คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6 ข้อดีข้อเดียว nc
ทันทีที่ร่าสูเินมาหยุ้าเีย วามลัวทำให้ทิารถอยรูไปอีฝั่ ผลุนผลันลาเียเพื่อวิ่ไปที่ประู หลลืมไปสิ้นว่าอนนี้ทั้เนื้อทั้ัวเธอล่อน้อนเปล่าเปลือย
ทว่า ยับไ้ไม่ี่้าว เอวอถูว้า้วยมือให่ ร่าบอบบา็ถูเหวี่ยหวือึ้นมาบนเีย
“ว้าย!”
ราเมศามึ้นมาร่อมร่าเล็
“ยัทำเ่อีนะ”
“ะ...แ็รู้ว่าันเป็นใรแล้ว โอ๊ย!”
“พูับผัวนแรให้มันี ๆ หรืออยาะมีผัวเพิ่มอีหลาย ๆ น”
น้ำเสียเยือเย็นทำให้ทิารสะอึ ในใอยา่น่า ทำร้ายปีศารหน้าให้สาสมับสิ่ที่เาทำ แ่เหุาร์เลวร้ายที่ผ่านมาบอเธอว่าผู้ายนนี้เลวยิ่ว่าาานาุมนร วามทรมานที่ไ้รับมันยิ่ว่าาย
“ปละ ปล่อยันไปเถอะ ันะไม่พูเรื่อแ เอ๊ย ุับใร อย่า่าันเลยนะ ุทำร้ายัน เหยียบย่ำศัิ์ศรีอันนานั้นแล้ว ยัะเอาอะไรอี”
“หึ ิว่าพรหมรรย์อเธอมี่านัเหรอ”
ราเมศับหน้าแ่ำ บีบแ้มแร ๆ แม้รับรู้ไ้ถึผิวร้อนผ่าวอสาวน้อย แ่เาไม่สนใ
“ปละ ปล่อยันไปเถอะ” อร้ออู้อี้ น้ำาไหลออมา
“ทำให้ันพอใสิ”
ร่าหนาหยััวึ้น ปล่อยมือาแ้มนุ่ม วาามไปทั่วร่าาวผ่อ ท่ามลาแสสว่า สาวน้อยรหน้ามีรูปร่าสมส่วน ผิวพรรเนียนละเอีย ยอออวบใหู่ัน หน้าท้อแบนราบ เอวอ เนินสาวอวบอิ่มยั่วอารม์ แม้อนนี้มันะแ้ำาารถูเาระแทระทั้นเมื่อืน ราเมศหาไ้สนใสสาร
้อีเียวที่เามอเห็นในัวผู้หิรหน้าือ ร่าายเธอทำให้เาสุสมไ้
ทิาหวาผวา ัว หนีบาเ้าหาันสุฤทธิ์ ใ้มือปิบัหน้าอ แม้ใบหน้ามเ้มะเยา ท่าทาอเาเหมือนผู้ล่าที่ำลัพิาราเหยื่ออมัน
“ไม่นะ! ไม่เอา อย่า อ๊ะ!”
สาวน้อยส่เสียวิวอน แ่็ไม่ทำให้อสูรหน้าายเห็นใ เาับาเรียวาว้าออ ะปบมือหยาบใหุ่มำพื้นที่แ้ำ เรียวปาแสยะยิ้มเมื่อไ้ยินเสียร้อาร่าเล็ เสียที่บ่บอว่าเธอเ็บปวมาว่าระสัน
ราเมศใ้ร่าายหนาให่อัวเอแทรลาหว่าาาวใ้ายแร่ันท่อนาาวทั้สอให้ถ่าอ้า ยึโนาอ่อนรึไว้ไม่ให้เ้าัวระถัวีเ้ร่าหนีไ้ อีมือลูบไล้ปาป่ายไปทั่ว่ออไม้สาว ไม่นานร่อสวาทับหลั่หยาน้ำหล่อลื่นสีใสออมา
“ร่าายเธอื่อรว่าปานะ”
ทิารส่ายหน้าระริ พยายามะึมือให่ออแ่ไม่เป็นผล วามเ็บเสียวาารถูบี้ลึถูไถทำเอาร่าายเธอสั่นเทา พอเาผละมือออไป ึสายรัเสื้อลุมออ เผยเรือนายแร่แน่น้วยลอนล้ามเนื้อและส่วนร้ายาให่โ ้อนเนื้อในอ้ายเ้นรึโรม หวาผวาและหวั่นลัว
“ไม่!”
