นางรองที่รัก

เด็กใหม่(1)

ใครๆก็ต้องมีรักแรกกันบ้างล่ะ ก็อยู่ที่ว่าจะสมหวังหรือจะไม่สมหวัง แต่คุณรู้มั้ยว่ารักแรกของฉันน่ะ....มันไม่สมหวัง ฉันไม่เหมือนนางเอกเรื่องอื่นหรอกนะ ฉันไม่สมกับการเป็นนางเอกด้วยซ่ำ ฉันน่ะ..เหมาะกับบนางรองมากกว่า

6 ปีก่อน

(ตอนเช้า)

"รุ้งจ้าาาาาาา!!" เสียงแหลมๆที่ตะโกนมา พร้อมเสียงฝีเท้าที่วิ่งมาทางฉัน ก่อนที่จะมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันรีบเอามีไปปิดที่ปากของคนๆนี้ ก่อนจะพูดขึ้น "บัว! แกจะเสียงดังทำไมเนี่ย?! คนมองหมดแล้ว"

"แหมๆ แกพูดดังกว่าฉันอีกนะ ฮ่าๆๆๆ" 'บัว' เพื่อนสนิดที่คบกันมาตั้งแต่เล็กๆ 'เพื่อน'สนิดคนเดียวของฉัน "มีอะไรหรอ?"

"ก็มีอะสิแก! มีเด็กใหม่จ้าาาซึ่งนางหล่อมากกกก"

"หล่อ?? ผู้ชายหรอ?" ฉันทำหน้าตกใจนิดๆก่อนจะถามบัวต่อ "ห้องฉันหรอ?" ฉันอยู่ห้อง ม.5/2ส่วนบัวอยู่ห้องม.5/4"เออสิแก!!"

"พาไปดูหน่อยได้ปะ?!?!"

"ได้สิ! ไปเร็วๆๆ" บัวคว้ามือฉันแล้วรีบวิ่งขึ้นตึกไปและตรงไปที่ห้องม.5/2 "นั้นไงแก!!" ฉันรีบมองหาก่อนจะรู้ตัวว่า ผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่ข้างๆที่นั่งฉัน!!

"นะ..นั้นข้างๆที่นั่งฉันนิ?!!"

"ห้ะ?! จริงด้วย!" ไม่รู้ทำไม..หัวใจฉันถึงได้เต้นแรงขนาดนี้??

กรี๊งงงงงงงงงงงงงงง!!!

เสียงกริ่งดังลั่นทั่วตึก ก่อนที่ทุกคนจะวิ่งกลัยห้องไปกัน "รุ้ง! ฉันไปก่อนนะ บาย!"

"โอเคๆ บาย" พอพูดจบบัวก็รีบวิ่งกลับเข้าห้องของตัวเองไป โอเค! ได้เวลาเข้าห้องแล้วสินะ!

ฉันเดินเข้าห้องและไปนั่งที่ เด็กใหม่นอนฟุบอยู่..แต่ปัญหาคือ!! เด็กใหม่นอนหันหน้ามาทางฉันและที่สำคัญเลยก็คือ...เด็กใหม่ทำไมมันถึงหล่อขนานนี้เนี่ย?! จมูกโด่ง ผิวขาว หน้าไม่มีสิวเลยสักนิด ผมสีดำๆออกน้ำตาลเบาๆ ขนตายาวด้วยแฮะ ฉันรู้ตัวอีกทีว่าฉันก็มานอนฟุบหันหน้าเข้าประจันกับเด็กใหม่พอดี

     ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

ฉันไม่เคยใจเต้นแรงแบบนี้มานานแล้ว! >////< ทำเอาฉันสะดุ้งจนมือเผลอไปปัดโดนกล่องดินสอตกลงพื้น

ปัก!

ฉันรีบเก็บกล่องดินสอที่ตกขึ้นมาว่างไว้ที่เดิม ก่อนที่ฉันจะหันเข้าไปสบตาเด็กใหม่อย่างจัง! "ขอโทษที่ทำให้ตื่นนะ>~<" ทำไมใจมันเต้นแรงจังเลย!!

"อืม" อืม??? อืม?!! แค่ตอบคำเดียวก็ทำเอาฉันใจเต้นแรงกว่าเดิมอีก!

ตึก ตึก ตึก

แอดดดดดดด

ฉันรีบหันไปมองที่ประตูก่อนจะเห็นเพื่อนๆเริ่มเดินเข้ามากันเต็มไปหมด ฟู่~~~ โล่งอกไปที

.

.

.

