ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter : 7
“ประกาศจากสภานักเรียน ประกาศจากสภานักเรียน วันนี้เวลา 13.00 น. ขอให้นักเรียนทุกคนไปพบกันที่หอประชุมใหญ่ วันนี้เวลา 13.00 น. ให้นักเรียนทุกคนไปพบกันที่หอประชุมใหญ่ค่ะ”
“สงสัยมีเรื่องจิกหัวใช้นักเรียนอีกล่ะสิ ถึงได้เรียกมาทั้ง ร.ร. แบบนี้”
“นั่นสิ ฉันว่าเรารีบไปกันเถอะ ไปช้าเดี๋ยวก็ได้นั่งข้างหลังจะได้ฟังอะไรไม่รู้เรื่องพอดี”
ฉันกับลิซรีบวิ่งไปทางหอประชุมใหญ่ แต่ว่าเท่าที่ฉันเห็นไม่ได้มีแค่นักเรียนหญิงเท่านั้นฝั่ง ร.ร. ชายก็แห่กันมาทั้ง ร.ร. เช่นเดียวกัน ฉันไม่ได้สนใจอะไรมากก็ลองมารวมกันทั้งสองฝั่งแบบนี้คงหนีไม่พ้นเรื่อง ทัศนศึกษา หรือไม่งั้นก็ กีฬา อะไรประเภทนั้น
ที่นั่งแบ่งเป็นสองฝั่งคือฝั่ง ร.ร. หญิง และ ฝั่ง ร.ร. ชาย ด้านหน้าสุดเป็นที่นั่งของมาสเซอร์และซิสเตอร์ ถัดจากที่นั่งของมาสเซอร์และซิสเตอร์มาอีกแถวคือที่นั่งของสภานักเรียนทั่งฝั่งหญิงและฝั่งชายซึ่งมีไมโครโฟนเรียงอยู่หลายสิบตัว ฉันเห็นมาร์คพี่ชายของลิซนั่งอยู่ในกลุ่มของสภานักเรียนฝั่งชายด้วย ไม่แปลกที่มาร์คจะได้เป็นสภานักเรียน ฉันกับลิซเลือกนั่งต่อจากแถวของสภานักเรียนจากนั้นนักเรียนก็ทยอยเข้ามาหันจนเต็ม
“สวัสดีทุกคนนะครับ ผม อเล็กซ์ ลี ประธานนักเรียนฝั่งชายครับ วันนี้ที่เรียกรวมก็เพราะอยากจะขอความร่วมมือจากฝั่งหญิง เนื่องจากการประชุมผู้ปกครองที่จะมีขึ้นครั้งต่อไปนี้ทาง ร.ร. จึงจัดแสดงละครเวทีเพื่อให้นักเรียนได้แสดงความสามารถ”
ฝั่งนักเรียนชายโห่กันยกใหญ่ ละครเวทีเหรอเรียนตั้งแต่เรียนมาก็ยังไม่เคยแสดงละครเวทีเลย
“ซึ่งเรื่องนี้ทางสภานักเรียนได้ปรึกษาและก็ได้ตกลงกับฝั่งหญิงแล้ว โดยเราจะใช้เวลาในการฝึกซ้อม 2 เดือนก่อนที่เราจะแสดงจริง”
เสียงนักเรียนคุยกันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ บางคนก็บอกว่า ‘น่าสนุก’ บ้างก็บอกว่า ‘จะไหวเหรอ’ แต่ละครเวทีมันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นนะฉันว่า ยิ่งต้องมารวมกันทั้งฝั่งหญิงและฝั่งชายอย่างนี้ นักเรียนหญิงและนักเรียนชายก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา เพราะพวกเราไม่ได้รับอนุญาติให้ติดต่อกันนี่นา
“กรุณาอยู่ในความเงียบนะคะ ดิฉัน เวนดี้ ลิน ประธานนักเรียนฝั่งหญิง ขอชี้แจงเรื่องละครหน่อยนะคะ เราได้เรื่องที่จะแสดงแล้วก็คือ Beauty and the beast”
อ่ะ ! Beauty and the beast เหรอ ไม่ตื่นเต้นเลยเรื่องนี้มันเชยไปแล้วทำไมไม่เอาเรื่องที่มันน่าดูกว่านี้ล่ะ ไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลย
“ทางฝั่งชายได้เลือกสรรคนที่เหมาะสมจะเป็นพระเอกมากที่สุดไว้แล้วผม นั่นก็คือ…. มาร์ค โช ครับ”
