของอีกฝ่ายทำให้หัวใจเต้นรัวเร็ว คนตัวเล็กที่อยู่ในความคิดของเขา ออกมายืนเป็นตัวเป็นตน แถมยังอยู่ใกล้กันขนาดนี้

     

     

                ให้ตายเหอะ!!!

     

     

     

     

    และในคืนนี้ ที่เราได้มาพบกัน

    ที่ฉันได้มาพบเธอ ไม่รู้อะไรที่ทำให้ได้เจอ

    และต่อจากนี้เราอาจไม่ได้พบกัน

    และฉันไม่รู้ว่าฉันจะไปหาเธอได้จากที่ใด

     

               

     

     

     

                ร่างสูงลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ เขาไม่รู้ว่าความกล้านี่มาจากไหน เขาคิดเพียงแค่ว่า โอกาสที่เขาจะบอกรักกำลังมาถึง ถ้าเขาไม่คว้ามันเอาไว้ เขาคงต้องตัดใจแบบจริงๆ เด็กหนุ่มสาวเท้าด้วยความเร็วเข้าไปยืนซ้อนหลังรุ่นพี่ตัวบาง มือหนาเอื้อมไปสะกิดไหล่คนตัวเล็กเบาๆ รุ่นพี่หน้าหวานหันมามองด้วยความงุนงง

     

     

                นาทีนี้ เขาเตรียมใจกับผลตอบรับของมันเอาไว้แล้ว เขากับพี่มาร์คไม่ได้รู้จักกันมาก่อน  แต่ ณ ตอนนี้ เรากำลังจะได้รู้จักกันแล้ว             ….

     

     

     

                “สวัสดีครับ ผมชื่อยูคยอม คิมยูคยอม เป็นรุ่นน้องที่คณะพี่นะครับ

     

     

     

                “เห ….. ใช่คนที่เมื่อกลางวันเจอใต้ตึกรึเปล่านะ?

     

     

     

                “ครับ ผมเอง

     

     

     

                “อ๋อออ แล้วมีอะไรหรอ?

     

     

     

     

     

     

     

                พี่ครับ …..”

     

     

     

     

     

                “ผมชอบพี่ ….”

     

     

     

     

                “เรามาลองคุยกันดูมั้ยครับ?

     

     

     

     

    ถ้าหากจะขอลองคุยกับเธอได้ไหม

    ก็ยังไม่รู้ว่าเธอเองจะคิดเช่นไร

    ก็คือความรู้สึกจริงที่เกิดจากข้างใน

    ถ้าเธอไม่คิดอะไร ไม่เป็นไร

    อย่างน้อยเธอก็ได้เพื่อนเพิ่มอีกคน

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ก็เอาสิ ยินดีที่ได้รู้จักนะ

     







    END







    ฟิคสั้นๆ สบายๆ ฝากด้วยค่ะ :)




     


    M u s i c ' B u r n

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×