คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ขอบ..ใจ9 (ราศีตุลย์-Libra)
Romantic Movement
Series: จักรราศี
Title: ขอบ..ใจ9 (ราศีตุลย์-Libra)
Warning: เรื่องนี้น่าจะไม่เกิน10 ตอน(มั้งคะ) ฮา เป็นเรื่องสั้นที่ยาวดีจริงๆ
เอ....ใกล้จบแล้วสินะเนี่ย หืดขึ้นคอจริงจริ๊งงง (edited:28/10/2012)
ตุลามันออกไปนานแล้ว
เหลือแต่เขาที่....นอนไม่หลับ
....นอนไม่หลับ.....
แกะตัวที่หนึ่ง....
แกะตัวที่สอง.....
....แกะตัวที่สาม.....
........ตุลย์ตัวที่สี่..........
..............ตุลย์ตัวที่ห้า......
โวะ!!!!! บ้าแล้ว แกะโว้ยไม่ใช่ตุลย์
คนร่างโปร่งลุกพรวดก่อนทิ้งตัวลงไปบนฟูกนุ่มอย่างแรง
เตียงใหญ่ที่เคยมีใครอีกคนนอนเคียงข้าง...
ที่...ที่เคยมีใครคนหนึ่งนอนอ่านหนังสือรอเขาทำเรื่องไร้สาระ พูดเรื่องที่เจอมาให้ฟัง ก่อนจะปิดไฟหลับไปพร้อมๆ กัน
มือขาวลูบอีกฟากของเตียงที่ว่างเปล่า
มันเย็นชืดเสียจนหนาวเยือกไปทั้งร่าง
มันหนาวเสียจนอยากได้อ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคยมาสวมสอดกอดรับไออุ่น
ในใจวับไหวประหลาดเมื่อขาดใครคนนั้น
อาจเพราะ...ใครคนนั้น...มัน..ตัวอุ่น....อุ่นจนอดไม่ได้ต้องกลิ้งไปหา...
ร่างโปร่งพลิกตัวไปนอนบนหมอนของใครอีกคน
กลิ่นหอมสะอาดจากแชมพูขวดเดียวกันยังกรุ่นติดปลายจมูก
เริ่มแรก....ยามลืมตาขึ้นมาแล้วเจอใครอีกคนตระกองกอดอาจรู้สึกประดักประเดิด
ตอนนี้....อุณหภูมิร่างกายของมันกลับเป็นสิ่งที่คุ้นชิน
แทบจะเป็นเขาเองด้วยซ้ำที่เป็นฝ่ายขยับเบียดเข้าสู่อ้อมแขนแกร่ง
คิดแล้วดวงหน้าขาวพลันขึ้นสีระเรื่อ...
...ตุลามันจะคิดว่าเขาให้ท่ามันเปล่าวะ....
ก่อนคิ้วบางจะมุ่นอย่างหงุดหงิด
เหอะ!!
มันคงไม่สนอะไรหรอก
ถ้ามันสนมันคงไม่ทิ้งให้เขานอนคนเดียวหรอก
ป่านนี้มันคงหลับสบายนำเขาไปไหนต่อไหน
ใช่ซี้... คงมีแต่เขาคนเดียวหรอกที่เสพย์ติดการมีมัน เสพย์ติดอ้อมอกแข็งแรงนั้น
ป่านนี้มันอาจหอบหิ้วใครไปกกกอดที่คอนโดก็ได้ ใครจะรู้
ตุลาก็เหมือนสารพิษ.....
...ค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาในร่างกายอย่างช้าๆ...
ช้า....เสียจนไม่รู้สึกตัว...
กว่าจะรู้อีกที่ก็ส่งผลต่อหัวใจเสียแล้ว....
โอ๊ยยย ให้ตายห่า คนหล่อปวดหัว!!!
อยากตะโกนแหกปากให้ความอึดอัดมันหายไปจากอก
แต่ก็ได้แค่คิดเพราะความเป็นคุณพ่อดีเด่นยังค้ำคออยู่
ขืนทำตัวสติแตกลูกชายตัวน้อยของเขากับตุลาได้ตกใจตื่นขึ้นมาปะไร
โว้ยยยยยยย!!!! เดี๋ยวกูโทรไปกรี๊ดใส่ตุลาซะนี่!!
