ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ^ผลสอบสุดห่วย^#กับ#^คุณครูคนใหม่^
\" เรียวกิทางนี้ \" คิเคียวโบกมือเรียกฉัน
\" เฮ้ย ! เรียวมะทางนี้ \" เพื่อนของเรียวมะตะโกน
เรา 2 คนจึงเดินไปพร้อมกัน พอดีอยู้ใกล้ ๆ กันนะ
\" แกจะเอาข่าวดีก่อนหรือข่าวร้ายก่อน \" คิเคียวก่อน
\" ก็ต้องข่าวดีก่อนอยู่แล้ว \" ฉันตอบได้อยากหน้าชื่นตาบาน
\" ข่าวดีคือเรียวมะสอบได้ที่ 7 ของ 200 คน \" คิเคียวพูดข่าวดีให้ฟัง
\" แล้วข่าวร้ายอะ \" ฉันทำหน้าหงอย เหมือนรู้ตัว
\" ข่าวร้ายก็คือ แกสอบได้ที่ 189 เต็ม 250 คน \" คิเคียวพูดหน้าจ๋อย
\" แล้วแกอะ \" ฉันถามลำดับของคิเคียว
\" พอ ๆ กับแกอะ 188 วะ \" คิเคียวก็พอ ๆ กัน
\" พี่สะใภ้ค่ะมิกะได้ที่ 10 ค้า ~~~ \" เสียงมิกะดังมาแต่ไกล
\" หรอจ๊ะ \" ฉันคล้าย ๆ กับจะดีใจ Her! ๆ แล้วตูล่ะ ตายแน่เลย T_T ToT T_T
\" แล้วพี่สะใภ้ล่ะ ได้เท่าไหร่คะ \" มิกะถามรู้สึกว่าคุณเธอจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย
\" เออ ชิว ๆ น่ะจ๊ะ 18 จ๊ะ \" ฉันตอบแบบเบอ ๆๆ O_O ประมาณนั้น O^O
\" ฮ้าาาาาา ! 189 ทำไมไม่ 200 ให้รู้แล้วรู้รอดเลยล่ะ \" โซมะตะคอก
\" ทำไมต้องตะคอกด้วยเล่า นายเป็นพ่อฉันหรือไง \" ฉันโต้กลับ
\" ใครได้เป็นพ่อเธอ คงช้ำใจตาย \" โซมะต่อ
\" เป็นพ่อเรียวกิแล้วทำไม \" เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น
\" คุณพ่อ ! \" ฉันกับเรียวมะอึ้ง เมื่อเห็นชายคนนั้น
\" พ่อเหรอ \" โซมะหน้าเหวอ O^O สงสัยเป็นเพื่อนของต๋อง < เอ๋อเหรอ > O^O
\" ใช่ ฉันนี่แหละ \" ชายคนนั้นพูดขึ้น
\" ส ... สวัสดีครับ \" โซมะยกมือไหว้อย่างกลัว ๆ กล้า ๆ
\" อ้าว ! หวัดดีครับพ่อ มาได้ไงครับเนี่ย \" เรียวมะวิ่งมาหาพ่อ
\" พอดีกลับมา เลยแวะมาหาก่อน เพราะ แม่โทรไปบอกว่าเรา 2 คน ทะเลาะกันเรื่องผลสอบอะไรนี่แหละ
แล้วเป็นไง สอบได้เท่าไหร่กันบ้างล่ะ\"
\" ที่ 7 ครับพ่อ \" เรียวมะรีบออกหน้า
\" แล้วเรียวกิล่ะ \" พ่อหันมาทางฉัน
\" เออ ! 18 ค่ะ \" ฉันรีบก้มหน้าตอบอย่าง ... < คงเข้าใจ เมื่อเราสอบได้ที่ห่วย ๆ >
\" ฮะ ! 189 พี่ยิ่งกว่าคราวที่แล้วอีกนะ \" เรียวมะทำหน้าเหรอ
