ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสๆของยัยแสบซ่า

    ลำดับตอนที่ #2 : บท1(ยังคิดชื่อตอนไม่ออกรอไปก่อนนะค่ะหุหุ^ o ^)

    • อัปเดตล่าสุด 2 มิ.ย. 51


    "...ข้าวตื่น...ข้าว...ข้าว...ยัยน้ำข้าวตื่นเดี๋ยวนี้" 'โครม' เสียงโครมดังขึ้นแสดงออกถึงความอดทนที่หมดลงของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาออกแนวตี๋หน่อยๆที่บัดนี้ได้จัดการ"ถึบ"หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเมื่อตะกี๋ไปนอนบนพื้นเรียบร้อยแล้ว


    "โอ๋ย!พี่โอม....ถีบเค้าไมอ่า..เค้าเจ็บนะ..ปลุกเค้าดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องถีบเลย"หญิงสาวที่ถูกเรียกว่า  "น้ำข้าว" บ่นอุบอิบอย่างไม่พอใจใบหน้าน่ารักบูดบึ้งเต็มที่


    "พี่ก็ปลุกเราดีๆอยู่ตั้งนานแล้ว เรียกก็แล้วเขย่าก็แล้วก็ยังไม่ตื่น วิธีนี้แหละตื่นง่ายสุด ไปไปอาบน้ำได้แล้วนี่มันสายแล้วเพื่อนๆเราเค้ามารอกันนานแล้วนะนี่7โมง48แล้วไปเร็วกะจะไปสายตั้งแต่วันแรกที่เปิดเรียนเลยหรือไงฮะยัยตัวแสบ"โอมพูดอย่างปวดหัวนิดๆกับน้องสาวของตนนัยน์ตาสีดำคมเริ่มฉายแววระอา



    "โธ่!พี่โอม..บ่นอะไรนักหนานี่แค่7โมง48เอง ห๊า!7โมง35โรงเรียนเข้า 8โมงตรง อ้ากกก!!สายแล้วนี่นา แล้วทำไมพี่โอมไม่ปลุกเค้าให้เร็วกว่านี้อ่าถ้าเค้าสายจะโทษพี่โอมเลยคอยดู"น้ำข้าวพูดพลางวิ่งเข้าห้องน้ำไปอยางรวดเร็วปล่อยให้พี่ชายของตนยืนส่ายหัวอยู่กับนิสัยๆแบบเด็กๆของน้องตนหรือเรียกง่ายๆก็ความปัญญาอ่อนของน้องตนนั่นแหละ


    .........................................................................

    8นาทีผ่านไปไวเหมือนโกแปด(แป๊ก!ครับแป๋ก!มุขแป๋กเจ้าค่ะ)


    "มาแล้วจ้า!!!!!"เสียงพูดอย่างสดใสปนเร่งรีบพร้อมกับหญิงสาววัย15ปีหน้าตาน่ารักนัยน์ตาสีดำคู่โตหวานซึ้งฉายประกายรักสนุกแบบเด็กๆจมูกเล็กเชิดนิดๆแบบคนมั่นใจในตัวเองปากเล็กๆที่ประดับบนใบหน้าขาวรูปไข่ปรากฎรอยยิ้มแบบเด็กๆที่ไถลลงมาทางราวบันไดอย่างสนุกสนานก่อนที่จะเสียหลักหล่นลงไป แต่เจ้าตัวกลับดีดตัวขึ้นมาแล้วตีลังกาลงพื้นอย่าสวยงาม


    "10คะแนน  เย้!"


    'โป๋ก!'


    "ง่า...พี่โอมเขกหัวเค้าไมอะเค้าเจ็บนะ"น้ำข้าวพูดพลางคลำหัวตัวเองป้อยๆอย่างเจ็บปวด



    "ก็สมควรไหมละ..ตัวเองเกือบหล่นลงไปกองอยู่ที่พื้นแล้วยังมีหน้ามา10คะแนนอีก ทำไมไม่รู้จักระวังตัวเลยห้ะ  ยัยตัวแสบ เฮ้อ!ช่างเถอะ เอานี่ไปรอข้างหน้าเดี๋ยวพี่ไปเอารถก่อนเดี๋ยวไปส่ง"พี่โอมพูดพลางส่งขนมปังกับนมมาให้ฉันแล้วทำเสียงเหมือนเหนื่อยใจ


