คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ทำแบบนี้ทำไม
อนนี้ผมอยู่หน้าห้อุเินหลัาที่แทยสลบไปในป่า็ถูส่ัวมาที่โรพยาบาลอนนี้แทยถูส่ัวเ้าห้อุเินแล้ว ผมยันั่รออยู่หน้าห้อแม้ในใอนนี้ยัวุ่นวายและิหนัมา ผมเฝ้าภาวนาในใเสมอว่าอให้แทยนั้นปลอภัย ไม่นานนัุหมอ็เินออมาาห้อุเิน
"ุหมอรับนไ้เป็นอย่าไบ้ารับ"
ผมพูับุหมอที่พึ่เินออมาาห้อุเิน
"อ้อ
นไ้ไม่เป็นอะไรมารับแ่สลบไปเพราะร่าายปรับสภาพอาาศไม่ทันถ้านไ้ฟื้น็ลับบ้านไ้เลยนะรับไม่มีอะไรน่าห่วเท่าไหร่
น่าเป็นห่วแ่เรื่อแผลบนหัว"
ุหมอพู
"แผลบนหัวอเาเป็นอย่าไหรอรับ"
ผมถาม้วยท่าทีทีสสัย
"ไม่เป็นอะไรมาหรอรับ
หมอแ่ลัวมันอัเสบเี๋ยวอีสามวันพานไ้มาล้าแผลอีรอบนะรับ"
หมอพู
"รับ
ว่าแ่ไม่มีอะไรระทบระเทือนับสมออเาใ่ไหมรับ"
ผมถาม้วยวมเป็นห่ว ลัวว่าแทยะวามำเลอะเลือนหนัว่าเิมแ่อนนี้เา็ำผมไม่ไ้อยู่แล้ว
"็….."
ุหมอยัไม่ทันพูบอยู่ๆ็มีพี่พยาบาลเ้ามาััหวะพอี
"ุหมอ่ะ เิที่ห้อผ่าั่วนเลย่ะ"
พี่พยาบาลนสวยที่เ้ามาััหวะพูึ้น
"รับๆ ั้น่อยุยันอนทีุ่พานไ้มาล้าแผลแล้วันนะ
ผมอัว่อน"
ุหมอพูพลาส่รอยยิ้มมาให้ผม่อนที่ะเินาไป
ผมไม่รอ้าเินเ้าไปในห้อุเินเพื่อเ้าไปหาแทยทันที
ภาพที่ผมเห็นือแทยนอนอยู่บนเียนไ้ แหม่หลับาพริ้มเียว น่าาิ้มลิ๊มเหลือเิน
ฮ่าๆๆๆ มันทำให้ผมเผลออมยิ้มออมา แทยในสภาพแบบนีู้หมฤทธ์หมเไปเลย
ูละมุนว่าอนื่นมาั้เยอะ
อนื่นูเหมือนปีศาัวร้ายแ่พออนหลับไปนี้มันแมวน้อยีๆนี่เอ
แทยะรู้ไหมว่าัวเอนอนหลับไ้น่ารันานี้
ผมเออบมอแทยอนหลับั้แ่เ็ๆแล้ว เพราะอะไรหนะหรอที่ผมทำแบบนั้น
เพราะหัวใอผมไผมหลรัแทยั้นานแล้วผมไม่เยมีำว่าเพื่อนให้แทยั้แ่เ็ๆแล้วหละ
ผมหลรัเานานแล้ว
แ่ผมไม่รู้ว่าแทยิยัไเลยไ้แ่เ็บวามในในี้ไว้เป็นวามลับลอไป
ผมไม่เยแน่ใับารระทำอแทยสัอย่าไม่แน่ใว่าเาูแลเอาใใส่ผมในานะเพื่อนหรือานะอะไร
วันนี้ที่แทยูบผมมันยิ่ทำให้ผมหนัใและสับสน
ำถามนั้นยั้าาใผมเสมอว่าแทยะูบผมทำไม ผมนั่อยู่้าๆเียนไ้เหม่อิอะไรนเียวไ้ไม่นานแทยที่นอนอยู่บนเียนไ้็่อยๆลืมาึ้น
"แอบมอันหรอ"
แทยถามพลาอมยิ้ม พร้อมับยืัวนั่บนเียนไ้
"เปล่า"
ผมอบไปแบบหน้า้านๆ
"แหน่ๆ
เห็นนะแอบมอัน็บออย่ามาทำเป็นเนียน"
