ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การกระทำของน้องชาย
แอ้ด...ปัง!!! เสียงเปิด-ปิด ประตูของนักเรียนใหม่แห่งเอดินเบิร์ก
เด็กใหม่กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง แล้วเขาก็พอเตียงริมหน้าต่างซึ่งเป็นเตียงสำหรับเขา
ส่วนอดีตเจ้าของเตียงริมหน้าต่าง ถูกกระชากลากฉุดให้ไปนอนเตียงข้างๆ เฟริน
ตามคำขอร้องของเจ้าชายน้ำแข็งขี้หึง (ขนาดน้องชายตัวเองนะเนี่ย??)
แต่คาเอลกลับไม่เดินไปที่เตียงของตัวเอง เขาเดินมานั่งที่เก้าอี้ทำงานของพี่ชาย
\"พี่อ่านหนังสืออย่างนี้ตลอดเลยเหรอ???\" คาเอลถามขึ้น แต่ไม่มีเสียงตอบ
ทำให้คาเอลแก้มป่อง หน้ามุ้ย ทำให้ดูน่ารักไปอีกแบบ (เหมือนเด็กๆ)
\"ฮึ!! น้องชายอุตส่าห์ดั้นด้นหาทางออกจากเดมอสมาได้ จะแสดงความยินดีซักนิดก็ไม่มี!!!\"
คราวนี้ผู้เป็นพี่ละจากหนังสือแล้วเงยหน้าขึ้น สบตากับน้องชาย แล้วเอ่ยขึ้น
\"ฉันเตือนนายแล้วว่าอย่าใช้เวทย์นี้ ถ้าหากยังใช้ไม่คล่อง!!!!!\"
\"ก็ใครจะไปรู้ละ..\" คาเอลลดเสียงลง แล้วก้มหน้าสำนึกผิด \"...พี่ยังโกรธผมอีกเหรอ???\"
พอคาโลเห็นท่าทางขี้อ้อนของน้องชายก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปจากห้อง ปิดประตูดังปัง!!!
ทำเอาคนที่นั่งอยู่ในห้องสะดุ้งกับเสียงปิดประตูกันเป็นแถวๆ
คิลกับเฟรินมองหน้ากัน ไม่รู้จะพูดอะไรดี ใครจะรู้ละว่าตอนนี้สองพี่น้องคู่นี้ทะเลาะกันอยู่???
\"...เออ...พี่ทั้งสองคน..\" คาเอลค่อยๆ เอ่ยขึ้นเมื่อเหลือผู้ร่วมห้องเพียงสองคน
\"คิลมัส ฟิสมัส เรียกว่า คิล เฉยๆ จะดีกว่านะ\" คิลพูดแนะนำตัวเอง แล้วตามด้วยเฟริน
\"เฟริน เดอเบอโรว์ ยินดีที่ได้รู้จัก\"
\"ไม่ใช่เฟลิโอน่าเหรอ?????? น่าแปลกจัง????\"
\"ก็เฟลิโอน่านะแหละ แต่เจ้าตัวไม่ชอบ ชอบชื่อเฟรินมากกว่า\" คิลตอบให้
\"งั้นเหรอฮะ....อืม..\" คาเอลพูดแล้วมองเฟรินอย่างพินิจพิจารณา
\"ช่างมันเถอะ!!\" คาเอลพูดจากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตู \"ไปกินอาหารเที่ยงกันดีกว่า\"
เพียงเท่านั้นผู้ที่รักการกินเป็นชีวิตจิตใจก็กระโดดลงจากเตียงแล้วแจ้นไปที่โรงอาหารดราก้อนทันที
.......................................................................................................................................................................