    "ค่า..ท่านพี่"ฉันพูดพลางวิ่งออกไปหน้าบ้านทันที


    อะนั่นไงเพื่อนๆของฉันยัยอิงฟ้ากับยัยโบวี่ 2 คนนี้เป็นเพื่อนกับฉันมาตั้งแต่เล้กๆแล้วเพราะเราอยู่บ้านใกล้กันที่จริงกลุ่มเรายังไม่หมดหรอกนะแต่พวกนั้นนะคงไปรออยู่ที่โรงเรียนนั่นแหละ อิงฟ้ากับโบวี่เป็นผู้หญิงที่สวยๆมากๆเลยด้วยอิงฟ้านะเป็นผูญิที่ออกจะหมวยๆหน่อยถาในหมู่ผู้หญิงด้วยกันอิงฟ้าถือเป็นคนที่สูงทีเดียวยัยฟ้าค่อนข้างจะเป็นคนที่จริงจังกับชีวิตและดุเป้นผู้ใหญ่ผิดกับฉันราวกับฟ้ากับดินเพราะว่าฉันนะออกจะไปทางตัวเล็กๆน่ารักๆ ฮิฮิ  ส่วนยัยโบวี่นะเรียกได้ว่าเป็นสาวเปรี้ยว เยว สุดแสนจะทันสมัย โบวี่มีนัยน์ตาเรียวสวย จมูกรั้นเเบบคนมั่นใจในตัวเองและริมฝีปากเรียวสวยที่เข้ากันอย่างเหมาะเจาะกับใบหน้าเรียวรูปไข่ยัยโบวี่ค่อนข้างจะออกแนวคาสโนวี่ทีเดียว ออกจะเป็นสาวเปรี้ยวแต่ก็ถือว่าน่ารักทีเดียว

    หุหุ


    เพื่อนฉันสวยใช่ไหมค่ะคุณผู้อ่าน^ O ^

    หุหุ

    แน่นอนอยู่แล้วก็ฉันน่ารักนี่นาเพื่อนฉันก็ต้องสวยอยู่แล้ว(หลงตัวเองจริงนางเอกฉัน -___-:ดรีม)


    เอ่ะ!แต่จะว่าไปคุยกันอยู่ตั้งนานฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่ สวัสดีค่ะคุรผู้อ่านทุกท่าน ฉันน้ำข้าวหรือเรียกสั้นๆว่าข้าวก็ได้ฉันมีพี่ชายหนึ่งคนคือพี่โอมเพี้ยงก้พี่โอมนั่นแหละค่ะไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกส่วนคุณพ่อกับคุณแม่ของฉันท่านทำงานอยู่ที่ต่างประเทศนะค่ะก็เลยซื้อบ้านหลังนี้ให้พวกเรา2คนอยู่

    ฮิฮิ

    ยืนพล่ามมามากแล้วไปทักยัยพวกนั้นดีกว่าข้าวพูดพลางค่อยๆย่องเข้าไปข้างหลังของอิงฟ้าก่อนจะยื่นมือเรียวเข้าไปปิดตาสาวหมวยร่างสูง

    "ใครเอ่ย!"เสียงสดใสน่ารักดังขึ้นอย่างอารมณ์ดี


    "เล่นอะไรเป็นเด็กๆนะยัยน้ำข้าว"น้ำเสียงหวานๆจากหญิงสาวหมวยร่างสูงดังขึ้นอย่างเอ็นดูกับเพื่อนสาวที่ชอบทำตัวเป็นเด็กๆคนนี้ของตน



    "บู่! -3- ฟ้าอะ!ไม่รับมุขเค้าเลย"ฉันพูดพลางทำแก้มป่องงอนๆอย่างน่ารัก


    "5555 ก็ฟ้าเค้านะออกจะเป็นผู้ใหญ่ขนาดนั้นไม่ได้เป็นเด็กปัญญาอ่อนเหมือนเธอนี่จ้ะ ยัยน้ำข้าววววว!!"โบวี่พูดพลางหยิกแก้มของฉันอย่างหมั่นเขี้ยว


    "ง่ะ...โบวี่อะ..เค้าไม่ได้ปัญญาอ่อนซักหน่อยอย่างเค้านะเรียกว่าสดใสน่ารักต่างหากใช่ไหมฟ้า"ฉันพูดพลางส่งสายตาวิ้งวับๆไปอ้อนฟ้าอย่างเต็มที่


    "จ้าๆ อะนั่นไงพี่เธอเอารถมารับแล้วไปได้แล้วไป"อิงฟ้าพูดพลางดันหลังฉันกับโบวี่ไปที่รถ



    .................................................................................

    จบตอนนี้แล้วเจ้าค่ะอาจจะสั้นไปนิดนะฮิฮิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×