คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่1 รักข้างเดียว
ิ๊!
เสียลิฟ์ัึ้น่อนประูะเปิออ ปราร่าสวยเ็ี่มีน้ำมีนวล อยู่ในุเรสสายเี่ยวสีส้ม รอเท้าส้นสูสี่นิ้วยิ่เสริมให้รูปร่าอเธอูสวยส่าวนมอ
เธอือมะปรา ผู้่วยเฟสาวสวยแห่ร้านอาหารไทยฟิวั่นื่อั นอาหน้าาสะสวย หุ่นีอย่าับนาแบบ และสไล์ารแ่ัวที่ั้านเป็นัวอัวเอแล้ว เธอยัมีฝีมือารทำอาหารที่ยอเยี่ยม ถึอย่านั้นมะปรา็ไม่ิะยับัวเอึ้นมาเป็นเฟ หรือโยย้ายไปทำานในร้านอาหารที่ให่ว่านี้ แม้ว่าะมีนมาเสนอโอาสีๆ ให้อยู่หลายรั้ เพราะหัวใอเธออยู่ที่าวเหนือ เฟเ้าอร้านอาหารที่เธอทำานอยู่นั่นเอ
เาและเธอรู้ัันมาหลายปีแ่เา็มอเธอเป็นเพียเพื่อนที่แสนี เมื่อผู้ายที่เธอหลรัมานานลับไม่เยมอเธอในานะผู้หินหนึ่ แล้วะให้หิสาวนนี้ทำอย่าไรไ้…
มะปราออาลิฟ์ เิน่อไปนสุทาเิน อนโห้อในสุอั้นสิบห้า ือที่พัอเธอ หิสาวรหัสแล้วเปิประูห้อามปิ ้านในมืสนิทเพราะเธออยู่ที่นี่นเียว
เยมีนถามอยู่หลายรั้ว่า “อยู่นเียวไม่เหาเหรอ?”
และทุรั้ มะปราะส่ยิ้มหวานพร้อมับอบว่า “วามเหาับเธอเป็นเพื่อนสนิทัน”
อันที่รินสวยอย่าเธอถ้าิอยาะมีู่็ไม่ใ่เรื่อยา หาแ่เป็นัวเธอเอนั่นแหละที่ไม่ิอยาะมี เธอเยบอับัวเอว่า…
“ถ้าเป็นไ้เพียเพื่อนอเา ัน็ะเป็นเพื่อนอเาอยู่อย่านั้น ไม่ิะไปเป็นแฟนอนอื่นหรอ”
มะปราเปิไฟทุวที่มีในห้อ าม้วยารเปิเพลแ๊ บรรเลึ้อทำลายบรรยาาศเียบเหาวนหหู่ ิบไวน์เพิ่มวามผ่อนลาย ่อนะโย้ายทีวาทีเ้นรำามท่วทำนอ
ปลเปลื้อเสื้อผ้าที่ใส่ทำานมาทั้วันนเหนื่อยล้า มือเรียวยแ้วไวน์ึ้นระื่มรวเียวหม วามเปรี้ยว ม เือลิ่นแอลอฮอล์่วยให้วามเปลี่ยวเหาไหลลอไปไ้ เธอเริ่มหายใหายอสะวึ้น ทอายลบนเียนาให่อย่ารื่นรมย์
วามร้อนรุ่ม่อยๆเพิ่มึ้นภายในายแม้ะเปิเรื่อปรับอาาศนเย็น่ำ อาะเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์ที่ทำให้มะปราเริ่มรู้สึวูบวาบามไปามผิวเนื้อ เธอยมือึ้นสัมผัสร่าายัวเอ ลูบไล้้นอระห ยาวมานถึทรวอ พอเริ่มรู้สึีึนวลึอยู่อย่านั้น มืออี้าว้าโทรศัพท์มือถือึ้นมาเปิหาลิปวิีโอสำหรับผู้ให่่วยระุ้นอารม์
มะปราแะนิ้วโป้สไล์หน้าอไปเรื่อยๆ หน้าปลิปเป็นายหิหลาย่อหลายู่ ำลัร่วมรั้วยท่วท่า่าๆนาๆ ทว่า็ยัไม่มีลิปไหนเรียวามสนใาเธอไ้สัที
รืน…รืน…
อยู่ๆหน้าอ็ปราื่ออาวเหนือ เาโทรมาหาเธอทำไมอนนี้นะ แม้ลึๆะรู้สึีใ แ่มะปรา็พ่นลมหุหิ
“แ่ะ่วยัวเอ็้อมาััหวะเหรอ”
มะปราหัวเราะับวามิโ่ๆอัวเอ่อนะรับสาย
