คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กลัว
06:20 น. โรเรียนเอนแห่หนึ่
" อบุนะรับ ุลุสมาย " ผมพูพร้อมยมือไหวุ้ลุสมาย นับรถอุพ่อที่อยมารับส่ผมทุวัน
" รับ ุหนูะลับเมื่อไหร่โทรหาผมนะรับ " ผมยิ้มใหุ้ลุสมาย
" ัวเล็!!! " ผมหันไปามเสียเรีย
" เอ้ย!! ใหมเลย บอม!! " ผมใยืนลูบหน้าอัวเอ
" อโทษนะัวเล็ บอมแ่ื่นเ้นที่เปิเทอม "บอมเินมาออผมลาเ้าโรเรียน
" แล้ว... " ผมหันมอ้ายวา
" แล้วอะไร? " บอมทำหน้าสสัยหัน้ายวาามผม
" แล้วเบสับันไปไหนอ่ะ " ผมถามพร้อมเินามแรออ เรียว่าลาเ้าโรอาหารเลย็ไ้
" อ๋อ มันอโ๊ะอยู่รนู้นไ " บอมพูพร้อมทำปาู๋ไปทาเบสับันที่นั่อยู่ที่โ๊ะ
" หวัีเบสัน " ผมพูพร้อมนั่ลฝั่ร้ามับเบสัน บอมนั่ล้าๆผม
" หวัีวิน / หวัีวิน " เบสันพูพร้อมัน
" ัวเล็ินโ๊ไหมเี๋ยวบอมไปื้อให้ "
"อื้ม!! เอาสิใส่ไ่เหมือนเิมนะ " ผมพยัหน้ายิ้ม
" รับผม " บอมยื่นมือมาลูบหัวผมแล้วเินไปื้อโ๊
" แหม~ พวมึนี่หวานันั้แ่ม.1 ยันะบม.6เลยนะ " เบสแว
" เออใ่ เบสสสสสันอยาินโุ๊เบย ัวเอไปื้อให้เ้าหน่อยสิ " ันทำท่าอ้อนเบสล้อเลียนผมับบอม
" มึพึ่แ้าวเหนียวหมูปิ้ไปะแอะไรนัหนาห๊ะ "
" สั* แม่ ไม่เล่นับูเล๊ยยย " ันทำหน้าเหม็นเบื่อใส่เบส
" มาแล้วรับบบบ ัวเล็เี๋ยวบอมไปื้อน้ำ่อนนะ " บอมวาามโ๊แล้วเินไปื้อน้ำ
ผมับบอมเป็นเพื่อนสนิทันั้แ่ม.1 บอมเป็นนหล่อมาๆรับ ผิวสีแทนเพราะเป็นนัีฬาโรเรียน ุพ่อับุแม่อบอมเป็นแพทย์และผู้อำนวยารโรพยาบาลเอนื่อั เนื่อาผมับบอมสนิทับที่สุเวลามีิรรม นั่เรียน ทำารบ้าน นอนอนเ้า่าย ผม็ะทำับบอมทุอย่า แ่บอมอบแล้ผม อนแล้วนะ
เบส เป็นนหล่อใส่แว่น วนๆ ี้แล้ แ่รัเพื่อนมานะรับ ุพ่อุแม่อเบส รับราาร ำแหน่สูมาๆรับ ผมับเบสมาสนิทันอนม.4 เพราะเรียนห้อเียวัน
ัน เป็นนหล่อแ่ ทะเล้นมาๆ วนที่สุในลุ่ม อบเล่นบทสามีภรรยาับเบส ผมสนิทับันพร้อมับเบส
---- เลิเรียน ----
" ุลุสมายผมรอที่ร้านาเฟ่้าโรเรียนรอนะรับ " ผมโทรหาุลุสมาย
" รับุหนู "
" ัวเล็ลุสมายมารับหรือยั " บอมหันมาถามผม
" เี๋ยว็มาแล้ว เราะไปรอที่ร้านาเฟ่ร้าโรเรียนหนะ "
