คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 12 คำเตือน nc
ร่อสวาทบีบัวรัวามแ่นายให่รุนแร เรียเสียำรามาอหนา สาวน้อยทิ้ร่าอ่อนระทวยพิายแร่ หอบหายใรัว ราเมศเลียผิวผุผาึ้นมารเนินอ ออและรวบใบหูเล็เ้าปา ะยับาย ระแทัวนเ้าใส่ร่าสาวลึรัว
“อ๊ะ ะ ุ อ๊า...”
ทิาริหัวไหล่ให่มเล็บ เมื่อวามเสียวพุ่ทะยานอีรั้ อยาร้ออวามเห็นใ ให้เา่วยเบามือับเธอหน่อย อีใ็รู้ว่า ราเมศร้ายเินว่าะผ่อนปรนให้ ึหลับหูหลับาแน่น หัวใลั่นโรมราม ร่าายระเ้ระอนอยู่บนัว้า ภายในร่าายเริ่มอระุถี่ ๆ อีรั้ น้ำาไหลรินออมาที่เธอบอไม่ไ้ว่าเพราะวามเ็บหรือเสียวันแน่
“อา...” ายหนุ่มพ่นเสียราระหึ่ม
ายแร่ยับุันมาึ้นเรื่อย ๆ เสียหยาบโลนระมห้อนอนว้าให่ เาบใบหูเล็แร่อนวัเลีย แล้วุหน้าหาออาว ระหน่ำร่อสวาทับแน่นที่เาิใ ่อนะปลปล่อยสายธารน้ำระสันในร่ออุ่น
“อ๊า...”
ฟุ่บ...
“อ๊ะ! ี้...”
เสียอุทานนั่นเิาารที่ายเล็ถูพลิว่ำุเ่า สะโพลอยโ่โยมีายแร่ประบร่อมทับ้านบน วามอุ่นอ้าวพ่นรเนื้อพร้อม ๆ ับารสอเ้าถอนออไม่หยุปลุสิอทิารึ้นมา
“ะ เี๋ยว เี๋ยว่อน อย่าปล่อยใน...”
“หุบปา”
ราเมศิว่าเาำลัิใร่อสวาทอสาวน้อยมาึ้นทุทีอย่าไม่เยเป็น ารไ้หลั่รินในร่ออุ่นทุหยาหยมันให้วามรู้สึี แ่ไหนแ่ไรมา เาไม่เยปล่อยัวเอไร้ารป้อันมา่อน ับทิาร เาลับอยาย้ำร่าายเธอให้ย่อยยับาอ
เ็์ที่ผ่านมาสำหรับราเมศ มันเป็นแ่เพียารปลปล่อยอารม์ิบ เาึไม่ำเป็น้อใส่ใวามรู้สึอผู้หินไหน เาไม่เยเล้าโลมใรมานานแล้ว ไมู่บ ไมู่นม ผู้หิที่ึ้นเีย้วยมีทั้พวที่เนเวทีและไม่ประสีประสา ทุนล้วนเ็มใ พวหล่อนอบปรนเปรอเอาอเอาใเาเ็มที่ ทำทุวิถีทาเพื่อให้เาิใ ราเมศพบว่า ไม่มีใรทำไ้เลย
มือหนาเท้าลับที่นอน้าหนึ่ อีมือับุมลำอเล็ บีบและันนหน้าามื้นเหื่อหายแหนในะที่เายับเอวส่แ่นายเ้าออเนิบนาบนแ่นายแ็ึเหยียยาวอีรั้
สาวน้อยสั่นเทาไปทั้ัว เสียวและหวาหวั่น หา็เปล่เสียราปานสะอื้นไม่หยุ
“อเือนอย่า” ลิ้นสาวัเลียแ้มาว้วยท่าทาป่าเถื่อน “อย่าสะเออะัอนัน ‘เอา’”
ทิารใระุวาบ ผวาในอ มือที่บีบอเน้นแรึ้น เธอเริ่มหอบหายใ ้อเบิามอหน้ามาย้วยสายาวิวอน
“...หรือันะแในนล้นรู”
“...”
“หน้าที่เธอือทำัวร่านให้เ็มที่”
ปึ! ปึ! ปึ!
“อ๊า...” สาวน้อยร้อเสียหลเมื่อถูระทั้นลึแรราวับเาลโทษ เธอหลับาแน่น สอมือยุ้มที่นอนนระูหลัมือปูเร็
“อา...ใ่ อย่านี้...”
