Aphrodite

ลำดับตอนที่ #2 : ตอน1.....

ฉันเดินกลับอย่าเลื่อยเชือย  ฉันเดินเข้าบ้านที่เงียบสนิท  เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะฉันอยู่คนเดียวงั้ย  แต่ตั้งแต่เรียนที่เทคนิคแล้วยัยอามิก็มาอยู่ด้วย  ฉันเดินขึ้นไปอาบน้ำบนห้องแล้วลงมาทำอาหารทานแล้วก็มานั่งดูหนังสือที่โซฟาหน้าทีวี  ประมาณสี่ทุ่มฉันก็ปิดบ้านและเดินขึ้นห้องไปนอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเบอร์ ของซามะ 

“ดี”ฉันกรอกเสียงเข้าไป

“โซยุ  นี้พี่นะช่วงนี้เป็นงั้ยบางสบายดีรึเปล่าแล้วเมื่อไรจะกลับบ้านเรา แม่คิดถึงรู้มั้ย”

“ดี  ไม่รู้”ฉันตอบกลับไป

“พรุ่งนี้แม่กลับพี่จะไปหาโซยุที่บ้านนะจะเอาอะไรมั้ย”

“อืม  ไม่  ง่วง” ฉันตอบกลับพร้อมกับว่างสายไป

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันเห็นอามิทำอาหารเช้าอยู่ ฉันโยนกระเป๋าหนังสือไว้บนโซฟาแล้วไปนั่งที่โต๊ะอาหาร

“อรุณสวัสตอนเช้านะโซยุ”อามิทักฉัน

“อืม”

“มากินข้าวแล้วค่อยไปเรียนกัน”

ฉันมานั่งที่โต๊ะแล้วก็จัดการอาหารที่ว่างอยู่ตรงหน้าแล้วก็เดินไปที่โซฟาที่ฉันโยนกระเป๋าหนังสือไว้

“วันนี้พี่มา”ฉันพูดให้อามิฟัง

“หรองั้นวันนี้ฉันจะทำอาหารให้เยอะเลยแล้วพี่โซยุจะมาเมื่อไรล่ะ”อามิถาม

“ไม่รู้”

ฉันล็อกประตูบ้านแล้วขึ้นไปนั้งบนรถสปอต์สีดำแล้วขับรถไปเทคนิค

อามิทอกซ์

                สวัสดีค่ะฉันชื่อ  ฮะยุโนะ  อามิ  เป็นเพื่อนของ  โซยุ  ฉันเป็นเพื่อนกับยัยนี้ตั้งแต่มัธยมต้นแล้วทำไม่ฉันถึงเป็นเพื่อนกับโซยุ นะหรอ  เพราะ  ฉันเห็นเธอไม่ค่อยมีเพื่อนแล้วก็ฉันเป็นเด็กที่มาใหม่เลยอยากทำความรู้จักแต่ไปๆมาๆ ฉันกลายเป็นเพื่อนสนิทของโซยุ  เพราะโซยุไม่ค่อยพูดแล้วก็พูดแค่ประโยคสั้นๆ  แต่โซยุก็น่ารักนะเพราะไม่ว่าฉันจะโดนแกล้งเทอจะช่วยฉันเสมอ  มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์ให้รายงานมาให้จับคู่กันทำฉันถึงได้รู้ว่าโซยุอยู่บ้านคนเดียวฉันเลยขอมาอยู่กับเทอด้วย    นี้ฉันมีความลับมาบอกด้วยและว่า  โซยุนะคนมีสองด้าน  ด้านที่เห็นว่าโซยุไม่ค่อยพูด  แต่อีกด้านนะโหดซะไม่มี  ทำมั้ยฉันถึงรู้นะหรอ  ก็วันนั้นเป็นวันจบการศึกษาแล้วเราสองคนกลับบ้านกันดึกมากแล้วโซยุก็ไม่ได้ขับรถไปเพราะเปลืองน้ำมัน  เราเลยเดินกันไป ขากลับเราก็เดินกลับแต่ขากลับดึกแล้วประมาณสี่ทุ่ม  มีพวกวันรุ่นขับรถมาแล้วจะพาพวกเราไปที่ใหนก็ไม่รู้แล้วอยู่ๆโซยุก็ตัวสั่นแล้วก็จัดการกับพวกวันรุ่นกลุ่มกันหมอบคาถนนแล้ว  แล้วก็พูดว่า  อย่าทำแบบนี้กับใครอีกถ้ากูเห็นพวกมึงตาย

แล้วโซยุก็ลากแขนฉันกลับบ้าน   แล้วซักพักโซยุก็ถามฉันว่า    เป็นไร    ฉันเล่าเหตุการณ์นี้ให้โซยุฟังแต่โซยุกลับตอบว่าจำไม่ได้  ฉันถึงได้รู้ว่าโซยุมีสองบุคลิก 

เทคนิค

“นี้โซยุทำการบ้านเสร็จยังอ่ะ”ฉันถามโซยุ  โซยุก็หยิบสมุดมาให้ฉัน

“ส่ง”โซยุพูดแค่นั้นแล้วก็ฟุบลงบนโต๊ะจนถึงพักกลางวัน