นักร้องเกาหลีสุดฮิต #VS# สาวแต่งเพลงสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #5 : \' ยัยจอมก่อเรื่อง กับ ความสุขวันใหม่ \' \' T^T ToT T^T

\" ที่ไหน  \"  ทุกคนพูดประสานเสียงกันด้วยความอยากรู้



\" ตึก  7 \" มิกะตอบ  พอตอบแล้วสายตาทุกคนจ้องมองไปที่ตึก 7 แล้วฉันกับโซมะก็เดินนำไป ~~ ถึงแล้ววววว ~~!!

เมื่อไปถึงก็เป็นไปอย่างที่มิกะบอก คือ ยัยเรโกะกำลังโม้แตกกับเพื่อนอย่างเมามัน  โซมะเดินไปหา  เรโกะที่โต๊ะ  แต่  ...

เอ๊ะ ! ทำไมเขาต้องโมโหด้วยนะ



\" เรโกะ \" โซมะพูดเสียงอย่างเย็นชา -^-  ^-^  -V-



\" อ้าว ! โซมะ  มาหาเนโกะเหรอค่ะ  ดีใจจัง \" เรโกะเดินเข้ามาหาโซมะพร้อมควงแขนเขา  แต่โซมะสะบัดออกจากเรโกะ

[ อย่างแรง   อย่างแรง ] เห็นแล้วก็ขำสีหน้ายัยเรโกะ  หน้าบึ้งเป็น ...



\" เธอทำบ้าอะไร ฮ๋า ! \" เรโกะ  ทำอะไรค่ะ \" เรโกะพูดหน้าตาเฉย



\" แม่ขอตบทีเถอะ \" คิเคียวพูดแล้ววิ่งจะมาตบเรโกะ



\" ว้าย ! โซมะช่วยเรโกะด้วย \" เรโกะอ้อนโซมะ แล้วรีบหลบไปอยู่หลังเขา



\" พอเถอะ  คิเคียว \" โซมะพูด



\" ใช่ ! \" เรโกะพูดเสริม



\" เดี๋ยวแม่ตบให้ \" คิเคียวพูดพร้อมง้างมือ



\" ว้าย ! \" เรโกะรีบหลบ



\" ฮ่า ๆๆๆ \" ทุกคนหัวเราะกับท่าทีของเรโกะ ^o^ ^\'\'^ ^.^



\" ไปกันเถอะ \" โซมะพูด



\" อืม \" ทุกคนเห็นด้วย



\" อ๋อ ! แลเวเรื่องนี้ฉันยกให้  แต่อย่างให้มีอีกนะ  ไม่นั้นฉันเอาเธอตายแน่ \" โซมะพูด  พอพวกเรากำลังจะเดินกลับ



\" จำไว้นะ  นายโซมะ  วันนี้นายทำให้ฉันขายหน้า  วันหน้าฉันจะเอาคืนเป็น 2 เท่า เรโกะตะโกนมาด้านหลัง  โซมะหยุดชะงัก

เหมือนรู้ชะตากรรมของตนเอง  ยังไงไม่รู้



\" ไปได้แล้ว  โซมะ \" ฉันหันหลังมามองโซมะ  แล้วลากเขาไป



      พอเดินไปหน้าโรงเรียนโซมะก็ขอตัวกลับบริษัทก่อนเพราะมีงานค้างอยู่  ส่วนฉันกับคิเคียวก็ขอกลับห้องเพื่อไปเรียน

[ สายมากแล้วววว ] ส่ววเรียวมะกับมิกะน่ะอยู่ตึกเดียวกันก็เลยไปด้วยกัน  มันไม่ใช่ปัญหา  ห่วงแต่เรื่องโซมะ  ไม่รู้ว่ายัย

เรโกะมันคิดอะไรอยู่  เผื่อมันทำบ้าอะไรขึ้นมาใครจะไปรู้



-----  ------ ----- ----  กลับบ้าน -----   ----- ----- ------



ฉัน  คิเคียว  มิกะ  เรียวมะ  มายืนอยู่หน้าโรงเรียน



เอี๊ยด ~~~ ใครรู้มั้นที่ขับ  เจ้าเดิม  สงสัยกลัว ... หาย



\" ไป! วันนี้ว่างไปเลี้ยงกัน \" โซมะเปิดกระจก และเหมือนทุกคนจะแกล้งฉัน  เล่นนั่งหลังหมด  ส่วนฉันอย่างที่คิด < นั่งหน้า > ^_^ \'