อเล็กซ์ประธานนักเรียนฝั่งชายประกาศออกมาดั่งลั่น พร้อมกับเสียงร้องอันสะใจจากฝั่งนักเรียนชาย แต่ไม่ได้มีแค่นั้นนะเพราะฝั่งนักเรียนหญิงก็กรี๊ดซะลั่นหอประชุม มาร์ค โช ที่ว่านั่นก็คือพี่ชายสุดหล่อของลิซ นั่นเอง ฉันเห็นมาร์คจ้องหน้าอเล็กซ์ด้วยความแค้น แต่ถึงอย่างไรมาร์คก็ยังรักษาภาพพจน์นักเรียนดีเด่นไว้ได้ดีมาร์คยังคงนั่งในท่าทางที่สง่าราวกับเจ้าชาย
มาร์ค -ฉันจะฆ่าแกไอ้เพื่อนปากมอม !-
ทุกคนปรบมือกันสนั่นไม่เว้นแม้แต่ฉันที่เห็นว่ามาร์คสมควรได้เป็นพระเอกจริงๆ ลิซท่าทางภูมิใจเต็มประดาที่มีพี่ชายหล่อ ฝั่งนักเรียนหญิงที่เครซี่มาร์คก็กรี๊ดกันลั่นจนหอประชุมแทบแตก
“เอาล่ะครับตอนนี้เราได้พระเอกแล้ว ส่วนนางเอกเราตกลงกันว่าจะให้พระเอกเป็นผู้เลือกเอง มาร์ค โช คุณเลือกใครมาเป็นนางเอกในดวงใจของคุณครับ”
เสียงจ้อกแจ้กของนักเรียนหญิงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ฉันว่าคงมีนักเรียนหญิงหลายคนที่อยากจะเป็นนางเอก คู่กับมาร์ค
“ลิซ โช”
เสียงของมาร์คหยุดทุกๆเสียงในขณะนั้น ลิซ โช นี่มันน้องสาวนายนี่นา ลิซยังคงมองไปทางมาร์คด้วยความอึ้ง คนที่รู้จักลิซ มองมาที่ลิซด้วยความอิจฉา ส่วนใครก็ตามที่ไม่รู้จักก็พยายามมองหาหรือไม่ก็สะกิดถามเพื่อนว่า ใครวะ !
“ลิซ โช รู้สึกว่า สกุลโช นี่จะฮิตเหลือเกินนะครับ งั้นขอเชิญ ลิซ โช ขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ”
พออเล็กซ์ปรบมือก็ตามมาด้วยเสียงปรบมือของทุกคน ลิซ กำลังสั่นหงิกๆ เอาล่ะยัยลิซสู้ตายนะเพื่อน
“ออกไปสิลิซ เค้าเรียกเธอน่ะ”
“ไม่นะ มาร์คบ้า อย่างนี้ฉันก็ซวยสิ”
“ลิซ โช ขอเชิญขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ”
ลิซ ที่ตัวสั่นอยู่แล้วค่อยลุกขึ้นฉันภาวนาให้ลิซไม่ร้องไห้กลางเวที ลิซ สู้ๆ ลิซสู้ตาย เย้ !! ลิซ ขึ้นไปบนเวทีแล้ว สู้ๆ ลิซ อิตาอเล็กซ์ส่งสายตาให้ลิซเหมือนจะพูดว่า
อเล็กซ์ -อืม…..หน้าตาดีแต่หน้าเธอคล้ายมาร์คนะ เป็นญาติกันรึเปล่าวะ-
“นี่คือ ลิซ โช ครับ ขอเสียงปรบมือให้…..…”
“เดี๋ยวค่ะ !! คือ…คือว่า คือ ฉันไม่มีความสามารถพอหรอกค่ะแล้วอีกอย่างฉันก็เป็นน้องสาวของมาร์ค โชด้วย ฉันคิดว่าฉันควรจะเปิดโอกาสให้คนอื่นได้แสดงความสามารถค่ะ ดังนั้นอย่าปรบมือให้ฉันนะคะ ฉันขอร้อง”
“แต่ว่าทางเราต้องเคารพในการตัดสินใจของพระเอกนะครับ ขอเสียงปรบมือ……”
“เอ๊ะ ! ก็บอกว่าไม่สมควรๆ ยังจะพูดอยู่ได้”
ลิซ แย่งไมค์กับประธานนักเรียน ตอนนี้ฉันเริ่มอยากจะหัวเราะสุดขีดท่าทางเปิ่นของลิซตอนนี้ตลกชะมัด อเล็กซ์อะไรนั่นใบหน้าเริ่มมีโมโหขึ้นมาตงิดๆแล้ว ตอนนี้เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นมาทีละเล็กละน้อย
“ไม่ได้นะครับ ในเมื่อเป็นการตัดสินใจของพระเอก….”
