หวานรักพยัคฆ์ร้าย..Re-Up

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

 

         “ระหว่างพระจันทร์กับดาว ถ้าเลือกได้นายอยากเป็นอะไร”

         “ดาวสิ จะเป็นทำไมพระจันทร์เหงาจะตาย แล้วเธอล่ะ อยากเป็นอะไร”

         ธีมาถามกลับพลางหันหน้ามองจึงเห็นซีกแก้มของหญิงสาวที่ปั่นป่วนเขามาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกัน จากหัวเสีย ไม่ชอบหน้า ทว่ายามนี้กลับพอใจ มีความสุขที่ได้เห็นหน้า ได้ยินเสียงจนต่อปากต่อคำให้เธอขมวดคิ้วใส่อยู่บ่อยๆ

         “อยากเป็นพระจันทร์”

         “อยากเด่นที่สุดล่ะสิ” เขาเดา

         ดาวิกาเอียงหน้าหันมามองคนกล่าวหา ดวงตาของธีมาวาววามสวยงามราวกับอัญมณีต้องแสงไฟ เธอสะดุดลมหายใจรีบหันหน้ากลับ ความเงียบช่างทำให้หัวใจอ่อนไหวเมื่อเธอรู้สึกขึ้นมากลางใจว่านายเสือหล่อจัง แถมยังใจดีและเข้าใจเธอ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเขาไปได้ เอาล่ะ ไหนๆ เขาก็ช่วยเธอไว้ เพราะฉะนั้นเธอควรอธิบายให้ฟังแทนการเงียบใส่

         “ไม่ใช่สักหน่อย ตอนเด็กๆ แม่บอกว่าชื่อของฉันจริงๆ แล้วไม่ได้หมายถึงลูกจันที่เป็นผลไม้ลูกสีเหลืองหอมๆ แต่หมายถึงดวงจันทร์ ฉันชื่อเล่นว่าจันทร์ แต่แม่เรียกฉันว่าลูกจันทร์เพราะฉันเป็นลูกสาวสุดที่รักของแม่ไง พระจันทร์มีความหมายต่อฉันมากกว่าที่นายคิด ฉันไม่ได้อยากเด่นที่สุดสักหน่อย”

         ธีมาคิดตาม ไม่ว่าอย่างไรดาวิกาก็ยังเป็นจุดเด่นท่ามกลางผู้คนอยู่ดี พรุ่งนี้เขาจะหาลูกจันหอมๆ มาให้เธอ ถึงแม้ว่าจันทร์ของเธอจะหมายถึงดวงจันทร์ก็ตาม ไม่น่าแปลกใจอีกแล้วว่าทำไมดาวิกาถึงหวงพ่อ เธอรักแม่มาก พอขาดแม่ย่อมยึดพ่อไว้เป็นที่พึ่งทางใจ ใครหน้าไหนมาแบ่งปันความรักของพ่อไปจึงเท่ากับเป็นศัตรู หวังว่าต่อไปเธอคงปรับตัวได้

         “นายว่าฉันจะกลับไปเป็นนักร้องเหมือนเดิมได้ไหม” ดาวิกาถามอย่างลังเล เมื่อคิดถึงอนาคตของตัวเองขึ้นมา

         “หนังสือที่ให้อ่าน อ่านจบหรือยัง”

         “ยังเลย มันจะช่วยได้จริงๆ เหรอนายเสือ”

         ธีมาขยับตัวเป็นนอนตะแคงมองใบหน้าเจ้าของคำถาม สาวมั่นชุดดำที่มาพร้อมพวงหรีดในงานแต่งงานของพ่อตัวเองหายไปไหนเสียแล้วหนอ

         “ลองมองการคิดของคนที่ทุกข์ยิ่งกว่าเธอดูสิ แล้วจะได้รู้สึกดีว่าเรายังดีมีแขนขาครบ เดินได้ กินได้ หัวเราะได้ สิ่งอื่นๆ นอกจากนี้ล้วนเป็นสิ่งที่เธอหามาใส่ตัวแล้วผูกมันไว้จนคิดว่ามันเป็นส่วนสำคัญที่สุดของชีวิตเท่านั้นเอง”

         คงต้องยอมรับว่าธีมาพูดถูกทั้งหมด ดาวิกาไม่เคยคิดถึงตัวเองในแง่มุมแบบนี้มาก่อนเลย ทำไมตอนที่ยังไม่เป็นนักร้องมีชื่อเสียงโด่งดังเธอถึงมีความสุขได้ เหตุผลเป็นไปตามที่เขาพูดทุกอย่าง เธอผูกทุกอย่างไว้กับตัวจนคิดว่าชื่อเสียง แฟนคลับ ความรักจากคนแปลกหน้าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต

         โบว์กำลังตรวจต้นฉบับดั้งเดิมอยู่นะคะ แล้วจะมาลงให้อ่านต่อตามที่แจ้งไว้ที่หน้าหลักนิยายค่ะ

         ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านนะคะ

         อัมราน&บรรพตี