Will you marry me? [Got7 Yugmark]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Kim Yugyeom

X

Mark Tuan

ตามนั้นแหละนาย…...

© Tenpoints!

เนื้อเรื่อง

Will you marry me?

Couple: Yugyeom x Mark

Type: Romantic

"พี่มาร์ค แต่งงานกันมั้ย?"

เจ้าของชื่อเหล่มองเจ้าเด็กอ้วนวัยสิบขวบที่กำลังกินเค้กช็อกโกแลตอยู่ข้างๆ

"ไม่เอาอะ"

"ทำไมอ้ะะะะ" เจ้าตัวกลมเบะปากจะร้องไห้ยิ่งทำให้มาร์คเบ้หน้าเข้าไปใหญ่

"เราไม่ชอบคนอ้วน"

"คยอมไม่อ้วนซักหน่อย.." มือป้อมๆลูบพุงตัวเองปอยๆ น้ำตาเม็ดโตพร้อมจะหยดแหมะอย่างน่าสงสาร

"ห้ามร้องไห้นะเราไม่ชอบเด็กขี้แยด้วย"

"ฮึก .... คยอมเปล่าขี้แยนะ!" เด็กอ้วนพยายามกลืนก้อนสะอื้นลงไป แต่น้ำตานี่หยดแหมะๆๆ

"ปากบอกว่าเปล่าแต่น้ำตาหยดเม็ดเบอเริ่ม" มือเรียวของเด็กหนุ่มร่างบางวัยสิบสี่เอื้อมไปเช็ดน้ำตาให้เจ้าน้องชายตัวอ้วน

"คยอมเปล่าร้อง .. ฮึก"

"ยังจะเถียงอีก"

"อึก ... ถ้าคยอมไม่อ้วน คยอมไม่ขี้แย พี่มาร์คจะแต่งงานกับคยอมมั้ย?"

"แน่นอนสิ แต่นายต้องทำให้ได้ล่ะ ตอนนี้หยุดร้องก่อนเลย" มือป้อมๆปาดน้ำตาบนใบหน้าไปมา

"พี่มาร์คสัญญาก่อน" นิ้วก้อยยื่นออกมาใส่คนตรงหน้า มาร์คหัวเราะเบาๆแล้วยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวด้วย

"รู้แล้วล่ะหน่า"

"ฮึก ... ไม่เอาๆ พี่มาร์คไม่ไปนะ" เด็กชายวัยสิบเอ็ดขวบ กับรูปร่างตุ้ยนุ้ยไม่เปลี่ยนแปลง ยืนร้องไห้น้ำตานองหน้าเมื่อรู้ว่าพี่ชายที่รักกำลังจะไปเรียนต่อเมืองนอก

"เจ้าเด็กอ้วนนี่ ไหนสัญญากับเราว่าจะไม่ร้องไห้ไง เราไปแป้บเดียวเอง ถ้าเรากลับมาแล้วยังขี้แยอยู่เราจะไม่แต่งงานด้วยนะ!"

มาร์คก้มลงลูบหัวน้องชายตัวกลมที่ร้องห่มร้องไห้

"ฮึก .. คยอมไม่ร้องแล้ว ฮึก.."

"เดี๋ยวเราจะส่งอีเมลมาหาบ่อยๆแล้วกัน ไปแล้วนะ" ร่างบางดึงน้องชายร่างป้อมเข้ามากอดแน่นๆ แอบใจหายเล็กที่จะไม่ได้เจอเจ้าเด็กน้อยข้างบ้านคนนี้ตั้ง4ปี

"ฮึก ... คยอม ... อึก ... รักพี่มาร์คนะ .." เด็กน้อยพยายามอย่างหนักที่จะไม่ร้องไห้ มันทำให้เขาหัวเราะออกมา

"เราไม่อยู่ ห้ามขี้แยนะ ต้องแข็งแรง จะได้ดูแลตัวเองได้ เข้าใจมั้ย?"

"งือ ..." มาร์คกอดน้องแน่นๆอีกที แล้วเดินเข้าเกทสนามบินไป

อีกสี่ปีเจอกันนะ ... เจ้าเด็กอ้วน ...

ดวงตากลมโตสอดส่องไปทั่วสนามบิน แต่ไม่ยักกับเห็นร่าง(ที่คิดว่าต้อง)อ้วนๆของใครบางคน

มาร์คต้วนกำลังหงุดหงิด อืม ... หงุดหงิดมากด้วย ... เขาออกจากเกตสนามบินมาได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่เห็นวี่แววของไอ้เด็กที่มันบอกว่าจะมารับเขาเลย

สี่ปีที่ไปอยู่อเมริกา เขาติดต่อและสไกป์คุยกับยูคยอมตลอด จนมาปีท้ายๆนี่แหละ ที่เจ้าเด็กอ้วนมันไม่ยอมสไกป์ให้เห็นหน้า จะคุยโทรศัพท์ลูกเดียว แถมยังบังคับให้เขาส่งรูปตัวเองไปให้อีก แต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมให้เขาเห็นหน้าเห็นตาเลย

แล้วนี่ยังจะมารับช้าอีก หงุดหงิดแล้วนะ!!