ห้องอาหารดราก้อน ... จากที่เคยมีผู้กินมูมมามอยู่คนเดียว บัดนี้มีเพิ่มขึ้นถึงสองคน
คนหนึ่งเป็นเจ้าหญิงแห่งความมืด ซึ่งกินมูมมามไม่สมหญิง
อีกคนหนึ่งเป็นเจ้าชายองค์รองแห่งคาโนวาล ซึ่งกินมูมมามไม่สมเป็นเจ้าชายเหมือนกัน
คาโลกินไปก็ถอนหายใจไป เมื่อเห็นการกินของบุคคลทั้งสอง
พอๆ กับคิลที่มองการกินของเฟรินกับคาเอลอย่างเอือมระอา พลางคิด
\'มันเป็นน้องไอ้คาโล หรือมันเป็นน้องไอ้เฟรินกันแน่ฟะ???\'
\"อี่ เอ อิน อิน เอ่ง อี อะ อับ\" คาเอลพูดทั้งๆ ที่อาหารเต็มปาก (แปล- พี่เฟรินกินเก่งจังนะครับ)
\"อื้อ!! อา เอล อ้อ อิน เอ่ง เอือน อัน อะ\" เฟรินตอบทั้งๆ ที่อาหารเต็มปากเช่นกัน (แปล- อื้อ!! คาเอลก็กินเก่งเหมือนกัน)
\"อิน แอบ อี้ อี่ อา โอ ไอ่ อ่า เออ อับ???\" (แปล- กินแบบนี้พี่คาโลไม่ว่าเหรอครับ???)
\"อ้อ เอ็น อัน อ่า ไอม อะ\" (แปล- ก็เห็นมันว่าไหมละ???)
\"อะ แอง อ่า อี่ อา โอ ออบ อน อิน อูม อาม เออ???\" (แปล- แสดงว่าพี่คาโลขอบคนกินมูมมามเหรอ???)
\"เอ่า อวาม อีง อัน อ้อ อ่น เอือน อัน แอ่...\" (แปล- เปล่า ความจริงมันก็บ่นเหมือนกันแต่..)
\"แอ่ อะ ไอ เออ อับ??\" (แปล- แต่อะไรเหรอครับ??)
\"อัน อ่น อน เอื่อ อะ อิ อะๆๆ\" (แปล- มันบ่นจนเบื่อนะซิ ฮะๆๆ)
\"เฟริน!!!\" เสียงคาโลห้ามปรามดังขึ้น \"อย่าพูดทั้งๆ ที่อาหารเต็มปาก คาเอลก็ด้วย\"
เพียงเท่านั้นผู้ถูกตักเตือนก็กลืนอาหารชิ้นโตลงคอ ตามด้วยน้ำอีกเป็นแก้ว เพราะติดคอ
ทำเอาผู้คนที่อยู่ในห้องอาหารดราก้อน พากันเอือมระอากับการกินของสองคนนี้เต็มที่
\"โห...แต่น้องของนายก็เก่งนะคาโลคุยกับเฟรินรู้เรื่องด้วย\" คิลพูดขึ้นเมื่อเห็นการสนทนาหยุดลง
\"เหอๆ ก็เดี๋ยวพี่เฟรินก็ไปเป็นสะใภ้ในคาโนวาลแล้วนี่นา\" คาเอลตอบ
ทำเอาคนถูกเอ่ยนามสำลักข้าวไปอีกรอบ แล้วคาเอลก็ลุกขึ้นไปเก็บจาน แต่ก็ถูกเฟรินเรียกไว้
\"กินอิ่มแล้วเหรอ?? พึ่งกินได้แค่จานเดียวเองนะ????\"
\"จานเดียวก็เกินพอแล้ว ปกติพี่เฟรินกินกี่จานละ??\"
\"สามจานเป็นอย่างน้อย\" คิลตอบอย่างไม่ใส่ใจ ทำเอาคนกำลังจะตอบหันควับไปทางคิล
\"สามจาน..\" คาเอลพูด แล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ เฟริน จากนั้นก็หอมแก้มเฟรินเบาๆ ทีนึง
ทำเอาคนถูกหอมแก้มหน้าขึ้นสีระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด แล้วทั้งห้องอาหารก็พากันตกตะลึง!!!
คาโลมองคาเอลอย่างโมโห เรื่องเก่าเขายังไม่ให้อภัย นี่ยังจะก่อเรื่องใหม่อีก!!