\" เฮ้ย เหมือนเดิมเลยนะเรา \" พ่อพูดพลางขยี้หัวฉันเบา ๆ
\" แฮะ ๆ \" ฉันทำหน้าเหมือนสำนึกผิด
\" ไม่เป็นไรคราวหน้าค่อยแก้ตัวใหม่ \"
\" ค่ะ \"
\" แต่ขอเคลียร์หน่อยนะ เป็นพ่อเรียวกิแล้วทำไม \" พ่อมองมาทางโซมะ
\" ... \" ไม่มีเสียงตอบจากนรกและสวรรค์ชั้น 7
\" งั้น ฉันจะยกหน้าที่ครูสอนพิเศษให้นายช่วยสอนเรียวกิล่ะกัน \" พ่อบอกโซมะ
\" หา ! \" ฉันกับโซมะทำท่าตกใจ และอึ้งกับสิ่งที่พ่อของฉันพูด O^O O_O O-O
\" มีปัญหาหรอ \" คงไม่ต้องบอกว่าใครพูด < ถ้าไม่ใช่พ่อฉัน >
\" เปล่าครับ \" โซมะรีบตอบทันที
\" ผมเห็นด้วย \" เรียวมะตอบตกลงแทนฉัน
\" อ้าว ! แล้วเด็กสาวคนนั้นคือใครล่ะ แฟนลูกเหรอ \" พ่อเค้าพูดถึงมิกะน่ะ
\" ไม่ใช่ครับพ่อ \" เรียมะรีบปฏิเสธ
\" สวัสดีค่ะ หนูชื่อ มิกะค่ะ เป็นน้องของ ... \" มิกะชี้ไปทางโซมะ
\" หวัดดีค่ะคุณลุง \" คิเคียวเดินมาหาพ่อฉัน
\" จ๊ะ เป็นไงเราสบายดีไหม \" พ่อถามคิเคียว
\" ค่ะ สบายดีค่ะ \"
\" ผลสอบเป็นไงบ้างล่ะ \" พ่อเอ่ยขึ้นทำให้คิเคียวเปลี่ยนสีหน้า
\" พอ ๆ กันแหละครับพ่อ \" เรียวมะแทรกขึ้น
\" ไม่เป็นไรลูก คราวหน้าค่อยแก้ตัวใหม่ แ\" พ่อให้กำลังใจคิเคียว
\" ขอบคุณค่ะคุณลุง \" ^.^ ^O^ ^.^
\" เออ อย่าลืมล่ะนาย ... \" พ่อพยายามนึกชื่อโซมะ
\" โซมะครับ \" โซมะพูดออกมา
\" เออ ๆ นั้นแหละ ๆ อยากลืมล่ะ \" พ่อฉันทำเป็นไม่สนใจ
\"เอาจริงเหรอครับ \" โซมะถามเพื่อความมั่นใจ
\" จริง ! \" พ่อฉันยืนยันคำเดิม
\" เค้าไม่กล้าหรอกคะพ่อ \" ฉันประชดโซมะ
\" ทำไมจะไม่กล้า ตกลงครับผมจะเป็นครูสอนเรียวกิเอง \" โซมะทำตาขวางใส่ฉันและหันไปตอบพ่อฉัน
\" งั้น พ่อกลับก่อนนะ \" พ่อพูด
\" สวัสดีค่ะ / ครับ \" ทุกคนกล่าวสวัสดีพ่อฉันแล้ว พ่อก็เดินขึ้นรถไป
เฮ้ย ! วันนี้เป็นวันที่แย่สุด ๆ ตอนเช้าก็มีเรื่องกับโซมะ ตอนเข้าแถวก็ร้อนตับแตก ตอนเรียนก็โดนบ่น
ตอนพักก็อดกินข้าว เบื่อโว้ย ! หิวก็หิว แถมโดนยัยมีระบ่นอีก [ แหะ ๆ ครูสอนสังคมฉันเองแหละ แกบ่นทั้งวัน
และทุกวิชาที่เข้าห้องฉัน ]
------------- ----------- -------------- ---- กลับบ้าน ----------- ------- --------- -------------------------
