คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : คาดหวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
เปลือาอหิสาวยับยุยิ ่อนะพลิายหันหลัไปอีทา มือบาแะสะเปะสะปะสัมผัสเ้าับบาอย่าที่อุ่นร้อนและเรียบลื่น เธอมวิ้ว้วยวามุนน
เปลือาใส่อยๆ เปิึ้น เธอระพริบาถี่ๆ เพื่อปรับภาพรหน้าให้ัเนึ้น สิ่แรที่ปะทะับสายาอเธอือแผอาวๆ อใรนหนึ่
หิสาวยี้า้วยวามุน เธอิว่าภาพเบลอๆรหน้าเป็นเพราะเธอาฝา แ่ภาพรหน้าลับเ่นัึ้นเรื่อยๆ
'ื่นแล้วเหรอ'
เสียทุ้มเอ่ยึ้นทั้ที่ยัหลับา หิสาวเลื่อนสายาึ้นไปามเสีย นระทั่เธอพบับใบหน้าหล่อเหลาอนที่เธอุ้นเยเป็นอย่าี วาลมโเบิว้าอย่าใสุี
'รี๊! อื้อ!'
ยัไม่ทันที่เธอะไ้ส่เสียร้อ มือหนาลับพุ่เ้ามาะปปริมฝีปาอเธอเอาไว้่อน้วยวามรวเร็ว พลาร่าบาลบนเีย
'เธอะร้อเรียให้นทั้บ้านมาเห็นเราในสภาพนี้หรือไ'
'อื้ออออ อ่อยอะ!!'
วาลมโ้อใบหน้ามเ้มที่อยู่ิใล้นน่าใหาย พลาิ้นอย่าแรเพื่อให้หลุาารเาะุมอเา
'โอ้ย!!!'
ายหนุ่มร้อลั่นเมื่อถูฟันมับเ้าที่ฝ่ามืออย่ารุนแร นเา้อยอมปล่อยริมฝีปาเธอให้เป็นอิสระ
'เธอเป็นหมารึไ!'
'็นายมาปิปาันอ่ะ ันหายใไม่ออ'
'อะ...ออไปไ้แล้ว'
หิสาวผลัอหนาให้ออห่าาัวเธอ เมื่อเธอรู้สึไ้ว่ามีอแ็บาอย่าำลัุนัน้นาอเธออยู่
ใบหน้าหวานึ้นสีแ่าน เมื่อภาพวามทรำเมื่อืนแล่นเ้ามาในหัวสมอเป็นาๆ เธอำไ้ทุอย่า ทั้ภาพที่เธอเป็นนร้ออให้เาทำแบบนั้นับัวเอ และภาพที่ายหนุ่มรหน้าสัมผัสเธออย่าไรบ้า เธอำมันไ้เป็นอย่าี
'หน้าแแบบนี้ แสว่าำเรื่อเมื่อืนไ้สินะ ็ี...ันะไ้ไม่้อมานั่อธิบายให้เธอฟั'
หิสาวอ้าปา้าเมื่อเาพูเรื่อเมื่อืนออมาไ้อย่าหน้าาเย มือบายึ้นไปปิริมฝีปาอเาทันที ายหนุ่มระุยิ้มร้ายออมาเมื่อเห็นท่าทาเินอายอเธอ ริมฝีปาบาเียบูบแรๆ บนฝ่ามือเล็อย่าหยอล้อ
มือบาัออาใบหน้าอเาทันทีราวับโนอร้อน ่อนะใ้ฝ่ามือฟาลบนอเาอย่าโรธเือับารระทำเย้าแหย่อเา
'อย่ามาทำบ้าๆ ับันนะ'
'หึ...็ทำมาแล้วทั้ืนนะ'
'ไอ้บ้า!!'
หิสาวฟาฝ่ามือลบนอาวๆอเาอย่าเหลืออ มือหนารวบมือบาเอาไว้้วยมือ้าเียว ่อนะันึ้นไปไว้เหนือศีรษะเธอ ใ้แรร่าบาเอาไว้ไม่ให้หิสาวทำร้ายเาไ้อี
'เอาละๆ อย่าพึ่โมโห เรามาุยัน่อนีว่า'
'เธอะเอาไ'
'ห้ะ...'