โซมะพาเราไปร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง รู้มั้ยหมอนั้นมันนึกว่ามันเก่ง  มันบ้าด้วยแหละ  ให้ทายโซมะร้องเพลงอะไร  จะเพลงอะไรล่ะ

ก็เพลงตัวเองน่ะสิ  แทนที่มาคาราโอเกะจะเปลี่ยนเพลงอื่นบ้าง  เฮ้ย ! เบื่อ แต่ฉันก็ชอบเพลงนี้นะ  แฮะ ๆๆ ^.^ ก็บ้าพอ ๆ กัน  เพราะ

ฉันเป้นคนแต่ง เหวอ ๆ แล้วเราก็ร้องเพลงกันอย่างเมามัน  ผลสุดท้ายทุกคนก็ต้องไปอยู่บ้านโซมะ [ ในสภาพเมาแอ๋ ] แต่ฉันไม่เมานะ

เพราะไม่อยากให้พ่อแม่เป็นห่วง  ระหว่างทางฉันกับโซมะนั่งเงียบมาตลอดทาง  ซักพัก



\" เออ ... ขอยืมโทรศัพท์หน่อยดิ \" ฉันเป็นคนทำให้ความเงียบถูกทำลาย



\" อืม ! อะ \" โซมะยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน  จากนั้นฉันก็โทรไปบอกพ่อแม่ฉันและพ่อแม่คิเคียวว่า  ทำรายงาน  จะค้างที่บ่านเพื่อน  

เรียวมะก็จะอยู่ด้วย < โกหกเก่งเหมือนกันเรา >



\" อ๊ะ ! ขอบคุณ \" ฉันยื่นโทรศัพท์ให้โซมะ



\" ฮึ \" โซมะแสดงอาการ  แล้วรับโทรศัพท์ให็โซมะ  เมื่อมาที่บ้านโซมะฉันรีบวิ่งไปในตัวโรงแรม  ทำไมรู้มะก็ไปเรียกพนักงานให้ไปช่วย

แขกทั้ง 3 คนนั้นงะ ^_^ \' ไม่รู้ว่ามันบ้าหรือมันเมาจริง  กิาสปายทีไรคลั่งกับทุกที



เอี๊ยด !!! เสียงประตูเปิด  ฉันเปิดโซมะน่ะแบกเรียวมะอยู่ หมอนั้นคงจะบอกว่า  น้องใครวะ โ - ค - ด หนักเลย    



\" โอ๊ย ! หนักเป็นบ้า \" โซมะบ่นพึมพำ



\" อะ ! น้ำ บ่นอยู่ได้ \" ฉันส่งน้ำให้โซมะ



\" นี่ ! ถามจริงเถอะนี่ห้องใคร \" โซมะถาม



\" ก็ ห้อง เออ .. โทษ ลืมตัวไปหน่อย \" ฉันพึ่งรู้ตัวว่าเป็นห้องใคร



\" ทำไมเธอชอบทำตัวเปิ่น ๆ นะ \" โซมะบ่นอุบอิบ ^.^



\" ทำไมนายชอบว่าฉันนักนะ \" ฉันโต้กลับเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาบ่น ToT  ทำไม ๆ ชอบว่าชอบว่า  ฉันเป็นนางเอกนะยะ  เดี๋ยวแม่เปลี่ยนบท

เป็นนางร้ายซะนี่



\" ง่วงนอน  ไปล่ะ  แล้วเจอกัน \" โซมะเดินเข้าห้อง < ตัวเอง > ไป



\" ใครเค้าอยากจะเจอนาย \" ฉันตาขวางใส่เขา -o- แปบ ๆ ฉันก็หลับบนโซฟา  แถมเปิดทีวีไว้อีก [ โซมะเดินออกมาดูฉัน เขาปิดทีวี

แล้วเอาผ้าห่มมาห่มให้ฉัน ]



---------  --------  ----------- -----------  เช้าวันสดใส ------------     -----------      -------------   --------------



   หนุ่มหล่อขี้เก๊กผมสีทองหลับบนเตียงอย่างสบายใจ - . -   - ^ -



\" นาย  นาย  ตื่นได้แล้ว \" ฉันพยายามดึงตัวโซมะขึ้นมาจากเตียง



\" มีอะไร  วันนี้หยุดวันเสาร์ \" โซมะล้มตัวลงไปกับเตียง



\" ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย \" ฉันอ้อนวอนเขา



\" ไปไหน \" โซมะลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย



\" ซื้อของ \" ฉันพูด



\" เออ ... ก็ได้ ๆ \" โซมะรับปากแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ  30  นาที เขาก็ออกมา



