[OS] Mascot Boy [YugMark]
Hi Mr. White Bear
ผู้เข้าชมรวม
1,017
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Mascot Boy
Type: Romantic
Couple: Yugyeom x Mark
ลูกโป่ง
เสียงเพลง
ขบวนพาเหรด
เครื่องเล่น
และ เด็กๆ
องค์ประกอบทั้งหมดนี้รวมตัวกันเป็นสถานที่ที่บรรดาคุณหนูๆตัวน้อยทั้งหลายอยากมาเที่ยว หรือบรรดา คู่รักที่มาออกเดต
สถานที่ที่เรียกว่า สวนสนุก
และเมื่อนึกถึงสวนสนุก สิ่งที่นึกถึงตามมาก็คือ
'มาสคอต'
มาสคอตของตัวการ์ตูนแสนน่ารักทั้งหลาย เป็นหนึ่งในสิ่งกระตุ้นให้เด็กๆเข้ามาเล่น และมาถ่ายรูปกับคุณมาสคอต ที่อาจจะยืนแจกลูกอม หรือยืนแจกลูกโป่งสีสันสดใสอยู่ตามบริเวณต่างๆของสวนสนุก
รอยยิ้มแสนไร้เดียงสาของบรรดาเด็กน้อยที่ได้รับของจากคุณมาสคอตแสนใจดี มันทำให้คนที่อยู่ภายใต้หัวมาสคอตอมยิ้มขึ้นมา
"คุงหมี คุงหมี อาวโป่งอะโป่ง"
เด็กหญิงตัวเล็กๆ อายุประมาณสองขวบ เงยหน้าพร้อมกับยกมือป้อมๆ ขึ้นมา
มืออ้วนของมาตคอตหมีสีขาวส่งลูกโป่งสีชมพูสวยให้เด็กตัวน้อย
"จีมิน ขอบคุณคุณหมีรึยังลูก" มารดาของเด็กน้อยเอ่ยขึ้นเบาๆแล้วดันตัวเด็กหญิงให้ก้มลงขอบคุณ
เด็กหญิงตัวน้อยโค้งตัวลงอย่างน่ารักน่าชัง แล้วแม่ของเธอก็อุ้มตัวเธอขึ้นมาถ่ายรูปกับมาสคอตคุณหมีแสนน่ารัก
คิมยูคยอม อมยิ้มบางๆภายใต้หัวมาสคอต เขาชอบการมาเป็นมาสคอตเพราะแบบนี้แหละ ชอบที่จะได้เห็นรอยยิ้มแสนไร้เดียงสาของเด็กๆ และในสวนสนุกนี้ เขาค่อนข้างจะป้อบปูล่าพอตัวเลยล่ะ
เวลาล่วงเลยไปนานจวบจนใกล้เวลาพระอาทิตย์ตกดิน และเป็นเวลาของขบวนพาเหรดของเหล่าตัวการ์ตูนจะออกมาเดินโชว์รอบสวนสนุก และนั่นจะเป็นเวลาเลิกงานของเขา
แค่คิดว่าจะได้เลิกงานแล้วกลับบ้านก็รู้สึกมีพลังขึ้นมาแล้วล่ะ
แน่นอน เพราะว่ามีบางคนกำลังรอเขากลับบ้านอยู่ไงล่ะ
"คุณหมี อยากได้ลูกโป่ง"
แรงสะกิดพร้อมกับเสียงเรียกทำให้ยูคยอมหันไปหา เด็กชายในชุดเอี๊ยมยีนส์ หน้าตาน่ารัก กับที่คาดผมหูกระต่าย กำลังยื่นมือมาหาเขา ทำท่าเหมือนจะขอลูกโป่ง ริมฝีปากอิ่มแดงยกยิ้มกว้างจนเขาอยากจะเข้าไปบีบแก้มแดงๆนั่นซักทีสองที
ยูคยอมหัวเราะออกมาเสียงดัง จะเรียกเด็กชายก็คงจะไม่ถูก ก็คนๆนี้ โตกว่าเขาตั้งสี่ปี แต่ตัวเล็กนิดเดียว ยิ่งแต่งตัวด้วยชุดเอี๊ยมแบบนี้ยิ่งลดอายุลงไปจนดูเหมือนเด็กชายวัยมัธยม
"ขอลูกโป่งหน่อยครับคุณหมี" คนตัวเล็กแบมือ
สาบานเลยว่าตอนยื่นลูกโป่งให้อีกฝ่าย ปากเขายกยิ้มจนรู้สึกปวดแก้มไปหมด รอยยิ้มน่ารักๆของอีกคนที่ส่งมาให้ ยิ่งทำให้เขาหายเหนื่อยจากการเดินแจกลูกโป่งทั้งวัน
"คุณหมีน่ารักจัง ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยครับ?"
หัวหมีใหญ่ๆผงกด้วยความรวดเร็ว แล้วดึงตัวคนร่างเล็กเข้ามาหวังจะกอดแน่นๆ แต่มันติดที่หัวมาสคอตอันใหญ่นี่เนี่ยสิ
มาร์คต้วน หัวเราะร่า มือเล็กจับหัวมาสคอตไว้แล้วค่อยๆถอดออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มที่ซ่อนอยู่ข้างใน
"นึกยังไงถึงมาที่นี่ครับเนี่ย?" มือหนาลูบไล้แก้มเนียนของอีกฝ่ายเล่น
"มาไม่ได้รึไงกัน?"
