คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Mission 02 : ความทรงจำของนางฟ้า
MISSION 02
ความทรงจำของนางฟ้า
ณ ยานอวกาศลำหนึ่งที่จอดอยู่ริมน้ำตก
แท้จริงแล้ว... ยานลำนี้ควรถูกนำมาใช้ในการปฏิบัติการพิทักษ์กาแล็คซี่
แต่กลายเป็นที่เก็บสัตว์ทดลองที่อดีตมือปราบแห่งสหพันธ์กาแลคติกอย่าง แกนตู ได้ค้นหาเป็นคู่แข่งกับลีโล่และเจ้า 626 ตามใบสั่งของผู้บงการเรื่องราวทั้งหมดอย่าง... ดร.แจ็ค วอน แฮมสเตอร์วิลล์ วายร้ายผู้เป็นอดีตหุ้นส่วนของจัมบ้าที่ต้องการฮุบผลงานเป็นของตัวเอง
แน่นอนว่า... รวมถึงสติทช์ของลีโล่ด้วย
แผนสุดบรรเจิดจึงเริ่มต้นขึ้น
แฮมสเตอร์วิลล์รู้ดีว่าสัตว์ทดลองทุกตัวที่สติทช์เรียกว่าพี่น้องโอฮาน่ามีดีเอ็นเอที่ต่างกัน จึงก่อให้เกิดข้อสมมุติฐานที่ว่า... ถ้าสัตว์ทดลองชายและหญิงตกหลุมรักกันจะผิดไหม ซึ่งเป็นพี่น้องต่างสายเลือด จะรักกันมันไม่ผิด
สัตว์ทดลองหมายเลข 624 หรือที่แกนตูรายงานชื่อให้แฮมสเตอร์วิลล์ว่า... แองเจิ้ล จึงถูกเลือกเป็นไพ่ใบสำคัญที่จะต่อกรกับลีโล่ได้ เพราะเธอมีฟังก์ชั่นหลัก คือ... เสียงเพลงที่ไพเราะราวกับไซเรน สามารถหลอกล่อผู้ฟังให้อยู่ภายใต้อาณัติของเธอ ซึ่งตีความได้ในทันที... ว่าบทเพลงของแองเจิ้ลจะช่วยดึงตัวสติทช์และผองเพื่อนสัตว์ทดลองที่ต่อต้านโปรแกรมทำลายล้างมาเป็นพรรคพวกได้
เธอยินดีทำภารกิจนี้เพื่อแลกกับ "ความทรงจำ" ที่หายไป
เธอเพิ่งรู้จัก 626 หรือสติทช์จากเทปบันทึกภาพที่แกนตูได้เปิดให้ดู เพื่อศึกษาโปรแกรมดั้งเดิมและแผนเกลี้ยกล่อมเพื่อนสัตว์ทดลองให้ต่อต้านโปรแกรมทำลายล้างของลีโล่ พบว่าสติทช์ดูมีเสน่ห์น่าดึงดูดใจดี
โคอาล่าสีฟ้า ถ้าได้คู่กับโคอาล่าสีชมพูที่งดงาม
ต่อให้สติทช์วิเคราะห์การต่อสู้ของศัตรูได้ แต่ถ้าสบตาสัตว์ทดลองที่แสนงดงามเข้าล่ะก็... ต้องหลงเสน่ห์กันทุกราย แม้แต่ เจ้า 625 ที่ชอบทำแซนด์วิชไปวัน ๆ ก็ยังหลง
แต่สำหรับแองเจิ้ล... ความทรงจำที่แกนตูเก็บกักไว้สำคัญที่สุด ถ้าภารกิจสำเร็จ... เธอจะได้ความทรงจำกลับคืนมา
เธอจะได้เป็นอิสระจากแกนตูสักที
เธอออกตามหาสติทช์ในเมืองโคคาอัวทาวน์ทันทีที่ได้รับภารกิจ ซึ่งเธอโฟกัสกับภารกิจนี้อย่างจริงจังจนถึงที่สุด ต่อให้ต้องใช้เวลานานมากน้อยเพียงใด... เธอก็ต้องทำ
"โอ๊ย!" เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งร้องขึ้นทันทีที่วิ่งมาชนเธอจนล้มลง ทำเอาเธอเจ็บหัวเป็นบ้า ทันทีที่เธอสบตาเด็กหญิงในชุดมูมูสีแดงลายใบไม้สีขาว จำได้ว่าเด็กหญิงคนนี้ คือ... ลีโล่ เพเลไค คู่หูของสติทช์ จึงแยกเขี้ยวและกรงเล็บหมายจะเล่นงานลีโล่ให้จงได้
แต่ใบหูของเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนมาหาเธอ นึกถึงภารกิจเข้าไว้... ที่ไหนมีลีโล่ ที่นั่นต้องมีสติทช์ และสติทช์จะไม่มีวันปล่อยให้คนที่ทำร้ายลีโล่ลอยนวลแน่ จึงตัดสินใจเปลี่ยนแผน... เบี่ยงเบนความสนใจจากเขาในทันที ไม่สนว่าลีโล่จะเรียกร้องให้ขอโทษสักคำ
สนเพียงแค่... ให้สติทช์รู้จักเธอก่อน
ซึ่งมันได้ผล!
