JAMES (The Harry Potter Sagas) (Fanmadeตามจิตนาการของผู้เขียน)

JAMES (The Harry Potter Saga)

(ช่วงเข้าสู่โรงเรียน)

ที่สถานีรถไฟคิงครอส ชานชาลา 9 เศษ 3 ส่วน 4

พ่อครับ..ผมต้องไปแล้วจริงๆเหรอครับ เสียงของเจมส์ถามแฮรรี่ผู้พ่อด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

ใช่สิลูก..ถึงเวลาลูกจะได้สนุกกับโลกของพ่อมดแม่มดที่พ่อกับแม่เคยไปอยู่มาแล้ว

แฮรรี่ลูบไปที่หัวของเจมส์ ใช่จ้ะลูกถึงเวลาแล้วจ้ะ เพื่อนๆเยอะเลยนะ “ที่โรงเรียนมีอะไรที่ลูกคาดไม่ถึงมากกว่าบ้านของลุงรอนกับป้าเฮอไมโอนี่อีก”เสียงของจินนี่ผู้เป็นแม่เอ่ยแทรก ให้กำลังลูกชายที่จะเข้าไปเรียนที่ฮอกส์วอดในปีแรก เมื่อรถไฟฟ้าเทียบชานชาลาเจมส์ก้าวขึ้นรถไฟอย่างเข็มแข็งและเด็ดเดี่ยวเหมือนผู้พ่อและกล่าวลาพ่อกับแม่ “แล้วเจอกันตอนคริสมาสต์นะครับพ่อแม่” แฮรรี่และจินนี้กล่าวลาลูกชายผู้เป็นที่รัก “แน่นอนลูกแล้วมาฉลองกัน” ขอให้สนุกนะลูกแฮรรี่กล่าวเสริมบนรถไฟที่กำลังแล่นไปสู่จุดหมายที่โรงเรียนฮอกส์วอร์ด เจมส์ซึ่งนั่งคนเดียวอยู่ในห้องโดยสารที่แยกๆเป็นห้องๆเด็กชายผมแดงกล่าวเข้ามาทักทายด้วยน้ำเสียงดีใจ “เจมส์ ฉันเจอแกซักทีหาเกือบทั้งขบวนแล้วนึกว่าต้องนั่งจนถึงโรงเรียนคนเดียวเสียแล้ว” และนั้นคือฮิวโก้ลูกของรอนและเฮอไมโอนี่นั้นเอง “อ้าวฮิวโก้ฉันไม่เจอแกกับลุงรอนและป้าเฮอไมโอนี่ที่สถานีเลย” เจมส์กล่าวด้วยน้ำเสียงดีใจที่ไม่ต้องนั่งรถไฟเดินทางไปที่โรงเรียนคนเดียวเช่นกัน เอะว่าแต่ทำไมฉันไม่เจอแกที่สถานีล่ะ? เจมส์เอ่ยถาม “ก็ฉันมาตอนที่รถไฟกำลังจะแล่นออกอย่างฉิวเฉียดแล้วไงล่ะหลงทางตั้งนาน แล้วพ่อกับแม่แกล่ะ? เจมส์ถามกลับ “ฉันโตพอที่จะไปโรงเรียนเองได้และฉันพร้อมจะต่อสู้กับทุกสิ่งเหมือนที่พ่อแม่ของเราเคยเจอมาไงล่ะ” ฮิวโก้ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจปนทะเล้นของเขา เมื่อสองเด็กทั้งสองได้เจอกันก็นั่งคุยกันตลอดทางเพราะสนิทคุ้นเคยกันมาตั้งแต่เยาว์วัยและรถเข็นขายของได้มาเคาะกระจกเพื่อที่จะขายขนมเวทมนต์ต่างๆ เด็กทั้งสองรีบแย่งกันซื้อ การ์ดกบช็อคโกแลตที่มีหน้าตาเหล่าบรรดาพ่อมดแม่มดชื่อดังไว้พื่อสะสม และมีทั้งหน้าของแฮรี่,รอน,เฮอไมโอนีและจอร์จผู้เป็นลุงของฮิวโก้ด้วย “จะว่าไปพ่อกับแม่ของพวกเราก็ดังเหมือนกันนินา จริงมั้ย? เจมส์” ฮิวโก้เอ่ยถามเจมส์ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “แม่เคยเล่าเรื่องของพ่อแม่พวกเราให้ฉันฟัง ถ้าต้องเจอเรื่องราวที่หนักหนาสาหัสและต้องสูญเสียแบบพวกเขาฉันก็ขอไม่ดังจะดีกว่า” เจมส์ตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแบบจืดๆ เมื่อรถไฟถึงที่หมาย ได้เวลาต่อเรือไปยังประสาทโรงเรียนฮอกส์วอต แฮกริตมาต้อนรับเหล่านักเรียนชั้นปีที่ 1 ด้วยรูปลักษ์ใหญ่โต ผมยาว หนวดเคราะหนาเครอะเช่นเดิม “นี้ไงๆเจมส์ ศาสตราจารย์รูเบอัส แฮกริด เป็นอาจารย์ที่สอนวิชาดูสัตว์วิเศษไงล่ะ” ฉันพอรู้จักเขาแล้วล่ะพ่อบอกว่าหากมีปัญหาอะไรหรือการปรับตัวอะไรกับที่นี้ ศ.