[SF] Before Love next Door #Yugmark

เนื้อเรื่อง

Before Love next Door

Yugyeom x Mark

Note: เป็น Mark Part ค่ะ อ่าน Love next Door ก่อนจะเข้าใจ

Love next Door >> http://my.dek-d.com/Davil_tong/writer/view.php?id=1259986

ผมชื่อมาร์ค ต้วน

ปี 4 บริหาร

เขาชื่อ คิม ยูคยอม

ปี1 นิเทศ

ผมอยู่หอเอ ห้อง 415

เขาอยู่หอเอ ห้อง 416

เราอยู่ห้องตรงข้ามกัน

ผมเป็นลีดฯคณะ

เขาเป็นเด็กปี1ธรรมดา

ผมรู้จักเขาตั้งแต่มัธยม แต่เขาพึ่งรู้จักผมตอนมหาลัย ..

ขอย้อนไปหน่อยครับ ตอนผมอยู่มอ6 เขาอยู่มอ3 เขาเป็นเด็กเนิร์ด เรียนเก่ง และมักจะได้ไปแข่งโน่นนี่อยู่เสมอ ต่างจากผม ที่ค่อนข้างเป็นเด็กเกเร ทำตัวหัวโจก ยังดีที่การเรียนผมค่อนข้างโอเค

ผมรู้จักเขาจากการที่เขามักจะมีชื่อและรูปติดอยู่บอร์ดนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน

เห่ยชะมัด .... นี่คือสิ่งแรกที่ผมเห็นตอนยืนดูรูปเขาที่บอร์ด

แต่น่าแปลก เพื่อนสนิทผม แชริน เธอกลับชอบหมอนี่แทบคลั่ง

ชอบไปได้ไงวะ? คำถามที่ผมมักจะเอ่ยถามเธอพลางทำหน้าจะอ้วก แน่นอนว่าใครจะไปสนใจเจ้าเด็กหุ่นหมีๆ ใส่แว่น หน้าบวมๆนี่กัน

'เชื่อฉันสิ ว่าถ้าเขาถอดแว่น เขาต้องเป็นผู้ชายที่หล่อมากๆคนนึง'

ผมจำได้ว่าผมทำท่าสะอิดสะเอียดใส่เธอ แต่ใครมันจะไปรู้ล่ะว่า การที่ผมต้องเอาขนมไปให้หมอนั่นทุกวันๆ แถมมันยังบังเอิญว่าทางกลับบ้านผม ต้องผ่านบ้านเขา

และอีกหลายๆครั้ง ที่ผมต้องเจอเขา

มันกลับกลายเป็นว่า ในทุกๆวัน เขาจะต้องเข้ามาอยู่ในสายตาของผมตลอด หรือผมเองที่พยายามมองหาก็ไม่แน่ใจ พอผมจบมอปลายแล้วกลับไปเยี่ยมโรงเรียน เขายิ่งดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ก็ยังคงเป็นเด็กเนิร์ด

แต่ทุกครั้งที่ผมเห็นเขา ในใจผมเต้นแรงจนเหมือนมันจะหลุดออกมา

มันทำให้ผมรู้ ... ว่าผมชอบเขาแล้วจริงๆ

'เพื่อนผมชอบพี่อะ'

น้ำเสียงสบายๆของแบมแบม สายรหัสปี1ของผมพูดออกมาในวันที่ผมไปนั่งติวให้น้อง

'พี่ไม่น่าจะรู้จักอะ ยูคยอม ปี1 นิเทศ แม่งโคดคลั่งพี่เลย'

และแล้ว เรื่องราวของยูคยอมก็ถูกแบมแบมเล่าให้ผมฟัง ผมอึ้งไปชั่วขณะ ในใจผมเต้นแรงอีกครั้ง ทั้งๆที่ใน4ปีที่ผ่านมา คนมาบอกชอบ มาบอกรัก และขอคบกับผมมากมาย แต่ทันทีที่ได้ยินว่ายูคยอมชอบผม ผมกลับรู้สึกตื่นเต้นมาก

คุณคงสงสัยว่าทำไมผมชอบเขา แต่ผมไม่เคยบอกชอบเขาเลย ใช่มั้ย?

เพราะในใจมันยังรู้สึกผิดต่อแชริน เพื่อนสนิทของผม ที่เธอชอบยูคยอมมาก แต่น่าเสียดาย วันที่เธอตั้งใจจะบอกรักยูคยอม เธอกลับประสบอุบัติเหตุรุนแรงทำให้เธอไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้อีก

'.. เธอ .. ยังชอบเด็กนั่นอยู่มั้ย?'

'ทำไมถึงถามล่ะ?' แชรินหันมามองหน้าผม ในวันหนึ่งที่ผมเข็นรถเข็นพาเธอออกมาเดินเล่น

'เปล่า ...'

'มาร์ค .. แกเป็นเพื่อนรักของฉัน ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าแกคิดอะไรอยู่'

' ... '

'อย่าปิดกั้นตัวเองเพราะรู้สึกผิดกับฉัน ฉันเคยชอบเขาก็จริง แต่มันก็แค่เคย แกเข้าใจที่ฉันจะบอกมั้ย?'