เธอรู้ดีว่าลีโล่กับสติทช์กำลังออกตามหาสัตว์ทดลองอยู่ จึงปรากฏตัวให้สติทช์เห็นอยู่ห่าง ๆ ด้วยความคิดที่ว่า... ภารกิจสำคัญที่สุด สติทช์จึงไล่ตามเธอ ส่วนแกนตูก็คอยเล่นละครเป็นวายร้ายเสียทีลีโล่ไป แผนแยกสองคู่หูจึงดำเนินต่อไป
ด้วยความมั่นใจในสรีระและเสน่ห์ที่ถูกจัมบ้าสรรค์สร้างขึ้นมา สติทช์ที่ได้ชื่อว่าเป็นยอดนักสู้... ต้องแพ้ทางนารีที่งดงามราวกับนางฟ้า ทำเอาสติทช์ถึงกับหน้าแดง... หลงใหลขึ้นมาฉับพลัน!
"เอ่อ... สวัสดี" สติทช์ยื่นมือทักทายด้วยท่าทีเกร็ง ๆ แกมเขิน
"สติทช์! นี่มันเกิดอะไรขึ้น!? จับตัวยัยนั่นก่อนที่จะกินเรานะ" ลีโล่ตามมาเตือนสติทช์ ยังเคืองแองเจิ้ลที่แยกเขี้ยวใส่เมื่อครู่
"ไม่ เธอไม่กินเราหรอก นางฟ้ามาโปรดจ้ะ" สติทช์ตอบปฏิเสธหน้าใส แองเจิ้ลแลบลิ้นสีม่วงเลียแก้มเขาหนึ่งที ใจแทบละลาย
"นางฟ้าที่ไหน! นางเป็นหนึ่งในพี่น้องของพี่นะ" ลีโล่เถียง แต่ดูเหมือนจะไม่นำพา
"นางฟ้ามาโปรดต่างหากล่ะ!" สติทช์เถียงกลับ ทำเอาลีโล่รู้สึกเคลือบแคลงสงสัยในตัวแองเจิ้ลขึ้นมา เพราะสติทช์ไม่เคยขึ้นเสียงใส่เธอมาก่อน
แต่สำหรับแองเจิ้ล ถือเสียว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี
แองเจิ้ลรู้เซ้นส์ศัตรูดีว่าลีโล่ต้องสงสัยเธอแน่ ซึ่งเป็นไปตามที่คิด ลีโล่ใช้คอมพิวเตอร์ของจัมบ้าค้นหาข้อมูลฟังก์ชั่นที่เกี่ยวข้องกับเธอ จึงสร้างจังหวะนรกขัดจัมบ้าไม่ให้บอกข้อมูล
"คุณจัมบ้าคะ!" แองเจิ้ลกระโดดโผเข้าจุ๊บแก้มจัมบ้าหนึ่งฟอดในทันทีที่พบหน้า เธอยกหูขึ้นหมายกล่อมบทเพลงปีศาจใส่จัมบ้าเป็นการตัดกำลังจากภายใน
แต่ก่อนที่เธอจะทำตามแผน มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น
จู่ ๆ เธอก็มีอาการปวดหัวแปลบ ๆ ประหนึ่งว่ามีกระแสไฟฟ้าช็อตอยู่ในสมอง ทำให้ร่างของเธอร่วงหล่นลงพื้นสลบไป ลีโล่กับสติทช์รีบประคองเธอเข้าเครื่องเอ็กซเรย์ขนาดเล็กที่ใช้เฉพาะตรวจอาการผิดปกติของเหล่าสัตว์ทดลอง เพื่อให้จัมบ้าเช็คอาการป่วยของเธอโดยเร็ว ลืมเรื่องข้อมูลที่จัมบ้าจะเตือนลีโล่ไปชั่วขณะ
เพียงเวลาไม่นาน... จัมบ้าก็ตรวจอาการป่วยของเธอจนรู้ความจริง
"ดูเหมือนว่าเธอจะสูญเสียความทรงจำนะยัยหนู" จัมบ้าอ่านผลการตรวจบนคอมพิวเตอร์ให้ลีโล่กับสติทช์ได้รับทราบ
"ความจำเสื่อม!?" ลีโล่ตกใจ
"ใช่ จัมบ้าคาดว่าเจ้า 624 ถูกปลุกขึ้นมาจากที่ใดที่หนึ่งในขณะที่พวกเธอกำลังวุ่น ๆ อยู่กับโรงเรียนหรือค้นหาสัตว์ทดลอง เป็นไปได้ว่าความจำที่สูญเสียไป คือ... ความทรงจำในช่วงเวลาก่อนที่จะพบพวกเธอเมื่อครู่นี้" จัมบ้ายืนยันก่อนที่จะนึกได้... ชี้แจงข้อมูลเบื้องต้นของ 624 ให้ลีโล่กับสติทช์เตรียมรับมือ ซึ่งเป็นข้อมูลที่ทำให้ลีโล่ถึงกับหัวร้อนขึ้นมา
"กะแล้วเชียว... ว่ายัยนี่ต้องมีอะไรแอบแฝง!" ลีโล่คาดโทษนางฟ้าสีชมพู สติทช์ถึงกับหน้าสลดหูตกเมื่อรู้ความจริง เพราะนั่นเท่ากับว่าการมาของ 624 จะกระตุ้นให้เขากลับสู่โหมดทำลายล้างดั้งเดิม ซึ่งเขาตั้งปณิธานว่าจะไม่มีวันเกิดขึ้นเป็นอันขาด
