คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่1 : อภิสิทธิ์
ผ่านมา6เดือน
วันปกติตอนนี้คือฉันมาถูกพวกน้อง ๆ ทับทมใส่จนเป็นกองราบนอนแนบติดพื้นตั้งแต่หัววัน
ครับ ฮิมิยะ เคย์เองครับ วันนี้ก็อาจจะเป็นเช้าสำคัญของชีวิต ไม่สิก็แค่วันที่ต้องผ่าน ๆ ไปวันนึงธรรมดาแค่นั้นเอง
เครื่องแบบสวมใส่ชุดและอะไรหลาย ๆ อย่างก็เป็นแบบชุดนักเรียนม.ปลายหญิงที่เป็นเอกลักษณ์ อันที่จริงคือฉันได้สิทธิ์สวมใส่มันก่อน และอีกอย่างก็คือ
"เหมาะมากเลยเคย์จัง! กะแล้วเชียวว่าชุดของแม่น่ะเหมาะกับเคย์จังที่สุดแล้ว!"
แม่ผมเขียวชมอย่างงามตัวมองสโคปที่ตัวฉันในชุดที่เธอจัดแต่งเอาไว้ให้ เป็นเสื้อแขนยาวสีเทาที่ด้านในคือเสื้อสูทสีขาวกับเนทไทด์ที่ผูกเรียบร้อยที่เป็นของพ่อฉันเอง
สวนกระโปรงก็สั้นอยู่แต่อย่างน้อยก็ใส่กางเกงในสีดำทับไว้อยู่คงไม่เป็นไรมาก ถ้าโดนลมพัดจนเปิดขึ้นมา ถุงน่องอันนี้ใช้เป็นสีขาวแบบที่ชอบทุกทีผลออกมาเลยเป็นอย่างที่เห็น
"งั้นผมไปก่อนนะ"
"ไปดีมาดีนะเคย์จัง!" น้อง ๆ แฝด4ของแม่ผมเขียวส่งท้าย ฉันก็สวมรองเท้าเสร็จด้วยความรวดเร็ว เดินออกจากบ้านไปที่โรงเรียนที่ฉันต้องไป
ที่โรงเรียนUA
โรงเรียนที่ฉากด้านหน้าในสายตาฉัน คือตึกสูงตระหง่าอย่างเข้มแข็ง กับตัวอักษรUAที่เขียนด้วยทองคำ และที่นี้ก็คือโรงเรียนชื่อดังในการผลิตบุคคลากรฮีโร่
UAมีประวัติมาเป็นร้อย ๆ ปี มียุคที่รุ่งเรืองก็หลายยุคด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นยุคของ "สัญลักษณ์แห่งสันติภาพ" ยุคของ "ความสงบสุขที่สุด" หรือแม้แต่ยุคที่ "ให้กำเนิดฮีโร่อันดับ1ของโลก" และก็ยุคที่พ่อฉันอยู่ "ยุคของผู้กอบกู้" และเหมือนว่าล่าสุดรุ่นปี3ที่กำลังจะจบไปตอนนี้ก็ได้เรียกว่ายุคแห่ง "อัจฉริยะ" เหมือนกัน
และฉันมาที่นี่ก็เพราะว่าสนใจในตัวของพวกปี2มากกว่า เพราะคิดว่าน่าจะถูกใจที่แต่ละคนในปีนั้นดูน่าสนุกดี ไม่ได้คิดจะเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่แบบนั้นด้วย
"โอ๊ะ!! เคย์จังมาถึงแล้ว!?"
เสียงนั้นฮิรูมิญาติผมเองเธออยู่ในชุดนักเรียนหญิงแบบเดียวกันกับผม อันที่จริงมันไม่ใช่ว่านี่คือการเปิดเทอมหรอก เพราะว่านี่มันคือวันสอบเข้าซะเสียมากกว่า
แต่เหตุไหนถึงมาในชุดที่ทั้ง ๆ ที่น่าจะเป็นชุดนอกละก็เหตุผลมันก็ง่ายนิดเดียว
เพราะฉัน "แข็งแกร่ง" มันก็แค่นั้น
"แล้วเธอมาอยู่ในชุดนี้ได้ยังไง?"