'ยูคยอมอะ มันชอบพี่จริงๆนะ โคดชอบเลยแหละ มันยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อพี่เลยนะ ถ้าเกิดว่า ... พี่ยังไม่มีใคร พี่ลองพิจารณาเพื่อนผมดูก็ได้นะ'

คำพูดของแบมแบมลอยเข้ามา ในตอนเช้าที่ผมเจอยูคยอมในลุคใหม่

ยูคยอมหล่อขึ้นมาก หล่อมากจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายเนิร์ดๆติ๋มๆคนนึง จะกลายเป็นหนุ่มฮอตเพียงชั่วข้ามคืน

ผมเดินผ่านโรงอาหารนิเทศ ก็เจอกับยูคยอมที่โดนสาวๆรุมล้อม

แต่ในใจผมวูบไหวแปลกๆ ผมไม่อยากให้เขาดูดีขึ้นเลยจริงๆ มันรู้สึกหวงอย่างบอกไม่ถูก

"ได้ข่าวว่ามึงไปทักน้องเขาแล้ว"

"อะไร?"

ผมหันไปมองหน้าจินยอง ขณะที่มันกำลังขับรถมาส่งผมที่หอ

"Cute boy คนล่าสุดของมหาลัย สุดที่รักมึงไง"

"อะไรของมึง?"

"อย่ามาทำเป็นซึน"

"ขับรถไป๊"

"เหมือนที่ไอ้แจ็คบอกจริงๆ ที่มึงหน้าเด็กเพราะมึงอมตะนี่เอง"

"เงียบไป ปาร์คจินยอง!"

จินยองกับแจ็คสัน เป็นสองคนที่รู้ว่าผมชอบใคร ผมไม่ค่อยชอบพูด แต่พวกมันเนี่ย เค้นจนผมต้องพูด คิดดูแล้วกันว่ามันร้ายขนาดไหน?

"นายดูไม่ค่อยอยากคุยกับฉัน"

ผมเปิดประเด็นขึ้นมา ขณะที่บรรยากาศระหว่างผมกับเขามันอึดอัด ผมพยายามชวยคุย แต่ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเขากำลังประหม่า

แน่นอนว่าเหมือนที่ผมคิดไว้ เขาตะกุกตะกักในการพูด จนต้องผมต้องขัดออกมา แต่สุดท้าย ผมก็ได้ฟังคำที่ผมอยากฟังที่สุดจากปากของเขา

"ผมชอบพี่ครับ"

"อื้ม ..... ฉันเองก็ชอบนาย"

".... ตอนนี้ผมคู่ควรกับพี่แล้ว ... เป็นแฟนกันนะ"

สาบานเถอะว่าผมกำลังพยายามกลั้นยิ้มเขินแบบสุดตัว

"...นายคู่ควรกับฉันตั้งแต่นายชื่อคิมยูคยอมแล้วล่ะ..."

ก็นะ ... ตามนั้นแหละ ...

เวลาผ่านไปไม่กี่วัน ยูคยอมก็ส่งคำขอ in relationship มาให้ผมในเฟสบุค แน่นอนว่าผมกดรับแบบไม่ลังเล และมันก็ตามมาด้วยคอมเม้นโห่แซว และคอมเม้นครวญคราง (ผมเองก็พอจะรู้นะว่าตัวเองคนชอบเยอะ แล้วยูคยอมเองก็คนชอบเยอะพอสมควรเหมือนกัน)

แน่นอนว่าส่วนใหญ่จะเป็นคอมเม้นแนวๆว่า เห็นผมเงียบๆแต่ผมก็คว้าคนดังของมหาลัยไปได้อย่างรวดเร็ว

หรือไม่ก็คอมเม้นประมาณว่า เหลือเชื่อว่าผมกับเขาจะคบกัน ไปจีบกันตอนไหน

อ่า ก็คิดกันไปนั่น ...

"พี่มาร์คตื่นรึยังครับ?"

เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงทุ้มๆที่คุ้นเคยทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ แต่ดูเหมือนว่าคนข้างนอกจะใจร้อนเกินไป เสียงไขกุญแจห้องก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงๆของ 'แฟน' ของผมที่เดินเข้ามา

"อ่าว ตื่นแล้วแต่ยังไม่ลุกอีกหรอครับ?"

"อื้อ" ผมตอบกลับไปเบาๆ แล้วยกแขนขึ้นทำท่าจะให้อุ้ม แน่นอนว่ายูคยอมรู้ เขาเดินมานั่งข้างเตียง จากนั้นก็ดึงผมขึ้นมานั่งบนเตียง

สัมผัสอุ่นๆประทับลงบนหน้าผากของผม พร้อมกับรอยยิ้มของคนตรงหน้า

"มอนิ่งคิสครับ เด็กดีของผม"

    END




อิ้_____อิ้

รู้สึกอยากเขียน มาร์ค พาร์ท 

เอ้อออออ เราจะรวมหน้าฟิคนะคะ คือจะเปิดเรื่องใหม่ เป็นรวมช็อตฟิค จะได้อ่านทีละตอนๆได้เลย


เนาะ!



กำลังจะมีโปรเจคฟิคยาว ยูคมาร์ค ค่ะ ไว้่จะมาสปอย 55555555555555

◊ SQWEEZ