"จ๊ะเอ๋ ให้ทายใครเอ่ย~" น้ำเสียงทุ้มๆดังที่ข้างหูพร้อมกับมือใหญ่ที่เอื้อมมาปิดตา

"เจ้าเด็กอ้วน เราไม่เล่นนะ จะกลับบ้าน!"

"หูย ผมไม่อ้วนแล้วนะครับคนสวย" ยูคยอมเอามือที่ปิดดวงตาอีกคนออก มาร์คหันมามองหน้าน้องอย่างหงุดหงิด เตรียมจะเหวี่ยงใส่เด็กอ้วนเต็มที่ แต่ภาพตรงหน้าทำให้เขาชะงัก

เด็กหนุ่มตัวสูงชะลูดราวกับนายแบบ ผมสีเงินยิ่งขับให้ผิวขาวๆของร่างสูงยิ่งดูเด่น จมูกโด่งรับกับริมฝีปากหยัก จากเด็กอ้วนในอดีต กลายเป็นหนุ่มหล่อในปัจจุบัน มิน่าล่ะ ... เจ้าเด็กนี่ไม่ยอมให้เขาเห็นหน้าเลย

"ไงละ ผมหล่อจนตะลึงเลยหรอ?"

"งั้นๆแหละ!"

"ปากไม่ตรงกับใจเลยน้า พี่มาร์คเนี่ย ไม่เจอกันตั้งนาน ไม่มีอะไรให้ผมเลยหรอ?"

"ของฝากหรอ? กลับไปเอาที่บ้านแล้วกัน"

"โหยไม่ใช่ดิ"

"แล้วนายหมายถึงอะไรเนี่ย?"

เด็กหนุ่มยิ้มบางๆ แขนยาวดึงร่างของพี่ชายตัวเล็กมาอยู่ในอ้อมกอด จมูกโด่งกดลงบนแก้มนิ่มดังฟอด แล้วกระซิบแผ่วเบาที่ริมใบห

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ พี่มาร์ค"

ร่างเล็กก้มหน้างุดด้วยความเขิน นี่มันกลางสนามบินนะ ทำอะไรไม่เกรงใจคนอื่นเลย เจ้าเด็กนี่ ..

"ปล่อยได้แล้ว ..." มือบางยกขึ้นดันอกอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลซักเท่าไหร่

"ตอนนี้ผมโตแล้วนะ..." ร่างสูงเกริ่นออกมาเบาๆ เขาเอาคางเกยไว้กับไหล่เล็กของอีกฝ่าย

"อือ ..."

"ผมไม่อ้วน แล้วก็ไม่ขี้แยแล้วด้วย"

"อือ ..."

"แล้วผมก็โตพอ ... ที่จะดูแลพี่แล้วนะครับ พี่มาร์ค" ร่างสูงดันตัวเขาออกเบาๆ ดวงตาคมจ้องมองมาที่เขา มันทำให้มาร์ครู้สึกเขินอายจนบอกไม่ถูก ...

"พี่มาร์ค แต่งงานกันนะ" คำพูดเบาๆเอ่ยออกมาจากริมฝีปากหยัก ประโยคเดียวกับที่เมื่อหลายปีก่อน เจ้าเด็กอ้วนตรงหน้าเคยเอ่ยถาม

ร่างบางนิ่งไปจนยูคยอมเริ่มใจหาย

"จะแต่งงานกันได้ยังไง ...."

"...."

"..... ก็ในเมื่อนายยังไม่ได้ขอพี่เป็นแฟนเลย ...."

คงไม่ได้บอกหรอกมั้งว่าเด็กหนุ่มจะยิ้มกว้างขนาดไหน

ร่างสูงก้มลงไปเอ่ยกระซิบเบาๆที่ข้างหูของคนตัวเล็ก ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อแล้วพยักหน้าเบาๆ

จุ๊ๆ ... ไม่บอกหรอกนะว่าเขาคุยอะไรกัน ให้เป็นเรื่องของเขาสองคนดีกว่าเนอะ

----- END ------

ฝากติดตามด้วยนะคะ

ติดตามเรื่องต่อไปได้ ไม่ใช่เร็วๆนี้ 5555555555555555555555

พล็อตมีแต่ไม่เคยจบเล้ยยยย

Contact: @torokozz on twitter