ฉันกับเรียวมะออกไป รอรถหน้าโรงเรียน
\" กรี๊ด !!! เธอนั้นเรียวมะใช่ป่ะ \" เด็กผู้หญิงกลุ่มนั้นกรี๊ดกร๊าดใหญ่ O^O
\" ใช่แก \" เด็กผู้หญิงอีกคนพูด
\" หล่อเนอะ \" ทำไมเด็กคนนั้นเหมือนคนบ้าเลยแฮะ
\" สวัสดีครับ \" และทันใดนั้น ตาเรียวมะก็เดินเข้าไปทักทายเด็กคนนั้น
\" เรียวกิ มานี่เร็ว \" เสียงชายคนหนึ่งดังมาแต่ไกล
\" โซมะ ! \" ฉันตะโกนชื่อเขาสุดเสียง ทุกคนหันมามองเปแนตาเดียวกัน
\" ฮะ ! โซมะนักร้องนำวง Just Like ! น่ะหรอ \" เด็กหญิงที่อยู่ในกลุ่มที่กำลังคุยอยู่กันเรียวมะเอ่ยขึ้น
\" หล่ออะ \" พอเด็กผู้หญิงคนนั้นพูดจบ ทุกคนก็แห่กันเข้าไปขอลายเซ็นกันใหญ่ จนฉันกระเด็น
ออกมาอยู่นอกวง < ซวยชะมัดยาก >
ปริ๊ง !!! ฉันคิดอะไรบางอย่างได้แล้ว เสร็จฉันล่ะ
\" ที่รักขา อย่าปล่อยให้เรียวกิรอนานนะค่ะ \" ในใจ \' รับรองเสร็จแน่ \' ^O^
\" จ้า ~~ \" แล้วโซมะก็เล่นด้วย เฮอ ๆๆ
\" นี่ ! เธอเรียกใครว่าที่รักยะ \" เด็กผู้หญิงคนหนึ่งหัมามองฉันตาขวาง
\" ก็โซมะไง \" ฉันเป็นคนที่ไม่ยอมใครซะด้วย เชอะ !!!
\" พี่โซมะค่ะแล้วพี่เรโกะล่ะคะ \" เด็กคนนั้นหันไปทางโซมะ
\" เออ ! ค ... คงเป็นการเข้าใจผิดนะครับ \" โซมะพูดแล้วก็เซ็น ๆๆๆ ต่อ
\"\" นี่เธอ ว่ามะ โซมะตาต่ำได้ใจ \" -_-\' เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดแว่วเข้ามาในหุช้านนน
\" ไปกันเถอะค่า ~~ ที่รัก \" ฉันยังเล่นไม่เลิก
\" จ้า ~~ เออ ผมขอตัวก่อนนะครับ \" โซมะพูดแล้วแยกออกมา
\" เป็นไงฝีมือฉัน \" ฉันยักคิ้วให้โซมะ
\" เออ เก่ง ๆ \" โซมะชมฉัน [ แต่พรุ่งนี้ก็ไม่มีใครรู่ว่ากำลังจะเกิดขึ้น ??? ]
\" ไปกันเถอะ \" ฉันลากโซมะไปที่รถ
\" อืม \" แล้วโซมะก็เดินไปที่รถตามฉัน
เอ๊ะ ! นี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านฉันหนิ เออ ... ลืมมิกะกับเรียวมะเลย
\" นายแล้วน้องฉันล่ะ \" ฉันถามโซมะที่กำลังขับรถอยู่
\" อ๋อ เรียวมะกับมิกะเค้ามีรับน้องใหม่น่ะ ฉลองน่ะ ฉลอง \"
\" เออ แล้วเมื่อไหร่จะรับน้องใหม่อะ ลืมว่ะ \" ฉันพึมพำกับตนเอง
\" เห็นมิกะบอกว่าประมาณจันทร์หน้าน่ะ \" โซมะพูดขึ้น
\" อยากไปจัง \" [ ก็ได้ไปอยู้แล้วไง ] -_- !