'เรื่อเมื่อืน...เธอะเอาไ'
ายหนุ่มมอสำรววหน้าหวาน วาลมโายแววสับสน นในที่สุ เธอ็ถอนหายใออมา
'ลืมมันไป....ไ้มั้ย'
แววาหวานึ้้อนสายาึ้นสบาับเา เพลิะวันสบาับเธอราวับ้อาร้นหาำอบที่แท้ริาเธอ แ่เา็ไม่พบพิรุธใๆ เลย ายหนุ่ม้มหน้าลพลาหัวเราะเยาะัวเอเบาๆ นี่เาำลัาหวัำอบแบบไหนาเธอัน
สุท้ายแล้ว นอาำอบนั้น มัน็ไม่วระมีำอบอื่นใหลุออมาาปาเธอ ถึแม้เาแอบาหวัเล็ๆ ให้เธออให้เารับผิอบเรื่อที่เิึ้น ึ่เารู้ีว่ามันเป็นไปไม่ไ้
'อืม....ไ้'
ายหนุ่มเอ่ยอบอย่าเย็นา ่อนะปลปล่อยเธอให้เป็นอิสระ เาว้าเสื้อผ้าที่อระัระายอยู่บนพื้นึ้นมาใส่เียบๆ หิสาวยันัวลุึ้นนั่ พลามอแผ่นหลัว้าอเา้วยสายาสับสน
'เี๋ยวอนเย็นื้อยาุมมาให้'
'อะ..อืม'
'ไปนะ...'
ายหนุ่มมอร่าบาที่นั่ำผ้าห่มแน่น วามริบมอใบหน้าหวานอย่ารออยำพูอย่าอื่นาหิสาว แ่ลับไม่มีำพูใๆ หลุออมาาริมฝีปาิ้มลิ้มนั้นเลย เาถอนหายใออมาเบาๆ ่อนะหันหลัเินออาห้อเธอไปเียบๆ
หิสาวถอนหายใอย่าโล่อเมื่อเห็นเาออไปาห้อ เธอวัผ้าห่มออ านั้น่อยๆ ลุึ้นยืน วามเ็บแสบรลาายทำให้เธอเผลอู้ปาออมา้วยวามเ็บ
เรียวาาว่อยๆ ้าวเินไปห้อน้ำ้วยาสั่นๆ หิสาว้มมอน้ำาวุ่นที่ไหลย้อยลมาเลอะอา้านใน้วยใบหน้าแ่าน
ร่าบาแ็ใพาัวเอเ้าไปในห้อน้ำ้วยวามยาลำบา ทั้วามปวร้าวไปทั้ัวและวามเ็บแสบึ่ลาาย ทำให้เธอเม้มปาแน่นเพื่อสะลั้นวามเ็บปว
หิสาวยืนเหม่อใ้สายน้ำเย็นเยียบที่หล่นระทบผิวเนื้อ ่อนะปล่อยโฮออมาอย่าอทนไม่ไหว หิสาวยมือึ้นมาปิปาแน่นเพื่อสะลั้นเสียสะอื้น ไหล่บอบบาสั่นไหวอย่าน่าสสาร
พลาไปแล้ว....เธอทำพลาไปแล้วริๆ แถมยัเป็นวามผิพลาที่ไม่น่าให้อภัยที่สุ เธอมีอะไรับนที่ไ้ื่อว่าเป็นพี่าย ถึะเป็นพี่ายไม่แท้ แ่มัน็ไม่วระเิึ้นอยู่ี....
ถ้าเมื่อวาน เธอไม่หนีเที่ยวไปแบบนั้น เรื่อทุอย่ามันไม่เิึ้น และถ้าเธอไม่ยอมื่มแมเปแ้วนั้น ทุอย่ามันไม่เป็นแบบนี้....
ทุอย่า...เธอเป็นนผิ ผิที่ไม่เื่อฟั ผิที่เอาัวเอไปที่แบบนั้น และผิ...ที่หัห้ามใัวเอไม่ไ้ นยอมเป็นทาสอยานรนั่น
ความคิดเห็น