เมื่ออึดอัดจนทนไม่ไหวมือเรียวจึงยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาต่อสายถึงใครบางคนที่ถ้าอารมณ์เขาปกติดีเขาคงไม่มีวันโทรหาเด็ดขาด
“โทรมาหาสลัดผักเหรอยะอีน้องพาย!!!” ปลายสายแหวใส่จนคนโทรต้องเบ้หน้าดึงโทรศัพท์ออกห่าง
“เจ๊ขายเหรอ..” เขาซื่อจริงๆ นะไม่ได้คิดจะกวนส้นแต่อย่างใด
“กวนตีน!!! โทรมาทำไมยะ ผัวทิ้งเหรอหา โทรหาฉันตอนตีสามเนี่ย สุขภาพผิวกระเทยเสียหมด!!”
“เออ ผัวทิ้ง!!!” ไม่รู้ผีบ้านผีเรือนตนไหนดลใจให้เขาพูดออกมาเสียอย่างนั้นเล่นเอาเจ๊เอ็มแทบตบอกที่ยังไม่ได้ยัดผางๆ
“ต๊ายยยย หัดแรงนะแก เหมือนอีตรีเด๊ะ โทรไปคุยกับมันนู่นไป๊มันกลับมาเมื่อวาน อย่ามาปรึกษาฉัน ผัวแกหล่อกระเทยอิจฉา ชิ!!!”
ภาสุกะพริบตาปริบๆ มองโทรศัพท์มือถือในมือก่อนยักไหล่
เหอะ...คนขี้อิจฉา
โทรหาไอ้ตรีก็ได้วะ
ถ้าจะเอ่ยถึงวิวัฒนาการของตรีเนตร
ก็ต้องเรียกว่าเป็นการวิวัฒนาการแบบก้าวกระโดดเสียยิ่งกว่าการเจริญเติบโตของน้องเพชรเสียอีก
ตอนที่ชีวิตเขากับตุลามีน้องเพชรมันยังควงน้องนิ่มแฟนสาวอยู่หลัดๆ
น้องเพชรเพิ่งตั้งไข่ได้มันเสือกมีสาระมีเป็นตัวเป็นตนมากะพริบตาทำหน้าหล่ออยู่ข้างตัวแล้วซะงั้น
รอเรียกสายเพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงงัวเงียของคนที่โทรหา...
ตั้งแต่เสียดุลการค้าให้ต่างชาติเนี่ยหัดรับโทรศัพท์เป็นภาษาต่างประเทศนะมึง
“กลับมาไมไม่บอกกันบ้างวะ”
“พาย?? กูกะเซอไพรส์พวกมึงไง ไอ้รัญก็ยังไม่รู้เหอะ” เขาหาเรื่องแต่มันกลับตอบกลั้วหัวเราะง่ายๆ
“คุยกับใครน่ะคาร่า” เสียงทุ้มงัวเงียที่เดาได้ไม่ยากว่าใครดังมาจากปลายสายก่อนตามด้วยเสียงแหว
“อย่ายุ่งน่าเดรก มือน่ะเอาออกไปด้วยไป๊ อย่ามาเนียน”
เรียกรอยยักยิ้มจากริมฝีปากสวยได้อย่างดี
บอกแล้ว....ตรีเนตรมันวิวัฒนาการก้าวกระโดด
“สรุป...มึงทะเลาะกับผัวแล้วโทรมาบ่นกับกูเนี่ยนะ”
“มึงผิดประเด็นว่ะ กูบอกมึงว่ากูถูกบอกรักต่างหาก แล้วคนบอกรักน่ะมันเพื่อนสนิทกู มันพ่อของลูกกูเหอะ ไม่ใช่ผัว”
“มึงตั้งแง่อะไรนักหนาวะไอ้พาย ที่มึงกับพ่อของลูกมึงทำน่ะมันคนรักกันชัดๆ”
“พวกกูรู้จักกันมานาน...มันอาจแค่ความใกล้ชิด.. กูไม่รู้ กูไม่แน่ใจว่ะ”
“เรื่องบางเรื่องนะพาย มึงไม่ต้องใช้สมองคิด ไม่ต้องคิดนู่นคิดนี่บ้าบอให้ปวดหัว ให้ความรู้สึกกับหัวใจนำทางก็พอ แค่นั้นจริงๆ แค่นั้นก็พอแล้ว”
“ตรี....”
“อะไร??”
“ตั้งแต่มึงมีผัวนี่น้ำเน่าว่ะ”
“เหี้ย!!” แต่ปากหมาเหมือนเดิม
“ตรี...”
“อะไร?” คราวนี้เสียงมันห้วนสะบัดจนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
“...ขอบใจ...”
ตุลย์...ตุลา....มันคงถึงเวลาซักทีที่จะทำให้ความสัมพันธ์คลุมเครือของเราชัดเจนซักที...
....เพื่อน....คนรัก....จะเลือกอะไรที่มันชัดเจนซักอย่างไป...
....มันคงถึงเวลาแล้วจริงๆ.....
2Bcon.
ความคิดเห็น