“ฮัลโล”
(เป็นไบ้า ุถามเรื่อนั้นให้ผมหรือยั) นปลายสายถามอย่าร้อนใ
“เรื่ออะไระ” เธอรู้แ่แสร้ไม่รู้ เพราะลำบาใที่ะอบ
แ่นถามยัี้ไม่ถอย (น้ำหวานเาิยัไับผม)
“น้ำหวานเามีแฟนแล้ว่ะ”
(อ้าว แล้วที่เายิ้มๆ เินๆ อนที่ผมถามเรื่อ็อโแลล่ะ)
มะปราะั แ่พยายามพู้วยน้ำเสียปิ
“เอาเป็นว่าเฟเ้าใผิไปเอแล้วัน”
(ุหมายวามว่ายัไ)
“เรื่ออสาวๆ เฟอย่ารู้เลย” มะปราบ่ายเบี่ย “แ่นี้่อนนะะ ันมีธุระ”
(ธุระอะไร)
“เรื่ออสาวๆ เฟอย่ารู้เลย” มะปราย้ำเสียแ็ “บาย่ะ” เธอรีบวาสาย่อนะระบายลมหายใยาวอย่า้อารปลปล่อยวามอึอัในใ
็อโแลใส่ไวน์ที่าวเหนือมอบให้น้ำหวานเอับมือ โยหวัะใ้บอวามในใ แ่มันลับทำให้เธอ้อเป็นอายอีน
มะปราะล้าบอาวเหนือไ้ยัไล่ะว่าอาารเินอายอน้ำหวานอนถูถามเรื่อ็อโแลนั้นแท้ริเิาอะไร
ำถามอาวเหนือระุ้นวามทรำ ภาพายอันเป็นที่รัปราอยู่รหน้า เธอะสบาหวานึ้ สัมผัสูบรุเร้า
มะปราเริ่มินนาาราม ยมือึ้นแะริมฝีปาัวเอ
แล้วถ้าเป็นาวเหนือล่ะ…เาะูบเธออย่าไร…
สัมผัสอเาะอ่อนโยน บริมฝีปาเบียแนบไปับลีบปาอวบอิ่มอเธอ สอมือหนาประอใบหน้าอเธอไว้ ในะสอปลายลิ้นอุ่นเ้ามาในโพรปา บรรวาระหวัไปทั่ว ่อยๆ ลิ้มิมรสเธอทีละนิ ทีละนิ
เาะลูบไล้เธออย่าอ่อนโยน นวลึไปทั่วร่าอย่าเบามือ ระิบำหวานที่้าหู พ่นลมหายใอุ่นๆ ร้นอ
มะปราหลับาพริ้ม เลื่อนฝ่ามือเรียวไปามเรือนร่าอัวเอที่อออาารวูบวาบหวิวไหว ่อนะหยุสอมืออยู่ที่เ้าเ่ ำยำสอเ้ารุนแรึ้นเรื่อยๆ ามระแสอารม์ที่เร้าร้อนึ้นเรื่อยๆเ่นัน
“อ๊า…เฟ รนั้นแหละ”
เธอรวราะเลื่อนมือ้าหนึ่ลไป้าล่า แะปลายนิ้วสะิลึปุ่มระสันอัวเอ
“อืม…อย่านั้นแหละ…ใส่เ้ามาเลย…ัน้อารุ…าวเหนือ”
นิ้วยาวสอเ้าร่อรัในทันที วามเสียวสะท้านเล่นานะหิสาวหายใผิัหวะ อึใ่อมาเธอึ่อยๆ ยับนิ้วเ้าและออ้าๆ
ร่อสวาทอเธอเริ่มระุอุบๆ มะปราึหมุนนิ้ววานเป็นวลมอยู่ภายใน ทุารสัมผัสเร้าอารม์ปรารถนานแทบลั่ หายใแรนหน้าออวบระเพื่อมไหว มืออี้าบีบยำรุนแร ใ้ปลายนิ้วี้และนิ้วโป้บี้ลึเม็ยออสีมพู
“ี๊ เสียวั…าวเหนือ…ระแทเ้ามาอี…ันรัุ”
สิ้นประโยมือเรียว็สอนิ้วที่สอามเ้าไป ่อนะเร่ัหวะสอระทั้นถี่ๆ ไม่ี่อึใ่อมาเธอ็สูปา ร้อราอย่าสุสม
“ี๊ เสร็แล้ว…าวเหนือ…ันเสร็แล้ว”
หิสาวหอบหายใ ทอายบนเียอย่าับะมหายเ้าไปในนั้น ภายในร่าายยัระุอรัไม่หยุ แ่เธอไม่ไ้สนใอี่อไป เพียแ่หลับาพริ้ม และึมับวามสุแม้ว่ามันะเป็นแ่ินนาารอเธอเพียฝ่ายเียว็าม…
ความคิดเห็น