ตอนที่ 2 : EP.1
ณ โกดังแห่งหนึ่งย่านxy
"นี่น่ะหรอแก็งค์ค้าของผิดกฎหมาย"
"ใช่นี่แหละเป้าหมายของเรา"
"นี่ๆ~เรามาพนันกันมั้ย~ว่าใครจะฆ่าได้มากที่สุด"
" 3 2 1 game on "
.
.
"อ้ากกกกกกก"
....................
ปัง!!
"นี่มันคดีที่ห้าแล้วนะเจ้าหน้าที่อลัน!! ทางเบื้องบนเขาเร่งแล้วนะเมื่อไหร่จะจบคดีนี้ซักที รู้มั้ยว่า....... "
อ่าสวัสดีครับทุกคน ผม อลันเองสถานการณ์ในตอนนี้กำลังโดนหัวหน้าบ่นอยู่ครับ เรื่องคดีของกลุ่มที่เรียกตัวเองว่าเดอะคราวน์ ได้ก่คดีเป็นครั้งที่ห้าในรอบปีครึ่งที่ผ่านมา ซึ่งเบาะแสมีเพียวแค่การ์ดใบเดียวในที่เกิดเหตุเท่านั้น ไร้พยาน ไร้รอยนิ้วมือ มีแค่การ์ดเท่านั้น ไม่รู้เป้าหมายที่แน่ชัด ไม่รู้ว่าก่เหตุคนเดียวหรือทำเป็นกลุ่ม แต่ถ้าทำเป็นกลุ่มพวกมันมีกี่คนล่ะ คดีนี้ต่างเป็นที่จับตามองของประชาชนและพวกเบื้องบน งานหยาบแท้ไอ้อลันเอ้ยย
"นี่คุณฟังที่ผมพูดอยู่รึป่าวห้ะ!!! อลัน!!"
"ผมกำลังเร่งสืบหาอยู่ครับท่าน พวกนี้เราไร้ข้อมูลอย่างกับพวกเขาไม่มีตัวตน มีแค่การ์ดแล้วเราจะจับพวกมันได้ยังไงครับท่าน"
"นั่นมันเรื่องของคุณ ออกไปได้แล้ว"
"ครับท่าน"
สั่งๆๆไม่มาทำเองเลยล่ะวะ นั่งกินเงินเดือนไปวันๆให้ลูกน้องทำงานงกๆ คอยเอาหน้าเอาตา x!
" เบรค ตอนนี้นายหาข้อมูลของเหยื่อพวกมันครบรึยัง ได้ข้อมูลว่าไงบ้าง"
" อ่าได้แล้วล่ะ เหยื่อรายแรก สมิธ โควด์ดาส เบื้องหน้าคือนักธุรกิจไฟแรงเบื้องหลังคือแก็งค์ค้าอวัยวะมนุษย์ รายที่สอง คือบาทหลวงไซม่อน เบื้องหน้าคือคุณพ่อที่ใจดีในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเบื้องหลังทำธุรกิจหกับเหยื่อรายแรก ต่อมา นักค้าประเวณีมินีก้า แค่นักค้าประเวณี คนที่สี่ เจ้าหน้าที่เดซี่ ทำงานให้หน่วยเก่าของรัฐที่ยุบหน่วยไปหกปีที่แล้ว ตอนอยู่ในหน่วยยักยอกเงินมาเลยถูกทัณฑ์บนไว้ เหยื่อรายล่าสุด ฉวีเชี่ยน เจ้าของแบรนด์เครื่องดนตรีชื่อดังชาวจีน ที่พึ่งขยายสาขาที่56เมื่อปีที่แล้ว มีแค่เหยื่อสองรายแรกเท่านั้นที่เชื่อมโยงกันนอกนั้น ว่างเปล่า ความเป็นไปได้พวกนี้อาจเป็นนักฆ่ารับจ้าง"
" มีความเป็นไปได้ลองหาข้อมูลบุคคลใกล้ชิดหรือบุคคลต้องสงสัยในครั้งนี้ด้วยบางทีเราอาจจะได้ข้อมูลเพิ่มขึ้นมาบ้าง แล้วส่งให้ฉันอาทิตย์หน้า"
" ใช้แรงงานกันจังนะ~ แล้วเอาละเอียดแค่ไหน"
" มากที่สุด"