(ตอนกลางวัน)

"รุ้ง ไปกินข้าวกัน"

"ไปก่อนเลยจ้ะ^_^"

"โอเค"

เพื่อนๆออกไปหมดห้องแล้ว..เหลือแต่ฉันกับเด็กใหม่

"ไม่ไปกินข้าวรึไง?"

จู่ๆเด็กใหม่ก็เอ่ยปากพูดกับฉันเฉยเลย?!

"อะ..เอ่อ...คือฉันระ..รอเพื่อนอยู่น่ะ!!" 

"อืม" อืม?? อืมอีกแล้วหรอ?! เด็กใหม่ลุกขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องไป

"อะไรของเค้า?"

.

.

.

(ตอนเย็น)

เห้ยยยยยยย วันนี้เวรฉันอีกแล้วหรอเนี่ย~ เบื่อจัง

เวรวันนี้ 6คน แต่ฉันทำอยู่คนเดียว=_= สุดยอดเลยแฮะ^~^

ตึก ตึก ตึก

แอดดดดดด

ฉันหันไปทางประตูก่อนจะเห็นเด็กใหม่? เด็กใหม่นี่มาทำอะไรตอนนี้???

"นะ..นาย?"

"ครูบอกให้ฉันเป็นเวรวันนี้" เสียงเย็นชาของเด็กใหม่ทำเอาฉันกลัวเบาๆเลย พอเด็กใหม่พูดจบก็เดินไปหยิบไม้กวาดมากวาด เอ๊ะ! พอได้เห็นเด็กใหม่แบบนี้ก็พึ่งทำให้ฉันรู้ว่า เด็กใหม่ก็สูงเหมือนกันนะเนี่ยน่าจะประมาณ..."182?"อุ๊บ! อะไรเนี่ย! เผลอพูดสิที่คิดออกไปเฉยเลย! "185" จู่ๆเด็กใหม่ก็พูดขึ้นมา แต่เดี๋ยวนะ ฉันยังไม่รู้ชื่อเด็กใหม่เลยนี่! "เอ่อ...ว่าแต่นาย...ชื่ออะไรหรอ?"

"เว็ป"

"ห้ะ?" เด็กใหม่เดินเข้ามาใกล้ฉันเลื่อยๆ ฉันรีบถอยหลังก่อนจะไปโดนกำแพง และตอนนี้เด็กใหม่ก็มายืนอยู่ข้างหน้าฉันใช้มือข้างขวามาแปะไว้ที่กำแพง ตอนนี้ปลายจมูกของเราอยู่ห่างกันนิดเดียวก่อนที่เด็กใหม่จะ.....!!!

"เว็ป ฉันบอกว่าชื่อ'เว็ป"

"วะ..เว็ปหรอ?"

"อืม เธอล่ะ?"

"ระ..รุ้ง ฉันรุ้ง" เว็ปไม่ได้พูดอะไรเขาเดินกลับไปกวาดพื้นต่อ ปล่อยให้ฉัน..ใจเต้นแรงอยู่คนเดียว

สายลมที่พัดเข้ามาทำให้ผมของเว็ปปลิว ลมที่แซ้กเข้าไปในเส้นผม...เอ๊ะ? กลิ่นอะไรทำไมมันหอมแบบนี้นะ??? มันเป็นกลิ่นที่ยากที่จะอธิบายแต่ที่รู้ๆน่าจะมาจากผมของเว็ป มันทำให้ฉันยืนเหม่อลอยอยู่สักพักก่อนจะรู้ตัวว่าต้องทำเวร

หลังจากทำเวรเสร็จ

17:52น.

วันนี้บัวต้องไปเรียนพิเศษทำให้ฉันต้องกลับบ้านคนเดียว...เศร้าจังงงงTOT ฉันยืนมองท้องฟ้าอยู่หน้าโรงเรียน ท้องฟ้าในเวลานี้สวยจัง..ท้องฟ้าที่ออกสีแดงๆส้มๆเพราะแสงจากพระอาทิตตก

แปะ แปะ

เอ๋? จู่ๆน้ำตาฉันก็ไหล่พรากออกมา ไหล่ไม่หยุดเลย!! ทำไมเป็นงี้เนี่ย?!?! ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย?! ฉันหันหลังกลับมาทำให้เห็นเว็ปยืนอยู่ข้างหลัง(ซึ่งใกล้ฉันมากๆๆ) เขายื่นทิชชูให้ฉัน ฉันยืนงงๆสักพักก่อนจะรับทิชชูมา ฉันกำลังจะขอบคุณเว็ปแต่เขาก็เดินผ่านฉันซะไปแล้ว