หัวขโมยแห่งบารามอส ภาคของคิล

ลำดับตอนที่ #9 : ความลับนะ

คิลกับแอรินเดินไปหานักปราญช์เลโมธีโดยไม่มีบทสนทนาใดๆ ทั้งสิ้น



........................................................................................................................



\"ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!\"





\"เชิญ\" นักปราญช์เลโมธีพูดขึ้น





\"มีอะไรเหรอคะ?\" คิลรออยู่นอกห้อง





\"เรื่องการประลอง\"





\"ทำไมเหรอคะ? จะให้มีการประลองตัดสินอีกรอบเหรอคะ?\"





\"ก็คิดว่างั้น\"





\"งั้นคงไม่ต้องแล้วละค่ะ\"





\"ทำไม??\"





\"เพราะแอรินขอสละสิทธิ์ค่ะ\"





\"โรเวนคงไม่ยอม\"





\"ไม่ต้องห่วงค่ะ แอรินจะไปบอกเจ้าชายโรเวนเอง\"





\"งั้นเหรอ\"





\"มีอะไรอีกไหมคะ?\"





\"ไม่มีแล้วละ\"





\"ขอตัวค่ะ\"





\"ปัง!!\" เสียงปิดประตูของแอริน คิลรีบเข้ามาหาแอรินทันที





\"ทำไมละ??? สละสิทธิ์ทำไมละ??\"





\"แอรินลงสมัครเพื่อให้คุณเฟริน คุณคาโล และคุณคิล ได้เห็นฝีมือของแอรินนะคะ\"





\"เธอก็เลยสละสิทธิ์งั้นซิ\"





\"ใช่ค่ะ แอรินลงแข่งไม่ได้อยากจะชนะเลยแม้แต่นิดเดียว\"





\"เหรอ? แปลกเนอะ\"





\"คุณคิลช่วยไปห้องสมุดกับแอรินได้ไหมคะ?\"





\"ได้ซิ! ว่าแต่เธอเนี่ยเหมือนคาโลเลยนะ ชอบไปห้องสมุด\"





\"คนเรามีอะไรที่คล้ายคลึงกันหลายอย่างค่ะ\"





\"แต่เธอก็เหมือนกับหลายคนในป้อมอัศวินของเราเลยนะ\"





\"ยังไงเหรอคะ??\" แอรินถามงงๆ





\"ก็เรียนดีเหมือนคาโล กินเยอะเหมือนเฟริน เป็นพวกซ่อนคมเหมือนโร แล้วก็...\"





\"อะไรเหรอคะ??\"





\"เรียบร้อยเหมือนเรนอนไงละ\" คิลพูดยิ้มๆ





แอรินก็ยิ้มให้คิลเหมือนกัน ทำให้คิลหน้าแดงนิดๆ





\"คุณคิลนี่ชอบคุณเรนอนใช่ไหมคะ?\"





อึก!!





คำถามนี้สะดุดคิลเข้าให้ อะไรจะถามมาตรงๆ ขนาดนั้น ไม่มีอ้อมค้อมเลยนะแม่คุณ





\"ปะ...ไปห้องสมุดกันเถอะ\" คิลเปลี่ยนเรื่อง แต่ตอนนี้หน้าเขาแดงแล้ว





\"ฮิๆ คุณคิลนี่ถนัดการเปลี่ยนเรื่องคุยจริงๆ เลยนะคะ\"





\".......\" คิลไม่ตอบ  เขายังคงหลบหน้าแอรินอยู่เพราะเขิน





\"แอรินจะสอนวิธีทำให้หน้าไม่แดงเอาไหมคะคุณคิล?\"





คิลหันมามองแอรินอย่างแปลกใจ \"อะไรนะ???\"





\"นั่นไง!! หน้าหายแดงแล้ว\" แอรินพูดแล้วชี้ไปที่หน้าของคิล





\"อะไรของเธอ???\"





\"ก็แอรินแค่พูดให้คุณคิลตกใจ คุณคิลจะได้หน้าไม่แดงไงคะ\"





แอรินพูดแล้วยิ้มที่สวยและน่ารักประดุจนางฟ้า





\"ขอบใจ\" แล้วเขาก็เดินนำแอรินไป





ตอนนี้หน้าของคิลไม่ได้แดงเพราะพูดถึงเรนอน





แต่แดงเพราะความสวยและน่ารักน่าเอ็นดูของแอรินแทน



.................................................................................................



ที่ห้องสมุด...





ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้ามาในห้องสมุดในวันนี้ก็ต้องแปลกใจ





ประการแรกคือ เฟรินเข้ามานั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดกับคาโล(ช่วยขนหนังสือมากกว่า)





ประการที่สองคือ คิลมานั่งอ่านหนังสือกับแอริน(มานั่งเป็นเพื่อนมากกว่า)





เจ้านักฆ่ากับหัวขโมยมานั่งเงียบในห้องสมุดได้!!!





