คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ไหนเรียกพี่ชานยอลสิ
เวลาหโมเย็นรแป๊ะๆ
ผม็รีบมุ่หน้าลไปั้นล่าอบ้านสิ่ที่ผมเห็นือุานยอลำลันั่อ่านหนัสือ
อยู่บนโฟาสีาวทีู่สะอาา
" อื้อ ลมาแล้วหรอ ามมาทานี้ มา"
เาเยหน้าึ้นมาพูับผม่อนะลุึ้นและเินนำผมไปที่โ๊ะอาหาร
โ๊ะอาหารที่โระูีเป็นโ๊ะอาหารที่ยาวที่สุที่ผมเยเห็นมา โห
นั่ันี่นเนี่ย
"นั่ลสิ"
เาล่าวึ้น่อนะนั่ล
ส่วนผม็ยัเ้ๆัๆแล้วนั่ลที่เ้าอี้้าๆเา
อาหารมื้อนีู้าหน้าาแล้วมันือสเ๊เนื้อนั้นเอ
แ่มันูหรูหราอลัารว่าสเ๊ที่ร้านสเ๊แถว้าทาที่ผมเยินะอี
บนโ๊ะนอาะมีานสเ๊สีาวที่หรูหราวาอยู่รหน้าผมแล้วยัมี้อนมีส้อมมีมีอะไรเยอะแยะวาเรียันไปหม
ผมไปหมว่าวรใ้ส้อมอันไหน มีอันไหนี
ผม้อแสิริยาเ๋อ๋าออมา่อหน้าเาอีแน่ๆ ผมรอบมอ้อน ส้อม และมีที่วาอยู่เยอะแยะบนโ๊ะ
นเผลอถอนหายใออมา
"เห้ออออออ"
ผมถอนหายใับอาารเหนื่อยใในารเลือใ้มีใ้้อนใ้ส้อมที่วาเรียันเยอะแยะไปหม
ผมวรใ้อันไหนีนะ
"เป็นอะไรไปไม่ินหรอ ไม่อบหรอ"
เาถามผมสายาอเา้อมอมาทาผมอย่าสสัย
"เปล่ารับ เอ่อ...ือ...ือว่าผม...ผม
เอ่อ ไม่รู้ว่า้อใ้ส้อมอันไหนหรือมีอันไหนีรับ ผม
ผมไม่เยทานอาหานบนโ๊ะที่ให่นานี้มา่อน"
ผมอบามรทำไไ้นมันไม่เยมาอยู่ในบ้านที่หรูหรานานี้นี่หน่า
"ฮ่าๆๆๆ ริๆนายถนัะใ้อะไร
ินยัไ็เิเถอะ ามสบายเลย ถือว่าที่นี้ือบ้านอนาย"
เาพูพลาหัวเราะไป
เาหัวเราะผมอีแล้ว เห้ออออ
"...................."
ผมไม่ไ้โ้อบอะไรเาไป
เพียแ่พยัหน้าให้เาเล็น้อย ่อนที่ะหยิบมีและส้อมที่มีนาปานลา
พอีมือผมึ้นมา และ่อยๆหันสเ๊เป็นิ้นเล็ๆ แล้วับเ้าปา โห
สุยอมารสาิสเ๊นี่อร่อยเินำบรรยาย
ีวิผมพึ่ินอะไรอร่อยมาสุๆ็วันนี้แหละ
"นี่ ินีๆหน่อยสิ
เปื้อนปาหมแล้ว"
ุานยอลพูึ้นพลาหันมา้อหน้าผม
โอ๊ย ผมเป็นอะไรึ้นมาอยู่ีๆ็หวิวๆะั้น อย่ามอหน้าผมไ้ไหมไ้โปร
ใผมยัไม่ทันะหายหวิวเลยอยู่ีๆุานยอลนั่นเา็หยิบทิู่มาแล้วเ็ปาให้ผม
สายาเายัับ้อมาที่ผม อนนี้ผมเร็ไปหมแล้ว ทำไี เห้อ
อย่าทำแบบนี้สิผมใหายหม
"ินเป็นเ็ๆไปไ้"
เาพูึ้นพลาหยุเ็ปาผมแล้วหันลับไปทานอาหาร่อ ุพระ ผมรอแล้ว ีวิผมะหาไม่
็เพราะท่าทาและพฤิรรมอเาเนี่ยแหละ
"..................."