คนที่ผมพึ่งคุยจบไปนั้นชื่อเบรค เบรค สไตรท์ สายหาข้อมูลต่างๆวิเคราะห์เลิศ เป็นหัวสมองของทีม สามารถวิเคราะห์ความเป็นไปได้แม่นภึง75% ถนัดบุ๋นมากกว่าบู๊ แต่เจือกยิงสไนแม่นกว่าชาวบ้าน การต่อสู้ตัวต่อตัวติดลบ เป็นคนวางแผนการและกลยุทธ์ได้เยี่ยมที่สุดรองจากผม ผมจึงค่อนข้างไว้ใจมันให้เป็นผู้ช่วยในการทำคดีต่างๆ แม้มันจะติดการใช้คำพูดล่อแหลมก็เถอะ
ตื่อ ตือ ตื่อ ปิ้ป
"ว่าไงที่รัก"
(วันนี้คุณอยากกินอะไรบ้างคะ พอดีเรียมาซื้อของที่ซุปเปอร์น่ะ อยากกินอะไรเป็นพิเศษรึป่าวคะ)
"อะไรที่ที่รักทำผมก็ชอบหมดแหละ"
(งั้นเอาของโปรดคุณมั้ยคะ แล้วอีกนานมั้ยคะถึงจะเลิกงาน)
อ่าตอนนี้กี่โมงแล้วนะเนี่ยหืออ 16.45น.อีกนิดเดียว ไม่กี่ชั่วโมง งานวันนี้หนักจริงโว้ย
"อีกประมาณ2ชั่วโมงจ่ะที่รัก มีอะไรรึป่าว"
(เปล่าหรอกค่ะ รีบกลับมานะคะเรียจะรอนะ)
"ครับ รักนะครับ"
(รักเหมือนกันค่ะ)
19.00น.
50%
"กลับมาแล้วครับ"
"ที่รักนั่งพักที่โซฟาเลยจ่ะ เดี๋ยวเค้าเตรียมข้าวแปปนะคะ"
เสียงเอเรียดังมาจากห้อง ผมคบกับเอเรียมาได้สี่ปีเกือบจะห้าปีแล้วอีกห้าเดือนเราจะครบรอบหาปี วันนั้นผมกะจะเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานเธอแต่ว่า...
"พวกนายมาได้ไง"
ผมถามพวกสองหน่อที่อยู่ตรงโซฟาบ้านผม ที่ทำตัวอย่างกับเป็นเจ้าของบ้าน เห้ยๆนี่บ้านตูนะเห้ย
"แหมๆ~คุณว่าที่พี่เขย~ ถามอะไรไม่คิดเลยนะครับ แกรปอ่ะ รู้จักป้ะพี่ โด่ววว มีการมีงานทำแล้วยังโง่อีกสงสารหัวหน้าที่จังวะ55555"
เด็กเปรตดีอ้อนพูดขึ้น เด็กนี่เป็นน้อชายแท้ๆที่คลานตามมากับเอเรีย แต่คงลืมนิสัยดีๆไว้ในท้องแม่มัน ดูแต่ละคำพูด น่าจับไปปรับทัศนคติซะจริง!!
"ดีน ทำตัวดีๆหน่อย โทษทีนะพี่พอดีพี่เรียโทรมาบอกให้พวกเรามากินข้าวด้ววน่ะพี่เขาว่ามีเรื่องสำคัญจะบอก"
ส่วนนี่โดมินิค เรียบร้อยกว่าไอ้ดีอ้อนง่ายๆต่อให้เอาเด็กแว้นมาผมก็มองว่าเด็กแว้นดีกว่าไอ้ดีอ้อนล่ะกัน
"ไรวะนิค อยากแกล้งว่าที่คุณพี่เขยอยู่เลยขัดไม"
" กูจะอ่านหนังสือ แล้วมึงอ่ะเก็บซองขนมที่กินด้วย"
แต่ข้อเสียไอ้หนูนี่คือเนียบ ไม่ชอบความสกปรก รกนิดรกหน่อยไม่ได้ไล่ไปเก็บ ใครได้เป็นผัวลำบากตาย เอ๊ะ ฟรือจะได้มันเป็นเมียวะ
"ทำหน้าไรของพี่เนี่ย ขนลุก ปรื้ออ"
ต่อให้ไอ้หนูมันข้อเสียเยอะแต่ก็ไม่เท่าไอ้เด็กเวรนี่หรอก
" ปากดีไอ้หนู มานานยังวะไอ้นิค"
"สามสิบสองนาทีครับพี่"
จ่ะ..