ฉันถามฮิรูมิตัวเธอก็ยิ้มแห้ง ๆ เขินตัวเองอยู่ก่อนตอบตามความจริง
"คิดว่าลูกสาวคนเล็กของฮีโร่อันดับ1 แถมทั้งครอบครัวตั้งแต่รุ่นปู่ก็เข้าที่UAกันหมดทุกคน คิดว่าฉันจะไม่ได้โควต้า?"
"ก็จริง"
นั้นสินะคนนามสกุล "ฮิมิยะ" อย่างพวกเราก็เป็นฮีโร่ตั้งยกบ้านอยู่แล้ว ทางสายเลือดของฝั่งของปู่ของฮิรูมิเองก็ค่อนข้างจะพิเศษด้วยที่ว่าเป็นฮีโร่แบบไม่ขาดช่วงกันเลย
ส่วนทางปู่ของฉันที่เป็นน้องชายของปู่ของฮิรูมิ ก็ไม่ได้เข้าที่UAในแผนกฮีโร่ แต่ตั้งแต่พ่อและแม่ของฉันก็เข้าเรียนที่นั้นมาตลอด
แล้วถามว่าทำไหมพวกเรามาอยู่ที่นี้ทั้ง ๆ ที่ "ได้รับเชิญเข้ามาเรียน" ละก็ เพราะว่าอยากเห็นน่ะสิว่า "คนที่ต้องรวมอยู่กันจนจบปี3มันเป็นใคร" ด้วย
"งั้นเข้าไปละนะ"
"โอเค"
ฉันสะบัดเรือนผมด้านขวาเล็กน้อยเดินเข้าผ่านหน้าประตูโรงเรียนที่คับคลั่ง กับทุกสายตาที่ยิงตรงมาที่ฉันกับฮิรูมิ
"นางฟ้า...?"
"พวกได้เชิญเข้ามาเรียนสินะ!"
"ใช้เส้นเลยเข้ามาได้ พวกนี้โคตรขี้โกงเลยวะ!"
"เห้ยแต่พวกนั้นครอบครัวฮิมิยะเลยนิ โกงกันทั้งตระกูลอยู่แล้ว ขนาดปี3ที่พึ่งจบไปยังถึงเป็นวาที่ฮีโร่อันดับ1 แถมปี2ที่พึ่งขึ้นมาก็เป็นเอสตัวตึงของชั้นเรียนที่ช่วยผู้ประสบภัยมาหลายร้อยคน และที่สำคัญนั้นลูกคุณเดโวเอจฮีโร่อันดับ1ของโลกเลยนะ!"
ใช่ก้าวแรกที่เข้ามาคือเสียงหลาย ๆ คนพวกที่ไม่ได้รับอภิสิทธิ์พิเศษ ต่างอิจฉาและนินทากันเป็นเรื่องปกติ แต่ฉันมันไม่สนใจอะไรเดินเข้าไปอย่างนั้นต่อไปเรื่อย ๆ จนเข้ามาในตัวของโรงเรียนที่ด้านในนั้นมีรุ่นพี่ปี3ที่ใกล้จบรอต้อนรับอยู่
"มาถึงกันแล้วสินะปี1รุ่นใหม่"
หญิงผมทองยาวปะไหล่ดวงตาสีรุ้งที่กระพริบหานั้นคือพี่สาวคนละแม่ของฮิรูมิ เธอชื่อว่า "ฮิมิยะ เซย์นะ"
"พี่สาว...คือขอพาหนูพักก่อนได้ไหม...?"
ฮิรูมิดูสีหน้าไม่ชอบใจกับเสียงที่ว่าให้เธอที่หน้าประตูทางเข้า ทางพี่สาวของเธอก็เดินเข้ามาหาพร้อมวางมือตบไหล่เบา ๆ
"เอาน่าหายห่วง หายห่วง เดี๋ยวพี่จะพาไปให้!... พวกนายก็ช่วยพาเคย์จังไปที่ห้องโสดด้วยนะ"
"รับทราบ" อีก19คนขานรับ พวกเขาก็นำตัวฉันไปยังห้องที่สามารถดูการถ่ายทอดสดผ่านจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ให้อารมณ์แบบ อยู่ในฐานทัพลับไหนอนิเมะหรือหนังสงครามอาวกาศหลายเรื่อง
(ยุ่งมากวันนี้คือแทบไม่เขียนเลย)
(ฝากโดเนทเล็กน้อย)
ความคิดเห็น