คิลตะลึงกับการกระทำของคาเอล พอๆ กับคนในห้องอาหาร ถึงจะเป็นน้องชายก็เถอะ แต่แบบนี้....
คาเอลมองหน้าเฟรินแล้วพูดขึ้น \"แล้ววันนี้พี่เฟรินจะกินกี่จานดีละครับ??\"
สิ้นเสียงก็เดินไปเก็บจานทันที ปล่อยให้เฟรินอึ้งกับการกระทำของคาเอล
\"โห...ทั้งพี่ทั้งน้องเลยแฮะ\" คิลพูดขึ้น แล้วมองไปทางเฟริน \"นายจะกินจานที่สองต่อรึเปล่า???\"
เฟรินหันมาทางคิลแล้วพูดห้วนๆ \"ไม่มีอารมณ์กินแล้วโว้ยยย!!!!!!\" จากนั้นก็ลุกพรึบ!! ไปเก็บจานทันที
\"คาโลๆ\" คิลกระซิบเรียกเบาๆ แต่ยังไม่ทันจะถามอะไร ความสงสัยที่อยากถามต้องเก็บเอาไว้
เมื่อรับรู้ว่าเจ้าชายน้ำแข็งบัดนี้กำลังเกรี้ยวโกรธการกระทำของน้องชาย ไม่ต้องบอก แค่มองหน้าเขาก็รู้แล้ว
.......................................................................................................................................................
ห้องหัวหน้าป้อม
เมื่อเฟรินเก็บจานเสร็จก็เดินไปที่ห้องพักของตัวเองทันที
แต่ต้องชะงักเมื่อพอเปิดประตูเข้าไปในห้องพบกับ น้องชายตัวดีของคาโลนอนอยู่บนเตียง
เฟรินค่อยๆ ยกมือขึ้นสัมผัสแก้มข้างที่โดนหอม จากนั้นก็รีบเช็ดอย่างรวดเร็ว
\"...อืม...\" คาเอลคราง ทำเอาเฟรินสะดุ้งเล็กน้อย \"...พี่คาโล...ผมขอโทษ...อืม..\"
แล้วเจ้าตัวก็พลิกตัวหันไปนอนอีกข้าง เฟรินเมื่อเห็นท่าทางการนอนของคาเอลก็อมยิ้ม
ความรู้สึกโกรธเมื่อก็หายไป เมื่อเห็นท่าทางที่น่าเอ็นดู
\'คงจะรักพี่ชายมาก\' เฟรินคิด แล้วเดินไปนั่งเตียงคิล ซึ่งอยู่ข้างๆ เตียงคาเอล
ยามหลับของคนผู้นี้เหมือนกับคาโลไม่มีผิดเพี้ยน เว้นแต่เส้นผมที่ตัดกันคนละทรงเท่านั้น
เฟรินมองคาเอลอย่างอ่อนโยน แล้วก็ต้องสะดุ้งอีกเมื่อคาเอลเริ่มละเมออีกครั้ง
\"...พี่คาโล...ผม..ขอโทษ...ยกโทษให้ผมนะ...พี่คาโล...\"
ผู้ที่นั่งเฝ้ามอง บุรุษท่าทางกวนโอ๊ยหลับ กลั้นหัวเราะเมื่อได้ยินคำละเมอแต่ละคำของคนผู้นี้
\'ทะเลาะเรื่องอะไรกันนะ???\' เฟรินคิด \'คาเอลถึงได้ละเมอแบบนี้\'
แต่แล้วก็ต้องออกจากห้วงความคิด เมื่อประตูเปิดขึ้น
เฟรินหันไปมองผู้มาเยือน ซึ่งเป็นเจ้าชายคาโล กับคิล ที่เดินตามมาทีหลัง
\"ทำอะไรเฟริน?\" คาโลถามขึ้น พยายามข่มอารมณ์โกรธเต็มที่ เมื่อเห็นคนรักนั่งมองน้องชายตัวเองตอนหลับ
\"ก็นั่งอยู่เฉยๆ ทำไมละ???\" เฟรินถามขึ้นอย่าง งงๆ แต่ยังไม่ทันจะมีบทสนทนาต่อ
ผู้ที่นอนหลับก็ค่อยๆ ขยับเปลือกตา แล้วลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย
\"หืม??? พี่คาโล...พี่คิล...\" คาเอลพูดขึ้นเมื่อเห็นพี่ชาย กับเพื่อนพี่ชายเดินเข้ามา จากนั้นก็หันไปทางเฟริน
