ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic LSK : You...My Dimon

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4

    • อัปเดตล่าสุด 4 ม.ค. 53


    ตอนที่ 4



    ...



    .......หลังจากข้าได้ถามไถ่มาเหตุที่เคเรสไปบุกลากข้าออกจากห้องนอนเรียบร้อยแล้ว ข้าก็รีบออกวิ่งนำเคเรสทันที พอถึงห้องของเป้าหมายข้าก็หยุดพักหายใจสำรวมกิริยาให้สง่างามอีกครั้งก่อนผลักประตูเข้าไปเบาๆ



    ปัง!!



    “ครีอุส!!”(เอ่อ...เบาใช่ไหม)



           ข้าร้องเมื่อเห็นเทอร์มิสกำลังโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้คนที่หลับสนิทอยู่บนเตียงอย่างตกใจ นั้นเขาคิดจะทำอะไรเนี้ย ไม่ได้การเจ้านีโอมันฝากลูกศิษย์ของมันไว้กับข้า ขืนข้าปล่อยให้ใครมาลักหลับลูกศิษย์ของเจ้านั้น องค์มหาเทพคงต้องจัดเตรียมพิธีรับข้าขึ้นไปรับใช้พระองค์อย่างใกล้ชิดแล้วล่ะ พอข้าคิดได้ข้าก็รีบโบกมือไล่เทอร์มิสกับครีอุสออกไปทันที ก่อนหลังไปสั่งสำทับ           



     “แจ้งข่าวให้นีโอรู้แล้วก็เรียกประชุมเหล่าหัวหน้าเทพอัศวินทั้งสิบสองคนให้ข้าด้วย”



    “ขอรับ”เทอร์มิสตอบข้าแล้วเดินออกไปในที่สุด



    “เฮ้อ...”



              ข้าถอนหายใจทันทีก่อนลงมือตรวจคนไข้ของข้าทันที แต่พอข้าแตะตัวเขาเท่านั้น ข้าก็ต้องรีบชักมือออกทันที ให้ตายเย็นแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้วนะ! ข้าตรวจร่างกายของครีอุสไปเรื่อยๆ แต่จนแล้วจนรอดก็หาสาเหตุที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ไม่เจอ อะไรกัน...หรือว่า ข้าชักมือกลับแล้วเดินออกไปหยิบของที่ห้องข้าอย่างรวดเร็ด ระหว่างที่ข้ากำลังจ้ำเท้าไปที่ห้องข้าอยู่นั่นเสียงเอะอะก็ดังขึ้นที่ห้องพักฝั่งโคลด์บลัด มันดังจนข้าต้องหันไปดูด้วยความสงสัยแต่ข้าไม่มีเวลาจะเดินไปดูแล้วข้าต้องรีบกลับไปหยิบของที่ห้อง เพื่อรักษาครีอุสโดยด่วน



    “นี่มัน...”



              แล้วก็เป็นอย่างที่ข้าคิดจริงๆซะด้วย ข้าพลิกกริชสีดำ ใช่พวกเจ้าฟังไม่ผิดหรอก กริชสีดำ แต่เดิมกริชเล่มนี้เป็นสีขาว อาบไล้ด้วยพลังสว่างอันกล้าแกร่ง แต่ที่มันกลายเป็นแบบนี้เพราะข้าใช่มันตรวจหาบางอย่างในร่างของครีอุส บางอย่างที่เต็มเปี่ยมไปด้วยไอมารแห่งพลังมืด บางอย่างที่ข้าเรียกมันว่า...คำสาป กริชแห่งแสงเล่มนี้มีประโยชน์ตรงที่สามารถใช้มันในการตรวจหาคำสาปได้ เพียงใช้เลือดของเหยื่อแค่ไม่กี่หยดเท่านั้น สีของมันจะแปรเปลี่ยนตามควารุนแรงของคำสาป ยิ่งดำเข้มมากเท่าไหร่ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น!! ยิ่งคราวนี้มันกลายเป็นสีดำสนิทด้วยแล้ว...



    “เรียกประชุมเทพอัศวินทั้งสิบสององค์มาประชุมด่วนที่ห้องข้าเดี๋ยวนี้!!”




    ณ ห้องหนังสือของพระสังฆราช



    "อาการของครีอุสเป็นอย่างไรบ้าง พระสังฆราช ทำไมต้องเรียกประชุมด้วย..."หัวหน้าเทพอัศวินเทมเพสเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจกับสีหน้าเคร่งเครียดของคนสูงวัยกว่า ซึ่งไม่ค่อยจะได้เห็นบ่อยนัก



    "..."คนโดนถามยังเงียบ สร้างบรรยากาศกระอักกระอ่วนให้เกิดขึ้นได้ไม่น้อย เหล่าเทพอัศวินทั้งสิบสององค์เริ่มขยับตัวอย่างอึดอัดเพราะรังสีกดดันที่แผ่ออกมาจากเทพอัศวินแห่งการลงทันฑ์



    "ท่านจะเงียบอีกนานไหมพระสังฆราช พวกข้าไม่ได้มีเวลาว่างทั้งวันแบบท่าน หรือครีอุสหรอกนะ"เทอร์มิสว่าเสียงเย็น ดวงตาสีรัตติกาลที่มืดสนิทส่งคำพูดบางอย่างให้คนสูงวัยกว่าว่า



    'ถ้าเจ้ายังไม่ยอมพูดล่ะก็ เจ้าโดนฟันแน่!' เมื่อตีความหมายสายตาที่ส่งมาออกพระสังฆราชก็ถอนลมหายใจดัง เฮ้อ ก็จะทำสีหน้าจริงจังแล้วเริ่มชีแจ้ง



    "ครีอุส...ต้องคำสาป..."



    !!!



    ประโยคเดียวเท่านั้น คำๆเดียวที่สามารถสะกดเทพอัศวินทั้งสิบสองให้นิ่งสนิท


    "เจ้าพูดบ้าอะไรกันพระสังฆราช!!!"เทอร์มิสลุกขึ้นตวาดอย่างกราดเกรี้ยว มือชักดาบทำท่าจะออกมาฟันคนให้รู้แล้วรู้รอด แต่เคราะห์ดีของเป้าหมายเมื่อเทพอํศวินไอซอทสามารถดึงมือของแลนซ์ เทอร์มิสได้ทัน ก่อนจะหันมาถามพระสังฆาชด้วยเสียงเรียบเย็นราวน้ำแข็ง



    "กรุณาบอกรายละเอีดให้ข้าทราบด้วย...พระสังฆราช




    .........................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×