"ทุกคนจ้ะ ไปล้างมือแล้วมากินข้าวกัน มีแต่ของโปรดทุกคนเลยนะ"
"คร้าบx3"
"พี่ครับแล้วข่าวดีที่ว่านี่คืออะไรหรอ หืออ"
พอนั่งกินได้สักพักไอ้ดีนมันก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมา
นั่นสิข่าวดีอะไรกัน
"คือว่าพี่น่ะ... ไว้กินข้าวเสร็จแล้วพี่จะบอกนะ"
...... ลุ้นแทบตัวจะแตก
ตื๊ดดดด ตื๊ด ตื๊ดดดดด
เสียงโทรศัพท์ของไอ้ดีนดังขึ้น ไม่พ้นสาวๆในสต็อกมันแน่ๆ
" จ๋าาา"
นั่นไงขึ้นประโยคแรก ดูก็รู้ว่าลืมนัดสาว ผมยังสงสัยเหมือนเดิมนี่มันคือพี่น้องที่คลานตามท้องกันมากับเรียจริงดิ
" แหมม น้องเฌอจ๋า พี่ไม่ได้เบี้ยวน่ะครับ... คราวหน้านะคะ.... งั้นสักพักเดี๋ยวพี่ไปหานะคะ... จัดไปค่ะ"
ไม่พ้นเรื่องบนเตียง กี่คนต่กี่คนแล้วเนี่ยเปลี่ยนทีไม่เคยซ้ำหน้า รู้ว่าหล่อแต่แม่งเสียของว่ะ
"พี่จ๋า ดีนมีนัดกับน้องเฌอ ดีนไปก่อนนะครับ มึงกลับหอคนเดียวเลยไอ้นิควันนี้กูจะไปหวันน ไปล่ะลุง"
" เออ อย่สเป็นเอดส์ตายละกัน"
พอวางสายปุ๊บก็รีบไปปั๊บสงสัยคนนี้คนใหม่ที่มันเคยเปรยๆไว้แน่ๆ
19.45น
"งั้นผมช่วนล้างจานก่อนกลับนะพี่เรีย"
"ไม่ต้องหรอกจ่ะ นิครีบกลับเถอะหอมันไกลหรือนิคจะนอนนี้จ้ะ"
" ผมกลับหอดีกว่าพี่ เดี๋ยวไอ้ดีนเมามาผมจะได้ช่วยมัน"
" ขอบคุขอบคุณที่ช่วยดูแลดีนนะจ๊ะ"
สุดท้ายเรื่องที่เรียจะเซอร์ไพรส์ก็เป็นอันยุติลงโดยเธอบอกว่าไว้ให้ครบกันค่อยบอก เห้ออเพราะไอ้ดีนแท้ๆ
"ที่รักคะ งั้นเรียขออาบน้ำนอนเลยนะคะ วันนี้รู้สึกเพลียๆ"
" ค่ะที่รัก ฟอดด"
แฟนใครเนี่ยน่าฟัดจริงๆ
กิ้งงง กิ กิ้งงง
" ว่าไงเบรค"
(เรื่องใหญ่ล่ะ แก็งค์ที่เรากำลังสืบ ถูกพวกเดอะคราวน์ฆ่าหมดแล้ว คราวนี้ไม่ใช่รายคน แต่เป็นทั้งแก็งค์เอาไงดี)
" ว่าไงนะ!!! ทั้งๆที่เหยื่อรายล่าสุดผ่านมาแค่ห้าวันเนี่ยนะ"
" เตรียมรายละเอียดไว้พรุ่งนี้จะรีบไปที่สำนักงาน"
(รับทราบ)
ปล.ความยาวไม่พอเลยไม่แจ้งเตือนนนนนนนนนนนน โนววววววว
จริงๆแล้งไรท์ร่างไว้เสร็จแล้วแหละ นึกว่าอัพแล้วเลยไม่ได้เช็คดู สรุปคือไม่ได้อัพอีกครึ่งนึง ฮาาาา
ยังไงก็เม้นกันหน่อยน๊าาา
Love you
เจอในFBเครดิตใครบอกได้นะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