"อย่าได้หัวร้อนเลยยัยหนู เสียงเพลงของเธอไม่มีผลต่อ 626 หรอก เพราะถูกสร้างมาทีหลัง" จัมบ้าพูดให้สองคู่หูเบาใจลง หันมาโฟกัสเรื่องอาการป่วยที่เกิดขึ้นกับ 624 เป็นหลัก
"ถ้าความจำของนางฟ้าเสื่อม... ทำไมเธอถึงจำจัมบ้าได้ครับ!?" สติทช์ถาม
"ทำไมถึงจำจัมบ้าได้นะเหรอ สัตว์ทดลองทุกตัวต่างรู้ตัวดีว่าอัจฉริยะชั่วร้ายเป็นคนสร้างขึ้นมาก่อนที่ฉันจะทำการคายน้ำพวกเขาให้เป็นลูกหินตอนหลบหนีตำรวจและไม่ให้แฮมสเตอร์วิลล์เจอตัว" จัมบ้าตอบข้อสงสัยก่อนจะพูดต่อ "ทีนี้... มันขึ้นอยู่กับพวกเธอที่จะต้องช่วย 624 รื้อฟื้นความทรงจำให้ได้ ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเจ้านางฟ้าตัวน้อยนี่เจอเรื่องอะไรมาบ้าง"
"ด้วยความยินดีค่ะ หนูตั้งใจจะให้ชื่อ..." ลีโล่เอ่ยปากจะตั้งชื่อ
"นางฟ้า!" สติทช์โพล่งขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น ลีโล่ถึงตั้งชื่อตามที่สติทช์เรียก
แองเจิ้ล
เพียงเวลาไม่นาน... แองเจิ้ลลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าเธออยู่ในห้องนอนโดมของลีโล่กับสติทช์ กวาดตามองไปรอบ ๆ ด้วยความไม่ไว้วางใจ เห็นหน้าลีโล่แล้วถึงกับแยกเขี้ยวใส่
"ใจเย็น ๆ ก่อนแองเจิ้ล! ที่นี่ปลอดภัย ลีโล่พยายามช่วยเธอ" สติทช์เอาตัวเองกั้นกลางระหว่างลีโล่กับแองเจิ้ล เกลี้ยกล่อมให้อีกฝ่ายใจเย็นลง
"ช่วย!? หมายความว่ายังไง!?" แองเจิ้ลทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่ลีโล่ด้วยความไม่ไว้วางใจ ไม่ปักใจเชื่อคำตอบของอีกฝ่าย
"ก็ช่วยเธอรักษาอาการความจำเสื่อม เธอสลบไปตั้งแต่เห็นหน้าจัมบ้า" ลีโล่ยืนยันก่อนที่จะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชาเมื่อนึกถึงแผนร้ายของแองเจิ้ล "และก่อนที่จะร้องเพลงของเธอมาทำลายตัวตนของสติทช์"
"ตัวตน!? สติทช์!? แต่เขาคือ... 626 นะ! เธอไม่กลัวรึไง!?" แองเจิ้ลเอ่ยปากถาม เธอไม่มีวันเชื่อเป็นอันขาด... ว่าสิ่งที่ลีโล่พูดมาคือความจริง เธอรู้แค่ว่า 626 ถูกตั้งฟังก์ชั่นเป็นจอมทำลายล้าง และสัตว์ทดลองทุกตัวไม่มีชื่อ
"ลีโล่ไม่มีวันกลัวพี่หรอกจ้ะ พี่ไม่เคยคิดจะทำร้ายลีโล่เลย ลีโล่ทำให้พี่รู้ว่าตัวตนพี่เป็นยังไง เราจะช่วยเธอให้รู้ตัวตนจริง ๆ สักครั้ง ขอให้เชื่อใจเราเถอะ" สติทช์ช่วยยืนยันอีกเสียงด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แองเจิ้ลเห็นแววตาสติทช์ดูอ่อนโยนจริงใจและมีความแน่วแน่กับสิ่งที่พูดมา ก่อนจะชำเลืองมองลีโล่ที่ยิ้มอบอุ่น
รอยยิ้มบนใบหน้าลีโล่ ทำให้แองเจิ้ลรู้สึกคุ้นเคยอย่างแปลกประหลาด
"มาเรีย?" แองเจิ้ลเอ่ยชื่อคน ๆ หนึ่งออกมา
"เอ่อ... ฉันไม่ใช่มาเรีย ฉันชื่อลีโล่จ้ะ" ลีโล่แนะนำตัวให้แองเจิ้ลรู้จักอย่างเป็นทางการ แองเจิ้ลทวนชื่อลีโล่เบา ๆ ด้วยแววตาฉงน "ลีโล่ที่ทำให้ระบบทำลายล้างล้มเหลวนะเหรอ"
"ระบบทำลายล้างล้มเหลว!? ลีโล่เนี่ยนะ!?" สติทช์ขำมากกว่าที่แองเจิ้ลว่าลีโล่จนฟังดูเวอร์วังอลังการ "เราไม่ได้ล้มเหลวสักหน่อย เราแค่ใช้โปรแกรมในตัวทำทุกอย่างเพื่อความสงบสุขของโอฮาน่าน่ะ ไอ้บิ๊กเบิ้มหน้าโง่นั่นมันว่ามาใช่มั้ย!?"