\" ไป \" ฉันลุกขึ้นจากโซฟาไปดึงเขา  แล้วโซมะก็เดินไปเอารถที่ลานจอดรถ  ส่วนฉันไปรอหน้าโรงแรม  ซักพักรถก็มารับฉัน

รู้สึกว่าตัวเองเหมือนเจ้าหญิงยังไงไม่รู้มีเจ้าชายมารับถึงที่  แต่ความรู้สึกนั้นก็หายไปเพราะ



\" เธอนี่นะ  ทีหลังเดี๋ยวค่อยออกไปกินพร้อมกับก็ได้ ... \" จะไม่ให้ฉันเลิกคิดได้ไง ก็คุณชายเล่นบ่นตลอดทาง  เมื่อมาถึง Top

ฉันก็ลงไปรอหน้า Top ส่วนโซมะไปจอดรถ  เมื่อจอดรถเสร็จ  เราก็เดินเข้าห้างกันไป



\" จะกินอะไรดีอะ \" ฉันสะกิดโซมะที่กำลังเข็นรถเข็นอยู่



\" เชิญครับ ๆ เราจะเริ่มดูพัฒนาการของเด็กกันแล้วนะครับ \" เสียงพนักงานกำลังโฆษณา



\" ไปดูกันเถอะ \" ฉันชวนแล้วดึงมือโซมะไป



\" ไม่เอา ๆ \" โซมะปฏิเสธ



\" ฮือ ๆ ๆ \" ฉันแกล้งร้องไห้



\" เออ ๆ ไปก็ไป \" ฉันพอจะรู้จุดอ่อนเขาแล้ว ฮิๆ เฮอ ๆๆๆ ฉันกับโซมะเดินเข้าไปในงาน



\" สวัสดีครับ ลูกของคุณทั้งสองอายุเท่าไรครับ \" พนักงานต้อนรับ



\" เออ ... \" โซมะกับฉันพยายามปฏิเสธแต่ว่า



\" ผมว่าอย่างพวกคุณพ่อแม่ก็ยังอ่อนลูกคงยังเล็ก  งั้นเชิญทางนั้นครับ \" พนักงานพูดเองเออเอง  แล้วเชิญเรา 2 คน เข้าไป

ดู ~~ ดู ~~ ดู ~~ แล้วก็ดู ~~ เมื่อดูเสร็จ



\" ดีเนอะ  เด็กน่ารักจัง \" ฉันพูดขึ้นลอย ๆ



\" อืม ๆ ไปเถอะ \" โซมะเริ่มเบื่อแล้ว



\" คุณ 2 คนครับ นี่ครับ  ผลิตภัณฑ์สำหรับลูกคุณครับ  คุณทั้ง 2 เป็นคู่รักกันที่น่ารักมาเลยครับ \" ฉันรับของจากเขา  แล้วฟัง



พนักงานคนนั้นเทศนา



\" ค่ะ \" ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่  เมื่อซื้อของเสร็จ



\" โอ๊ย ! เซ็ง  ทำไมมีแต่คนนึกว่าฉันกับเธอเป็นแฟนกัน  เธอนะทั้งเฉิ่มทั้งเปิ่น \" โซมะบ่นพึมพำ



\" นี่นาย คอยดูนะฉันจะทำให้ดูว่าฉันสวยเท่าไหน \" ฉันพูดอย่างเจ้ากล้าหน้า ...

   เมื่อฉันกลับไปบ้านทุกคนก็คงตั้งหน้าตั้งตารออาหารเช้าอยู่  แล้วก็ใช่จริง ๆ ด้วยพวกนั้นกำลังรอฉันกับโซมะทำกับข้าวอยู่

ฉันเลยต้องรีบทำอาหาร  พอทำเสร็จ ก็นั่งกินกันอย่างมีความสุข < มูมมาม > สงสารฉัน



\" กินเสร็จไปเที่ยวห้างกันเถอะ \" ฉันพูดเพราะในใจจะไปเปลี่ยนแปลงตัวเองน่ะ  ช่วยไม่ได้ก็ตาโซมะหาว่าฉันเฉิ่มหนิ  คอยดูนะ

จะสวยในดู ^o^  ^.^



*****************************************



ตอนที่ 5  มาแล้วค่ะ



นานปายหน่อย  ไม่หน่อยอะ  เยอะเลย



อัพแค่  100 % แล้วค่ะ โทด  โทด  โทด   โทดจิง ๆ