" ให้บอมไปรอเป็นเพื่อนไหม "
" ไม่เป็นไร อบุนะ "
" โอเ ลับ่อนนะ " บอมลูบหัวผมแล้วเินไปที่มาร์ินสีเทาำสุที่รัอเา
" ับีๆนะบอม " ผมโบมือไปมา ผมเินมาถึาเฟ่
" นมสปั่นหวานน้อยแ้วเล็แ้วนึรับ "
" นมสปั่นหวานน้อยแ้วเล็นะะ "
" รับ "
" ทั้หม ... บาท่ะ " ผมยื่นธนบัรสีแให้พี่พนัาน
" รับมา100บาทนะะ เินทอน... ่ะ อบุ่ะ " ผมรับเินทอนแล้วเินไปนั่รอที่โ๊ะ
" อ๊ะ!! อบุรับ " พี่พนัานวาแ้วนมสอผมลร้าหน้าผมพร้อมเ้นมสอีหนึ่ิ้น
" เอ่อ... พี่รับผมไม่ไ้สั่เ้นะรับ " ผมหันไปถามพี่พนัาน
" พอีมีุผู้ายนนึสั่ให้น้อ่ะ พร้อมับระาษอันนี้ " พี่พนัานยื่นระาษที่พับไว้ให้ผม
" อ๋อ อบุรับ " ผมรับมาเปิอ่าน
" ผมมอุอยู่วินนี่ " ผมอ่านออเสีย ผมใมาเหุาร์แบบนี้มันลับมาอีแล้ว อนผมอยู่ม.2 ผม็เยไ้รับหมายแปลๆแบบนี้แ่นี่ผ่านมานานแล้ว เาลับมาอีแล้วหรอ.. ผม้มหน้าุอยู่ับออัวเอ
" ุหนูรับ " ุลุสมายเินมาเรียผมในร้าน
" อ๊ะ!! ะ..ุลุ ะ..ลับันรับ " ผมัวสั่นรีบหยิบระเป๋าเินออาร้านึ้นรถ
" ุหนูไม่สบายหรือเปล่ารับ "
" ผมไม่เป็นอะไรรับ...แ่เหนื่อยนิหน่อยรับ "
" ุหนูลับมาแล้วหรอะ ทานอะไร่อนไหมะ " ุยายนม ุยายทีู่แลผมั้แ่เิ
" เี๋ยว่อน็ไ้รับ ุยายนมรับ ุพ่อับุแม่ท่านลับมาหรือยัรับ "
" ุท่านำลัลับมาแล้ว่ะ รถิวันนี้เลยลับมา้า่ะ "
" รับ ั้นผมอไปอาบน้ำ่อนนะรับ " ผมเินึ้นห้อ
Line ~
ผมหยิบมือถือึ้นมาู เป็นไลน์รูปมืออน ื่อ Number_one ทัมา
Number_one
ผมิถึุ
ผม้อารุ
Win_na
ผมลัวแล้วอย่ายุ่ับผมเลยนะรับ
ผมพิมพ์ทั้น้ำาผมลัวเามารับผมไม่รู้ว่าเาเป็นใร ผมลัว ผมลัวริๆ
Number_one
แล้วเอันนะรับ วินนี่
" ฮึ! ะุพ่อุแม่รับวินลัว ฮือออลัวแล้ว " ผมผมร้อไห้อหมอนผมหวาลัวเา เาามผมไปทุที่อนที่ผมอยู่ม.2 เาส่รูปผมในทุๆารระทำ อนเรียน อนิน้าวที่โรอาหาร อนลับบ้าน แม้ระทั่อนเ้า่ายลูเสือ อนผมนอนเาถ่ายรูปผมส่มาให้ในวันที่ลับา่าย ้านหลัรูปมี้อวามว่า (อนนอนทำไมน่าฟันานี้หล่ะรับ) เาหายาผมไปั้นานแล้ว แ่อนนี้เาำลัลับมา.. ผมะทำไี ผมลัว
# มือใหม่นะะ
ความคิดเห็น