\" ฮึ \"
\" เออ ๆ แล้วนายจะพาฉันไปไหนอะ \" ฉันถามอย่างสงสัย
\" อ๋อ พาไปซื้อหนังสือติวเข้มน่ะ \"
\" ฮะ ! เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยหรอ \" ^O^ T_T ^O^
********************************************
[ 100 % ] จ้า นานไปหน่อย
เม้นท์กันเยอะ ๆ น้า
\" เฮ้ย ! เรียวมะทางนี้ \" เพื่อนของเรียวมะตะโกน
เรา 2 คนจึงเดินไปพร้อมกัน พอดีอยู้ใกล้ ๆ กันนะ
\" แกจะเอาข่าวดีก่อนหรือข่าวร้ายก่อน \" คิเคียวก่อน
\" ก็ต้องข่าวดีก่อนอยู่แล้ว \" ฉันตอบได้อยากหน้าชื่นตาบาน
\" ข่าวดีคือเรียวมะสอบได้ที่ 7 ของ 200 คน \" คิเคียวพูดข่าวดีให้ฟัง
\" แล้วข่าวร้ายอะ \" ฉันทำหน้าหงอย เหมือนรู้ตัว
\" ข่าวร้ายก็คือ แกสอบได้ที่ 189 เต็ม 250 คน \" คิเคียวพูดหน้าจ๋อย
\" แล้วแกอะ \" ฉันถามลำดับของคิเคียว
\" พอ ๆ กับแกอะ 188 วะ \" คิเคียวก็พอ ๆ กัน
\" พี่สะใภ้ค่ะมิกะได้ที่ 10 ค้า ~~~ \" เสียงมิกะดังมาแต่ไกล
\" หรอจ๊ะ \" ฉันคล้าย ๆ กับจะดีใจ Her! ๆ แล้วตูล่ะ ตายแน่เลย T_T ToT T_T
\" แล้วพี่สะใภ้ล่ะ ได้เท่าไหร่คะ \" มิกะถามรู้สึกว่าคุณเธอจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย
\" เออ ชิว ๆ น่ะจ๊ะ 18 จ๊ะ \" ฉันตอบแบบเบอ ๆๆ O_O ประมาณนั้น O^O
\" ฮ้าาาาาา ! 189 ทำไมไม่ 200 ให้รู้แล้วรู้รอดเลยล่ะ \" โซมะตะคอก
\" ทำไมต้องตะคอกด้วยเล่า นายเป็นพ่อฉันหรือไง \" ฉันโต้กลับ
\" ใครได้เป็นพ่อเธอ คงช้ำใจตาย \" โซมะต่อ
\" เป็นพ่อเรียวกิแล้วทำไม \" เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น
\" คุณพ่อ ! \" ฉันกับเรียวมะอึ้ง เมื่อเห็นชายคนนั้น
\" พ่อเหรอ \" โซมะหน้าเหวอ O^O สงสัยเป็นเพื่อนของต๋อง < เอ๋อเหรอ > O^O
\" ใช่ ฉันนี่แหละ \" ชายคนนั้นพูดขึ้น
\" ส ... สวัสดีครับ \" โซมะยกมือไหว้อย่างกลัว ๆ กล้า ๆ
\" อ้าว ! หวัดดีครับพ่อ มาได้ไงครับเนี่ย \" เรียวมะวิ่งมาหาพ่อ
\" พอดีกลับมา เลยแวะมาหาก่อน เพราะ แม่โทรไปบอกว่าเรา 2 คน ทะเลาะกันเรื่องผลสอบอะไรนี่แหละ
แล้วเป็นไง สอบได้เท่าไหร่กันบ้างล่ะ\"
\" ที่ 7 ครับพ่อ \" เรียวมะรีบออกหน้า
\" แล้วเรียวกิล่ะ \" พ่อหันมาทางฉัน
\" เออ ! 18 ค่ะ \" ฉันรีบก้มหน้าตอบอย่าง ... < คงเข้าใจ เมื่อเราสอบได้ที่ห่วย ๆ >
\" ฮะ ! 189 พี่ยิ่งกว่าคราวที่แล้วอีกนะ \" เรียวมะทำหน้าเหรอ
