ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Lookism] [Yaoi] อย่าแกล้งกันเลยนะครับ

    ลำดับตอนที่ #12 : XII

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 64


    ตอนนี้แทยอนยืนก้มหน้าเงียบไม่ยอมตอบฮยองซอก ส่วนฮยองซอกก็มองแทยอนอย่างอึ้งๆ ก่อนที่จะเดินไปหาแทยอนก่อนจะถามออกมาเสียงเข้มจนแทยอนสะดุ้งเพราะไม่เคยเจอฮยองซอกแบบนี้มาก่อน

    “ฮึก ผะ…ผมแค่อยากช่วยฮยองซอกเอง”

    “อ่ะ…แทยอน อย่าร้องไห้สิ”

    ในขณะที่ฮยองซอกกำลังปลอบแทยอนให้หยุดร้องไห้อยู่นั้นเขาก็รู้สึกถึงอันตรายที่กำลังตรงมาหาเขา และเมื่อหันไปก็เห็นหมัดของผู้ชายที่ใส่แว่นกำลังพุ่งตรงมาหาเขา เขาเลยต้องหลบออกมาอย่างฉิวเฉียด

    “พี่คะ พี่ทำอะไรน่ะ เขายังไม่ได้ยุ่งอะไรกับฉันเลยนะ”

    “แค่อยากลองเชิงดูน่ะ น่าสนใจดีนี่นา”

    “ฮยองซอก เป็นอะไรรึเปล่าครับ”

    แทยอนรีบเข้าไปดูฮยองซอกที่ตกใจจนขาอ่อนแรงลงไปนั่งกับพื้นแล้ว ส่วนผู้ชายคนที่ก่อเรื่องพอมองดูภาพตรงหน้าก็จิ๊ปากไม่พอใจ ก่อนจะเดินขึ้นรถไปพร้อมกับพี่สาวใจดีคนนั้น

    “แทยอนอยากช่วยผมจนต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ”

    ฮยองซอกพูดพลางมองสำรวจแทยอนตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะจ้องหน้าแทยอนที่กำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ฮยองซอกถอนหายใจออกมาทำให้แทยอนสะดุ้ง ก่อนที่ฮยองซอกจะลุกขึ้นยืนแล้วจับมือแทยอนพาไปที่ลับตาคน

    “แทยอน ตอบผมก่อนสิ ทำไมถึงอยากช่วยผมขนาดนั้น”

    “ก็…ฮยองซอกเป็นเพื่อนร่วมห้องผมนี่นา”

    “งั้นหรอครับ แต่ว่าแทยอนถ้าจะช่วยผมน่ะ แล้วมันมีแค่วิธีนี้จริงๆก็ช่วยแต่งตัวให้มันดีๆกว่านี้หน่อยสิครับ”

    “เอ๊ะ?”

    “ช่างมันเถอะครับ ว่าแต่แทยอนจะอยู่ดูผมร้องเพลงมั้ย”

    “อื้อ ดูสิ ผมอยากดูฮยองซอกร้องเพลงมากๆเลย”

    “งั้นไปกันเถอะ ใกล้ได้เวลาแล้ว”

    “ครับ”

    เมื่อฮยองซอกพูดจบก็จับมือแทยอนไว้แล้วพาไปที่เวทีการแสดง เมื่อไปถึงฮยองซอกก็ขอแยกตัวไปเพื่อเตรียมตัวขึ้นแสดง ส่วนแทยอนก็ยืนดูอยู่ห่างๆ โดยไม่ได้สังเกตุรอบตัวเลยว่าตอนนี้มีร่างสูงของคนคนหนึ่งกำลังจ้องมองมาที่เขาอยู่

     

    การแสดงของฮยองซอกจบลง แทยอนอยู่ลาฮยองซอกก่อนจะขอตัวกลับบ้าน(คอนโดแจยอล) และเมื่อมาถึงที่คอนโดแทยอนรีบเข้ามาที่ห้องนอนของเขาที่แจยอลยกให้ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำกันแจยอลกลับมาเห็น แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ทันแล้ว

    หมับ!

    “อ่ะ! จะ…แจยอล"

    แจยอลกอดผมจากด้านหลัง กอดข้างไว้อย่างนั้นแล้วอยู่ๆเขาก็ขยับมาที่ข้างๆหูของผมแล้วก็กระซิบออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่ทำให้ผมนั้นถึงกับขาสั่นไม่มีแรง และสลบไป

     

    “แต่งเป็นผู้หญิงไม่ได้ว่าหรอกนะ แต่ว่ากระโปรงน่ะ จะสั้นเกินไปรึเปล่า”

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    “หวงนะครับ”

     

     

    เขินน เขินมากมาย เขินแบบมากๆๆๆๆๆ จังหวะนี้ตายยยย แจยอลดาเมจแรงมากกก 

    นี้คือรูปที่น้องแทยอนแต่งหญิงนะทุกคนน 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×