ศึกเทพ สงครามวิญญาณ War spirit world (ภาค แดนวิญญาณ)

ปัจจุบัน

[ก็อกๆๆ]

เสียงเคาะประตู ในขณะที่ชายหนุ่มวัย 30 กว่าปี ถือวิสาสะเดินเข้าห้องของเจ้านายมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ในมือถือกล่องไม้เก่าๆใบหนึ่ง

“เฒ่าแก่ครับ ดูสิผมได้ของดีมาด้วย คุณช่วยดูหน่อยได้ไหมครับ”

ชายวัย 30กว่า พูดออกมาพรางวางกล่องไม้เก่า ที่โต๊ะทำงาน

“นี้ จุนเป่า นายก็รู้ว่าฉันยุ่งมาก ก็ยังหาเรื่องลำบากมาให้ฉันอีกเนี่ยนะ”

เสียงชายหนุ่มน่ารักจิ้มลิ้ม ใบหน้าหล่อเหลา อายุอานาม 20 กว่าๆ พูดพรางเดินออกมาจากห้องด้านข้าง

“น่าๆๆ เฒ่าแก่คุณดูก่อนเถอะครับว่า ในกล่องมีอะไรอยู่ “
จุนเป่า ขยั้นขะยอ ให้เจ้านายของตนดูของที่อยู่ในกล่องไม้เก่าคล้ำคึ

“ก็ได้ๆ เดียวฉันจะดูให้ แล้วนายมาเนี่ยงานที่ให้ไปทำเสร็จแล้วหรือ ถึงมาหาฉันได้เนี่ย”

ชายหนุ่มพูดพราง จับกล่องไม้เก่าๆเล่นไปมา

“สินค้า ชุดนี้อาจจะล้าช้าไปหน่อยแต่ของคุณภาพดีๆทั้งนั้นครับ อีกไม่นานก็น่าเจ้าเข้าที่โกดัง เฒ่าแก่ ฉิน คุณจะไปดูเองเลยไหมครับ”

“อีกไม่นาน “ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น “กี่วัน”

“ราวๆ 2-3 วันครับเฒ่าแก่ จุนเป่าตอบในขณะที่หลุบสายตาก้มหน้าลง

“นายกลับไปก่อนเถอะคงเหนื่อยมากแล้วสินะไปพักเถอะ”
ชายหนุ่ม พูดพร้อมยกมือเชิงบอกให้ออกไป

“ ทะ เฒ่าแก่ กล่องนี้ผมซื้อมาา “ ยังพูดไม่จบชายหนุ่มก็ตัดบทแทรก ขึ้นทันที

“ไปเถอะ เดียวโอนเข้าบัญชีให้ พร้อมเงิน”
จุนเป่า ได้ยินแบบนั้นก็ ก้มหัวทีหนึ่งเผยรอยยิ้มออกมาแล้วเดินจากห้อง ฉินมู่ ไปทันที

หลังจากที่ จุนเป่า ออกไปได้สักพัก ฉินมู่ ก็หยิบอุปกรณ์ ออกมาเพื่อตรวจสอบกล่องไม้ งัดนู้นที งัดนี้ที

“แกร๊ก!! เสียงเหมือนกลไกลอะไรบางอย่าง ถูกเปิดออก อยู่ ลูกบาศก์ สีทองแปลกประหลาดลูกหนึ่ง ก็ลอยออกจากกล่องพุ้งเข้า ไปในตัวของเขา จนล้มพับ ลงทันที มือที่ถืออุปกรณ์อยู่หล่นลง กลับพื้นกระจัดกระจายไปทั่ว

ในห่วงจิต ของฉินมู่ กลับประดุจวังวนขนาดใหญ่ จนทำให้เขาปวดเศียรเวียนเกล้า หน้ามืดไปหมด อยู่ๆในห้วงจิตของเขาก็ได้ยินเสียงแหบพล่า ของบุรุษ ผู้หนึ่งดังขึ้น

“ในที่สุด ผู้นำทางแห่งโชคชะตา ก็ถือกำเนิดขึ้นแล้ว”

กล่าวเสร็จ เสียงแหบพล่านั้น ก็หายไปทันปล่อยให้ ฉินมู่ ที่ยืนอยู่ให้ห้วงจิตนั้น อ้าปากตาข้าง

“คุณเป็นใคร ใครคือผู้นำทางโชคชะตา ผู้นำทางแห่งโชคชะตา คืออะไร นี่คุณกลับ มาตอบผมก่อนสิ

ฉินมู่ สถบออกมาทุกคำที่ตัวเองนึกขึ้นได้ แต่ถว่า!

อยู่ภาพทุกอย่างก็หายดับลงเหมือน ไม่มีอะไรเกิด

“พี่ใหญ่ ๆๆ “

“พี่ใหญ่ ที่ตื่นสิ!! !

“หลงเออร์ เจ้าตื่นสิลูก เจ้าหลับมานานแล้วนะ”