\"อ้าว?? พี่เฟริน!!!\" จากนั้นก็หันไปทางคาโลอีกครั้ง แล้วถามขึ้นอย่าง งงๆ \"พี่คาโลเป็นอะไรอ่ะ??\"
คิลกลั้นหัวเราะ แล้วรีบเดินไปๆ ข้างคาเอลจากนั้นก็กระซิบเบาๆ สิ้นเสียงคิล
คาเอลถึงกับหัวเราะท้องแข็ง \"กร๊ากก..ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นี่พี่คาโลหึงผมเหรอเนี่ย ฮะๆๆๆๆๆ\"
\"ขำอะไรนักหนาคาเอล!!!!!!\" คาโลถามเสียงแข็ง ทำให้คาเอลต้องกลั้นหัวเราะแล้วลุกขึ้น
เดินไปข้างๆ พี่ชายตัวเอา แล้วตบไหล่เบาๆ จากนั้นก็เอ่ยขึ้น
\"อย่าห่วงไปเลยพี่คาโล เพราะยังไง ผมก็ไม่ยอมรับพี่เฟรินเป็นพี่สะใภ้ของผมแน่นอน\"
แล้วเดินออกไปหนึ่งก้าว แล้วหันมาพูดใหม่ \"แต่ผมก็ไม่ได้หมายความว่า ผมไม่ชอบพี่เฟรินนะ\"
จากนั้นก็เดินออกจากห้องไป ทำเอาผู้ถูกเอ่ย และผู้ไม่ถูกเอ่ยมองคาเอลที่เดินออกไปงงๆ
\"อะ....อะไรนะ???? คาเอลพูดอะไรนะ?????\" เฟรินร้องถามอย่างแปลกใจ
\"ก็...หมายความว่าคาเอลไม่ยอมรับนายเป็นพี่สะใภ้ของเขายังไงละ??\" คิลตอบให้
\"ฉันก็ยังไม่ไดบอกซักคำว่าจะเป็นพี่สะใภ้มัน\" เฟรินพูดอย่างหัวเสีย
\"ก็ตอนี้ไม่...แต่อนาคตมันก็ไม่แน่นี่หว่า\" คิลหยอก เพียงเท่านั้น หมอนใบใหญ่ก็ถูกเควี้ยงใส่คนพูด
แล้วสงครามปาหมอนก็เกิดขึ้นไปโดยปริยาย ส่วนคาโลผู้เป็นพี่ชายยังคงอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง
ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดลง ทั้งสงครามปาหมอนย่อยๆ และคนที่ตาอยู่ในห้วงความคิดก็สะดุ้ง
เมื่อได้ยินเสียงร้องของยัยแองจี้!!!!!
........................................................................................................................................................
วันนี้เป็นวันเสาร์ เป็นวันว่าง ก็เลยสละเวลาว่างๆ มานั่งเขียนฟิค
เดี๋ยวก็ต้องไปอ่านหนังสือต่อแร้วอ่ะ เฮ้อ... ยิ่งเรียน ยิ่งยาก ยิ่งเรียน ยิ่งขี้เกียจ
สัจจธรรมของชีวิตที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้ แย่จังแฮะ
ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคนที่อ่าน ที่โพส ที่โหวตนะค่ะ ความจริง...
อยากให้เข้ามาอ่านเยอะๆ ไม่โหวตไม่เป็นไร แต่ช่วยโพสเยอะๆ จะขอบคุณมาก
เพราะเรื่องโหวต เราถือเป็นความพอใจส่วนตัวของแต่ละบุคคล ใช่มั้ยละ???
จะอัพช้าหน่อย ต้องขออภัย เพราะต่อไปนี้จะเน้นเรียน ถ้าว่างอยากพักสมอง ก็คงจะมานั่งอัพเล่น
ปาบาย
...............................................................................................................................................................
