คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
วันปิเทอมปี3 ่อนึ้นรถไฟฮอวอส์ ลับบ้าน
ระหว่าที่นัเรียนทุนำลัทยอย แบสัมภาระอัวเอออาหอบ้านสลิธีริน เพื่อที่ะึ้นรถไฟลับบ้าน เนื่อาโรเรียนไ้ปิเทอมแล้ว แ่มีเ็ผู้หิผมสั้นนหนึ่ำลันั่รอใรสันที่โฟาในห้อนั่เล่นอบ้าน พร้อมับระเป๋าสัมภาระอัวเอที่อยู่้าัว เมื่อนที่ัวเอ้อารพบเินออมาพร้อมเพื่อนๆอเา เ็สาว็รีบเินรไปหาเป้าหมายที่ัวเออยาเอทันที.
“เรโ ันอุยับนายหน่อยไ้ไหม?” เ็สาวผมสั้นพูับเ็าย้าหน้า้วยวามลวเร็ว.
“อ้าว แพนี่ ทำไมยัอยู่ที่นี้ละ?แล้วาฟเน่ับมิลลิเน์อยู่ที่ไหน?”เรโถาม้วยวามสสัย โยไม่สนใสิ่ที่แพนี่ไ้ถามไป่อนหน้านี้.
”าฟับมิลลี ออไปรอที่รถไฟ่อนแล้ว ันอุยับนายหน่อยไ้ไหมเร?” แพนี่อบำถามเรโ และถาม้ำำถามที่เธอถามไปอนแร.
”มีอะไรหรือเปล่าแพน?รถไฟใล้ะออแล้วน่ะ?” เรโเรียื่อเล่นอแพนี่ ที่ทัสอใ้เรียัน เมื่อไ้ยินเธอเรียเา้วยื่อเล่น เพราะทัสอนสนิทันมาั้แ่เ็.
”แ่แป๊ปเียว เร ไ้หรือเปล่า?”
”็ไ้ ั้นพวนายไป่อนเลยเี๋วยันามไป” เาอบลับเธอ และหันไปพูับเพื่อนับเาที่ยืนอยู่้าๆ.
”ถ้าอย่าั้นพวันไปรอบนรถไฟนะ อย่าุยันนานนัละ เี๋ยวึ้นรถไฟไม่ทัน” เบลส าบินี พูบ็เินออไป พร้อมับ แรบ,อยล์ และ ธีโออร์.
”พวนั้นไปแล้ว มีอะไร็รีบพูเถอะแพน เี๋ยวไปึ้นรถไฟไม่ทันเอานะ” เามอไปที่เธอ แล้วบอให้เธอพูในสิ่ที่เธอ้อาระบอเา เพราะไม่มีเวลาเหลือแล้ว.
”ันอบเธอนะเร” แพนี่ หายใเ้าลึ ลั้นลมหายใ หลับา และ พู้วยวามเร็ว.
”เธอว่าอะไรน่ะ แพนี่?” เรโ ใเมื่อไ้ยินแบบนั้นและ็ไม่อยาเื่อหูัวเอที่ไ้ยินแบบนั้น เพราะพวเราสอนเป็นเพื่อนันมานาน.
”ันอบนายเรโ อบมานานแล้ว้วย แ่ันไม่ล้าบอนายสัที” แพนี่ เธอพู้วยนำ้เสียที่ใเย็นึ้น และ มอไปที่นที่อยู่้าหน้า ้วยแววาเป็นประาย แ่น้าหน้า็เอาแ่เียบ และหลบสายาเธอ มันทำให้เธอเริ่มใเสย.
”นายอบันหรือเปล่าเร?” เธอถามออไป เมื่อเห็นปิิริยาอเาเมื่อเธอบอวามรู้สึอเธอออไป.ำอบที่เธอไ้รับมันทำให้เธอัวแ็ทื่อ พูไม่ออ และ เ็บที่หัวใเหมือนใรเอาอะไรมาแทที่รนี้.
เรโับมือแพนี่ึ้นมาุมเอาไว้้าหนึ่ แล้วพูับเธอที่้อเาอยู่นั้นว่า “เราเป็นเพื่อนันนะีแล้ว แพน” พูเสร็เา็ปล่อยมือเธอและเินออไปารนั้น.
ความคิดเห็น