คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
1เรื่อนี้เป็นเรื่อที่ 2 ที่ส่เ้ามาาุุ๊ิ๊ เพิ่เิึ้นไม่ี่ปีนี้เอรับ ุุ๊ิ๊เล่าว่า.. ืนนั้นาิๆ ผมะพาันไปบ้านอน้าาย แถวๆ ลอ 17 อำเภอบาน้ำเปรี้ยว ัหวัะเิเทรา เพราะวันรุ่ึ้น ะมีานทำบุบ้านน้าายแ่เ้า ผมอาสาเป็นนับรถไปส่าิๆ.. ็เินทาออาบ้านผม ที่เหนออ ประมา 4 ทุ่มว่าๆ ไ้ เส้นทาที่ผมผ่าน มันะเป็นเส้นทาลั ที่ใ้ผ่านไปออลอ 17 ไ้ ไวว่าทาปิรับเส้นทานี้ เป็นทาที่ถนนไม่่อยะี เพราะรถให่ๆ อบมาวิ่เส้นนี้ันเยอะ.. สอ้าทา ส่วนให่เป็นทุ่นา สลับับบ้านน าไปยัพอมีรถวิ่สวนอยู่บ้า แ่ว่าะไปถึที่หมาย ็ห้าทุ่มว่าแล้วรับ พอส่าิเสร็ ผม็้อลับับหลานันแ่ 2 น เพราะผม ับหลานแ่มาส่เท่านั้น.. าลับ บนถนนเส้นเิมแทบไม่มีรถสวนมาเลย ไฟทาามถนน ยัพอมีิอยู่บ้า แ่พอถึทาแยที่ะเ้าทาลั ไฟทาหายไปาถนนละรับผม็ับรถเ้ามาทาลัามปิ.. บนถนนเส้นนี้ ะมีศาลาเยอะรับ ศาลาเ่าๆ ที่ไว้ให้นรอึ้นรถ ามนบทนั่นละรับ หลานผมนั่รถมัน็ไม่มีอะไรทำ มันเลยนับศาลา าม้าทาเล่นๆ ็นับไป ‘ศาลาที่ 1’ พอับไปเรื่อยๆ มัน็นับไปเรื่อย ไ้ยินทีแรผม็ไม่ไ้ิอะไร ไฟทาไม่มี มืมา แ่หลานผมาีมารับ ศาลาะมืนาไหน มัน็นับไม่พลา รวมไปถึ นที่อยู่บนศาลา้าทานั้น้วย..ทุรั้ที่หลานผมมันนับ ผม็มอนะรับ แล้วู่ๆ มัน็พูับผมว่า ‘ทำไมผู้หินเิม ถึนั่รถมาลที่อีศาลานึไวั?’ ผมนี่ใเลยรับ ว่าเห้ย เ็มันเห็นอะไรแน่ๆ เลย.. ผมเลยถามมันว่า ผู้หิเป็นยัไ แบบไหน มัน็บอว่า ‘ใสุ่ระโปรสีาวๆ อะ ผมเห็นมา 2 ศาลาแล้ว’ ามประสาเ็ ผมว่ามันไม่น่าะโหหรอผม็เริ่มใอไม่ีแล้ว.. ฟัาที่หลานผมนับอยู่ ็ผ่านมา 4 ศาลาแล้วรับ แ่ผมไม่ล้าถามมันว่า ยัเห็นผู้หินนั้นอยู่ไหม? ลัวมันะอบว่าเห็น ็เลยับรถไปแบบเียบๆ พอมาถึ ศาลาที่ 5 ผมลอหันมอเ้าไปที่้าในศาลา เท่านั้นแหละรับ เห็นเลยเ็มสอา เป็นผู้หิุระโปรยาวสีาว ผมยาว แ่ไม่เห็นใบหน้าเพราะมืมา ยืนอยู่หน้าศาลา ูเหมือน้อเม็มาที่รถผมเลย..
ผมใมา รีบับรถเลยไป หลานผมพูึ้นมาทันทีว่า ‘เาโบรถเรา้วย น้าไม่อรับเาหรอ’ ผมยิ่มั่นใเลยว่า สิ่ที่หลานผมเห็น น่าะเป็นอะไรที่ไม่ใ่นแน่ๆ ผมรีบับรถเร็วึ้น ให้พ้นาถนนเส้นนี้ทันที นเือบะถึทาแย ึ่เป็นทาออแล้วรับ ผมมอเห็นอีศาลานึ นี่ือศาลาสุท้าย ่อนะออาถนนเส้นนี้ ศาลาที่ 6..ผมนี่ ใไม่อยุ่ับเนื้อับัวแล้วรับ ลัวมา พอะับถึศาลา ู่ๆ ผม้อเห็นเหมือนเา วิ่ออมาาศาลา! ออมาอย่าเร็วเลยรับ เหมือนะวิ่ัหน้ารถผม ผมเหยียบเบรระทันหัน สุัวเลย เพราะผมนึว่านริๆ วิ่ัหน้ารถ แ่เมื่อรถหยุสนิทลาถนน ผมลับไม่เห็นอะไรเลย.. มอไป้ายเห็นศาลาพอี และมอูที่หลาน ว่าเป็นอะไรไหม แ่็ไม่เป็นอะไร มันมอเ้าไปที่ัวศาลารับ ผมลั้นใถามมันว่า ‘เห็นอะไร?’ มันบอ ‘พี่ผู้หิ เาอยาะไปับเรา้วย..’พอฟับ ผมรีบออรถอย่าไวเลย นับมาถึแยลับหนออ รีบับลับบ้านทันที พอมาถึบ้าน ผมถามหลานว่า รู้ไ้ไว่าเาะอมา้วย หลานผมอบ ‘เายืนอยู่ทุศาลาเลย มอมาที่รถเรา พอมาถึศาลาที่ 5 เาเอามือทาบระเรีย อยู่้าๆ ผมลอทาเลย นน้าหยุรถที่ศาลาสุท้ายรับ’ ฟัอย่านั้น ผมนี่รีบลไปูรถเลยรับ และสิ่ที่เห็นือ ที่ระหน้า่าฝั่นนั่ มีรอยเหมือนมือน ปาไปมาเ็มไปหม นหัวผมนี่ลุเลยรับ!
ความคิดเห็น