The cylinder time machine

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องที่ 4 : The cylinder time machine

ณ บริษัทขายตู้คอนเทนเนอร์เก่าแห่งหนึ่ง...เสียงกลิ้งไปมาของแจกันแคร้กๆๆตามพื้นร่องของตู้ ทันใดนั้นกลุ่มคนงานเข้ามาเตรียมขนย้ายตู้คอนเทนเนอร์ออกจากบริเวณนั้น...การยกเป็นอย่างรีบเร่งเพื่อขนส่งตู้คอนเทนเนอร์นี้ไปยังลูกค้าที่จะนำไปทำรีสอร์ท...แจกันรูปทรงเหมือนกระบอกไม้ไผ่และถูกเขียนด้วยตัวอักษรจีน...ว่า "จงรักษาความลับของตระกูลเรา จงรักษาความลับของตระกูลเรา จงรักษาความลับของตระกูลเรา  ใครผิดสัญญานั้นจงเตรียมรับโทษทัณฑ์ "

....ครืดดดด...ปัง!เสียงตู้คอนเทนเนอร์ถูกวางลงอย่างจังที่พื้นเอนลาดของเนินเขาบริเวณจุดที่ทางรีสอร์ทจะตั้งจุดสร้างห้องพักใหม่ ....ครืดดๆๆๆๆเพล้งเสียงแจกันแยกออกเป็นสองส่วนพร้อง แสงแดงว้าบคล้ายเปลวเพลิงผุดออกมาจากแจกัน

ภาพย้อนอดีตไปที่หมู่บ้านหนึ่งของมณฑลยูนนาน...

"จงรักษาความลับของตระกูลเรา" ....หวอปิง ร้องตะโกนดังขึ้นก่อนสิ้นใจพร้อมในมือกำดินสอไม้ไผ่ปลายเผาไฟทีเขียนคำที่ลั่นออกมาก่อนสิ้นใจและยื่นมือจนสุดเอื้อมในขณะที่  อาซีเหลียวลูกชายของหวอปิงได้เปิดประตูบ้านเข้ามาเห็นภาพสุดท้ายของพ่อของเขาก่อนสิ้นใจ....

หวอปิง...เถ้าแก่โรงเตี้ยมที่มีลูกค้าแน่นร้านตั้งแต่รุ่นสู่รุ่น  ซาลาเปาของโรงเตี้ยมมีชื่อเสียงมากจากมณฑลสู่มณฑล  ด้วยความทุ่มเทของหวอปิงซึ่งได้รับการถ่ายทอดสูตรซาลาเปาจากมารดาของเขา ซีซี่..เขาสัญญากับแม่อย่างเคร่งครัดว่าจะตั้งใจสืบสานสูตรซาลาเปาของแม่เขา

แต่การทำซาลาเปากลายเป็นเรื่องที่ขมขื่นสำหรับเขา.....เหตุการณ์อันโหดร้ายและเฝ้าหลอกหลอนเขามาตลอด  

โดย

ดึกคืนหนึ่งในขณะแม่เก็บครัวเตรียมแป้งซาลาเปาพร้อมเก็บสตางค์ใส่ที่ซ่อนเงินอย่างปรกติทุกวัน..ทันใดนั้นโจรมาปล้นแม่ของเขาเอาเงินที่ซ่อนไว้ในแจกันรูปทรงกระบอก  ยื้อแย้งกันสักพักเสียงหวีดร้องของอาซีซี่ทำให้โจรสองคนคว้าซาลาเปาที่กำลังนึ่งอยู่ในเตามาอุดปากอาซีซี่วินาทีนั้นเจ้าโจรที่จ้องแต่จะเอาเงินจากซีซี่รีบเร่งจัดการให้เสียงเงียบ...ยื้อยุดอุดปากอุดจมูกซีซี่จนตาเหลือกและขาดใจไปในที่สุด..

หวอปิงขณะนั้นอยู่ในวัยสิบห้าวิ่งเข้ามาหาแม่และเห็นภาพแม่แน่นิ่งไปต่อหน้าต่อตา

...ภาพในหัวของหวอปิงหยอกล้อโยนซาลาเปาเล่นแป้งซาลาเปากันอย่างมีความสุขแม่ซีซี่เป็นผู้หญิงที่อารมณ์ดีแถมเคยฝึกกายกรรมแต่เด็กแม่มักจะร่ายรำท่าคล้ายมวยจีนพร้อมมีซาลาเปาในมือสองสามลูกให้ลูกดูและป้อนลูกอย่างครื้นเครงและมีความสุข...

ภาพตัดกลับมาที่รีสอร์ทที่เมืองไทย

..." ซาลาชาเล่" รีสอร์ทบนเนินเขาในบรรยากาศตู้คอนเทนเนอร์  และผสมอารมณ์แบบมณฑลยูนนาน...เพิ่มภพ เจ้าของรีสอร์ทหนุ่มไฟแรงกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของตู้คอนเทนเนอร์ที่ต่อเติมตกแต่งอย่างเร่งด่วนเพื่อให้ทันการต้อนรับแขกในเทศกาลชมหมอกในฤดูท่องเที่ยวฤดดูหนาวนี้...

คนงานและเพิ่มภพยังไม่ได้หยุดพักตั้งแต่วันที่ตู้คอนเทนเนอร์นี้มาส่ง...แม่บ้านของรีสอร์ท มาลีได้เข้าเช็ดทำความสะอาดตู้เพื่อเตรียมพร้อมให้ช่างตกแต่งเร่งทำให้เสร็จ...มาลีรีบเร่งตามคำสั่งเจ้านายและมาลีเจอห่อกระดาษที่ห่อกระบอกแจกันตกอยู่ที่พิ้นคอนเทนเนอร์แต่มันแตกแล้วมาลีจึงหยิบมันขึ้นมามองด้วยอาการงงๆแต่ก็จับโยนใส่เข่งทิ้งของแล้วรีบยกไปไว้ห้องเก็บของท้ายรีสอร์ท...

ถึงวันที่รีสอร์ทเปิด

ครอบครัวของวศิน อรณี และลูกสาวทั้งสองของเขา เปาเปากับขนมจีบ...ทั้งครอบครัวได้รับเชิญจากเพิ่มภพซึ่งเป็นอาของวศินให้พา

หลานมาพัก....

ตู้คอนเทนเนอร์สีแดงเพนท์ลายมังกรเป็นที่ถูกใจเด็กๆ  ....แต่หารู้ไมว่าคืนที่ครอบครัวพากันมาพักผ่อนนี้เป็นคืนที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม....เมื่อซีซี่เจ้าแม่ซาลาเปาในตำนานมาตามทวงสัญญาจากกระบอกแจกันเก็บเงินคำมั่นสัญญาจากลูกหลานเพราะกระบอกไม่ได้ถูกรักษาในที่ๆควรเก็บแต่มันระหกระเหินข้ามน้ำข้ามทะเลมาได้อย่างไร  ....ใครเป็นคนเอามา..

และอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อตู้นอนคอนเทนเนอร์นี้ได้พาเปาเปากับขนมจีบข้ามย้อนเวลาไปเมื่ออ ร้อยปีก่อนของมณฑลยูนนาน....