ลีโล่ปะติดปะต่อเหตุการณ์ก่อนหน้าได้ในทันที... ว่าแกนตูต้องทำเรื่องเลวร้ายบางอย่างกับแองเจิ้ล นางฟ้าสีชมพูตัวน้อยถึงได้สูญเสียความทรงจำจนถูกป้อนข้อมูลเกี่ยวกับเธอผิด ๆ แองเจิ้ลถึงได้ตั้งป้อมลีโล่เป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งเหมือนเมื่อครู่นี้
"บอกมาได้มั้ย... ว่าแกนตูทำอะไรเธอ เธอถึงได้ถูกส่งมาขัดขวางเรา" ลีโล่เอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง แต่อีกฝ่ายส่ายหน้า... บ่งบอกให้ลีโล่รู้ว่าเธอจำไม่ได้
"เมื่อครู่นี้... เธอเรียกฉันว่ามาเรีย มาเรียเป็นโอฮาน่าของเธอใช่มั้ย" ลีโล่เปลี่ยนคำถาม แองเจิ้ลส่ายหน้าไม่มั่นใจอีก ลีโล่จึงวิเคราะห์ว่ามาเรียคือคนที่แองเจิ้ลรู้จัก แต่จะเป็นโอฮาน่าของแองเจิ้ลหรือไม่นั้น... ต้องสืบหาต่อไป
คนที่มั่นใจได้ว่าจะช่วยเธอได้ คือ... "คนที่เก็บความลับได้ดีที่สุด"
ค็อบบร้า บับเบิ้ลส์
Cobra Bubbles
อดีตเจ้าหน้าที่ซีไอเอผู้มีส่วนรู้เรื่องภารกิจค้นหาสัตว์ทดลองของลีโล่
เป็นความโชคดีที่ลีโล่มีช่องทางติดต่อกับหนุ่มใหญ่โล้นซ่าส์หน้านิ่งที่เป็นนักสังคมสงเคราะห์ตั้งแต่วันที่รู้ความจริงเรื่องของเขา และเขาเป็นผู้รับเลี้ยง ชูช 234 วีเซิลกึ่งหนูสีชมพูมีใบหูทั้งสองข้างเป็นดาวเทียมเผยแพร่บทสนทนาของผู้อื่นที่อยู่ทางไกล และมีหางเป็นผู้รับฟังข่าวสาร หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ... ชูชถูกออกแบบมาเพื่อดักฟัง ปัจจุบันทำงานเป็นหน่วยข่าวกรองของซีไอเอ
เพราะลีโล่ยังเป็นเด็กอายุ 7-8 ปี พี่นานี่ยังไม่อนุญาตให้ใช้มือถือ เธอจึงใช้โทรศัพท์บ้านติดต่อหาค็อบบร้าเพื่อขอความช่วยเหลือเรื่องตามหาคนชื่อ "มาเรีย" ให้แองเจิ้ล ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีปัญหามาเป็นอันดับแรก
[มันพูดยากนะลีโล่ คนที่ชื่อมาเรียในรัฐฮาวายมีมากมาย แน่ใจแล้วเหรอ... ว่าสัตว์ทดลองตัวล่าสุดที่เธอพบบอกว่าโอฮาน่าชื่อมาเรีย] หนุ่มใหญ่ตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำตามประสาเจ้าหน้าที่มาดเข้มหน้านิ่ง
"แน่เสียยิ่งกว่าแน่อีกค่ะ แองเจิ้ลจำได้ว่าเคยอยู่กับมาเรียมาก่อน จากนั้นก็ไม่มีข้อมูลอะไรอื่น ๆ อีก จำนามสกุลไม่ได้ หนูก็เลยรบกวนคุณแค่เรื่องนี้ค่ะ" ลีโล่ยืนยันเต็มร้อย... ว่าต่อให้ข้อมูลที่ได้รับจะเป็นวงกว้างแค่ไหน เธอจะต้องตามหามาเรียของแองเจิ้ลจนพบ ในเมื่อนางฟ้าสีชมพูไว้วางใจในตัวเธอแล้ว... เธอกับสติทช์จะต้องทำให้ดีที่สุด เพื่อส่งแองเจิ้ลกลับคืนสู่โอฮาน่าที่แท้จริงให้จงได้
[เอาเป็นว่า... เดี๋ยวฉันจะจัดการให้ เธอพอจะมีสักที่มั้ย... ที่คิดว่าสัตว์ทดลองทั้งหลายจะช่วยทำให้ภารกิจค้นหามาเรียเป็นความลับ] ค็อบบร้าเอ่ยปากถามหาสถานที่
ซึ่งแน่นอนว่าลีโล่มีสถานที่ในใจแล้ว
ประภาคารของสปาร์คกี้ เป็นสถานที่ที่ลีโล่ได้รับภารกิจค้นหาสัตว์ทดลองอย่างเป็นทางการจากท่านประธานหญิงแห่งสหพันธ์กาแลคติก และเป็นจุดประกายความคิดให้ลีโล่กับสติทช์ละลายพฤติกรรมโปรแกรมทำลายล้างของเหล่าสัตว์ทดลองอีกหกร้อยกว่าชีวิต
ที่สำคัญไปกว่านั้น คือ... เป็นที่ลับตาคนที่ลีโล่มั่นใจได้ว่าสามารถคุยราชการลับกับคุณค็อบบร้าโดยมิให้มีคนนอกล่วงรู้เรื่องนี้