"อยากรู้เฉยๆ"
ร่างเล็กค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปหาอีกฝ่าย ถูจมูกรั้นของตัวเองกับจมูกอีกคนไปมา
"ก็คิดถึงแฟน"
"น่ารักจัง แฟนใคร"
ระยะห่างของใบหน้าเริ่มเข้ามาหากันเรื่อยๆ เรื่อยๆ …..
"แฟนหมี"
"คนอะไรเป็นแฟนหมี"
"คนชื่อมาร์คต้วน"
บทสนทนาไม่มีการตอบรับหรือเถียงกันต่อ เพราะชายหนุ่มตัวสูงได้ใช้ริมฝีปากของตนก้มลงปิดปากแดงๆนั่นไปเสียแล้ว
พลุจำนวนมากมายถูกจุดขึ้นไปบนท้องฟ้า บรรดานักท่องเที่ยวในสวนสนุกต่างตื่นเต้นกับจำนวนพลุที่พุ่งขึ้นไปเป็นแบบต่างๆ และหลากสีสัน
"โหหหห สวยจัง..." ร่างเล็กๆเอ่ยออกมาอย่างตื่นเต้น แขนเรียวกอดอยู่รอบคอคนตัวโต ที่ยอมให้เขาขี่หลังเพื่อดูพลุ
ยูคยอมเปลี่ยนชุดแล้ว ร่างสูงอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนส์ เขากำลังยืนอยู่หลังสุดของบรรดาผู้คนที่เข้าชมพลุในสวนสนุก แล้วไอ้ตัวเล็กข้างๆเนี่ย ดันงอแงเพราะมองไม่เห็น เขาเลยยอมให้เจ้าตัวขี่หลังดูพลุ
ถึงจะหนักไปหน่อย เมื่อยไปนิด แต่แลกกับการมีแก้มนิ่มๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ มาคลอเคลียอยู่ข้างๆแบบนี้มันก็โอเคนะ
"ยูคยอมอ่า .."
"ว่าไงครับ?"
"ขอขี่หลังกลับบ้านได้ป่าวครับ?"
"แล้วผมเคยขัดมาร์คได้ที่ไหน?"
"ยูคยอมใจดีจัง~"
"ขอเพิ่มพลังหน่อยสิ"
ฟอดด
จมูกรั้นๆของร่างเล็กฝังเข้ากับแก้มของเขาเสียฟอดใหญ่ เพียงแค่เท่านี้ก็รู้สึกว่าพลังงานที่สูญเสียไปทั้งวันมันฟื้นฟูขึ้นมาอย่างรวดเร็วเลยสิ
"ตัวสูงนี่มันดีอย่างนี้เองเนอะ โห นี่รู้สึกเหมือนจะมองเห็นหลังคาบ้านเลยนะเนี่ย"
เสียงงุ้งงิ้งๆของคนบนหลังพูดเจื้อยแจ้วมาตลอดทางกลับบ้าน โดยที่ตัวเขามีหน้าที่รับฟังและตอบรับบ้าง แต่ไม่นาน เสียงหวานๆก็เงียบหายไป พร้อมลมหายใจแผ่วๆที่เป่าอยู่ข้างแก้ม
ไม่กินก็ซน ไม่ซนก็หลับ บางทีเขาก็ไม่แน่ใจว่าคนๆนี้อายุมากกว่าเขาจริงรึเปล่า
ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงนอนนุ่ม ชายหนุ่มประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากเนียน เอ่ยคำหวานแผ่วเบาเพื่อให้อีกคนฝันดี
จริงๆตอนแรกเขาก็ไม่ได้อยากจะเป็นมาสคอตแบบนี้หรอก เขามีหน้าที่การงานที่ดีอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ใช่เพราะคนข้างๆ มาร์คชอบสวนสนุก มาร์คชอบมาสคอต มาร์คชอบแสงสีของสวนสนุก เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ถ้ามาร์คชอบ แลกกับการที่ทำให้มาร์คมีความสุข แน่นอนว่าการมาเป็นมาสคอตนี่ตอนแรกก็คิดว่าทำสนุกๆ เป็นงานพาทไทม์ แค่เห็นมาร์คยิ้ม เขาก็โอเค
แต่ไปๆมาๆ เขาว่าการเป็นมาสคอตก็สนุกดี แถมยังทำให้เขาได้กำไรจากคนตัวเล็กนี่มากขึ้นด้วยสิ
แน่ละ เจ้ามาสคอตคุณหมีขาวน่ารักจะตาย มาร์คเลยเอะอะก็กอด เอะอะก็ซุก
ถ้าให้ผมเป็นคุณหมีไปเรื่อยๆก็โอเคนะ? ว่ามั้ยครับ : )
END
อยากกอดมาสคอตคุณหมีบ้างจังงืม ...
ฝากด้วยนะคะะะะะะะ ฟิควูบมากๆ 55555555555555555555
ผลงานอื่นๆ ของ Torokozz ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Torokozz
ความคิดเห็น