เด็กใหม่กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง แล้วเขาก็พอเตียงริมหน้าต่างซึ่งเป็นเตียงสำหรับเขา
ส่วนอดีตเจ้าของเตียงริมหน้าต่าง ถูกกระชากลากฉุดให้ไปนอนเตียงข้างๆ เฟริน
ตามคำขอร้องของเจ้าชายน้ำแข็งขี้หึง (ขนาดน้องชายตัวเองนะเนี่ย??)
แต่คาเอลกลับไม่เดินไปที่เตียงของตัวเอง เขาเดินมานั่งที่เก้าอี้ทำงานของพี่ชาย
\"พี่อ่านหนังสืออย่างนี้ตลอดเลยเหรอ???\" คาเอลถามขึ้น แต่ไม่มีเสียงตอบ
ทำให้คาเอลแก้มป่อง หน้ามุ้ย ทำให้ดูน่ารักไปอีกแบบ (เหมือนเด็กๆ)
\"ฮึ!! น้องชายอุตส่าห์ดั้นด้นหาทางออกจากเดมอสมาได้ จะแสดงความยินดีซักนิดก็ไม่มี!!!\"
คราวนี้ผู้เป็นพี่ละจากหนังสือแล้วเงยหน้าขึ้น สบตากับน้องชาย แล้วเอ่ยขึ้น
\"ฉันเตือนนายแล้วว่าอย่าใช้เวทย์นี้ ถ้าหากยังใช้ไม่คล่อง!!!!!\"
\"ก็ใครจะไปรู้ละ..\" คาเอลลดเสียงลง แล้วก้มหน้าสำนึกผิด \"...พี่ยังโกรธผมอีกเหรอ???\"
พอคาโลเห็นท่าทางขี้อ้อนของน้องชายก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปจากห้อง ปิดประตูดังปัง!!!
ทำเอาคนที่นั่งอยู่ในห้องสะดุ้งกับเสียงปิดประตูกันเป็นแถวๆ
คิลกับเฟรินมองหน้ากัน ไม่รู้จะพูดอะไรดี ใครจะรู้ละว่าตอนนี้สองพี่น้องคู่นี้ทะเลาะกันอยู่???
\"...เออ...พี่ทั้งสองคน..\" คาเอลค่อยๆ เอ่ยขึ้นเมื่อเหลือผู้ร่วมห้องเพียงสองคน
\"คิลมัส ฟิสมัส เรียกว่า คิล เฉยๆ จะดีกว่านะ\" คิลพูดแนะนำตัวเอง แล้วตามด้วยเฟริน
\"เฟริน เดอเบอโรว์ ยินดีที่ได้รู้จัก\"
\"ไม่ใช่เฟลิโอน่าเหรอ?????? น่าแปลกจัง????\"
\"ก็เฟลิโอน่านะแหละ แต่เจ้าตัวไม่ชอบ ชอบชื่อเฟรินมากกว่า\" คิลตอบให้
\"งั้นเหรอฮะ....อืม..\" คาเอลพูดแล้วมองเฟรินอย่างพินิจพิจารณา
\"ช่างมันเถอะ!!\" คาเอลพูดจากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตู \"ไปกินอาหารเที่ยงกันดีกว่า\"
เพียงเท่านั้นผู้ที่รักการกินเป็นชีวิตจิตใจก็กระโดดลงจากเตียงแล้วแจ้นไปที่โรงอาหารดราก้อนทันที
.......................................................................................................................................................................
