คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Just like a fairy tale part : I
Fan fiction : KATEKYO HITMAN REBORN!
Title : Just like a fairy tale part : I
Pairing : คาดว่าน่าจะXS(มั้ง)
Rate : ตั้งไม่เป็น
Note : สิ้นคิด ดาร์ก(?)บ้างรั่วบ้าง(มั้ง)บางเวลา เป็นฟิคที่ใช้ระบายอารมณ์ของผู้แต่ง
Warning : คู่ไหนไม่รู้ รู้แต่มัน Y
ตัวละครอาจไม่ได้มีอิมเมจคล้ายแบบเดิมเพราะมันเกิดจากความบ้าของผู้แต่ง
......อาเมน.....
Summary : Mirror Mirror on the wall….
โปรดบอกข้าเถิดความรักหน้าตาเป็นอย่างไร?
ก็เขาไง ก็เขาไง เขาคนนั้น เขาคือหน้าตาความรักของท่าน
.....ความรัก....ไยหอมหวานนัก....ช่างชวนลิ้มลอง....
...ไม่ต่างอะไรจากแอปเปิ้ลแสนสวยเคลือบยาพิษ...
รูปลักษณ์ กลิ่นหอม รสชาติ
เย้ายวนให้ลองรส.....ก่อนต้องพบจุดจบที่แสนทรมาน
สุดท้าย....ข้าควรเลือก......
ลิ้มรสมันแล้วเผชิญกับความเจ็บปวด
หรือ...ตัดใจเพื่อพบว่าแอปเปิ้ลผลนั้นไม่ใช่ของข้า!
(edit from : สโนไวท์)
โว้ย!!!
ร่างโปร่งตะโกนลั่น(ในใจ)
ทำไมห้องของ(นัง)เจ๊ลุซซี่มันถึงไร้ประโยชน์งี้วะ!!
มือเรียวขว้างหนังสือ ‘10069วิธียั่วให้ได้ผล’ ลงไปกองเขลงรวมกับ ‘เคะประเภทไหนถูกใจเสะ’ ‘1827 ท่าsmยอดนิยม’ ฯลฯ
นัยน์ตาสีน้ำแข็งกวาดทั่วชั้นหนังสือก่อนถอนหายใจเฮือก
ไร้ประโยชน์!!
มีแต่ของไม่ได้เรื่องทั้งนั้น!!
อย่าง...ไอ้หนังสือ ‘ยั่วอย่างไรเสะไปไหนไม่รอด’ มันมีไว้ทำหอยด๋อยอะไรฟะ
มือเรียวขยี้เรือนผมสีเงินจนยุ่งเหยิง
ไอ้ที่อยากได้น่ะ มันหนังสือประเภท how to ประมาณ ‘หลงกับรักต่างกันอย่างไร’ หรือถ้าจะให้ดีมี ‘รักอย่างไรปลอดภัยsm’ ด้วยก็ดี
ขาเพรียวตวัดเตะกองหนังสือข้างหน้าตนราวกองหลังเตะลูกไกลยาวถึงหน้าประตูอย่างหงุดหงิด
เห็นแล้วมันเกะกะลูกตาจริงๆ พับผ่า ไอ้ของไร้ประโยชน์พรรค์นี้
เรียวปากงามๆ ของฉลามคลั่งแห่งวาเรียขยับเผยอระบายความอัดอั้นตันใจ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”
ร่างโปร่งสะดุ้งโหยง นัยน์ตาสีน้ำแข็งกะพริบปริบๆ
มือเรียวขยับลูบลำคอเบาๆ ก่อนกระแอมน้อยๆ ราวทดสอบเสียง
ปกติดี?
ไม่ใช่เสียงเขา....
เสียง....
“กรี๊ดดดด สควอลโลเข้ามาก่อสงครามอะไรห้องเจ๊ยะ นี่ห้องคนสวยนะยะ ไม่ใช่ชายแดนไทยเขมร”
แน่ล่ะ...ลุซซูเรียอยู่แล้ว
ก็นี่มันห้องลุซซูเรียนี่นา...
นัยน์ตาหลังแว่นกันแดดมองเศษชิ้นส่วนหนังสือแสนรักบางเล่มด้วยความร้าวระทมแทบหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมากัดคล้ายในละครตอนผู้ร้ายโดนพระเอกพรากพรหมจรรย์
แถมเมื่อสังเกตเห็นลูกรักบางเล่มถูกเท้าสวยๆ กำลังเหยียบขยี้ราวโกรธแค้นแต่ปางบรรพ์ ยิ่งส่งให้กระเทยร่างถึกแต่จิตใจบอบบางแทบอยากวิ่งไปหากรัมมอกโซนมากรอกปากชักแดดิ้นให้มันรู้แล้วรู้แรด
โธ่....เล่มนั้นเขาอุตส่าห์ถ่อไปหาถึงปาปัวนิวกินีเชียวนะ!
“บายมา....”
เสียงของผู้ถูกกระทำเบามากจนสควอลโลแทบไม่ได้ยิน
“แกพูดอะไรของแก?”
“เจ๊บอกให้สควอลโลอธิบายมาไงยะ!!!! ไม่รีบเดี๋ยวแม่ก็จับขึ้นเขียงสับครีบซะนี่!”
ฉลามน้อยสะดุ้งเฮือก
นัยน์ตาสีน้ำแข็งฉายแววไตร่ตรองก่อนเปลี่ยนเป็นหวาดเมื่อแม่ครัวร่างถึกแห่งวาเรียเริ่มควานหาหนังสือเทคนิคการทำหูฉลามน้ำแดง
ริมฝีปากแดงระเรื่อเอ่ยแผ่วเบา
“ฉัน......” ร่างโปร่งสูดลมหายใจลึก
“ฉัน...คิดว่า...ฉันอาจรัก......”
ความคิดเห็น