\" เฮ้ย เหมือนเดิมเลยนะเรา \" พ่อพูดพลางขยี้หัวฉันเบา ๆ
\" แฮะ ๆ \" ฉันทำหน้าเหมือนสำนึกผิด
\" ไม่เป็นไรคราวหน้าค่อยแก้ตัวใหม่ \"
\" ค่ะ \"
\" แต่ขอเคลียร์หน่อยนะ เป็นพ่อเรียวกิแล้วทำไม \" พ่อมองมาทางโซมะ
\" ... \" ไม่มีเสียงตอบจากนรกและสวรรค์ชั้น 7
\" งั้น ฉันจะยกหน้าที่ครูสอนพิเศษให้นายช่วยสอนเรียวกิล่ะกัน \" พ่อบอกโซมะ
\" หา ! \" ฉันกับโซมะทำท่าตกใจ และอึ้งกับสิ่งที่พ่อของฉันพูด O^O O_O O-O
\" มีปัญหาหรอ \" คงไม่ต้องบอกว่าใครพูด < ถ้าไม่ใช่พ่อฉัน >
\" เปล่าครับ \" โซมะรีบตอบทันที
\" ผมเห็นด้วย \" เรียวมะตอบตกลงแทนฉัน
\" อ้าว ! แล้วเด็กสาวคนนั้นคือใครล่ะ แฟนลูกเหรอ \" พ่อเค้าพูดถึงมิกะน่ะ
\" ไม่ใช่ครับพ่อ \" เรียมะรีบปฏิเสธ
\" สวัสดีค่ะ หนูชื่อ มิกะค่ะ เป็นน้องของ ... \" มิกะชี้ไปทางโซมะ
\" หวัดดีค่ะคุณลุง \" คิเคียวเดินมาหาพ่อฉัน
\" จ๊ะ เป็นไงเราสบายดีไหม \" พ่อถามคิเคียว
\" ค่ะ สบายดีค่ะ \"
\" ผลสอบเป็นไงบ้างล่ะ \" พ่อเอ่ยขึ้นทำให้คิเคียวเปลี่ยนสีหน้า
\" พอ ๆ กันแหละครับพ่อ \" เรียวมะแทรกขึ้น
\" ไม่เป็นไรลูก คราวหน้าค่อยแก้ตัวใหม่ แ\" พ่อให้กำลังใจคิเคียว
\" ขอบคุณค่ะคุณลุง \" ^.^ ^O^ ^.^
\" เออ อย่าลืมล่ะนาย ... \" พ่อพยายามนึกชื่อโซมะ
\" โซมะครับ \" โซมะพูดออกมา
\" เออ ๆ นั้นแหละ ๆ อยากลืมล่ะ \" พ่อฉันทำเป็นไม่สนใจ
\"เอาจริงเหรอครับ \" โซมะถามเพื่อความมั่นใจ
\" จริง ! \" พ่อฉันยืนยันคำเดิม
\" เค้าไม่กล้าหรอกคะพ่อ \" ฉันประชดโซมะ
\" ทำไมจะไม่กล้า ตกลงครับผมจะเป็นครูสอนเรียวกิเอง \" โซมะทำตาขวางใส่ฉันและหันไปตอบพ่อฉัน
\" งั้น พ่อกลับก่อนนะ \" พ่อพูด
\" สวัสดีค่ะ / ครับ \" ทุกคนกล่าวสวัสดีพ่อฉันแล้ว พ่อก็เดินขึ้นรถไป
เฮ้ย ! วันนี้เป็นวันที่แย่สุด ๆ ตอนเช้าก็มีเรื่องกับโซมะ ตอนเข้าแถวก็ร้อนตับแตก ตอนเรียนก็โดนบ่น
ตอนพักก็อดกินข้าว เบื่อโว้ย ! หิวก็หิว แถมโดนยัยมีระบ่นอีก [ แหะ ๆ ครูสอนสังคมฉันเองแหละ แกบ่นทั้งวัน
และทุกวิชาที่เข้าห้องฉัน ]
------------- ----------- -------------- ---- กลับบ้าน ----------- ------- --------- -------------------------
ฉันกับเรียวมะออกไป รอรถหน้าโรงเรียน
\" กรี๊ด !!! เธอนั้นเรียวมะใช่ป่ะ \" เด็กผู้หญิงกลุ่มนั้นกรี๊ดกร๊าดใหญ่ O^O
\" ใช่แก \" เด็กผู้หญิงอีกคนพูด