ห้องอาหารดราก้อน ... จากที่เคยมีผู้กินมูมมามอยู่คนเดียว บัดนี้มีเพิ่มขึ้นถึงสองคน
คนหนึ่งเป็นเจ้าหญิงแห่งความมืด ซึ่งกินมูมมามไม่สมหญิง
อีกคนหนึ่งเป็นเจ้าชายองค์รองแห่งคาโนวาล ซึ่งกินมูมมามไม่สมเป็นเจ้าชายเหมือนกัน
คาโลกินไปก็ถอนหายใจไป เมื่อเห็นการกินของบุคคลทั้งสอง
พอๆ กับคิลที่มองการกินของเฟรินกับคาเอลอย่างเอือมระอา พลางคิด
\'มันเป็นน้องไอ้คาโล หรือมันเป็นน้องไอ้เฟรินกันแน่ฟะ???\'
\"อี่ เอ อิน อิน เอ่ง อี อะ อับ\" คาเอลพูดทั้งๆ ที่อาหารเต็มปาก (แปล- พี่เฟรินกินเก่งจังนะครับ)
\"อื้อ!! อา เอล อ้อ อิน เอ่ง เอือน อัน อะ\" เฟรินตอบทั้งๆ ที่อาหารเต็มปากเช่นกัน (แปล- อื้อ!! คาเอลก็กินเก่งเหมือนกัน)
\"อิน แอบ อี้ อี่ อา โอ ไอ่ อ่า เออ อับ???\" (แปล- กินแบบนี้พี่คาโลไม่ว่าเหรอครับ???)
\"อ้อ เอ็น อัน อ่า ไอม อะ\" (แปล- ก็เห็นมันว่าไหมละ???)
\"อะ แอง อ่า อี่ อา โอ ออบ อน อิน อูม อาม เออ???\" (แปล- แสดงว่าพี่คาโลขอบคนกินมูมมามเหรอ???)
\"เอ่า อวาม อีง อัน อ้อ อ่น เอือน อัน แอ่...\" (แปล- เปล่า ความจริงมันก็บ่นเหมือนกันแต่..)
\"แอ่ อะ ไอ เออ อับ??\" (แปล- แต่อะไรเหรอครับ??)
\"อัน อ่น อน เอื่อ อะ อิ อะๆๆ\" (แปล- มันบ่นจนเบื่อนะซิ ฮะๆๆ)
\"เฟริน!!!\" เสียงคาโลห้ามปรามดังขึ้น \"อย่าพูดทั้งๆ ที่อาหารเต็มปาก คาเอลก็ด้วย\"
เพียงเท่านั้นผู้ถูกตักเตือนก็กลืนอาหารชิ้นโตลงคอ ตามด้วยน้ำอีกเป็นแก้ว เพราะติดคอ
ทำเอาผู้คนที่อยู่ในห้องอาหารดราก้อน พากันเอือมระอากับการกินของสองคนนี้เต็มที่
\"โห...แต่น้องของนายก็เก่งนะคาโลคุยกับเฟรินรู้เรื่องด้วย\" คิลพูดขึ้นเมื่อเห็นการสนทนาหยุดลง
\"เหอๆ ก็เดี๋ยวพี่เฟรินก็ไปเป็นสะใภ้ในคาโนวาลแล้วนี่นา\" คาเอลตอบ
ทำเอาคนถูกเอ่ยนามสำลักข้าวไปอีกรอบ แล้วคาเอลก็ลุกขึ้นไปเก็บจาน แต่ก็ถูกเฟรินเรียกไว้
\"กินอิ่มแล้วเหรอ?? พึ่งกินได้แค่จานเดียวเองนะ????\"
\"จานเดียวก็เกินพอแล้ว ปกติพี่เฟรินกินกี่จานละ??\"
\"สามจานเป็นอย่างน้อย\" คิลตอบอย่างไม่ใส่ใจ ทำเอาคนกำลังจะตอบหันควับไปทางคิล
\"สามจาน..\" คาเอลพูด แล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ เฟริน จากนั้นก็หอมแก้มเฟรินเบาๆ ทีนึง
ทำเอาคนถูกหอมแก้มหน้าขึ้นสีระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด แล้วทั้งห้องอาหารก็พากันตกตะลึง!!!
คาโลมองคาเอลอย่างโมโห เรื่องเก่าเขายังไม่ให้อภัย นี่ยังจะก่อเรื่องใหม่อีก!!
คิลตะลึงกับการกระทำของคาเอล พอๆ กับคนในห้องอาหาร ถึงจะเป็นน้องชายก็เถอะ แต่แบบนี้....