แฮกริด สามารถช่วยเหลือพวกเราได้ ทันใดนั้นเด็กทั้งสองคนปรี่เข้าไปทักทายและกล่าวสวัสดีแฮกริตพร้อมๆกันสวัสดี...ศาสตราจารย์ ผมชือ... และผมชื่อ... ไม่ต้องบอกฉันหรอกเจ้าหนู แฮกริดเอ่ยกลับมาก่อนที่เด็กทั้งสองจะแนะนำตัว เธอชื่อ เจมส์ ลูกของแฮรรี่และจินนี้ใช่มั้ย? และเธอคือฮิวโก้ลูกของรอนและเฮอไมโอนี่ถูกมั้ย? แฮกริดกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ เด็กทั้งสองอึ้งว่าทำไมพวกเขาไม่เคยพบกับแฮกริดเลย แต่แฮกริดกลับรู้จักพวกเขาเป็นอย่างดี ฮิวโก้สวนกลับไปด้วยน้ำเสียงทะเล้นปนสงสัยว่าทำไมรู้ดีจังครับศาสตราจารย์ผมยังไม่เคยพบกับคุณเลย “แล้วพวกเธอคิดว่าฉันไม่รู้จักกับพ่อแม่ของพวกเธอเป็นอย่างดีหรือยังไง” แฮกริดเอ่ยกลับไปด้วยอารมณ์ยิ้มแย้มตามประสาผู้ใจดี เธอเองจมูกโด่งทรงผมเหมือนพ่อของเธอที่เข้ามาเรียนที่วันแรกไม่มีผิดและเธอก็หัวแดงตาโตเหมือนกับพ่อของเธอไม่มีผิดเช่นกัน เด็กทั้งสองก็ยิ้มออกมาและรู้สึกสบายใจกับที่นี้มากขึ้น เมื่อถึงประสาทเด็กนักเรียนทุกคนต้องเข้าที่ห้องโถงใหญ่เพื่อรับประทานอาหารค่ำ และมีพิธีการกล่าวต้อนรับนักเรียนจาก ศาสตราจารย์มิเนอร์ว่า มักกอนนากัลป์ ผู้ซึ่งเป็นอาจารย์ใหญ่ในปัจจุบันของโรงเรียนเวทย์มนต์ฮอกส์วอตแห่งนี้ และเมื่อมาถึงพิธีการสำคัญนั้นก็คือพิธีคัดสรรนักเรียนเข้าสู่บ้านแต่ละหลังตามธรรมเนียม ถึงคิวของฮิวโก้ก่อนที่จะออกไปคัดสรรบ้านโดยหมวกคัดสรรนั้นเอง .....กริฟฟินดอร์!!! ฮิวโก้ถูกคัดสรรตามผู้เป็นพ่อและแม่ตามที่ตนเองตั้งใจไว้ และเมื่อมาถึงคิวของเจมส์ เขาค่อนข้างกังวลเป็นอย่างมากที่จะต้องไปอยู่ในบ้านสลิธีริน ซึ่งเป็นบ้านที่เขามีความผิดๆมาตลอดว่าเป็นบ้านที่พ่อมดที่ทำชั่ว ทำเลวได้เคยอยู่มาก่อน ซึ่งแฮรรี่ก็เคยได้บอกกับเจมส์ไว้ว่า “คนจะเลวไม่ได้เกี่ยวกับบ้าน และยกตัวอย่างสเนปที่เป็นชื่อกลางของอัลบัสว่า เป็นคนที่น่านับถือมากและก็มาจากบ้านสลิธีรินเช่นกัน” ก็ตามที เมื่อเจมส์ได้รับการสวมหมวกเพื่อคัดสรรบ้าน หมวกได้พูดคุยกับเขาเหมือนตอนที่ผู้เป็นพ่อได้เคยในตอนคัดสรรเช่นกัน “เจ้าคือลูกของแฮรรี่และจินนี่ใช่มั้ย ดูเจ้ากลัวมากนะที่ได้ไปอยู่บ้านสลิธีริน ไปอยู่ดีมั้ย ฮะฮะฮ่า” หมวกคัดสรรพูดอย่างยียวน แต่จะว่าไปบรรพบุรษและพ่อแม่ของเจ้าก็อยู่บ้านกริฟฟินดอร์ หากเลือกไปอยู่บ้านอื่นอาจจะผิดธรรมเนียมไปหน่อย งั้น กริฟฟินดอร์!!! หมวกคัดสรรประกาศบ้านของเจมส์ สีหน้าของเจมส์ดูโล่งใจเป็นปลิดทิ้ง ที่ได้อยู่กริฟฟินดอร์ไม่ต้องไปอยู่สลิธีรินที่เขากังวลนักกังวลหนาแล้ว เมื่อเสร็จสิ้นพิธีคัดสรรและรับประทานอาหารค่ำนักเรียนทุกคนก็ได้เข้าสู่หอพักตามบ้านของตนเอง สีหน้าและท่าทางของฮิวโก้ดูจะตื่นเต้นกับบันไดที่ขยับได้และรูปภาพในประสาทที่สามารถพูดคุยได้อย่างมาก แม้เขาเองจะเคยได้รับฟังจากคำบอกเล่าของโรสผู้ซึ่งเป็นพี่สาวซึ่งจบไปแล้ว