เพียงแต่... ซีไอเอต้องใช้เวลาในการค้นหาข้อมูล
ลีโล่กับสติทช์จึงแนะนำตัวแองเจิ้ลให้สปาร์คกี้ทำความรู้จัก แต่พอสปาร์คกี้รับรู้ถึงพลังวิเศษจากแองเจิ้ล
"แค่ร้องเพลง... ถึงกับรีเวิร์สไปสู่โหมดทำลายล้างเลยเหรอ!?" สปาร์คกี้เอ่ยปากถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
"ใช่ ฉันก็เลยมาเตือนไว้ก่อน... ว่าอย่าขอร้องให้เธอร้องเพลงเด็ดขาด จนกว่าทุกอย่างจะลงตัว" สติทช์ย้ำ
"ถ้าไม่ใช่เพลงภาษาของแองเจิ้ล ก็ต้องมีเพลงภาษาอังกฤษให้เธอร้องตามได้สิ แบบว่า... เพลงของเอลวิส เพรสลี่ย์ รู้จักสักเพลงป่ะ" สปาร์คกี้นึกสนุกอยากทดลองพลังของเธอ
"ความจำยังไม่กลับมาเลย สติทช์เตือนอะไรก็ให้ทำตามนั้นแหละ เราแค่มาคอนเฟิร์มสถานที่นัดพบคุณค็อบบร้า สติทช์กับนายแค่กระจายข่าวไปว่ากำลังจะมีงานใหญ่ในวันพรุ่งนี้ ฉันจะจัดหน่วยค้นหาเฉพาะกิจ นอกจากสติทช์กับนายแล้ว... ต้องพึ่งพาความสามารถของ ไฟน์เดอร์ เป็นหลัก รองลงมาก็คือ... มอร์โฟโลมิว ถนัดวิชาแปลงร่างเป็นคนที่เรากำลังจะตามหา ส่วน สไปค์ เป็นคนที่เหมาะสมกับการฟื้นฟูสภาพจิตใจที่บอบช้ำ ฉันเชื่อว่าคนที่ชื่อมา-เรียต้องหาตัวแองเจิ้ลจนแทบพลิกแผ่นดินก็ว่าได้" ลีโล่แจ้งรายชื่อสัตว์ทดลองที่ต้องใช้ประกอบการทำภารกิจใหญ่ให้สติทช์กับสปาร์คกี้รับทราบ
"อย่าลืม สเวิลลี่ ด้วยนะ!" สติทช์เตือน เผื่อเกิดเหตุขัดข้องระหว่างทำภารกิจขึ้นมา
เท่ากับว่าลีโล่กับสติทช์มีสัตว์ทดลองที่จะทำภารกิจสำคัญถึง 5 ตัวด้วยกัน ซึ่งได้แก่...
ไฟน์เดอร์ 158 ตัวกินมดกึ่งหนูผีขนสีแดง สามารถค้นหาสิ่งของหรือสิ่งมีชีวิตที่หายตัวไปได้
มอร์โฟโลมิว 316 สไลม์สีแดงอมชมพู สามารถแปลงร่างเป็นคนอื่นก็ได้ หรือไม่ก็ให้คนใกล้ตัวแปลงร่างเป็นคนอื่นได้ เพียงแค่ศึกษาบุคคลที่ต้องการแปลงร่างจากรูปหรือบุคคลจริง ปัจจุบันทำงานร้านเสื้อผ้า... เสกลูกค้าแปลงร่างเป็นเซเลบริตี้เพื่อใช้ประกอบการตัดสินใจเลือกซื้อเสื้อผ้า
นอกจากสติทช์กับสปาร์คกี้จะสายบู๊ สไปค์ 319 ก็เป็นเม่นสายบู๊ที่มีขนแหลมโจมตีศัตรูให้เอ๋อไปชั่วขณะ และ สเวิลลี่ 383 โคอาล่าร่างเล็กหัวโตขนสีฟ้าอมเขียว เป็นนักสะกดจิตที่ถูกนำมาใช้เพื่อใช้ในยามฉุกเฉิน
เท่านี้... หน่วยค้นหาเฉพาะกิจก็จะได้ทำงานใหญ่
ในระหว่างที่รอคอยข้อมูลจากค็อบบร้า ลีโล่กับสติทช์ก็พาแองเจิ้ลทัวร์รอบเกาะ ด้วยความหวังว่าความทรงจำของแองเจิ้ลจะกลับมาทีละเล็กละน้อยในอีกมิช้า
หวังว่าแฮมสเตอร์วิลล์คงชะล่าใจ... หลงเชื่อว่าแองเจิ้ลคงทำลีโล่กับสติทช์หัวหมุนไปอีกนาน
พูดถึงเสียงเพลง ข้อมูลของจัมบ้าระบุอย่างชัดเจนว่าบทเพลงของเธอถูกแต่งขึ้นให้เข้ากับฟังค์ชั่นขั้วแม่เหล็กที่ตรงกันข้ามกัน ซึ่งมีความหมายง่าย ๆ ว่า... จากดีเป็นร้ายก็ว่าได้
ถ้าแองเจิ้ลมีโอฮาน่ามาก่อนจริง... แองเจิ้ลคงรู้ว่าบทเพลงทุกเพลงบนดาวโลกมีหลากอารมณ์คละเคล้ากันไป หรือว่ากันง่าย ๆ อีกที คือ... เพลงจะมีทั้งความสุข ความทุกข์ และการให้กำลังใจ
ข้อสันนิษฐานที่สติทช์คิดขึ้น คือ... โอฮาน่าของแองเจิ้ลอาจเป็นนักดนตรี นักร้อง หรือนักแต่งเพลงก็เป็นไปได้ ซึ่งเป็นข้อสันนิษฐานที่ลีโล่ได้แจ้งให้คุณค็อบบร้ารับทราบเป็นที่เรียบร้อย