“ก็บอกว่าไม่สมควรไงล่ะ ไม่เข้าใจรึไง อ้อ ! นึกออกแล้ว ฉันขอเสนอ สึเคคาว่า โยริ ค่ะ !!”
หะ…..หา ยัยบ้าลิซ ! เธอพูดบ้าอะไรออกไป ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามีคนมองมาทางนี้นะ บางคนก็ชี้มาที่ฉันด้วย ไม่นะ ! พระเจ้าช่วยลูกด้วย แล้วก็เกิดเสียงจ้อกแจ้กขึ้นอีกครั้ง เหมือนทุกคนกำลังถามว่า ใครวะ ! สึเคคาว่า โยริ
“สิเคคาว่า โยริ ทางพระเอกขัดข้องมั้ยครับ”
อเล็กซ์หันหน้าไปถามมาร์ค ซึ่งส่ายหัวแทนคำตอบ
“งั้นขอเชิญ สึเคคาว่า โยริ ขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ ส่วนคุณ ลิซ โช ก็ลงไปได้แล้วครับ”
อเล็กซ์ส่งยิ้มเหมือนปีศาจให้ลิซ แต่ในรอยยิ้มนั้นแฝงไว้ด้วยคำด่า
อเล็กซ์ -รีบไสหัวไปไกลๆเลยยัยบ้าเอ๊ย-
“โยริ ฉันขอโทษนะ ก็ฉันกลัวนี่”
เมื่อลิซกลับมาถึงที่นั่งแล้ว ฉันกับลิซก็กัดฟันพูดกันในขณะที่ปากยังยิ้มอยู่
“ลิซ เธอจงใจจะฆ่าฉันรึไง !!”
“สึเคคาว่า โยริ อยู่ไหนครับ เชิญขึ้นมาด้วยครับ”
ลิซดันตัวฉันให้ลุกขึ้น ลิซ ! ฉันจะฆ่าเธอ ให้ตายสิ ! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฉันก้มหน้าก้มตาเดินขึ้นไปในใจกำลังสวดอธิษฐานให้ตัวเองหายไปจากตรงนี้ได้ในตอนนี้
“เอาล่ะครับ ตอนนี้เราได้นางเอกคนใหม่แล้ว ทางพระเอกไม่ขัดข้องนะครับ”
อเล็กซ์ถามมาร์คให้แน่ใจอีกครั้ง ซึ่งหมอนั่นก็ยังส่ายหัวเหมือนเดิมไม่รู้ว่าอาการส่ายหัวของมาร์คหมายความว่า ไม่ขัดข้อง หรือ ไม่เอา กันแน่ ??
ฉันยังคงก้มหน้าหลับตาปี๋ อเล็กซ์พยายามสะกิดให้ฉันเงยหน้าขึ้น เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ พระเจ้าช่วยลูกด้วย !!!
“นี่คุณ สึเคคาว่า โยริ เงยหน้าขึ้นสิ ก้มหน้าแบบนี้ใครจะไปเห็นหน้าล่ะ”
อเล็กซ์กระซิบมาทางฉันและพยายามสะกิดให้ฉันเงยหน้าขึ้น เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ พระเจ้าช่วยลูกด้วย !!!
“ขอเสียงปรบมือให้นางเอกด้วยครับ”
อิตาอเล็กซ์ประธานนักเรียนตีเข้าให้ทีหลังฉันดัง ป้าบ ! ฉันเงยหน้าขึ้นจะด่าหมอนั่น แต่แล้วสายตาของฉันก็ไปสะดุดเข้าให้กับผู้ชายที่ยืนขึ้นกลางหอประชุมแล้วปรบมือเสียงดั่งลั่น !! แล้วก็ตามมาด้วยเสียงปรบมือห่าใหญ่ ให้ตายสิ !
“สรุปว่าเราได้นางเอกคือ สึเคคาว่า โยริ และพระเอกมาร์ค โชครับ ส่วนตัวแสดงอื่นๆ สามารถโหวตได้ว่าอยากให้ใครแสดงบทไหน”
เสียงปรบมือยังคงดังไม่หยุด ผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นถึงแม้จะสวมเครื่องแบบสีดำเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ฉันก็ยังจำหมอนี่ได้อย่างแม่นยำ อิตาโจอี้ยืนปรบมือพร้อมหัวเราะด้วยความสะใจ…
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น