ก็ตาม เมื่อทั้งสองเข้าห้องพักที่จะต้องนอนรวมกันกับเพื่อนร่วมห้องอีก 3 คน เจมส์ด้วยอาการที่นอนไม่หลับ

คงเป็นเพราะแปลกที่ไม่เหมือนบ้านที่จากมา “เป็นอะไรเจมส์คิดถึงพ่อแม่งั้นเหรอ?” ฮิวโก้เอ่ยถาม

“เปล่าหรอก ฉันแค่คิดว่าฉันต้องเจออะไรที่นี้บ้างต่างหากล่ะ” เจมส์ตอบกลับด้วยสีหน้าครุ่นคิด นายคิดมากไปแล้วน่ะเจมส์ ตอนนี้สถานการณ์ทุกอย่างมันไม่มีอะไรวุ่นวายเหมือนกับตอนพ่อแม่เราอีกต่อไปแล้ว

ปัจจุบันพ่อของแกก็เป็นมือปราบมาร มือ 1 ที่ทำงานอยู่ในกระทางเชียวนะและแม่ของแกก็เป็นถึงอดีตนักควิสดิชและปัจจุบันก็ยังเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับข่าวคราวในวงการควิซดิชอยู่เช่นกัน “ไม่ต้องคิดมากสนุกกับทีนี้เหมือนฉันเถอะ เจมส์” ฮิวโก้พูดให้กำลังใจแก่ผู้เป็นเพื่อนซี้ “เอ่อ ฮิวโก้ พรุ่งนี้เห็นรุ่นพี่ได้บอกว่าจะมีการคัดตัวนักกีฬาควิซดิชของกริฟฟินดอร์ ฉันว่าจะฉันจะไปลองคัดดูแกไปกับฉันมั้ย? เจมส์เอ่ยปากชวนฮิวโก้