สิ่งที่ลีโล่มั่นใจได้... ว่าความทรงจำที่แท้จริงของแองเจิ้ลจะกลับคืนมา คือ... "แผ่นเสียง" หรือ "เครื่องดนตรี"
หนุ่มสาวสามสหายต่างพันธุ์จึงหยุดอยู่ที่หน้าร้านขายเครื่องดนตรีขนาดใหญ่ มีทั้งชิ้นใหญ่และเล็กให้เลือกสรรหรือทดลองใช้มากมายก่อนเลือกซื้อไว้สร้างความสุขใส่ตัวและครอบครัว
เห็นแองเจิ้ลจ้องมองเครื่องดนตรีราวกับว่าเป็นสมบัติล้ำค่าแล้ว... รู้สึกคุ้นเคยอย่างแปลกประหลาดอีกครั้ง เธอก้าวเท้าเข้าไปในร้าน... กวาดตามองเครื่องดนตรีด้วยความสนใจเป็นพิเศษ
จนกระทั่ง... เธอสะดุดตากับเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง ราวกับว่าเจ้าเครื่องดนตรีชนิดนี้มีเสน่ห์ที่น่าค้นหาเป็นอย่างมาก
เปียโนไฟฟ้าขนาดเล็ก
ลีโล่ได้ข้อมูลเพิ่มในทันทีที่เห็นแองเจิ้ลสนใจเปียโนสำหรับเด็กฝึกหัดเป็นพิเศษ แน่นอนว่าลีโล่เข้ามาช่วยแองเจิ้ลทดสอบเสียงเปียโนที่เจ้าของร้านหยิบมาจากตู้โชว์มาวางอยู่ตรงหน้านางฟ้าสีชมพู เปิดเครื่องให้เป็นอย่างดี
แองเจิ้ลก้มหน้าดูนิ้วในมือของเธอ พบว่ามือแต่ละข้างมีนิ้ว 4 นิ้ว ผิดกับลีโล่ที่มี 5 นิ้ว
เธอเทสต์เสียงเปียโนด้วยการจิ้มคีย์บอร์ดจนเกิดเสียง ๆ หนึ่ง ฟังแล้วรู้สึกว่าเสียงที่ออกมาจากตัวเปียโนหลังย้ายมาหมาด ๆ นั้นมันต่ำไม่เป็นธรรมชาติ จึงตั้งใจจะจูนเสียงด้วยตัวเอง
กลายเป็นว่า... จูนจนได้เรื่องขึ้นมา
เปียโนเล็กทุกเครื่องถูกยกมาให้แองเจิ้ลลองจูนเสียงทุกเครื่อง จนกระทั่งได้ฟังเสียงที่เธอจูนแล้วยิ้มแก้มแทบปริ เมื่อได้ฟังเสียงที่คุ้นเคย
จากจูนเสียงกลายเป็นเธอศึกษาบันไดเสียงมาเล่นเป็นบทเพลงเสียเอง ลีโล่กับสติทช์เงี่ยหูฟังแองเจิ้ลเล่นแล้ว... รู้สึกได้ว่าแองเจิ้ลสนุกสนานกับการทดลองเรียงบันไดเสียงทั้งต่ำและสูงมาแต่งเป็นเพลงมากกว่า และเป็นเพลงที่มีเมโลดี้บ่งบอกถึงความเป็นตัวเอง แม้ไม่มีเนื้อเพลงให้ขับขานออกมาก็ตาม แต่เมโลดี้ที่แองเจิ้ลคิดขึ้นก็พาลีโล่กับสติทช์ร่วมสนุกไปด้วย
เมโลดี้โทนสดใสและกลมกล่อมสามารถระบุตัวตนให้ลีโล่ได้รับรู้... ว่าแองเจิ้ลชื่นชอบบทเพลงที่ทดลองเล่นอย่างไม่มีรูปแบบมากกว่าบทเพลงดั้งเดิมที่สร้างความหายนะให้คนรอบข้างตั้งหลายเท่า
ร้านขายเครื่องดนตรีกลายเป็นเวทีของแองเจิ้ลที่มีผู้ชมพากันมามุงดูโดยปริยาย
ตกกลางคืน ณ ยานของแกนตู
แกนตูหงุดหงิดเป็นอย่างยิ่งที่แองเจิ้ลไม่กลับมารายงานความคืบหน้าจากการทำภารกิจ บวกกับแฮมสเตอร์วิลล์ที่ตามจิกเรื่องนี้ไม่เลิก ทำให้เขาเลือกที่จะออกตามหาแองเจิ้ลด้วยตัวเอง
"อ้าวเฮ้ย ดึก ๆ ป่านนี้แล้วจะออกไปไหนอีกเหรอ" เจ้า 625 ในชุดนอนถามคู่หูบิ๊กเบิ้มทันทีที่เห็นอดีตมือปราบลงลิฟต์ออกจากยาน
"ก็เจ้า 624 นะสิ ส่งไปร้องเพลงกล่อมจัมบ้าไม่ให้ข้อมูลนังเด็กนั่น ป่านนี้ไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลย ฉันก็เลยต้องออกไปดู" แกนตูตอบอย่างไม่สบอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง
"บางที... เธออาจจะอยากทำความคุ้นเคยกับเมืองที่นายส่งไปก็ได้นะ" เจ้า 625 พูดออกมาอีกนัยยะหนึ่ง เพราะเท่าที่จำได้... บรรดาลูกหินสัตว์ทดลองไม่ได้หล่นกระจัดกระจายแค่ในโคคาอัวทาวน์เพียงเมืองเดียว