อาารบิเร่าอร่าสาวสร้าวามสาสมใให้ เสียร้อราปานสะอื้นและน้ำาที่หยไหลาหาาทำเาึฮึเหิม ลีบปาบาที่ถูบันห่อ้ำสลับแย้มเผยอยั่วยวนวนให้ยี้ปาลไป
ราเมศหุหิใที่ิอย่านั้น ัหวะวบับึเน้นหนัลึและถี่รัว เาับบ่าเล็ัลไปแร ๆ
ทิารสะุ้เฮือท่ามลาร่าายที่ถูระแทนัวสั่นลอนไปบนที่นอน วามร้อนแรและิบเถื่อนอเาำลัะทำให้เธอเสร็อีรอบ เนื้อัวระุสั่นถี่รัว ทว่า... น้าหลัลับะลอัหวะล
“อื้อ”
เธอเผลอราัใ น้าหลัหัวเราะออมา้วยสุ้มเสียเย็นาร้ายา
ายหนุ่มเร่ัหวะถาโถมเ้าใส่อีรั้ ระแทแ่นายให่ลึบ้า ั้าย เบียวาบ้า บาราว็ฝัลึมิโนลำแล้วยี้สะโพลมลึระรัว
สาวน้อยหูาพร่าพราย ร่าายพุ่ทะยานรั้แล้วรั้แล้ว แ่ทุรั้ที่เธอะถึุสุยอ ปีศาใร้าย็รั้อารม์เอาไว้ ทำให้ร่าายสั่นเทาหนั
“อัน...” ที่สุ เธอทนไม่ไหววิวอนออมา แอ่น้นยี้หน้าาแร่เสียเอเมื่อเาหยุไปเย ๆ
ราเมศแ่นหัวเราะ บีบแ้ม้นาวนเนื้อปลิ้น แล้วี้ำบนบั้นท้ายที่ถูระแทแ่ำ มือหนาับบั้นเอวบาให้โยแร รูเร้าัวนแร่เ้าออ เา้มหน้าลัท้ายทอยเล็ฟั เหมือนสัว์ร้ายที่ะปบัเหยื่อมเี้ยวแล้วสะบั านั้นเลื่อนไปูเลียใบหูนัวสั่นสะุ้
“เ้แร ๆ”
ปึ! ปึ!
“อ๊ะ อ๊า”
ทิารลืมารหายใอีรอบ เมื่อายแร่ระแทเอวสอรับัหวะ แ่นายให่แทรลึนส่วนปลายระแทลึ้านใน เธอเม้มปาหน้าเิ ร้อรวราสิ้นอาย รับรู้ถึร่าายัวเอที่อเ้นถี่รัว
รั้นี้ เายอมส่เธอถึุสุยอ
สาวน้อยหวีร้อลั่น ร่าายระุสั่นรุนแรรู่ให่ เธอทิ้ร่าอ่อนระทวยลนอนว่ำเหยียยาวบนเีย แนบหน้าับหมอนใบโ หอบหายใหนั แ่แล้ว็้อร้อราออมา เมื่อนที่ยัแ็ัโน้วเ้าหาไม่หยุ มือให่ยื่นมาบีบท้ายทอยเล็ ายแร่นั่ร่อมบั้นท้ายเล็ ระแทระทั้นแ่นายเ้าออลึแรและเริ่มุันมาึ้นเรื่อย ๆ หน้าามมหมอน ท้ายทอยถูบีบแน่น
ราเมศเิหน้า พ่นเสียำราม้วยวามเสียว่าน เาใ้มืออี้าะปบรึเอวบาแน่น ถาโถมใส่อย่าิบเถื่อนระลอให่ ฟัเสียร้อรวราปานะาใ มออาาริ้นพล่านอนัวเล็อย่าสาแ่ใ เาทำให้เธอแ่านอีรอบ ในัหวะที่อัายเน้น ๆ ่อนะทะยานแะอบสวรร์ามเธอไป
“อ๊า...”
ายแร่ยี้หน้าาับบั้นท้ายลม ะปลปล่อยน้ำระสันในร่ออุ่นทุหย เาึทิ้ร่าลทาบทับร่าเล็ บัท้ายทอยับบ่าเล็ที่อนนี้มีร่อรอยัหลายรอย ยื่นลิ้นออมาเลียเบา ๆ
ทิารนลุู่ ่อท้อเสียวสยิวึ้นมาอีทั้ที่อสวาทยัหนึบหน่วรวร้าว วามเสียวสุที่ผสมผสานวามเ็บุ อย่าน้อย ๆ มัน็ไม่ทำให้เธอทรมานนอยาัลิ้นายเหมือนราว่อน
ความคิดเห็น