แต่พวกคิลกับเฟรินนั่งกันคนละมุม เลยไม่เห็นกัน





\"นี่\" ในที่สุดคิลก็เริ่มบทสนทนา





\"เออ...คือ ฉันไปได้ยินเธอพูดกับพี่โรเวน...\"





แต่ยังไม่ทันที่คิลจะพูดจบ





นิ้วที่เรียวยาวและงดงามของแอรินก็แตะที่ริมฝีปากของคิล





แล้วเธอก็ยิ้มที่งดงามประดุจนางฟ้า





หัวใจของคิลเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง





\"ไปคุยกันที่ห้องเถอะค่ะ\" แอรินพูดอย่างแผ่วเบาให้คิลได้ยินแค่คนเดียว





แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากห้องสมุด



.....................................................................................



ห้องพักหัวหน้าป้อม...(ห้องที่เฟรินพัก-The_DNA)



                            (เขารู้กันหมดแล้วไม่ต้องบอกแล้ว-เฟริน)



                            (อ้าวเหรอ-The_DNA)





คิลเดินไปนั่งบนเตียงของตัวเอง ส่วนแอรินไปนั่งที่เข้าอี้ของโต๊ะทำงานของเธอ





\"คุณคิลได้ยินช่วงไหนบ้างคะ?\"





\"ก็ตั้งแต่ตอนที่พี่โรเวนรักษาแผลให้เธอเสร็จ\"





\"เฮ้อ...เจ้าชายโรเวนนะ เจ้าชายโรเวน บอกแล้วว่าอย่าพูดเรื่องนี้ที่โรงเรียน\"





แอรินบ่นแล้วบอกคิลว่า \"ความลับค่ะ\"





\"เฮ้! นี่ฉันก็เป็นเพื่อนร่วมห้องของเธอนะ จะมีความลับกันทำไมละ??\"





\"เอาไว้ความลับนี้เชื่อมโยงมาเกี่ยวกับคุณคิลกับคุณคาโลก่อน และแอรินจะบอกนะคะ?\"





\"อ้าว!! แล้วเฟรินละ??\"





\"ก็แอรินบอกไปแล้วนี่คะ ว่าเป็นองครักษ์ให้คุณเฟรินกับเจ้าหญิงเฟลิโอน่า\"





\"เธอนี่มีความลับเยอะจริงๆ เลยนะ\"





\"ก็พอๆ กับคุณคิลแหละค่ะ\"





\"เอ๋!!!\"





\"นักฆ่า...มีความลับเยอะเสมอไม่ใช่เหรอคะ?\"





\"ก็ประมาณนั้น\"



...................................................................................



\"แอ้ด~~ปัง!!!!\" เสียงเปิด-ปิด ประตูของโรเวน





\"มีอะไรเหรอคะเจ้าชายโรเวน?\"





\"ฉันจะมาคุยกับเธอเรื่องการประลอง\"





\"แอรินสละสิทธิ์ เจ้าชายโรเวนเป็นผู้ชนะค่ะ\"





\"ทำไมละแอริน?\"





\"แอรินลงแข่งเพื่อแสดงฝีมือให้คุณเฟริน คุณคาโล และคุณคิล เห็นเท่านั้นนะคะ\"





\"งั้นเหรอ\" แล้วโรเวนก็มองไปรอบๆ ห้อง





\"แล้วเฟรินกับคาโลละ?\"





\"ห้องสมุดครับ\" คิลตอบ





โรเวนมองคิลอย่างแปลกใจ \"อะไรนะ??? เฟรินอยู่ที่ห้องสมุดกับคาโล???\"





\"ครับ\"





\"อะ...อืม ฝากบอกคาโลด้วยว่าฉันตามหา\"





\"ค่ะ/ครับ\" แอรินกับคิลรับพร้อมกัน แล้วโรเวนก็เดินออกไป





\"ไปทานข้าวกันเถอะแอรินเย็นแล้ว\" คิลชวน





\"ค่ะ แอรินก็เริ่มหิวแล้ว\" แอรินตอบ





\"อ๊ะ!!\" แอรินร้องขึ้น \"คุณคิลคะ\"





\"หืม\" คิลหันไปหาแอริน \"อะไรเหรอ?\"





\"เรื่องที่คุณคิลได้ยินวันนี้เป็นความลับนะคะ\"





\"แน่นอน\"





แล้วทั้งสองคนก็เดินออกไปทานข้าวกันที่ห้องอาหารดราก้อน





เป็นอะไรที่แน่นอนว่า เฟรินกับคาโลต้องไปนั่งกินกันก่อนอยู่แล้ว





เพราะคาโลทนเสียงบ่นหิวข้าวของเฟรินไม่ไหวเลยต้องออกมากินอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจ



................................................................................................................................................



เหอๆ ตอนนี้มะค่อยจามีอาไรเท่าหรายเลยเนอะ



เม้นกันเยอะๆ นา



อ่านกันเยอะๆ นา



ขอบคุง