ราเมศเพียเหลือบมอสีหน้าหวาลัว้วยสายาเย็นา เาอบำแ่นายให่ที่แ็ืนรูสาว ส่วนปลายอวบบานบบี้ใส่ร่อแ้ำ
“ะ เ็บ ไม่เอา...” น้ำาไหลพราอาบสอแ้ม พยายามหนีบาเ้าหาันสุฤทธิ์
ายหนุ่มระุยิ้มเย็น ยอมผละออห่าแ่ยับึ้นร่อมทรวออวบ ะปบมือบีบแ้มแนปาอิ่มเปิเผยอ เาับแ่นายให่ถูไถลีบนุ่ม่อนะสอใส่เ้าไปในโพรปาอุ่น
สาวน้อยหลับาปี๋ ืนหน้าหนีไม่ไ้ ใ็ิอยาะัส่วนน่ารัเียนั่นให้า
“ถ้าทำันเ็บ เธอะเ็บยิ่ว่าาย”
ราเมศปล่อยมือาแ้ม เลื่อนไปยุ้มำท้ายทอยเล็ับรึ ยับเอวเ้าออ
ทิาัวแ็เร็ เธอไม่สามารถรับเาไ้หม แ่ส่วนปลายอวบให่ที่ทะลวลึระแทอหอยทุรั้ทำเอาพะอืพะอมร่ำ ๆ ะอาเียนออมา
“ไม่ไ้เรื่อ”
หลัายับสัพั ราเมศระาัวนออาปานุ่ม เลื่อนายลไปแทรลาหว่าาาว ระทั้นวามแ็ร้าวเ้าไปรั้เียวสุวามยาว
“อ๊า...”
หน้ามเิเปล่เสียราับวามเสียว่านสาสมใ ะที่ร่าสาวเร็แ็ หวีเสียร้อปนสะอื้น
“เ็บ ฮือ... หยุะที! ฮือ...”
มือให่ยื่นมาะปบยออ บีบเล้น ยำย้ำมันมือ
สาวน้อยปวร้าวไปทั่วร่าสั่นเทา ิมือยุ้มที่นอน หลับาแน่นและเบือนหน้าหนี ร่าายโยลอนับารถูระแทระทั้นอย่าไม่ปรานีปราศรัย เพราะไม่ว่าะืนัว ิ้นรนนาไหน ็ไม่หลุพ้นารเล็บอสูรร้าย ยิ่่อ้าน ยิ่ร้อไห้วิวอน เหมือนว่าน้ำาและเสียร่ำไห้อเธอยิ่ระุ้นเร้าอสุรายรหน้าให้ระทำาริบเถื่อนโยไม่สนว่าเนื้อัวเธออ้ำมานาไหน
“อา... ยัฟิเหมือนเิมเลยนะ”
สะโพสอบถาโถมเ้าอออย่ารุนแร่อเนื่อ สอมือหยาบให่ยุ้มบีบยอออวบแน่น ปลายทาหฤหรรษ์เลื่อนใล้เ้ามาทุะ ายแร่เร็เม็ ่อท้อมวรั ลมหายใหอบแร ราเมศอัระแทลึแรในัหวะสุท้าย ปลปล่อยน้ำรัลาหลืบร่ออุ่นอย่ารุนแร
“อ๊า...”
ทิารสะุ้เฮือับวามอุ่นอ้าวที่พ่นรในาย แม้เ็บปวเียนใา เธอ็ยัระเสือระสนหนีเมื่อเห็นเาำลัถอเสื้อลุมออาายและโยนทิ้ล้าเีย
ในเสี้ยววินาที ัวเธอะถูระา ถูับให้พลินอนว่ำ แ่นายให่สอใส่มาาเบื้อหลั เาถาโถมโหมหวเ้าใส่ วามเ็บปวพล่านระายนอยาหยุหายใ
สาวน้อยัฟันแน่น ุหน้าแนบหมอนใบโ ภายในใแ่ัหัระูนเลวทรามที่เธอแสนเลีย สัวันหนึ่ เธอะ้อเอาืนให้สาสมับสิ่ที่เาทำับเธอ
ราเมศยื่นมือไปุมลำอเล็ อีมือล็อบ่าละมุนมั่น ระแทระทั้นเรือนายให่เ้าใส่ ระบายอารม์ใร่หนัหน่ว โยไม่ใส่ใว่า ร่าบอบบาะเ็บปวรวร้าวสัแ่ไหน ับเธอยับปรับเปลี่ยนท่าแบบที่ใอยา ฟาฟันระหน่ำเ้าใส่รั้แล้วรั้เล่าทั้หนัทั้เบา เาปลปล่อย้วยวามสาสมสะใ วบระทั่ร่าบาอ่อนปวเปีย แม้เสียร้อร่ำไห้ยัแผ่วหวิวเมื่อเาปลปล่อยน้ำรัในายเธอรั้สุท้าย
ายหนุ่มถอนายออห่า ้าวลาเียไปหยิบบุหรี่มาุสูบโยไม่สนวามเปล่าเปลือยอัวเอและหยิบยาุมุเินมายัใส่ปาเล็ บัับให้ลืนลไป านั้นเินเ้าไปในห้อแ่ัว หยิบเสื้อับาเมาโยนใส่หน้าีเผือ
“แ่ัวแล้วไสหัวไป”
ความคิดเห็น