ผมไม่ไ้อบอะไร
อนนี้ผมนิ่มา นิ่นิว่าวิาออาร่าไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าทำไมถึไ้ร้อนๆหนาวๆหวิวๆ
อ่อนล้า อ่อนแร ทุทีเวลาที่เา้อหน้าผมหรือแสพฤิรรมอะไรออมาสัอย่า
ให้ายเถอะผมไม่เป็นัวอัวเอเลย ให้ายใผมหวิวไปหม นี่มันืออาารอะไรัน
หรือผมะลัวเา อื้อ ใ่ ใ่แน่ๆผมแ่ลัวเามั้
#######################
านยอล
TALK
หลัาทานอาหารมื้อเย็นเสร็ผม็ึ้นมาอาบน้ำแ่ัวเรียมะเ้านอน
อนนี้ผมนั่อยู่บนเียสีาวทีู่สะอาสะอ้านาอผม
ผมออมยิ้มไม่ไ้ับท่าทาทีู่ื่อๆอเ็แบฮยอนนนั้น
วันนี้ผมยิ้มและหัวเราะไ้็เพราะท่าทาที่สุแสนะื่อบื้ออเา
ถือว่าเป็นารยิ้มและหัวเราะในรอบสี่ปีที่ผ่านมา็ไ้เลยนะ
วันนี้เาทำให้ผมลืมเรื่อร้ายๆลืมอีที่อ้ำ ลืมบาแผลทุๆอย่าไปไ้หม เวลาที่ผมอยู่ใล้เาผมรู้สึผ่อนลายมาผ่อนลายะนลืมเรื่อสืบนร้ายลืมเรื่อานลืมไปะทุเรื่อ
ยเว้นเรื่ออเาเพียเรื่อเียว
อนเย็นที่ทานอาหารันอยู่ผมยอมรับนะว่าผมำับท่าทาื่อบื้ออเามา
แ่ผม็ยอมรับอีว่าปาอเาไม่ไ้เปื้อนอะไรหรอเพียแ่ผมอยาอยู่ใล้เาอยามอหน้าเาัๆ็แ่นั้นเอ
ผมเลยโหเาว่าปาเาเปื้อน ผมูร้ายามาสินะ
็ทำยัไไ้ผมอยาอยู่ใล้เาอยามอหน้าเานี่หน่า
ผมหลุมรัเ้าเ็นนี้แล้วแน่ๆเลย
###########################
หลัาที่ผมทานอาหารเย็นเสร็ผม็ึ้นห้อมาอาบน้ำแ่ัวเรียมเ้านอน
ผมนอนลิ้ไปมาบนเียที่โระนิ่มสบายเลย ภาพทีุ่านยอลหัวเราะผม
ยัเ้ามาวนเวียนอยู่ในหัวอผมอยู่เลย ไม่ใ่ว่าผมะโรธเาที่เาหัวเราะเยาะผมนะ
แ่เป็นเพราะผมพึ่เยเห็นเาหัวเราะและยิ้มแบบเ็มๆาเอ ผมไม่ิว่านที่มีลุรึมๆนิ่ๆอย่าเาะหัวเราะและยิ้มออมาไ้สใสนานี้
ภาพรอยยิ้มอเาและแววาที่เาอบส่มาให้ผมมันวนเวียนอยู่เ็มหัวผมไปหม
นี่ผมเป็นอะไรันอบสั่นไหวลอเวลาที่อยู่ใล้เา
ผมยัหาำอบไม่ไ้สัทีเวลาที่ผมมีอาารหวิวๆร้อนๆหนาวๆเวลาอยู่ใล้เา
มันืออะไรนะ มันหมายว่ายัไัน
๊อ....... ๊อ .........๊อ .........๊อ
ผมไม่ทันไ้ั้ัวอยู่ๆ็มีเสียเาะประูาห้อผมัึ้น
