ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ((2)) ความลับ 1
(ความลับ)
น่าเบื่ออ ฉันกับยัยเฟนั่งบื่อมองวิวนอกหน้าต่าง ที่ห้องเรียนประจำนานนมากแล้ว คาบนี้เป็นคาบว่าง ไม่สิ ว่างมากๆ ฉันไม่มีอะไรทำเลย คนอื่นๆในห้องต่างเคร่งเครียดกับการลอกการบ้านในคาบต่อไป ที่ฉันกับยัยเฟทำเสร็จแล้ว นี่เหลือ 1 ชั่วโมงเต็มๆ
"นี่ ยัยเฟแล้วพี่ฟีซที่รักแกล่ะ อยู่ไหนไม่เห็นจะมาเอาอกเอาใจแกเลย" ฉันถามยัยเฟ ยัยนี่นั่งบื่อนานมาก พอๆกับฉัน ดูสิหน้ามันงี้เหม่อออ หยั่งกับคนบ้าจิตตก หยั่งงั้นแหละ
"จะมาแล้วล่ะ~" ยัยเฟตอบด้วยเสียงที่ยานยิ่งกว่าหนังสติ๊ก ยัยบ้านี่เป็นอะไรของมันเนี่ยฉันมองยัยเฟด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม ป่านนี้หน้าฉันคงมีเครื่องหมายเควชั้นมาร์คอันบะเริ่มเทิ่ม ปกติยัยนี้พูดมาก ปากกรรไกรจะตายชัก ทำไมวันนี้เงียบจังฟร่ะ
"นี่แกเป็นอะไร??"
"หืมม" ยัยเฟละจากหน้าต่างหันมามองหน้าฉัน
"แกเป็นอะไร?"
"เพราะเมื่อวานนี้นะสิ~"
"ห๊ะ?" ช่วยตอบให้มันเคลียร์ๆหน่อยสิว่ะ
"เมื่อวานนี้อ่ะตอนเย็นฉันไปเดทกับพี่ฟีซมาด้วยยล่ะ>__<"
"เหรอ"
"ใช่ๆๆ พี่เขาน่ารักมากๆๆเลย ละ..แล้วก็พี่ฟึซเค้ากะ...ก็ อ๊ายยย>O<" ยัยเฟโหมดเดิมกลับมาแล้วล่ะ=_=;
"เขาก็..อะไร?"
"จะ..จะ..จูบบฉันนนนน>O<ถึงมันจะไม่ใช้จูบเเรก ตะ แต่มันก็ซาบซ่านนที่สุดเลยย>///<"
ฉันเฟจับไหล่ฉันเขย่าไปมาด้วยความอาย(ของมัน..คนเดียว) อ๊ากกไอ้บ้าไหล่จะหลุดแล้วววนะว้อยย ฮือๆ ไม่น่าถามมันเลยยยยย T^Tกรุณากลับไปเป็นอย่างเดิมมมเถิดดด
"แล้วเมื่อไหร่แกจะมีแฟนซักทีละ" คำถามนี้มัน...ฉันไม่อยากตอบ
"..."
"แกหน้าจะมีแฟนได้แล้วนะ อายุปูนนี้แล้ววนะฉันยังไม่เห็นแกเคยมีฟงมีแฟนเลย" ดูมันพูด -_-Vv
"ชาติหน้าก่อนเหอะ!"
"ว้าวววว ชาติหน้าแกจะมีแฟน ดีใจจังง>_<"
"-_-^^" ประชดโว้ยย
"อย่างแกนะ ต้องคู่กับเซิร์ท ละ นี่แกรู้ไหม มีคนจับคู่แกกับเซิร์ทเยอะมากๆ>O<"
"ใคร?" ฉันถามด้วยความอยากรู้
"ก็หนุ่มหล่อ แต่เย็นชาไงแก ไม่มีใครเคยเห็นเขามีเเฟนเลยนะเว้ย เหมือนแกเลย >O<"
"หล่อมากเหรอ?"
"ใช่สิแก หล่อมากกกกกกกกกกก>O<" โห~ ดูแอ๊กติ้งมันซะก่อน
"ชิ! เฟใจร้ายมาก ชมคนอื่นต่อหน้าฟีซอย่างนี้เหรอ งอนแล้วนะ -3-" ฉันกับยัยเฟหันหลังไปพร้อมกันแล้วพบกับ....ฟีซ ที่ยืนทำหน้าแอ๊บแบ๊วทำปากจู๋แก้มป่องพองลมอยู่ เหอะ! ขนาดฉันเป็นผู้หญิงฉันยังทำไม่เป็นเลย(เออซิ! แกมันด้านนิ)
"โอ๋ๆๆ อย่างอนสิ ไม่มีใครน่ารักเท่าฟีซอีกแล้วว >O<" หมั่นไส้! แล้ว2คนนั่นก็จู๋จี๋กันไปมาอย่างมีความสุข! จนฉันกลายเป็น แท่งอะไรสักอย่างไปแล้ว
'ปึก!'
ฉันทุบโต๊ะ แล้วเดินออกจากห้องเรียนมา เหอะ!ยัยเพื่อนบ้าเอ๋ยย พอเจอแฟนแล้วก็ทิ้งเพื้อนงั้นเหรอย่ะ ฉันไม่ได้อิฉานะ แต่เห็นแล้วมันหมั่นไส้ แล้วฉันก็จะไม่ยอมมีแฟนเด็ดขาด!! ไม่มีวัน!! ฉันเดินมาเรื่อยๆจนถึงสวนหย่อมสวนหญ้าแถวๆลังโรงเรียน อ๊า~ ที่นี่แหละสงบสุขที่สุด ลมเย็นด้วย ฉันเอนตัวลงกับพื้นหญ้าเขียวชะอุ่ม แล้วฉันก็ค่อยๆหลับตาลง
'พึบ!'