แทยพูพลายิ้มน้อยยิ้มให่
อะไรอยู่ๆ็นึะมาทำี้วยทั้ๆที่เมื่อ่อน่าว่าผมแทบาย
ปา็บอว่าำผมไม่ไ้แ่ารระทำนี่สิโระเหมือนเิม ผมวรใ่ไหม
"เปล่า สัหน่อย แทอถามอะไรหน่อยไ้ไหม"
ผมัสินใะพูในสิ่ผมอยาะถาม
ผมแ่อยาถามแทว่าอนที่อยู่ในป่าแทูบผมทำไม ผมไม่อยาิไปเอว่าแทำผมไ้แล้ว
ว่าแทิับผมแบบอื่นที่ไม่ใ่เพื่อน ็เพื่อนที่ไหนเาูบันเล่า
"ห้ะ มีอะไร"
แทยพูพลา ทำหน้าสสัย
"อน…..ทะ….ที่อยู่ใน….ป่า ทะ…..แทูบเราทำไม"
ผมลั้นใถามสิ่ผมอยาถาม
"อื้อ วันนี้อาาศีเนอะ"
แทยพูพลาลุึ้นาเียนไ้แล้วมายืนบิี้เีย้าๆผม ห้ะ
อะไรันผมถามอีอย่านึแ่เาับพูอีอย่านึนี่มันลบเลื่อนัๆ อะไรัน
ูบรั้นั้นมันไม่สำัเลยหรอ นั้นมันูบแรอันเลยนะเฟ้ยยยยยยยยยย
"แท!!!!!!!!!อนที่อยู่ในป่าแทูบเราทำไม เพื่ออะไร"
ผมถามอีรั้้วยวามหุหิใ ทำไมไม่อบ
อย่ามาเไิเห้ย
"เห้อ หิวั"
แทยพูพลาเอามือมาลูบท้ออัวเอ
แทยยืนโอ้เอ้ใล้ๆผม ิ ออไปไลๆิทำมาเไ ถามอย่านึพูอีอย่านึ นบ้า
โรโมโหเลย ูบนอื่นแล้วทำเไ
"แท อบมาิ ูบเราทำไม"
ผมถามอีรั้้วยวามโมโหและวามอยารู้ำอบ
ู่ๆแทยที่ยืนอยู่้าๆผม็้มหน้าโน้มัวลมา
แล้ว็ประบริมฝีปาเ้าับริมฝีปาอผม ใ่แทยูบผม เาูบผมอีแล้ว
แ่สัมผัสที่ผมไ้รับนั้นมันให้วามอบอุ่นมาว่ารั้ที่ผ่านมา
ผมรู้สึว่าเนี่ยแหละือ แทยนเิมอผม ไม่นานแทย็ถอนริมฝีปาออ
"แทย นี่ นายทำแบบนี้ทำไม"
ผมพู้วยวามสสัย บ้าริ
ู่ๆแทย็โน้มหน้ามาใล้ผมแล้วริมฝีปาลที่ริมฝีปาผมอีรั้
เาูบผมอีแล้ววววววววววววววววววววว ูบทำไมอะไรหนัหนา เินนะเฟ้ยยยยยยยยยยย
"ะสสัยอีไหม ยัะถามอีไหม"
แทยถอนริมฝีปาออาปาอผม
่อนที่แทยะหันมาพูับผม
"มะ….ไม่สสัยแล้ว"
ผมพูะุะั
"ะูบใรสัน้อมีเหุผลอะไร้วยหรอนอา
วามรู้สึ"
แทยพูพลาอมยิ้ม วามรู้สึอะไรหละ
โอ๊ยเ้าใยาริๆนะแทยนบ้า
"วามรู้สึอะไรหละ"
ผมถาม
"แล้วนายิว่าไหละ
ะมีใรไหมทีู่บับนที่ัวเอรู้สึไม่ีหรือรู้สึเลีย ไม่มีหรอ ริไหม"
แทยพู
"หมายวามว่าไ แล้วนายรู้สึยัไ"
ผมถามแทยรๆ
แ่แทยอบอบแบบอ้อมโลให้ผมิเอลอึ่มันัแย้ับหัวสมออผม
"รู้สึ รู้สึว่าวันนี้อาาศีัเลย"
แทยพูพลาส่รอยยิ้มพิมใมาให้ผม
เฮ้ออออออออออออ แล้วแ่เลยผมไม่าหวัับำอบแล้วแหละ