คาเอลมองหน้าเฟรินแล้วพูดขึ้น \"แล้ววันนี้พี่เฟรินจะกินกี่จานดีละครับ??\"
สิ้นเสียงก็เดินไปเก็บจานทันที ปล่อยให้เฟรินอึ้งกับการกระทำของคาเอล
\"โห...ทั้งพี่ทั้งน้องเลยแฮะ\" คิลพูดขึ้น แล้วมองไปทางเฟริน \"นายจะกินจานที่สองต่อรึเปล่า???\"
เฟรินหันมาทางคิลแล้วพูดห้วนๆ \"ไม่มีอารมณ์กินแล้วโว้ยยย!!!!!!\" จากนั้นก็ลุกพรึบ!! ไปเก็บจานทันที
\"คาโลๆ\" คิลกระซิบเรียกเบาๆ แต่ยังไม่ทันจะถามอะไร ความสงสัยที่อยากถามต้องเก็บเอาไว้
เมื่อรับรู้ว่าเจ้าชายน้ำแข็งบัดนี้กำลังเกรี้ยวโกรธการกระทำของน้องชาย ไม่ต้องบอก แค่มองหน้าเขาก็รู้แล้ว
.......................................................................................................................................................
ห้องหัวหน้าป้อม
เมื่อเฟรินเก็บจานเสร็จก็เดินไปที่ห้องพักของตัวเองทันที
แต่ต้องชะงักเมื่อพอเปิดประตูเข้าไปในห้องพบกับ น้องชายตัวดีของคาโลนอนอยู่บนเตียง
เฟรินค่อยๆ ยกมือขึ้นสัมผัสแก้มข้างที่โดนหอม จากนั้นก็รีบเช็ดอย่างรวดเร็ว
\"...อืม...\" คาเอลคราง ทำเอาเฟรินสะดุ้งเล็กน้อย \"...พี่คาโล...ผมขอโทษ...อืม..\"
แล้วเจ้าตัวก็พลิกตัวหันไปนอนอีกข้าง เฟรินเมื่อเห็นท่าทางการนอนของคาเอลก็อมยิ้ม
ความรู้สึกโกรธเมื่อก็หายไป เมื่อเห็นท่าทางที่น่าเอ็นดู
\'คงจะรักพี่ชายมาก\' เฟรินคิด แล้วเดินไปนั่งเตียงคิล ซึ่งอยู่ข้างๆ เตียงคาเอล
ยามหลับของคนผู้นี้เหมือนกับคาโลไม่มีผิดเพี้ยน เว้นแต่เส้นผมที่ตัดกันคนละทรงเท่านั้น
เฟรินมองคาเอลอย่างอ่อนโยน แล้วก็ต้องสะดุ้งอีกเมื่อคาเอลเริ่มละเมออีกครั้ง
\"...พี่คาโล...ผม..ขอโทษ...ยกโทษให้ผมนะ...พี่คาโล...\"
ผู้ที่นั่งเฝ้ามอง บุรุษท่าทางกวนโอ๊ยหลับ กลั้นหัวเราะเมื่อได้ยินคำละเมอแต่ละคำของคนผู้นี้
\'ทะเลาะเรื่องอะไรกันนะ???\' เฟรินคิด \'คาเอลถึงได้ละเมอแบบนี้\'
แต่แล้วก็ต้องออกจากห้วงความคิด เมื่อประตูเปิดขึ้น
เฟรินหันไปมองผู้มาเยือน ซึ่งเป็นเจ้าชายคาโล กับคิล ที่เดินตามมาทีหลัง
\"ทำอะไรเฟริน?\" คาโลถามขึ้น พยายามข่มอารมณ์โกรธเต็มที่ เมื่อเห็นคนรักนั่งมองน้องชายตัวเองตอนหลับ
\"ก็นั่งอยู่เฉยๆ ทำไมละ???\" เฟรินถามขึ้นอย่าง งงๆ แต่ยังไม่ทันจะมีบทสนทนาต่อ
ผู้ที่นอนหลับก็ค่อยๆ ขยับเปลือกตา แล้วลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย
\"หืม??? พี่คาโล...พี่คิล...\" คาเอลพูดขึ้นเมื่อเห็นพี่ชาย กับเพื่อนพี่ชายเดินเข้ามา จากนั้นก็หันไปทางเฟริน
