[OS] Mascot Boy [YugMark] - [OS] Mascot Boy [YugMark] นิยาย [OS] Mascot Boy [YugMark] : Dek-D.com - Writer

    [OS] Mascot Boy [YugMark]

    Hi Mr. White Bear

    ผู้เข้าชมรวม

    1,017

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    14

    ผู้เข้าชมรวม


    1.01K

    ความคิดเห็น


    10

    คนติดตาม


    22
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  20 พ.ย. 57 / 21:16 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ













      Mascot Boy

      Type: Romantic

      Couple: Yugyeom x Mark

       

       

       

       

       

      ลูกโป่ง

      เสียงเพลง

      ขบวนพาเหรด

      เครื่องเล่น

      และ เด็กๆ

       

      องค์ประกอบทั้งหมดนี้รวมตัวกันเป็นสถานที่ที่บรรดาคุณหนูๆตัวน้อยทั้งหลายอยากมาเที่ยว หรือบรรดา คู่รักที่มาออกเดต

       

       

       

      สถานที่ที่เรียกว่า สวนสนุก

       

       

       

      และเมื่อนึกถึงสวนสนุก สิ่งที่นึกถึงตามมาก็คือ

       

       

      'มาสคอต'

       

      มาสคอตของตัวการ์ตูนแสนน่ารักทั้งหลาย เป็นหนึ่งในสิ่งกระตุ้นให้เด็กๆเข้ามาเล่น และมาถ่ายรูปกับคุณมาสคอต ที่อาจจะยืนแจกลูกอม หรือยืนแจกลูกโป่งสีสันสดใสอยู่ตามบริเวณต่างๆของสวนสนุก

       

       

      รอยยิ้มแสนไร้เดียงสาของบรรดาเด็กน้อยที่ได้รับของจากคุณมาสคอตแสนใจดี มันทำให้คนที่อยู่ภายใต้หัวมาสคอตอมยิ้มขึ้นมา

       

       

      "คุงหมี คุงหมี อาวโป่งอะโป่ง"

      เด็กหญิงตัวเล็กๆ อายุประมาณสองขวบ เงยหน้าพร้อมกับยกมือป้อมๆ ขึ้นมา

       

      มืออ้วนของมาตคอตหมีสีขาวส่งลูกโป่งสีชมพูสวยให้เด็กตัวน้อย

       

       

      "จีมิน ขอบคุณคุณหมีรึยังลูก" มารดาของเด็กน้อยเอ่ยขึ้นเบาๆแล้วดันตัวเด็กหญิงให้ก้มลงขอบคุณ

       

       

      เด็กหญิงตัวน้อยโค้งตัวลงอย่างน่ารักน่าชัง แล้วแม่ของเธอก็อุ้มตัวเธอขึ้นมาถ่ายรูปกับมาสคอตคุณหมีแสนน่ารัก

       

       

      คิมยูคยอม อมยิ้มบางๆภายใต้หัวมาสคอต เขาชอบการมาเป็นมาสคอตเพราะแบบนี้แหละ ชอบที่จะได้เห็นรอยยิ้มแสนไร้เดียงสาของเด็กๆ และในสวนสนุกนี้ เขาค่อนข้างจะป้อบปูล่าพอตัวเลยล่ะ

       

       

       

      เวลาล่วงเลยไปนานจวบจนใกล้เวลาพระอาทิตย์ตกดิน และเป็นเวลาของขบวนพาเหรดของเหล่าตัวการ์ตูนจะออกมาเดินโชว์รอบสวนสนุก และนั่นจะเป็นเวลาเลิกงานของเขา

       

       

       

       

      แค่คิดว่าจะได้เลิกงานแล้วกลับบ้านก็รู้สึกมีพลังขึ้นมาแล้วล่ะ

       

       

      แน่นอน เพราะว่ามีบางคนกำลังรอเขากลับบ้านอยู่ไงล่ะ

       

       

       

       

      "คุณหมี อยากได้ลูกโป่ง"

       

       

       

      แรงสะกิดพร้อมกับเสียงเรียกทำให้ยูคยอมหันไปหา เด็กชายในชุดเอี๊ยมยีนส์ หน้าตาน่ารัก กับที่คาดผมหูกระต่าย กำลังยื่นมือมาหาเขา ทำท่าเหมือนจะขอลูกโป่ง ริมฝีปากอิ่มแดงยกยิ้มกว้างจนเขาอยากจะเข้าไปบีบแก้มแดงๆนั่นซักทีสองที

       

       

      ยูคยอมหัวเราะออกมาเสียงดัง จะเรียกเด็กชายก็คงจะไม่ถูก ก็คนๆนี้ โตกว่าเขาตั้งสี่ปี แต่ตัวเล็กนิดเดียว ยิ่งแต่งตัวด้วยชุดเอี๊ยมแบบนี้ยิ่งลดอายุลงไปจนดูเหมือนเด็กชายวัยมัธยม

       

       

      "ขอลูกโป่งหน่อยครับคุณหมี" คนตัวเล็กแบมือ

       

       

      สาบานเลยว่าตอนยื่นลูกโป่งให้อีกฝ่าย ปากเขายกยิ้มจนรู้สึกปวดแก้มไปหมด รอยยิ้มน่ารักๆของอีกคนที่ส่งมาให้ ยิ่งทำให้เขาหายเหนื่อยจากการเดินแจกลูกโป่งทั้งวัน

       

       

       

      "คุณหมีน่ารักจัง ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยครับ?"