อ๊ะ เสียงอะไร? ฉันค่อยๆลืมตาที่หลับไปไม่ถึง 10 วิเลยด้วยซ้ำ แล้วหันไปมองเสียงต้นเหตุ แล้วฉันก็พบกับ....ผู้ชายผมสีดำ ผิวขาว คิ้วเข้ม และจัดได้ว่าหล่อ แต่สำหรับฉันก็งั้นๆแหละ
"นอนด้วยคน" เขาพูดแล้วเอนตัวลงนอนระนาบเดียวกับฉัน แล้วยังใกล้ๆฉันด้วย ฉันไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้ ฉันไม่ได้อายนะ แค่ไม่ชอบให้คนไม่รู้จักมานั่งๆนอนๆด้วย ฉันลุกขึ้นยืนแล้วย่างเท้ากำลังจะเดินออกจากที่ตรงนั่น แต่แล้วก็
'ฟึ่บ!'
ฉันล้มลงนั่งตรงตำแหน่งเดิมเดะๆเพราะเเรงดึงจากคนที่เพิ่งมานั่งมะกี้นี้ ฉันว่าวันนี้ฉันต้องด่า คนแล้วนะ
"นะ!"
ฉันต้องชะงักคำด่าของฉันไว้แค่นั้นเพราะ หน้าของฉันกับเขาตอนนี้ห่างกันไม่กี่เซน พูดง่ายๆคือใกล้กันมาก
"O////O"<<< ฉัน
"-_-"<<< เขา
ปานนี้หน้าฉันคงแดงมากกแล้วแน่ๆ เป็นหน้าแดงในรอบ 3 ปี เลยทีเดียวว เป็นเรื่องน่ายินดี อืมๆ เย้ย! ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้
"นี่เธอจะไปไหน?" เขาถามฉันด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง -_-^
"ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉันสิ"
"แต่ฉัน มานั่งเป็นเพื่อนเธอนะ" ใครขอนายกันย่ะ
"ใครขอนายกัน"
"เธอไง" คุณผู้อ่านค่ะ ฉันขอนายนี่ตอนไหนกัน ไม่เห็นรู้เรื่อง
"นั่งก่อน ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ"
"แต่ฉันไม่มีอ่ะ"
"แต่ฉันมี"
"แล้วเรื่องอะไรล่ะ"
"ทำไมเธอไม่มีแฟนล่ะ เพราะอะไร?" นายนั่นถามสีหน้านิ่ง
"เพราะฉันไม่อยากมี"
"นั่นไม่ใช่เหตุผลนะ แวร์ซายด์" เย้ย รู้ชื่อฉันได้ไง
"นายรู้ชื่อฉันได้ไง?"
"ผู้หญิงที่สวยแล้วจีบติดยากที่สุดในรร.ใครๆก็รู้จักทั้งนั้นแหละ อย่านอกเรื่อง.."
"ฮึ้ย แล้วทำไมฉันต้องบอกเรื่องนี้ให้คนที่ฉันไม่รู้จักรู้ นายเป็นใคร ฉันยังไม่รู้เลยยว่านายเป็นใคร แล้วทำไมฉันต้องเล่าอะไรต่อมิอะไรให้นายรู้ด้วย ไม่แฟร์เลยนะ"
"โอเค ฉันชื่อ เซซฌิน นามสกุล พงศ์สุทิสารกุลกา อยู่ห้อง B ชื่อเล่นชื่อ เซิร์ท คราวนี้เธอก็รู้จักฉันแล้ว เล่าซิ" ห๊ะ! เซิร์ท!! หืมมม คนที่ยัยเฟเล่าให้ฟังนิ
"ได้ข่าวว่านายมันก็ ไม่ต่างจากฉันเลยนะ"
"เพราะงั้นไง ฉันเลยอยากรู้ เรื่องของเธอ..."
"ฉันเล่าฝ่ายเดียวมัน ไม่แฟร์นี่ ฉันก็อยากรู้เรื่องของนายเหมือนกัน แลกกันไหมล่ะ" พนันได้เลย นายนั่นต้องไม่ตกลงชัวร์ๆ ใครจะมาพูดความลับกันง่ายๆ อย่างงี้ ฉันคนนึงล่ะ
"ถ้าฉันจะเล่าเธอจะตกลงเหรอ?"
"ช่ายยยยยย"
"โอเค งั้นเล่าเลย"
ห๊ะ! อะไรนะ โห่ นี่นายจะยอมง่ายๆเหรอ ความลับเชียวนะ ความลับบบอ่ะลับบบบอ่ะลับๆๆ
"เล่าซิ!" TT^TT ไม่น่าเลย ต้องเล่าซินะ TT^TT เอาว่ะ อย่างน้อยก็รู้เรื่องราวของหมอนั่นแหละว่ะ! เล่าก็เล่า!!!!
---------------------------
ช่วยเม้นๆๆ ให้ด้วยนะ เราอยากรู้จริงๆ ว่าเราแต่งเป็นยังไง สนุกไหม ขอบคุณมากๆๆ นะ ที่เม้นให้ ขอบคุณจริงๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น