\" หล่อเนอะ \" ทำไมเด็กคนนั้นเหมือนคนบ้าเลยแฮะ
\" สวัสดีครับ \" และทันใดนั้น ตาเรียวมะก็เดินเข้าไปทักทายเด็กคนนั้น
\" เรียวกิ มานี่เร็ว \" เสียงชายคนหนึ่งดังมาแต่ไกล
\" โซมะ ! \" ฉันตะโกนชื่อเขาสุดเสียง ทุกคนหันมามองเปแนตาเดียวกัน
\" ฮะ ! โซมะนักร้องนำวง Just Like ! น่ะหรอ \" เด็กหญิงที่อยู่ในกลุ่มที่กำลังคุยอยู่กันเรียวมะเอ่ยขึ้น
\" หล่ออะ \" พอเด็กผู้หญิงคนนั้นพูดจบ ทุกคนก็แห่กันเข้าไปขอลายเซ็นกันใหญ่ จนฉันกระเด็น
ออกมาอยู่นอกวง < ซวยชะมัดยาก >
ปริ๊ง !!! ฉันคิดอะไรบางอย่างได้แล้ว เสร็จฉันล่ะ
\" ที่รักขา อย่าปล่อยให้เรียวกิรอนานนะค่ะ \" ในใจ \' รับรองเสร็จแน่ \' ^O^
\" จ้า ~~ \" แล้วโซมะก็เล่นด้วย เฮอ ๆๆ
\" นี่ ! เธอเรียกใครว่าที่รักยะ \" เด็กผู้หญิงคนหนึ่งหัมามองฉันตาขวาง
\" ก็โซมะไง \" ฉันเป็นคนที่ไม่ยอมใครซะด้วย เชอะ !!!
\" พี่โซมะค่ะแล้วพี่เรโกะล่ะคะ \" เด็กคนนั้นหันไปทางโซมะ
\" เออ ! ค ... คงเป็นการเข้าใจผิดนะครับ \" โซมะพูดแล้วก็เซ็น ๆๆๆ ต่อ
\"\" นี่เธอ ว่ามะ โซมะตาต่ำได้ใจ \" -_-\' เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดแว่วเข้ามาในหุช้านนน
\" ไปกันเถอะค่า ~~ ที่รัก \" ฉันยังเล่นไม่เลิก
\" จ้า ~~ เออ ผมขอตัวก่อนนะครับ \" โซมะพูดแล้วแยกออกมา
\" เป็นไงฝีมือฉัน \" ฉันยักคิ้วให้โซมะ
\" เออ เก่ง ๆ \" โซมะชมฉัน [ แต่พรุ่งนี้ก็ไม่มีใครรู่ว่ากำลังจะเกิดขึ้น ??? ]
\" ไปกันเถอะ \" ฉันลากโซมะไปที่รถ
\" อืม \" แล้วโซมะก็เดินไปที่รถตามฉัน
เอ๊ะ ! นี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านฉันหนิ เออ ... ลืมมิกะกับเรียวมะเลย
\" นายแล้วน้องฉันล่ะ \" ฉันถามโซมะที่กำลังขับรถอยู่
\" อ๋อ เรียวมะกับมิกะเค้ามีรับน้องใหม่น่ะ ฉลองน่ะ ฉลอง \"
\" เออ แล้วเมื่อไหร่จะรับน้องใหม่อะ ลืมว่ะ \" ฉันพึมพำกับตนเอง
\" เห็นมิกะบอกว่าประมาณจันทร์หน้าน่ะ \" โซมะพูดขึ้น
\" อยากไปจัง \" [ ก็ได้ไปอยู้แล้วไง ] -_- !
\" ฮึ \"
\" เออ ๆ แล้วนายจะพาฉันไปไหนอะ \" ฉันถามอย่างสงสัย
\" อ๋อ พาไปซื้อหนังสือติวเข้มน่ะ \"
\" ฮะ ! เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยหรอ \" ^O^ T_T ^O^
********************************************
[ 100 % ] จ้า นานไปหน่อย
เม้นท์กันเยอะ ๆ น้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น