       

       

      หัวหมีใหญ่ๆผงกด้วยความรวดเร็ว แล้วดึงตัวคนร่างเล็กเข้ามาหวังจะกอดแน่นๆ แต่มันติดที่หัวมาสคอตอันใหญ่นี่เนี่ยสิ

       

       

      มาร์คต้วน หัวเราะร่า มือเล็กจับหัวมาสคอตไว้แล้วค่อยๆถอดออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มที่ซ่อนอยู่ข้างใน

       

       

      "นึกยังไงถึงมาที่นี่ครับเนี่ย?" มือหนาลูบไล้แก้มเนียนของอีกฝ่ายเล่น

       

       

      "มาไม่ได้รึไงกัน?"

       

       

      "อยากรู้เฉยๆ"

       

       

      ร่างเล็กค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปหาอีกฝ่าย ถูจมูกรั้นของตัวเองกับจมูกอีกคนไปมา

       

      "ก็คิดถึงแฟน"

       

       

      "น่ารักจัง แฟนใคร"

       

      ระยะห่างของใบหน้าเริ่มเข้ามาหากันเรื่อยๆ เรื่อยๆ …..

       

      "แฟนหมี"

       

       

      "คนอะไรเป็นแฟนหมี"

       

       

      "คนชื่อมาร์คต้วน"

       

       

      บทสนทนาไม่มีการตอบรับหรือเถียงกันต่อ เพราะชายหนุ่มตัวสูงได้ใช้ริมฝีปากของตนก้มลงปิดปากแดงๆนั่นไปเสียแล้ว

       

       

       

       

      พลุจำนวนมากมายถูกจุดขึ้นไปบนท้องฟ้า บรรดานักท่องเที่ยวในสวนสนุกต่างตื่นเต้นกับจำนวนพลุที่พุ่งขึ้นไปเป็นแบบต่างๆ และหลากสีสัน

       

       

      "โหหหห สวยจัง..." ร่างเล็กๆเอ่ยออกมาอย่างตื่นเต้น แขนเรียวกอดอยู่รอบคอคนตัวโต ที่ยอมให้เขาขี่หลังเพื่อดูพลุ

       

       

      ยูคยอมเปลี่ยนชุดแล้ว ร่างสูงอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนส์ เขากำลังยืนอยู่หลังสุดของบรรดาผู้คนที่เข้าชมพลุในสวนสนุก แล้วไอ้ตัวเล็กข้างๆเนี่ย ดันงอแงเพราะมองไม่เห็น เขาเลยยอมให้เจ้าตัวขี่หลังดูพลุ

       

       

      ถึงจะหนักไปหน่อย เมื่อยไปนิด แต่แลกกับการมีแก้มนิ่มๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ มาคลอเคลียอยู่ข้างๆแบบนี้มันก็โอเคนะ

       

       

      "ยูคยอมอ่า .."

       

       

      "ว่าไงครับ?"

       

       

      "ขอขี่หลังกลับบ้านได้ป่าวครับ?"

       

       

      "แล้วผมเคยขัดมาร์คได้ที่ไหน?"

       

       

      "ยูคยอมใจดีจัง~"

       

       

      "ขอเพิ่มพลังหน่อยสิ"

       

       

      ฟอดด

       

       

      จมูกรั้นๆของร่างเล็กฝังเข้ากับแก้มของเขาเสียฟอดใหญ่ เพียงแค่เท่านี้ก็รู้สึกว่าพลังงานที่สูญเสียไปทั้งวันมันฟื้นฟูขึ้นมาอย่างรวดเร็วเลยสิ

       

       

       

      "ตัวสูงนี่มันดีอย่างนี้เองเนอะ โห นี่รู้สึกเหมือนจะมองเห็นหลังคาบ้านเลยนะเนี่ย"

       

       

      เสียงงุ้งงิ้งๆของคนบนหลังพูดเจื้อยแจ้วมาตลอดทางกลับบ้าน โดยที่ตัวเขามีหน้าที่รับฟังและตอบรับบ้าง แต่ไม่นาน เสียงหวานๆก็เงียบหายไป พร้อมลมหายใจแผ่วๆที่เป่าอยู่ข้างแก้ม

       

       

      ไม่กินก็ซน ไม่ซนก็หลับ บางทีเขาก็ไม่แน่ใจว่าคนๆนี้อายุมากกว่าเขาจริงรึเปล่า

       

       

       

       

      ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงนอนนุ่ม ชายหนุ่มประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากเนียน เอ่ยคำหวานแผ่วเบาเพื่อให้อีกคนฝันดี

       

       

      จริงๆตอนแรกเขาก็ไม่ได้อยากจะเป็นมาสคอตแบบนี้หรอก เขามีหน้าที่การงานที่ดีอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ใช่เพราะคนข้างๆ มาร์คชอบสวนสนุก มาร์คชอบมาสคอต มาร์คชอบแสงสีของสวนสนุก เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ถ้ามาร์คชอบ แลกกับการที่ทำให้มาร์คมีความสุข แน่นอนว่าการมาเป็นมาสคอตนี่ตอนแรกก็คิดว่าทำสนุกๆ เป็นงานพาทไทม์ แค่เห็นมาร์คยิ้ม เขาก็โอเค

       

       

      แต่ไปๆมาๆ เขาว่าการเป็นมาสคอตก็สนุกดี แถมยังทำให้เขาได้กำไรจากคนตัวเล็กนี่มากขึ้นด้วยสิ

       

      แน่ละ เจ้ามาสคอตคุณหมีขาวน่ารักจะตาย มาร์คเลยเอะอะก็กอด เอะอะก็ซุก

       

       

      ถ้าให้ผมเป็นคุณหมีไปเรื่อยๆก็โอเคนะ? ว่ามั้ยครับ : )







      END






      อยากกอดมาสคอตคุณหมีบ้างจังงืม ...



      ฝากด้วยนะคะะะะะะะ ฟิควูบมากๆ 55555555555555555555






      SQWEEZ










      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×