ผมนั่อึนไ้ไม่นานอยู่ๆ็มีนเปิประูห้อ นนนั้นือพี่านยอลพี่ายอแทยับพี่แบแฟนอพี่านยอล
"สวัสีรับ"
ผมเอ่ยทัพี่านยอลพี่ายอแทย
ับพี่แบแฟนอพี่านยอล
"อ้อ หวัี แทยเป็นอะไรมาไหมหละนั่น"
พี่แบฮยอนแฟนอพี่านยอลเอ่ยึ้น
"ผมไม่เป็นอะไรมารับ"
แทยอบ
"เอ่อ พี่มีเรื่อะบอ แล้ว็มีเรื่อะอวาม่วยเหลือาเนล์้วยหนะ"
พี่านยอลพี่ายอแทยเอ่ยึ้น
"รับ มีอะไรหรอรับพี่านยอล"
ผมถาม
"พี่ิาน้อไปูสิน้าที่ีนประมาสี่ห้าวัน
ไม่มีเวลามานัู่แลแทยอ่ะ ป้าูแม่บ้านเา็ลาไปเยี่ยมหลานสาว
เนล์่วยพี่หน่อยไ้ไหม ่วยมาอยูู่แลแทยให้พี่สัสี่ห้าวันไ้ไหม"
พี่านยอลพู
"ไ้สิ ริไหมเนล์"
แทยพูพลาหันมามอผม มีี้้วยหรอ อยู่ๆ็มาอบแทนผม
ผมยัไม่ไ้อบลเลย
"ั้นอบใมานะเนล์
่วยูแลไอ้แทยแทนพี่้วย แทยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เราะลับบ้านัน อบในะเนล์"
พี่านยอลพู เอ้ามีี้้วย ือผม
ยัไม่อบลเลย โอ้โห พอันทั้พี่ทั้น้อเลย รอแทยเปลี่นเสื้อผ้าไ้ไม่นานเราทั้สี่น็มุ่หน้าไปที่ลานอรถโยพี่านยอละอาสาไปส่ผมที่อนโโยให้ผมไปเ็บ้าวอเรื่อใ้ที่ำเป็นมาเพื่อที่ะไ้ไปอยู่เป็นเพื่อนแทยที่บ้านอแทยวันนี้เลย
พี่านยอลมาส่ผมที่อนโผมเ็บ้าวอเรื่อใ้ที่ำเป็นเสร็พี่านยอล็ับรถไปส่ผมที่บ้านอแทย
พอมาถึบ้านอแทยผม็ทำไ้แ่นั่โ่ๆอยู่บนโฟาึ่อนนี้มีเพียแ่ผมับแทยที่อยู่ในบ้านนี้เพราะพี่านยอลับพี่แบที่มาส่ผมเมื่อี้็เรียมัวเินทาออไปแล้วเรียบร้อย
//าแทยนบ้า
ูบเาทำไมั้หลายรอบ ห้ามใัวเอไม่ไ้แล้วรึไ//
อนที่สิบแล้ว
เป็นอย่าไบ้า่ะรีเออไรท์รู้สึอย่าไบ้าไหนบอไรท์ทีสิ
ูเหมือนาแทยะห้ามใไม่อยู่แล้วลายมาเป็นนรุเนล์ะแล้ว
แล้วี้วามลับที่แล้วามำเสื่อมะถูเปิเผยป่ะเนี่ย แหนะๆ
มาอยลุ้นันีว่าเนอะ ฝาฟิเล่มนี้ไว้ในใทุๆน้วยนะ่ะ
รัหลมายในฟิอไรท์ เพี้ย
เิมาาม่า ามิ
ามบไรท์ไ้ที่่อทานี้่ะ ื้อๆๆๆ ล้อเล่นๆมาามให้ำลัใไรท์โหน่ยยยยยย ิิ
แทยนบ้าไปูบเาทำไมหนัหนา
เนล์ผู้ถูระทำ
โรพยาบาลที่แทยถูหามส่
ุหมอ
ุพยาบาล
พี่านยอลพีายอแทย
แบฮยอนแฟนอานยอล เินนนนนนนน
อบุทุๆำลัใที่อมเม้นและfavoriteให้ไรท์อบุริๆ่ะ หนึ่อมเม้นหนึ่ำลัใหนึ่favoriteหนึ่พลั มาร่วมสร้าำลัใและพลัให้ไรท์ันเถอะ่ะ ารัเฮ
#แทยี่นี้ึน
ความคิดเห็น