\"อ้าว?? พี่เฟริน!!!\" จากนั้นก็หันไปทางคาโลอีกครั้ง แล้วถามขึ้นอย่าง งงๆ \"พี่คาโลเป็นอะไรอ่ะ??\"
คิลกลั้นหัวเราะ แล้วรีบเดินไปๆ ข้างคาเอลจากนั้นก็กระซิบเบาๆ สิ้นเสียงคิล
คาเอลถึงกับหัวเราะท้องแข็ง \"กร๊ากก..ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นี่พี่คาโลหึงผมเหรอเนี่ย ฮะๆๆๆๆๆ\"
\"ขำอะไรนักหนาคาเอล!!!!!!\" คาโลถามเสียงแข็ง ทำให้คาเอลต้องกลั้นหัวเราะแล้วลุกขึ้น
เดินไปข้างๆ พี่ชายตัวเอา แล้วตบไหล่เบาๆ จากนั้นก็เอ่ยขึ้น
\"อย่าห่วงไปเลยพี่คาโล เพราะยังไง ผมก็ไม่ยอมรับพี่เฟรินเป็นพี่สะใภ้ของผมแน่นอน\"
แล้วเดินออกไปหนึ่งก้าว แล้วหันมาพูดใหม่ \"แต่ผมก็ไม่ได้หมายความว่า ผมไม่ชอบพี่เฟรินนะ\"
จากนั้นก็เดินออกจากห้องไป ทำเอาผู้ถูกเอ่ย และผู้ไม่ถูกเอ่ยมองคาเอลที่เดินออกไปงงๆ
\"อะ....อะไรนะ???? คาเอลพูดอะไรนะ?????\" เฟรินร้องถามอย่างแปลกใจ
\"ก็...หมายความว่าคาเอลไม่ยอมรับนายเป็นพี่สะใภ้ของเขายังไงละ??\" คิลตอบให้
\"ฉันก็ยังไม่ไดบอกซักคำว่าจะเป็นพี่สะใภ้มัน\" เฟรินพูดอย่างหัวเสีย
\"ก็ตอนี้ไม่...แต่อนาคตมันก็ไม่แน่นี่หว่า\" คิลหยอก เพียงเท่านั้น หมอนใบใหญ่ก็ถูกเควี้ยงใส่คนพูด
แล้วสงครามปาหมอนก็เกิดขึ้นไปโดยปริยาย ส่วนคาโลผู้เป็นพี่ชายยังคงอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง
ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดลง ทั้งสงครามปาหมอนย่อยๆ และคนที่ตาอยู่ในห้วงความคิดก็สะดุ้ง
เมื่อได้ยินเสียงร้องของยัยแองจี้!!!!!
........................................................................................................................................................
วันนี้เป็นวันเสาร์ เป็นวันว่าง ก็เลยสละเวลาว่างๆ มานั่งเขียนฟิค
เดี๋ยวก็ต้องไปอ่านหนังสือต่อแร้วอ่ะ เฮ้อ... ยิ่งเรียน ยิ่งยาก ยิ่งเรียน ยิ่งขี้เกียจ
สัจจธรรมของชีวิตที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้ แย่จังแฮะ
ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคนที่อ่าน ที่โพส ที่โหวตนะค่ะ ความจริง...
อยากให้เข้ามาอ่านเยอะๆ ไม่โหวตไม่เป็นไร แต่ช่วยโพสเยอะๆ จะขอบคุณมาก
เพราะเรื่องโหวต เราถือเป็นความพอใจส่วนตัวของแต่ละบุคคล ใช่มั้ยละ???
จะอัพช้าหน่อย ต้องขออภัย เพราะต่อไปนี้จะเน้นเรียน ถ้าว่างอยากพักสมอง ก็คงจะมานั่งอัพเล่น
ปาบาย
...............................................................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น