◇ พลบตะวัน จันทร์บรรจบ ◇
ระพีภัทร์ ณภนต์โสภี
♡
พิรุณฤทธิ์ เลิศพันแสง
ระพีภัทร์ “พรหรือ? วุ่นวายเสียขนาดนี้ เห็นทีจะเป็นคำสาป”
พิรุณฤทธิ์ “ผมว่าไม่เห็นงามสักเท่าไหร่ ดูทีจะน่าชังเสียมากกว่า”
ศศิภัทร์ ณภนต์โสภา
♡
ดุษฎี คลังนพรัตน์
ศศิภัทร์ “กล่าวว่าแสงจันทร์งดงาม แต่ผู้คนก็หลับไหลใต้แสงจันทร์”
ดุษฎี “ผมไม่ยักรู้ว่าท่านชายมีลูกชายอีกคน”
◇◇◇
สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกคน ได้ฤกษ์เปิดเรื่องสักทีหลังดองพล็อตมานานหลายปี
เป็นการแต่งอย่างจริงจังเรื่องแรกของผู้เขียน และเรื่องนี้เป็นเซตติ้งจำลองพีเรียดไทยนะคะ
ได้แรงบรรดาลใจมาจาก ‘สุภาพบุรุษจุฑาเทพ’ อาจจะอ้างอิงมาประวัติศาสตร์บางส่วนมาบ้างแต่ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์
และมีการปรับเปลี่ยนบางส่วนให้เข้ากับเนื้อเรื่อง
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นนิยายที่มีความแฟนตาซี
หากผิดพลาดหรือมีข้อแนะนำอะไรสามารถคอมเม้นต์มาได้เลยนะคะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านและขอบคุณ
ที่เข้ามาอ่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
♡
◇◇◇
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น