"ก็จริงนะ ฉันอาจจะต้องเป็นไกด์ทัวร์สักหน่อย" แกนตูพูดจบแล้วลงลิฟต์ไปยังโรงเก็บยานเล็กขนาดสองที่นั่ง ใช้รีโมทเซ็นเซอร์กดปุ่มเปิดประตูยานแล้วก้าวเท้าออกไปข้างนอก เพื่อที่จะสำรวจพฤติกรรมของแองเจิ้ลในค่ำคืนนี้ให้จงได้
ทุกครั้งที่แกนตูออกค้นหาสัตว์ทดลอง หรือลากเจ้า 625 ออกไปเป็นเพื่อน เขาจะไม่ลังเลเลย... หากเป็นปฏิปักษ์กับลีโล่และสติทช์ที่หมั่นหาบ้านให้พวกเขา
แต่ครั้งนี้... เขารู้สึกลังเลใจตัวเองมากกว่า
"บางที... เธออาจจะอยากทำความคุ้นเคยกับเมืองที่นายส่งไปก็ได้นะ" คำพูดของเจ้า 625 ดังก้องอยู่ในหัว ทำให้เขารู้สึกตะขิดตะขวงใจและรู้สึกสับสนเป็นอย่างยิ่ง
"ทำความคุ้นเคยเหรอ บ้าบอฉิบหายเว้ย" แกนตูบ่นออกมาเบา ๆ ด้วยความไม่ชอบใจยิ่งนักที่คำพูดของเจ้า 625 รบกวนจิตใจเขา เพราะทุกครั้งที่เจ้า 625 ตีฝีปากสรรหาคำพูดกวนประสาทใส่ เขาจะไม่ใส่ใจ คิดเสียว่าเจ้าตัวแค่พล่ามไปเรื่อย
แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้... เขาจะสลัดคำพูดนั้นไม่ได้เสียแล้ว
เขาจำได้ดี... ว่าครั้งแรกที่แกนตูพาแองเจิ้ลเข้ามาในยาน ใช้เทเลพอร์เตอร์ส่งแองเจิ้ลที่นอนสลบเพราะฤทธิ์ยาสลบส่งให้แฮมสเตอร์วิลล์ทำการรีเซ็ตสมองกลให้เธอยึดติดกับโปรแกรมดั้งเดิม น้ำตาแองเจิ้ลนองหน้าจนรู้สึกสงสารอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือผิดที่พรากแองเจิ้ลมาจากโอฮาน่าของเธอ แต่เพราะเห็นว่าฟังก์ชั่นเสียงเพลงปีศาจของแองเจิ้ลจะเป็นประโยชน์ต่อการโค่นลีโล่ได้ จึงเลือกที่จะลบความทรงจำเธอเพื่อให้ภารกิจค้นหาสัตว์ทดลองลุล่วงอย่างรวดเร็ว
พูดถึงการทำความคุ้นเคย แองเจิ้ลเคยอยู่อีกเกาะหนึ่งที่ฮาวายนี่นา
"บรรลัยแล้วกู!" แกนตูฉุกคิดขึ้นมาได้... ว่าแองเจิ้ลน่าจะบอกความลับเรื่องสัตว์ทดลองให้โอฮาน่าเก่ารู้มานานแล้ว แทนที่จะตัดกำลังลีโล่โดยคว้าจัมบ้ามาเป็นพวก... มันจะกลายเป็นว่าจัมบ้าเป็นตัวกระตุ้นความทรงจำเสียเอง
ตื๊ด! ตื๊ด!
แฮมสเตอร์วิลล์ต่อสายเข้ามายังวิทยุสื่อสารของแกนตู อดีตมือปราบจึงกดรับสาย ทนเห็นหน้าตาบูดบึ้งของเจ้าหนูเจอร์บิลตัวจ้อยที่เรียกตนว่าเป็นแฮมสเตอร์อีกครั้งจะเป็นไรไป
[ว่าไงแกนตู ฉันต้องการคำตอบจากแกเป็นครั้งที่ล้านแล้วว่าได้นะ] แฮมสเตอร์วิลล์ทวงงานทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย
"ผมกำลังออกไปดูอยู่... ว่ามีความผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นบ้าง ทำไมถึงใช้เวลานานขนาดนี้ครับ" แกนตูตอบอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก
[ที่นาน คงเป็นเพราะนังเด็กนั่นรึเปล่านะ รายนั้นร้ายกาจจะตายไป] แฮมสเตอร์วิลล์พูดถึงลีโล่แล้วนึกเจ็บใจตัวเองเป็นอย่างยิ่ง รู้สึกว่าการที่ส่งแองเจิ้ลไปป่วนหัวใจสติทช์เป็นความผิดพลาดอย่างร้ายแรงที่ไม่มีวันยอมรับได้ เหมือนปล่อยเสือเข้าป่าอย่างเห็นได้ชัด เพิ่งคิดได้ว่าต่อให้สติทช์จะถูกเพลงของแองเจิ้ลครอบงำจนรีเวิร์สเป็นจอมทำลายล้าง แต่ลีโล่เป็นเด็กมหัศจรรย์ที่เข้าถึงหัวใจที่สับสนของเจ้า 626 ได้
แกนตูจำได้... ว่าเจ้า 626 รักและห่วงหวงลีโล่เท่าชีวิต
เหมือนที่แองเจิ้ลยอมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องโอฮาน่าของเธอ