“แน่นอนอยู่แล้วเจมส์ ฉันมาที่นี้ก็เพราะควิซดิชนี้แหละ ฉันจะได้ลงเล่นให้กริฟฟินดอร์และอยากตีลูกบัดเจอร์อัดหน้าพวกสีริธีรินเต็มแก่แล้ว” ฮิวโก้กล่าวอย่างฮึกเหิมอินในอารมณ์ของตัวเอง “ฉันว่าเราได้เวลานอนแล้วล่ะ ราตรีสวัสดิ์ฮิวโก้” เจมส์พร้อมที่จะเข้านอน “ราตรีสวัสดิ์ไอ้เพื่อนยากลูกของมือปราบมารมือ1” ฮิวโก้ทื้งทายก่อนหลับตาอย่างยียวนตามประสาอีกครั้ง ที่สนามควิซดิชฮอกส์วอต มีการซ้อมทีมกันระหว่างกริฟฟินดอร์และเรเวนคลอ ซึ่งพร้อมด้วยการคัดผู้เล่นใหม่ด้วย “สวัสดีรุ่นน้องทุกคน ฉันชื่อกรอเจียส มิลเลอร์ เป็นหัวหน้าทีมควิซดิชของกริฟฟินดอร์ในปัจจุบัน” ทุกคนคงจะพอรู้เกี่ยวกับทีมของเราแล้วนะ ว่าทีมของเรานั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหนไม่ว่าจะกี่ร้อยปี ห้าสิบปี หรือ ยี่สิบปีที่ผ่านมา เพราะฉะนั้นไม่ใช่งานง่ายของพวกนายทุกคนแน่ๆที่จะเข้าทีมเรา กรอเจียส กล่าวด้วยน้ำเสียงดุดันจริงจังอย่างมาก “ไหนๆพวกนายเล่นตำแหน่งอะไรกัน และชื่ออะไรกัน?” กรอเจียสชี้มาที่เจมส์และฮิวโก้ “ผมชื่อเจมส์ ซีเรียส พอตเตอร์ อยากเล่นตำแหน่งซีกเกอร์ครับ” ฮ๊ะ?นายว่าไงนะ นายคือลูกชายของแฮรรี่ พอตเตอร์ ผู้ซึ่งเคยล้มคนที่คุณก็รู้ว่าใคร และอดีตตำแหน่งซีกเกอร์ของกริฟฟินดอร์ใช่มั้ย? กรอเจียสเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น “ใช่ครับ” เจมส์ตอบ “เอาล่ะงั้นมาลองดูกันหน่อยว่านายจะเจ๋งเหมือนกับพ่อของนายรึเปล่า” กรอเจียสกล่าว

เจมส์ลงเล่นในตำแหน่งซีกเกอร์ และฮิวโก้ก็ได้ลงเล่นในตำแหน่งบีตเตอร์ตามที่ใจปรารถนา เมื่อเข้าสู่เกมนั้นเองเจมส์ได้ฉายแววการเป็นซักเกอร์คนใหม่โดยทันที เขาทำลายสถิติจับลูกโกลเดนท์สนิซได้ภายในเวลา 13.47 นาที ซึ่งเป็นสถิติที่ไวที่สุดของเกมควิซดิชในฮอกส์วอต เหล่านักเรียนที่เข้ามาชมการคัดเลือกในวันนี้ทุกคน ต่างตื่นเต้นในสิ่งที่เจมส์ทำได้กันเป็นอย่างมาก และนั้นเองเจมส์ได้รับคำประกาศจากกรอเจียสอย่างเป็นทางการว่าให้เจมส์เป็นซีกเกอร์คนใหม่ของกริฟฟินดอร์ เช่นกันกับฮิวโก้ที่ได้เป็นบีตเตอร์คนใหม่เช่นเดียวกัน..