ผมรีบไปเปิประู และสิ่ที่ผมเห็นือ ือ
ุานยอลที่สวมุนอนลายทายืนอยู่หน้าห้อผม เาอีแล้ว อะไรหนัหนานะ
"พรุ่นี้ันะไปเยี่ยมแทยน้อายันที่โรพยาบาล
นายะไป้วยันไหม"
เาถามผม
และแน่นอนผม้อไปสิั้แ่วันที่่วยเาไว้ผมยัไม่ไ้เอเาอีเลย
"รับ ไปรับ"
ผมอบรับเา
"พรุ่นี้เ็โมเ้าลไปรอัน้าล่านะ "
"รับ"
ผมอบแบบสั้นๆ
"บอี่รั้แล้วว่าไม่้อพูพูรับหรอหน่า"
เาพูพลา้อหน้าผมพร้อมส่รอยยิ้มพิมใมาให้ผม อีแล้ว
"รับ"
ผมอบเา
"ไม่้อพูรับ้วยหรอ นายเรใเพราะเห็นันอายุมาว่านายแน่เลย ั้นไหนลอเรียันว่าพี่สิ"
เาพูพลาส่รอยยิ้มมาให้ผม
นี่บัับันหรืออะไรเนี่ย
"พี่"
ผมพูไปโยไม่เยหน้ามาสบสายาหรือมอหน้าเาเลย
ผม็ยัหวิวๆเหมือนเิม นี่มันืออาารอะไรฟ่ะ เสริถามูเิลไ้ไหมเนี่ย
"ันื่อานยอล ไหนเรีย พี่านยอลสิ
เรียสิ"
เาพูพลา้อหน้าผมราวนี้รอยยิ้มที่เาส่มาให้ผมูสใสร่าเริว่าเมื่อี้
เาเล่นอะไรเนี่ย เหาหรือไฮะ าบ้าเอ้ย
"พี่.....พี่.....พี่านยอล"
ผมพูแบบะุะัแถมยัทำหน้าแบบเหวอๆอี
"อื้อ ีมา ฝันีนะ "
เาพูพลาเอามือมาลูบหัวผมและส่รอยยิ้มให้ผม
่อนะโบมือให้ผมแล้วเินลับไป ส่วนผมยืนนิ่เป็นนสิหลุสัพั่อนะรีบปิประู
แล้วทิ้ัวลนอนบนเีย เหุาร์เมื่อี้เล่นเอาผมร้อนๆหนาวๆไปทั้ัว
ผมพยายาม่มาัวเอให้หลับแ่ภาพรอยยิ้มและแววาอเาเมื่อี้มันวนเวียนอยู่ในหัวผม
ายๆๆ ายแล้ว ผมเป็นอะไรไปเนี่ย ทำไม้อิถึแ่อิาุานยอลนั่น้วยนะ นบ้า
นพิเลน เล่นอะไรอยู่เนี่ย ห้ะ
อาหารเย็นมื้อแรอเาสอน
อุปร์เยอะนานี้ใระใ้ถูนะุานยอล
ลูบหัวันไป่ะ อิอิ
//ทำไมอิพี่านร้ายานานี้ ห้ะ แ๊ะอั๋ยัยแบอี ทั้ลูบหัวทั้โหเาเพราะอยาอยู่ใล้ๆ แหนะๆ ยัไๆ อบเา็บอไปสิ บอเลย //
อบุผู้อ่านทุนนะ่ะ ยัไ็ฝาิามเาหน่อยนะ มือใหม่ฝึแ่แ่สัาะทำให้ีที่สุ อมเม้นิมันไ้นะะเ็บมาปรับปรุและน้อมรับมาเป็นำลัใ
พอีึเลยอัพ่อนเวลานิหน่อย อิอิ อย่าหายไปไหนันนะรออ่านัน่อนนะ
อนที่ผ่านมาพิมไปเยอะเลยออภัยนะ แ่แ้ไปรับปรุเรียบร้อยแล้ว่ะ ่อไปนี้ะรอบอบว่าเิม สัา
ความคิดเห็น