[ฉันคิดไว้แล้วว่าต้องมีการเปลี่ยนแผนเกิดขึ้น] แฮมสเตอร์วิลล์ยิ้มร้าย ทำเอาแกนตูสงสัยขึ้นมา
"แผนอะไรครับ!?" แกนตูถาม รู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลที่กำลังจะเกิดขึ้น
[เรื่องของ 624 ทำให้ฉันคิดไว้แล้ว... ว่าบนดาวโลกไม่ได้มีนังเด็กนั่นที่สื่อสารกับสัตว์ทดลองได้เพียงคนเดียว ถ้าสมมุติว่านังเด็กนั่นเป็นตัวกระตุ้นให้ 624 ฉุกคิดอะไรขึ้นมา แผนก็จะล้มเหลวเพราะความทรงจำในสมองจะถูกเขียนใหม่อีกครั้ง ซึ่งมันจะนำพาไปสู่จุดเริ่มต้นการต่อต้านโปรแกรมทำลายล้าง คิดดูสิแกนตู... ว่ามีสิ่งใดที่เป็นชนวนเหตุให้ 624 ต่อต้านโปรแกรมทำลายล้างได้] แฮมสเตอร์วิลล์เกริ่นนำให้แกนตูนึกถึงคน ๆ หนึ่งที่ทำให้แองเจิ้ลมีความสุข
"หมายความว่าไง!?" แกนตูถามต่อ รู้สึกมวนท้องพิกลอย่างบอกไม่ถูก
เจ้าหนูเจอร์บิลจึงมอบคำสั่งให้แกนตูทำในสิ่งที่เรียกว่าเป็นการ... "ตัดไฟแต่ต้นลม" โดยเร็วที่สุด!
ซึ่งมันจะเปลี่ยนชีวิตอดีตมือปราบไปตลอดกาล
------------------------------------------------------------------------
== ตัวละครเพิ่มที่จะมีบทบาทสำคัญในบทต่อไป ==
Captain Gantu
อดีตมือปราบขาโหดแห่งสหพันธ์กาแลคติก ผู้รับผิดชอบคดีตามล่าสติทช์จนเกือบพรากชีวิตลีโล่ไปจากพี่นานี่ เป็นเหตุให้เขาถูกปลดประจำการเพราะทำให้ชีวิตมนุษย์ตกอยู่ในอันตราย เขาโกรธแค้นสติทช์จนหลงผิดร่วมมือกับแฮมสเตอร์วิลล์ฉกชิงสัตว์ทดลองทุกตัวไปจากจัมบ้า
นิสัยส่วนตัวจะเป็นคนเข้มงวด ดูไร้ความปรานี ชอบเอาชนะ แต่ก็มีมุมอ่อนไหวและขี้สงสารประปราย เพราะความขี้สงสารนี้นี่เอง... ที่จะทำให้ชีวิตของเขาพบกับจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญ เหมือนที่ 625 กำลังจะได้รับในอีกมิช้า
David Kawena
แฟนหนุ่มของพี่นานี่ เป็นทั้งนักเซิร์ฟกับนักระบำไฟ สนิทสนมกับครอบครัวลีโล่เป็นอย่างดี และเขาเป็นอีกคนที่รู้เรื่องภารกิจค้นหาสัตว์ทดลองของลีโล่กับสติทช์ เป็นคนอัธยาศัยดี... แต่ติดซุ่มซ่ามไปนิด ยิ้มง่าย อบอุ่นละมุน มีความอดทนสูงกับการทำความเข้าใจแฟนสาวที่ทำตัวยุ่งเพื่อดูแลลีโล่ ถึงเขาไม่ได้เฉลียวฉลาดนัก... แต่มักมีคำแนะนำดี ๆ ไว้เตือนสติคนรอบข้างอย่างสม่ำเสมอ ไม่ว่าอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตาม
Cobra Bubbles
อดีตซีไอเอผู้เป็นนักสังคมสงเคราะห์ติดตามชีวิตครอบครัวของลีโล่ มีใบหน้าที่นิ่งเหมือนคนเย็นชา ดูดุดันจนคนรอบข้างไม่สามารถเดาใจว่าเขากำลังคิดอะไร เขาเป็นอีกคนที่รู้ภารกิจค้นหาสัตว์ทดลองของลีโล่กับสติทช์
Dr. Jacques Von Hamsterviel
เอเลี่ยนมีรูปลักษณ์เหมือนแฮมสเตอร์กึ่งเจอร์บิล แต่ชอบเรียกตัวเองเป็นแฮมสเตอร์มากกว่า อดีตหุ้นส่วนของจัมบ้าในเรื่องการผลิตสัตว์ทดลอง เป็นคนฉลาดแกมโกง บ้าอำนาจ อารมณ์รุนแรง เห็นแก่ตัว โลภ งก แต่ขี้ขลาด ชอบทวงบุญคุณ หวังฮุบเหล่าสัตว์ทดลองมาเป็นกองทัพของตน แต่ถูกลีโล่กับสติทช์ขัดขวางจนสั่งสมความแค้น จึงหลอกใช้แกนตูเป็นคู่อริของลีโล่ ทำทุกวิถีทางเพื่อให้แผนเป็นจริง แม้ต้องออกคำสั่งฆ่าคนอีกสักกี่คนก็ตาม
ç=================è
ความคิดเห็น