MISTAKE

เธอต้องเจ็บเหมือนที่ฉันเจ็บ 

เธอต้องร้องไห้เหมือนที่ฉันร้อง

ยิ่งจำอะไรไม่ได้ยิ่งดี เธอจะได้เจ็บปวดมากกว่าเดิม

เจ็บปวดทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทำอะไรไว้

‘ฉันจะทำให้เธอตายทั้งเป็น’

…

‘ขอโทษ ให้อภัยฉันนะ’

ความทรงจำที่หายไป มันทำให้ฉันเจ็บปวด

 สิ่งที่ฉันเคยทำไว้มันร้ายแรงมากอย่างนั้นเหรอ

ถึงต้องมาทำกับฉันถึงขนาดนี้

…

‘ฉันควรให้อภัยคนที่ทำร้ายกันถึงขนาดนี้เหรอ?’

น้องกูใครอย่าแตะ

โดนกระสุนเป่าหัวแล้วจะหาว่ากูไม่เตือน

ระยำกับใครกูไม่ว่า แต่อย่ามาทำกับน้องกู

ว่าแต่คนอื่นเค้าเลว

นายก็เลวไม่ต่างกันนักหรอก

ระวังตัว ระวังใจไว้ให้ดี

แล้วจะหาว่าไม่เตือน

พยามแทบตาย สุดท้ายไม่ได้ห่าอะไรกลับมาเลย

ยอมให้ได้ทุกอย่างแม้กระทั้งชีวิต

แล้วทำไมไม่รักกันเลยวะ

สวัสดีคะ ลองแต่งนิยายเป็นครั้งแรก อาจจะแปลกๆไปหน่อย หรือพิมพ์ผิดไปบ้างต้องขออภัยด้วยนะคะ แล้วก็ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยคะ ^-^